"......ฉันน่ะไม่มีทางเป็นอย่างนั้น ทุกวันนี้พ่อฉันขายที่ได้ทีไร ก็ให้ลูก ๆ คนละล้าน,,, ลูกสาวฉัน สองคนมันก็เรียนเก่ง ไม่จำเป็นที่จะต้องไปกับเพื่อนมากนัก ..... โอ้ยเรื่องเกมเหรอ.. ลูกเขาเล่นบ้างแต่ก็อยู่ในสายตาตลอด......"
เพื่อนครูคนนี้เล่าเรื่องส่วนตัวอยู่นานมาก จึงส่งสัยว่าแล้วเขามาเล่าให้เราฟังทำไม.?....อื้อ..ฟังต่อไป...
" แต่นี่ พี่เขาซิ อยู่บ้านนะดูแต่หนังสือ งานบ้านไม่ทำ หญ้ารกรอบบ้านเลย เขาสอนลูกว่า ต้องทำอย่างพ่อซิลูก งานของพ่อได้รับคำชมเชยจากผู้ใหญ่ตลอด ไปไหนๆใครก็รู้จัก .... พี่เขารักลูกและคอยดูลูกอ่านหนังสือทุกวัน...เราไปทำงานด้วยกันไปพร้อมกันทุกวัน ... แต่พีเขาจน พ่อแม่ฉันนะไม่ชอบพี่หรอก ... เดี๋ยวนี้รู้แล้วว่าครอบครัวที่ต้องหย่าล้างตอนแก่นะเพราะอะไร..."
อื้อ พี่ก็ดูมีความสุขดีนี้ครับ ... "...จะสุขได้อย่างไงละ ในโรงเรียนนี้ ถ้าไม่มีพี่กับสามี ผลงานโรงเรียนก็คงไม่เกิด ผอ.หรือ ไม่ขัดพี่หรอก รองผอ.ที่มาใหม่ทั้งสามคนเขาบริหารไม่เป็น พวกครูๆ หรือก็อยู่กันไปวันๆ พี่กับแฟนต้องไปแต่เช้า กลับทีหลังเขาทุกวัน งานพี่ก็เอาไปทำที่บ้าน น้องรู้ไหม? "
....อื้อ ... งง... น้องรู้ไหม....??? เลยถามตัวเองว่า .." รู้ไหมว่าครูคนนี้เขาเครียดเรื่องอะไร?"
อ่าน น.ธรรมส่องใจ จึงรู้ว่า ,,,, ใจที่หลงกับสิ่งต่าง ๆ ถ้าใจเข้าใจโดยสมมติ สิ่งทั้งหลายมีความหลง มีอวิชชาครอบงำ เขาจะไม่รู้เลยว่าสิ่งที่ยึดติดล้วนแต่สร้างทุกข์มากกว่าสุข เพราะมองความรู้สึก ความต้องการของตนเป็นใหญ่"
สวัสดีครับ