นกแอ่นกินรัง หน้าที่ 28


นิราศวันเดียว เที่ยวได้พิษ'โล-มหาชัย

นกแอ่นกินรังหน้าที่ 28

เลขหน้าขยับแล้วนา

ที่ผ่านมาเร็วๆ นี้ เรานิราศวันเดียวจากพ.ล.ไปมหาชัย ผ่านสิ่งคุ้นเคยคือรถเมย์ผ่านวงเวียนใหญ่

ตีตั๋ว10 บาท วงเวียนใหญ่-มหาชัย ตกใจ ทำไมราคาคงเดิม

รถไฟ  ที่กลิ่นเบรคสุดเหม็น แต่ความสุภาพของพนักงานและสีสันชีวิตของผู้คน ขึ้นมาแล้วลงไป  ทำให้ลืมสิ่งนั้นไป

แม่ค้าเจ้าประจำที่ขึ้นมาปุ๊บ ปิดสวิทต์ปั๊บหลับทันที พอรถไปเทียบท่าสถานีที่เธอต้องการลง เธอก็เปิดสวิทต์ตื่นทันที

นักเรียน ทั้งรุ่นใหญ่ รุ่นเยาว์ ครู ดูคุ้นเคยกับสิ่งคุ้นตาในอดีต

อืม..นี่คือสีสัน รถสาธารณะ โดยเฉพาะ รถไฟ ที่รถยนต์ส่วนตัวเทียบไม่ได้ 

จากท่ามหาชัย ข้ามฟากด้วยเรือขนานยนต์ ก็สีสันเดิม รถมอไซต์ ผู้คนแบ่งสายกันขึ้นลง จากนั้นนั่งรถสามล้อ แล้วห้อมอเตอร์ไซต์ตอนกลับเพื่อให้ทันรถไฟเที่ยวสุดท้าย... อู้ย เหมือนตอนทำวิจัยเลย คืนวันเก่าๆ กลับมาในความทรงจำ...ตอนทำวิจัยนั่งสามล้อไม่ได้เพราะช้าไป ต้องห้อมอ'ไซต์อย่างเดียว

ที่ไม่เหมือนคือขยะในปากแม่น้ำมหาชัย-ท่าฉลอม ดูลดลง(เหมือนโฆษณาเครื่องสำอางค์หน้าขาวนิ ที่ว่า "จุดด่างดำ ดูจางลง" แต่จริงๆ อาจไม่จาง)..นี่ก็เหมือนกัน แต่เราดูมันน้อยลงไปหน่อย ค่อยชื่นใจ ขยะสองข้างทางรถไฟ ก็ลดลง อืม คงได้รับความร่วมมือจากหลายฝ่าย

แต่ที่เพิ่มขึ้นคือค่าค่ารถมอ'ไซต์ แพงขึ้นมาก ..ก็เข้าใจน้ำมันแพง เมื่อราคาประเมินพอกันกับสามล้อ ก็เลยอยากช่วยสามล้อ นั่งดูวิวทิวทัศน์เอื้อยเชื่อยไป

นกแอ่นอยู่ในบ้านของมันที่วิหารหลวงปู่แก้ว กรีดร้องเหมือนเดิม และทำเสียงเดาะลิ้น และก็วุ่นวายกับการทำมาหากิน ออกไข่ กกไข่ กันไป  อีกครั้งที่นกไม่สนใจคน ใครจะมายืนดูมันก็ไม่ว่า เจ้าตัวเล็กชอบห้อยโหน นี่ถ้าร่วงลงมา ไม่มีใครขี่ม้าส่งเมืองเน้อ 

มีคนบอกว่า ที่บ้านแพร้ว เริ่มมีบ้านรังนกขึ้นแล้ว

ที่เพื่มมาอีกอย่างหนึ่งคือมีโลตัสด้วยนะ ..เอ..ถ้าจำชื่อผิดก็ขออภัย ร้านในเครือแบบนี้แหละ

ทำให้เรานึกถึงถึงe-mail ที่ส่งต่อๆ กันมาเรื่องเกี่ยวกับปัญหาร้านค้าปลีกคนไทยกับห้างสรรพสินค้าของต่างชาติพวก BigC Lotus MaKro...

เราซื้อของโซห่วยร้านค้าเล็กๆมาตั้งแต่เด็ก บางครั้งก็รู้ว่าเขาขายราคาเต็มที่ และบางครั้ง หยิบจับอะไร บางร้านจะบ่นไม่พอใจ พวกร้านขายเสื้อผ้าปลีกก็เหมือนกัน บางทีหยิบมาดูถ้าไม่เอา ก็กระแทกกระทั้นส่ง พวกผักตลาดสด ต่อราคาแล้วไม่เอา เป็นได้โดนด่า เหน็บแนม

พอห้างใหญ่มา ไม่มีของแถมพวกนี้ ครูเล็กคนหนึ่งละที่ซื้อของสบายใจ  (ถ้าบังเอิญผ่านไป ก็แวะซื้อ ใครไป ก็ฝากซื้อ) แต่ไม่ได้"มัก"ที่จะ"ต้อง"ไปให้ได้ ไม่ได้ไปจะตายดื้นด่าวๆ

