สถิติพื้นฐานในการวิจัย

สถิติพื้นฐานในการวิจัย   

     สถิติพื้นฐานที่ใช้อธิบายคุณลักษณะของข้อมูลได้แก่
                     1. ร้อยละ (Percentage)   เป็นสถิติที่นิยมใช้กันมากในการวิจัยเพราะเป็นตัวเลขที่เข้าใจ
ง่าย ในการคำนวณเป็นการเปรียบเทียบตัวเลขจำนวนหนึ่งกับตัวเลขอีกจำนวนหนึ่งที่เทียบส่วนเป็น 100 ดังนั้นในการคำนวณหาค่าร้อยละจึงใช้ตัวเลขที่เราต้องการเปรียบเทียบหารด้วยจำนวนเต็มของสิ่งนั้น แล้วคูณด้วย                

                        2. การวัดแนวโน้มเข้าสู่ส่วนกลาง (Measure of Central Tendency)   ในการสรุปลักษณะของข้อมูลโดยทั่วๆ ไป จะคำนึงถึงลักษณะค่าที่เป็นตัวแทนของข้อมูลแต่ละชุด ซึ่งการหาค่าสถิติที่เป็นตัวแทนของข้อมูลแต่ละชุดคือ การวัดแนวโน้มเข้าสู่ส่วนกลางเป็นการหาค่าเฉลี่ย (Average) เพื่อใช้เป็นตัวแทนของข้อมูลทั้งหมด ซึ่งจะเป็นประโยชน์ในการเปรียบเทียบข้อมูลต่าง ๆ โดยไม่จำเป็นต้องพิจารณาข้อมูลทั้งหมดของแต่ละชุด
       การวัดแนวโน้มเข้าสู่ส่วนกลางที่นิยมใช้กันทั่วไปมี 3 วิธี คือ
                                1. ค่าเฉลี่ยเลขคณิต (Arithmetic Mean)
                                2. มัธยฐาน (Median)
                                3. ฐานนิยม (Mode)

                        3. การวัดการกระจาย (Measures of Variability                                                                             

3.1 พิสัย (Range)                                                                                                                   

3.2 ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation)
3.3 ค่าความแปรปรวน (Variance)

4. การวัดความสัมพันธ์ (Measures of Relationship)  เป็นการศึกษาถึงความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรที่สนใจว่ามีความสัมพันธ์กันหรือไม่ และความสัมพันธ์ดังกล่าวเป็นไปในทิศทางใด เช่น การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความถนัด
ทางการเรียนกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ชั้น ม.3 ในการพิจารณาว่าความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรมีมากน้อยเพียงใดนั้น ทราบได้โดยการคำนวณค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ (Correlation Coefficient )