เขียนถึงคนบนฟ้า (1)
ถ้าตอนนี้พ่อกำลังมองหนูอยู่ พ่อก็จะรู้ว่าหนูคิดถึงพ่อมากมากคะ
และถ้าตอนนี้พ่อยังอยู่ พ่อคงกำลังดีใจที่หนูกำลังจะเรียนจบ... ออกไปทำงานในโลกแห่งความเป็นจริงเสียที.........
ยังจำวันที่พ่อจากเราไปอย่างไม่มีวันกลับมาได้อย่างดี เพราะวันนั้นเป็นวันที่หนูยกความเสียใจที่สุดในชีวิตหมดแล้ว
หนูจำได้ดีว่า...เมื่อ 4 ปีที่แล้วของวันนี้ น้องใหม่ ของคณะนิติศาสตร์ ม.นเรศวร กำลังนั่งทำข้อสอบไม่รู้เรื่อง เพราะกำลังประมวลทุกๆภาพของพ่อ หนูไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม และสักพักก็รู้สึกใจหายวูบแรงๆ เหมือนมีคนกระชากดวงใจไปทั้งดวง (พ่อลูกส่งใจถึงกันได้) แล้วก็หมดเวลาสอบ ตอนนั้นรู้สึกเอ่อๆ รู้สึกไม่ค่อยดีเลย แล้วพี่ชายก็โทรมาบอกว่า “พ่อเสียแล้วนะ” วินาทีนั้นไม่มีอะไรจะมากั้นน้ำตาไม่ให้ไหลได้เลย เป็นอะไรเสียใจ เสียใจ เสียใจที่สุดในชีวิตคะ ตั้งแต่วันนั้นมาก็ไม่เคยคิดว่าความเสียใจมันจะยิ่งใหญ่เท่าวันนั้นแล้ว
เวลานั่งรถกลับจากพิดโลกไปเชียงใหม่ และจากเชียงใหม่ไปแม่ฮ่องสอนอีกที มันช่างเป็นเวลาทรมานจิตใจที่สุดในโลก อยากจะไปหาพ่อให้ถึงเร็วที่สุด ร้อนรน ระหว่างทางเพื่อนๆพี่ๆ ที่รู้ข่าวก็โทรมา ส่งข้อความมา ให้กำลังใจทำให้หนูพอรู้สึกดีบ้าง อุ่นใจบ้าง
ทันทีที่หนูเจอพ่อ รู้สึกไปเองว่าทั้งโลกนี้มีแต่เสียงร้องไห้ของหนูคนเดียว หุหุ............มันเศร้ามากๆ พ่อจากไปอย่างกะทันหันเพราะล้มแล้วเส้นเลือดในสมองแตก..แทบไม่อยากเชื่อว่าแค่ไม่ถึงชั่วโมงพ่อก็จากเราไป โดยที่ทุกคนไม่ทันได้เจอพ่อก่อนพ่อจากไปเลย ก็คิดเสียว่าพ่อไม่อยากให้พวกเราเป็นห่วงก็ได้ บางคนก็พูดกันว่า โชคดีที่ไม่ต้องมาทนทุกข์ทรมานอยู่ในโรงบาลนานๆ ถ้าต้องทนทรมานนานๆแสดงว่ากรรมเยอะ (เกี่ยวกันไม๊)
แล้วงานศพผ่านไปด้วยดี เหนื่อยและล้ามากๆ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าพ่อจากเราไปไหน เหมือนพ่อยังอยู่กับเราตลอดเวลา เพียงแต่อยู่ห่างกันหรือพ่อไม่อยู่แค่นั้นเอง คงไม่ใช่แค่ครอบครัวของเราที่ต้องสูญเสียผู้นำครอบและคุณพ่อที่ทุกคนรักและเคารพไป แต่ทุกๆคนคงรู้สึกสูญเสียไม่ต่างกัน เพราะคนอื่นๆก็คงสูญเสียผู้ที่เคยเป็น มิตรสหาย หัวหน้า และผู้นำคนสำคัญที่ทำงานหนักเพื่อชาติมาเกือบทั้งชีวิต หนูคิดว่า คุณงามความดี ความเสียสละ ด้วยเลือดเนื้อและจิตวิญญาณ เพื่อครอบครัว เพื่อชาติที่พ่อเคยทำมาทุกอย่าง จะจดจำอยู่ในใจของพวกเราตลอดไปคะ
หนูรักพ่อนะคะ รักมากๆๆ มากเท่ากับที่ลูกคนๆหนึ่งจะรักพ่อได้คะ
ความเห็น (3)
วินาทีนั้นไม่มีอะไรจะมากั้นน้ำตาไม่ให้ไหลได้เลย เป็นอะไรเสียใจ เสียใจ เสียใจที่สุดในชีวิตคะ ตั้งแต่วันนั้นมาก็ไม่เคยคิดว่าความเสียใจมันจะยิ่งใหญ่เท่าวันนั้นแล้ว
จากคำบรรยายที่ได้เขียนมาเมื่อ 4 ปีที่แล้ว ก็มีความรู้สึกเช่นเดียวกับน้องค่ะ ไม่มีอะไรที่เสียใจไปมากกว่าการที่เราเสียคนเรารัก ทำให้ได้คติสอนใจว่า จงทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพราะชีวิตคนเดินอยู่บนเส้นด้าย
อย่างที่เคยบอกไปน่ะ
คนบนฟ้า คอยดูความสำเร็จ เราอยู่ห่างๆๆ
เค้าแค่ ไม่ได้อยู่บนดินแต่ เค้ากลายเป็นเทวดา คอย
ปกป้องเราอยู่บนฟ้าไงค่ะ
คนบนฟ้าคงตามให้กำลังใจเธอเหมือนเคย
ตั้งใจ และเข้มแข็ง
และต้องฉลาดด้วยนะคะ