ได้อ่านวารสารวิชาชีพทางสาธารณสุขของเราที่มักจะเป็นภาษาไทย ที่ต้องมีบทคัดย่อเป็นภาษาอังกฤษควบคู่ไปด้วยแล้ว เกิดความรู้สึกว่า พวกเราในวิชาชีพด้านนี้นั้นยังมีจุดอ่อนเรื่องนี้อยู่มากจริงๆ เพราะทุกครั้งจะได้พบกับความผิดพลาดในการเขียนประโยคที่ไม่ควรจะมี ตั้งใจไว้ว่าจะพยายามรวบรวมข้อมูลที่พบเห็นแล้วจะเขียนเป็นคู่มือในการอ่านเขียนบทความภาษาอังกฤษสักวัน แต่คิดไปคิดมามัวแต่รวบรวมคงไม่ได้ลงมือสักที ก็เลยคิดว่าจะพยายามหยิบยกเอาสิ่งที่เห็นจังๆ บอกกันได้เลยมาเล่าสู่กันฟัง แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับท่านอื่นๆในบล็อกนี้เลยดีกว่านะคะ
ปัญหาที่พบบ่อยๆก็คือ การเขียนประโยคที่ยาวเกินไป ใช้ส่วนต่างๆของประโยคไม่ครบถ้วนถูกต้อง
ขอให้คิดเสมอหลังจากเขียนประโยคสักประโยคหนึ่งว่า ประโยคของเราตอบคำถามว่า ใคร ทำอะไร ได้หรือเปล่า
ขอยกตัวอย่างประโยคมาให้ดูสักชิ้นที่เจอแล้วสะดุดมากๆ จนเกิดแรงบันดาลใจจะเก็บมาเขียนนี่แหละค่ะ
(อันนี้ขอไม่อ้างที่มา เพราะอาจจะทำให้คนเขียนและวารสารเสียเครดิตได้นะคะ จะพยายามตัดสิ่งที่จะทำให้รู้ว่าต้นฉบับเกี่ยวกับอะไรให้มากที่สุด ถือเสียว่าเรามุ่งที่การเรียนรู้ที่จะแก้ไข ไม่ใช่การจับผิดเพื่อประจานหรือว่ากล่าวอะไรกัน)
Our findings show that method X is accuracy, precision, reproducibility and cheap...ยังมีอีกยาวกว่าจะบประโยค แต่ขอตัดออกไปก่อนนะคะ เพราะยังไม่เกี่ยวกับสิ่งที่อยากจะชี้ให้เห็น
ไม่มีความเห็น