เยี่ยมเรือน เยือนถิ่น ผู้ไท ฯ (ต่อ)
การเดินทางครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้วัฒนธรรมที่ดีงามให้แก่กันระหว่างวัฒนธรรมผู้ลาวและวัฒนธรรมผู้ไทโดยใช้การแสดง และวิถีชาวบ้านเป็นตัวกลางในการแลกเปลี่ยน บวกกับความตั้งใจ มุ่งมั่น พยายามของเหล่านักแสดงหญิง ชาย ทั้งหลาย ที่มีตั้งแต่ รุ่นมินิ (เด็กเล็ก) ไปจนถึงรุ่นเดอะ (พ่อเฒ่า แม่เฒ่า ) ที่ต่างสนุกสนาน มีความสุขในการต้อนรับแขกต่างถิ่นที่มาเยือน
สิ่งที่โดดเด่นเห็นจะเป็น วัฒนธรรมการแต่งกายที่เรียบง่ายแปลกตา รวมถึงอัตลักษณ์ของภาษา ที่น่าชื่นชม นำมาขับขานเป็นบทเพลงตังหวายอันไพเราะ และเมนูอาหารที่เน้นพืชผักธรรมชาติเป็นส่วนใหญ่ ค่านิยมความเชื่อที่ก่อให้เกิดความรักผูกพันและหวงแหนในธรรมชาติ
พร้อมทั้งน้ำใจอันงดงามที่ได้รับจากเจ้าบ้านในการพักค้างแรม เพื่อร่วมกิจกรรมพิธีบายศรีสู่ขวัญอันยิ่งใหญ่ สุดยอดแห่งความประทับใจที่นับวันจะหาดูได้ยากไม่ว่าจะเป็นการฟ้อนเชิญพระขวัญ หรือพานบายศรีที่ประดิดประดอยอย่างงดงาม วิจิตร บรรจง อันเกิดจากแนวคิดภูมิปัญญาชาวบ้านที่ร่วมกันถักทอสานต่อให้ยืนยาว
สถานที่แห่งนี้เป็นแหล่งสร้างงาน สร้างรายได้ให้กับกลุ่มคนในชุมชนที่สานฝันจรรโลงรักจากธรรมชาติและวัฒนธรรมอันยาวนานให้คงอยู่ และสืบทอดสู่ลูกหลานด้วยการจัดการความรู้ที่นำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงเข้ามาสอดแทรกให้เกิดเป็นวิถีชีวิตที่งดงาม ที่พอใจในสิ่งที่ตนเป็น ตนมี ตนได้ ก่อเกิดเป็นความภาคภูมิใจและพร้อมที่จะเป็นผู้ให้ในสังคมต่อไปโดยไม่เบียดเบียนผู้อื่น และไม่เสแสร้งแกล้งทำ
ความเห็น (2)
แวะมาดู วิถีชาวผู้ไท ครับ
ยินดีค่ะ ครูโย่ง