หรือไปแล้วไม่ได้มักที่จะ กินไก่ทอดไก่ย่างKFC หรืออะไรแมคมัคแบบนั้น...'น้องโบ'..โบราณอย่างครูเล็กกินของแบบนี้แล้วร้อนในฮ่ะ..ร้อนในจริงๆ เป็นแผลในปากทันทีและก็เป็นปากนกกระจอกด้วยไม่ใช่พูดเล่น

ที่สำคัญ มันเกิดความรู้สึกว่า"ไม่มัก" ก็ตอนที่เพื่อนเคยชวนทานตอนอยู่กทม. พอเข้าไป เห็นเขา--ร้านค้าแ - กด่วนทั้งหลาย ใช้ภาชนะที่ใช้ครั้งเดียวแล้วทิ้งเป็นกระดาษ พลาสติคดีๆ เราเห็นแล้วสมองคำนวณว่าวันหนึ่งๆ พวกเขาทิ้งขยะเท่าไร ทิ้งไว้ที่เมืองไทยเราปีละกี่ตัน

มันมีหลายปัจจัยที่ทำให้ไม่มัก ถามว่า แล้วจะกินไหม ถ้าวันนั้นไม่มีอาหารอื่นใดที่เลือกได้เลย  ก็ทานได้ แต่ถ้ามีตัวเลือก เราก็ไม่เลือกแบบนี้ เราก็เลือกแบบที่มัก ทานแล้วไม่ร้อนใน ไม่สะสมไขมัน ไม่ทิ้งขยะเท่าภูเขา 

เราเลยอยากถามท่านผู้รู้ เราอยากให้ประเทศไทยทำร้านค้าใหญ่ๆ (ไม่ต้องใหญ่มาก แค่พอซื้อขายมีสินค้าพอใช้) แบบนี้ซะเอง มีชาวโซห่วยในจังหวัดและประชาชนถือหุ้น เป็นสหกรณ์ที่ซื่อสัตย์ ปันผลจริง เราอยากได้มาก ร้านแบบนี้ อยากให้มีในทุกจังหวัด แล้วเราจะอุดหนุน

แล้วก็ซื้อขายกัน มีปันผลอย่างสหกรณ์  ซื้อสินค้าlot ใหญ่มาเก็บไว้ จึงขายถูกได้ มีสินค้ามาก สะอาด สะดวก ไม่ต้องติดแอร์ก็ได้ แต่ต้องไม่มีเสียงด่ากระทบกระเทียบ ติดราคาสินค้า และราคายุติธรรม..โห..idalมากเลยร้านค้าในฝัน

อย่างนี้ทำได้ไหม ถ้าทำได้ แค่นี้ก็happyแล้ว

ไปหาหลวงปู้แก้ววันนั้น จนถึงวันนี้ มีอะไรให้เขียนถึงนกอีแอ่นอีกเยอะ

แต่ช้าไว้ก่อน เดี๋ยวหน้าจะพุ่งปู๊ดเร็วเกินไป คนคุ้นเคยจะหาว่าเป็นตัวปลอม อิอิ

ครูเล็ก

คำสำคัญ (Tags): #นกแอ่นกินรัง
หมายเลขบันทึก: 196432เขียนเมื่อ 25 กรกฎาคม 2008 12:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม 2012 14:08 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
สุรชาติ (บ้านรังนกดอนหอยหลอด)

เออ คือ แบบว่า..จะ...มีความคิดเห็นเรื่องนก หรือ เชียร์ร้าน โชวห่วย หรือ โล..ตุสออกไป

ดีละครับคุณครู ถ้าเปรียบเป็นละครหลังข่าวละก็ อื้อ...โฆษณาอีกแล้ว จนทำให้ผมเลิกดู

โทรทัศน์ไปแล้วนะเนี่ย

อะ อะ ล้อ..เล่ง... ... คงเลิกไม่ได้ซะแล้วครับ ต้องตามจนกว่า อวสานนะครับ ไม่ละครก็คนดูอย่างผม

เลขหน้าบันทึกฟุ่งเร็วเกินไป

มีแต่น้ำนิ

ไม่เห็นความนัยแฝงอยู่เลยหรือ... ก็บ้านแพร้วมีบ้านรังนกแล้ว เห็นไหม ตัวหารนกในบ้านที่ดอนหอยหลอด ง่ะ

*****************************

ไว้รอหลัง หลัง หลัง โอลิมปิคละกัน ละครหลังข่าวตอนต่อไปกลับมา

...เพราะช่วงนี้ครูเล็กต้องไปเป็นประธานมอบเหรียญโอ

ให้นักกีฬาหลายประเภท(ประธานนั่งหน้าจอทีวี)ยังไม่ว่างเขียนเรื่องสำคัญ

สำคัญจริงนะ เพราะเป็นเรื่องการสร้างพื้นที่สร้างรังให้นกในบ้าน...ไหมล่ะ สำคัญจริง

ครูเล็ก

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท