การทำงาน :"ฝึกฝน" ให้ "ฝึกฝืน"

วันอังคารและวันพุธที่ผ่านมา พี่บุญเลิศเรียกสั้น  ๆ ว่าพี่ญา สมาชิกห้องเค็ม ไปอบรม “การสื่อสารเพื่อสันติอย่างยั่งยืน” เดี๋ยวกลับมาจะยกตำแหน่งประสานงา เอ๊ย ! ประสานงานให้ อ้อ !! ผู้เขียนเลยต้องทำงานแทนในจุดเตรียมสิ่งส่งตรวจ

เมื่อพี่เขากลับมาผู้เขียนก็ให้พี่เขาเล่าให้ฟังว่า "ไปอบรมเป็นอย่างไรบ้าง"  พี่เขาบอกว่า “ดีมาก ๆ  หลังทานข้าวมีให้ “นอน”ด้วย “อ้าว ! แล้วกัน แล้วพี่นอนหลับรึเปล่า ?? พี่เขาบอกว่า  “พี่ไม่นอน แต่มีบางคนก็นอน(กรนด้วย)”  ผู้เขียนแซวต่อตามประสาคนสนิท “จริงอ่ะ”

เอาล่ะค่ะ พี่เขาเล่ามาเยอะมาก แต่เท่าที่ผู้เขียนจำ...ประมาณว่า..

“การมอง” บ่อยครั้งที่เรามอง เราเห็น แล้วเราก็จะ Load เอาข้อมูลเก่า ๆ ของภาพที่เราเห็น หรือของคนที่เรามอง ว่า ต้องเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ แน่ ๆ เลย พี่เขาบอกให้เรา “ฝึกฝืน” ด้วยการมองให้เห็นแบบ “กล้องวีดีโอ” คือ กล้องน่ะฉายภาพอย่างเดียว แต่มันพูดไม่ได้ เราต้อง Clear memory เก่า ๆ หรือห้าม Load ข้อมูลเก่า ๆ ขึ้นมาเป็นอันขาด

พี่เขาบอกว่าบางครั้งคนที่เราใกล้ชิดเราอาจจะละเลย หรือใส่ใจสิ่งเล็กๆ  น้อย ๆ เช่นคำว่า “ขอโทษ” “ขอบคุณ” แต่กับคนอื่น ๆ เราจะรีบพูด “ขอบคุณ” “ขอโทษ” ได้อย่างง่ายดาย พี่เขาเล่าสนุกค่ะ เพราะมีคนแซวตลอด พี่เขายกตัวอย่างสามี ภรรยา อยู่ไปนาน ๆ เมื่อมีอะไรก็จะพูดกันตรง ๆ ว่า (เอ๊ะ หรือด่า ยกตัวอย่าง.....)กันแรง ๆ เพราะต่างฝ่ายต่างก็มีความจริงใจต่อกัน (ยิ่งอยู่กันนานยิ่งจริงใจ) ตรงกันข้ามกับคนอื่น ๆ เราไม่กล้าพูดด้วย ไม่กล้าว่ากล่าวแรง ๆ นั่นก็เพราะมีความไม่จริงใจ เผลอ ๆ ก็ต้องเสแสร้งแกล้งทำ เพราะฉะนั้น ให้เรา เสแสร้งแกล้งทำ ไม่ต้องจริงใจกันมากนักก็ได้ระหว่างสามีภรรยา อึ๋ย!!

"การฟัง" ต้องฟังด้วยใจ ฟังอย่างตั้งใจ ฟังอย่างเข้าใจ ว่าเขาต้องการอะไร (คิดถึง Deep listening แล้วเลยต่อไป Deep sleeping)

อ้อ! เขาบอกว่าเราเป็นผู้ปฏิบัติต้องมีพฤติกรรมเหมือนยีราฟ พี่ญาบอกว่า ยีราฟใจดี อย่าทำตัวเป็น หมาป่า ชอบตะคอก และอยากได้อะไรเราต้องร้องขอ ไม่ใช่สั่ง และต้องไม่พูดคำว่า ไม่ ไม่ทำอย่างนั้น ไม่ทำอย่างนี้ ไม่…ๆๆๆๆ อย่างกับลูก ๆ ก็เหมือนกันค่ะ เขาบอกว่า เด็กก็เหมือนผ้าขาว แล้วแต่เราจะใส่อะไรลงไป ถ้าเราแสดงพฤติกรรมที่ไม่ดี เด็ก ๆ ก็จะซึมซับเอาไว้ และผ้าขาวก็จะไม่ขาวอีกต่อไป ตรงนี้มีหลายคนบอกว่าเสียใจ อยากจะมีลุกใหม่ เพราะมันสายไปแล้ว คือลูกโตหมดแล้ว อีกอย่างคนที่เป็นหัวหน้า ต้องมีพฤติกรรมเหมือนพญาอินทรี มองอย่างมีวิสัยทัศน์ ประมาณนี้ค่ะ

บันทึกนี้ผู้เขียนก็ฟังต่อมาอีกรอบ บวกกับความเข้าใจของตัวเอง ผู้เขียนก็ไม่แน่ใจว่ารับสารมาถูกต้องหรือไม่ แต่ช่วงนี้สังเกตุว่า..

• อีกอย่างที่พยายาม "ฝึกฝน" ให้ "ฝึกฝืน" โดยพวกเราก็พยายามเตือนกันเสมอ ๆ ว่า อย่า Load ข้อมูลเก่าสิ อะไร ๆ ที่ผ่านมาก็ให้ลืม ๆ ไปซะบ้าง (แม้แต่เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ)
• พวกเราพูดจาประสาดอกไม้ค่ะ แสดงว่าการไปอบรมของพี่เขาไม่สูญเปล่า ก็มีบางคนแซวว่าจะได้กี่วันกันนี่ (อย่า Load ข้อมูลเก่าสิ)

แหม !! ไม่อยากบอกเลยว่าแม้แต่การเขียนบันทึกนี้ผู้เขียนก็พยายาม “ฝึกฝืน” ฝืนที่ว่าคือฝืนใจ ตัวเองให้มานั่งเขียนบันทึกนี้ไง 

[pa_daeng]

• สวัสดีค่ะ
• จริงๆด้วยสิคะ คนใกล้ชิดเรามักจะพูดไม่เพราะด้วยเสมอเพราะยังไงๆๆเขาก็ไม่โกรธ ไม่เว้นแม้ พ่อแม่  อิอิอิ ต่อไปต้องฝึกฝืนนะคะ
• ขอบคุณมากค่ะ

 

ปล. ยีราฟ นี่คอยาวเราจะเผลอไปยื่นคอมองเรื่องของคนอื่น รึป่าวคะเนี่ย อิอิอิ

[ผึ้งงาน_SDU]

สวัสดีค่ะคุณศิริ

• ชอบมากค่ะเข้าใจเปรียบเทียบ
• จะลองนำไปปฎิบัติดูค่ะ
• ขอบคุณค่ะ.

[JUMDONWAI]

บางคนพูดว่า "คนใกล้ตัวตายก่อน" เพราะคำพูดที่คิดว่าคนใกล้ตัวคือคนกันเองไม่ต้องเกรงใจกัน