การเขียนหวัดแกมบรรจง
การเขียนหวัดแกมบรรจงเป็นการเขียนที่ใช้ในชีวิตประจำวัน ไม่เน้นความสวยงามของตัวอักษรเท่าการเขียนบรรจง แต่คงความถูกต้องของการวางพยัญชนะ สระ และวรรณยุกต์เช่นเดียวกัน การเขียนประเภทนี้จะใช้ทั่วไป เช่น การจดบันทึก การกรอกแบบฟอร์ม การเขียนสื่อสารต่างๆ เป็นต้น
หลักการเขียนหวัดแกมบรรจง
๑. เขียนหนังสือให้คงที่ คือรักษารูปลักษณะลายมือให้เป็นแบบเดียวกันตลอดไม่ใช่โย้หน้าบ้าง ตัวตรงบ้าง โย้หลังบ้าง ตามแต่อารมณ์ ตามธรรมดาคนเราจะเขียนหนังสือเอียงไปทางขวามือเล็กน้อย หากใครจะเขียนหนังสือตั้งฉากกับบรรทัดก็ได้ แต่ทว่าการเขียนหนังสือให้เอนมาทางซ้ายอย่างที่เรียกว่าโย้หน้านั้น ตามหลักการเขียนไม่นิยม
๒. เขียนอักษรให้อ่านง่ายและมีหัวชัดเจน หลักการเขียนหนังสือโดยทั่วไป คือ เขียนหนังสือจากหัวไปหาง ตัวหนังสือจะอ่านง่ายขึ้น ถ้าเขียนมีหัวให้สังเกตชัดเจน คนที่เขียนหนังสือไม่มีหัวหรือที่เรียกกันว่า “ หัวบอด ” นั้น นอกจากจะผิดหลักการเขียนอักขรวิธีแล้ว ยังอ่านยากและทำให้เข้าใจผิดได้ โดยเฉพาะอักษรที่มีลักษณะใกล้เคียงกัน เช่น ด, ค, ก, หรือ ถ เป็นต้น
๓. เขียนอักษรทีละตัว อย่าเขียนตัวอักษรติดกับไปตลอด หรือหลายคำ เช่น คำว่า ทาน หรือ พาน ถ้าเขียนโดยไม่ยกมือเลยจะมีลักษณะคล้ายกันมาก ทำให้อ่านยาก คำอื่นๆ ก็เช่นเดียวกัน ต้องระมัดระวังในเรื่องเหล่านี้ด้วย
๔. เขียนสะกดการันต์ให้ถูกต้องตามพจนานุกรม
๕. เขียนให้จบคำในบรรทัด อย่าเขียนหนังสือฉีกคำ เช่น นา - ฬิกา ความ - รัก ประชา - ชน รูป – ถ่าย
หนังสือแบบ - เรียน อยู่คนละบรรทัด ถึงจะใช้ยัติภังค์เชื่อมก็ไม่ถูกต้อง
๖. การเว้นวรรค เมื่อจบประโยคควรเว้น ๓ ช่วงตัวอักษร ส่วนอนุประโยค หรือวลีที่ยาวๆ ระหว่างประโยค
ควรเว้นประมาณ ๑ - ๒ ช่วงตัวอักษร คำนามหลายๆ คำที่ตามหลังคำ “ เช่น ” ควรเว้น ๑ ช่วงตัวอักษรทุกคำไป
๗. การเขียนเครื่องหมายต่างๆ และการวางตำแหน่ง การวางเครื่องหมายต่างๆ นั้น ถ้าวางไม่ถูกต้องแล้ว นอกจากจะไม่สวยงามยังทำให้คามหมายผิดไปด้วย เครื่องหมายต่างๆ ที่ใช้บ่อยๆ และควรระมัดระวังใช้ให้ถูก
