"...กายคือจิต จิตคือธรรม ธรรมคือสรรพสิ่ง---มันเพียงเริ่มต้นที่นี่ แล้วมันก็ยังจบลงที่นี่ในที่ที่ใครก็คิดไม่ถึง..."
"...อดใจไม่ไหววันนี้เลื้อยมาทิ้งบันทึก(ทัก)เอาไว้ก่อน---อันที่จริงน่าจะมาตั้งแต่วันที่28 ก.ค.แล้ว แต่ก็ไม่ได้มา วันนี้มีความลับมาบอก ผมแก่ขึ้นอีกปีแล้ว นี่ว่าจะแกล้งลืมว่าอายุเท่าไหร่แล้ว แต่ความจำมันดันดีกว่าที่คิด เลยลืมไม่ได้ T_T สังขางกองนี้ มันผ่านมาแล้วถึงยี่สิบแปดปี เลื้อยมาแล้วถึงยี่สิบแปดปี มาดูต่อไปสิว่ามันจะผ่านปีนี้ไปได้หรือเปล่า..."
--------------------------------------------------
กายคือจิต จิตคือธรรม ธรรมคือสรรพสิ่ง ทุกอย่างเริ่มต้นที่นี่ ก็จบลงที่นี่ เป็นอื่นไปไม่ได้ นี่คือสิ่งที่เราประสบในวันนี้เดี๋ยวนี้ ทุกอย่างเริ่มต้นที่จิต ก็ต้องจบลงที่จิต เมื่อจบลงที่จิตสภาวะธรรมย่อมเกิด สภาวะธรรมคือสรรพสิ่ง ที่มีการเริ่มต้น และจบลงที่จิตนี้
ฉะนั้น จิตคือสรรพสิ่ง จิตคือธรรม การปลดปล่อยตนเองออกจากวัฏฏะ คือปลดปล่อยจิตออกจากเครื่องยึดเหนี่ยวจิตให้เป็นอิสระ ไม่ยอมขึ้นตรงต่อสิ่งใดๆ อะไรๆที่เกิดขึ้น มันก็เกิดขึ้นเองเป็นธรรมดา เป็นไปตามธรรมดาของมันเอง แม้ไม่มีใครเข้าไปจัดการ มันก็ยังคงเป็นไปของมันเอง หยุดไม่ได้ห้ามไม่ได้ ให้มันจัดการตัวมันเอง แล้วมันก็มีจุดจบในตัวของมันเอง
มันไม่สามารถจะมีหรือเป็นอะไรไปได้มากกว่านี้อีก แล้วมันก็จบลงด้วยตัวของมันเอง ห้ามไม่ได้ บังคับไม่ได้ พูดออกมาก็ไม่ได้ ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ความเข้าใจ มันเป็นเพียงสภาวะที่เกิดขึ้นมาเพียงขณะหนึ่ง มิใช่คำตอบทั้งหมดของสรรพสิ่ง มันเป็นเพียงสิ่งที่ผุดขึ้นมาเฉพาะตัว ไม่นึกเลยว่าจะได้พบเจอเรื่องที่ไม่เอาไหนและไร้สาระถึงเพียงนี้ มันเพียงเริ่มต้นที่นี่ แล้วมันก็ยังจบลงที่นี่ในที่ที่ใครก็นึกไม่ถึง!
__________________________________________________________________________________