เดือนนี้เป็นเดือนแห่งความเจ็บปวด เพราะอะไรรู้ไหม? วันแม่คนอื่นเขามีแม่อยู่ข้างๆ ได้อยู่ใกล้ ได้อยู่กับอ้อมกอดที่แสนจะอบอุ่น แต่เราสิไม่มีแม่คอยส่งยิ้มให้เวลาทุกข์ใจ ไม่มีคนคอยเต้น คอยลำให้ดูในยามเศร้า กลับบ้านก็ไม่มีคัยคอยเดินตาม ไม่มีคัยทำกับข้าวให้กิน ไม่มีแม้กะทั่งเงาที่คอยห่วงหา อยากเจอ อยนากเห็นหน้า อยากได้ยินเสียง อยากรู้จังว่าแม่จะทำไรอยู่ อยู่กับคัย สบายดีไหม? อยากได้ยินเสียงแม่อีกครั้งถึงแม่มันจะเป็นไปไม่ได้ ก็เหอะ อยากกอดแม่ อยากหอมแก้ม คนอื่นเขามีแม่อยู่ข้างๆ เขาคงอุ่นใจไม่น้อยเลยซินะ น่าอิจฉาจัง อยากได้ยินเสียงนั้นมาก "ตื่นได้แล้ว จานอนไปถึงไหน " เสียงแม่เรียกทานข้าว คิดถึงจัง คิดถึงมากเลย
ถึงจะทำอะไร จะเรียกอะไรกลับคืนมาไม่ได้แต่ก็จะทำในสิ่งที่แม่หวัง ที่แม่อยากให้ทำ จะเอาปริญญาไปฝากแม่ และอยากให้เพื่อนๆรักแม่ทุกวัน อยากหั้ยเป็นวันแม่ทุกวัน ท่านคงอยู่กะเราไม่นาน ความแน่นอน คือความไม่แน่นอน ฉะนั้นรักแม่มากๆ คุณมีโอกาสมากกว่าหลายๆคนที่เขาไม่มีโอกาสได้ทำเหมือนคุณ อย่าปล่อยให้โอกาสนั้นหลุดลอยไปอย่างน่าเสียดาย จงแสดงออกเถอะ ทำหน้าที่ของตัวเองที่ควรจะทำ วันแม่ก็ถือพวงมาลัยซักพวงกราบเท้าแม่ หอมแม่ แม่คงซึ้งใจน่าดูเลย พูดแล้วก็น่าอิจฉาเนาะ!
สวัสดีค่ะ แวะมาให้กำลังใจค่ะ .... ถึงตอนนี้ไม่มีตัวตนของแม่ แต่เราก็ยังมี"แม่" ที่อยู่ในใจเราตลอดไปค่ะ..
สวัสดีจ้า ขอบจัยนะ...........ใหนๆเราก็ได้ยืนอยู่ตรงจุดเดีวกัน
ก็เป็นกะลังใจหั้ยเหมือนกานนา ...สู้ๆ
ขอบคุณมากมายค่ะ
จาทำดีเพื่อสังคมและประเทศชาติต่อไป