ไม้หันอากาศ ไม้ไต่คู้ ทัณฑฆาตซึ่งใช้เขียนบนพยัญชนะ สำหรับไม้หันอากาศ และไม้ไต่คู้นั้นเขียนความกว้างให้เท่ากับความกว้างของตัวพยัญชนะ ส่วนสูงเพียงครึ่งตัวพยัญชนะ ส่วนทัณฑฆาตนั้นความกว้างและความสูงเพียงครึ่งของตัวพยัญชนะ ตำแหน่งที่เขียน ให้ส่วนบนของหัวและหางเป็นแนวเดียวกับเส้นหลังของพยัญชนะ
ไม้ยมก เขียนหัวเหมือนเลข ๒ ให้หางยาวลงมาโดยให้มีความสูงเท่ากับตัวพยัญชนะ
ข้อควรคำนึงในการเขียน
การเขียนที่ดีควรคำนึงถึงสิ่งต่อไปนี้ คือ
- จับปากกา สมุด และวางท่าทางให้ถูกแบบการเขียน
- เขียนรูปร่างตัวอักษรให้ถูกแบบแผน
- ส่วนสัดตัวอักษร เขียนให้ได้สัดส่วนงดงาม
- เส้นตัวอักษร ต้องตรง เรียบ น้ำหนักเส้นดีเท่ากันตลอด
- ช่องไฟ เว้นให้ได้จังหวะเท่านั้น
- หัวของตัวอักษรได้ส่วนสมตัว ไม่ใช่หัวบอด
- การเขียนสระ วรรณยุกต์ และตีนตัวอักษร ต้องตรงตามที่ และได้ส่วน
- การย่อหน้าแต่ละครั้งต้องได้แนวตรงกัน และเว้นวรรคแต่ละครั้งควรเท่าๆ กันด้วย
- คำนึงถึงความสะอาด เรียบร้อย และสวยงามด้วย
- เขียนสะกดการันต์ถูกต้อง
- ฝึกให้เขียนได้รวดเร็ว
กลับไปอ่าน คัดลายมือ : ตัวหนังสือสร้างสรรค์ ( ๑ )
เลือกอ่านหน้า หน้าแรก หน้า ๒ หน้า ๓ หน้า ๔
สวัสดีค่ะครูอ๊อฟ
ไม่ได้สอนภาษาไทย แต่สนใจมากเลยค่ะ
ข้อควรคำนึงในการเขียน สำคัญมากจริง ๆ บางครั้งก็ละเลยกันไป
กลับมาสนใจอย่างจริงจังกันดีกว่า
ตอนนี้เป็นแต่ลายมือการ์ตูน
ขอบคุณที่อนุรักษ์ภาษาไทยค่ะ
เหมือนในใบงานเลย
โหดมาก ใจร้าย อะไรก็นิ้วๆๆๆๆๆๆ สั่งงานเยอะ (ล้อเล่น)
งานที่ครูสั่งทำไมไม่มีในเว็บเลย
ผมเข้ามาดูแล้วน่ะครับ
ขอคำนึงในการเขียนผมลืมไปบ้างแล้วน่ะครับเนี่ย
ขอบคุณน่ะครับสำหรับข้อมูล
กำเลย
ชุ่ยมากๆๆ
สวัสดีค่ะ เข้ามาเยี่ยมชม เห็นว่าเป้นประโยชน์กับนักเรียนมากค่ะ ขออนุญาตนำข้อมูลไปใช้ในการสอนเพื่อจะไม่ให้เกิดข้อความที่ว่า คนไทยเขียนตัวอักษรไทยไม่ถูกต้อง วางรูปสระและวรรณยุกต์ผิดทั้งหมด ทำให้เอกลักษณ์ทางภาษาของไทยผิดตามไปด้วย
ขอขอบคุณในความกรุณาค่ะ
โห ครูอ๊อฟ ป๊อบมากเลยนะครับเนี่ย มีเด็กๆตามมาในบล็อกด้วย แบบนี้ต้องขอเคล็ดลับบ้างแล้ว
ปล. มาให้กำลังใจครูภาษาไทยครับผม