บทคัดย่องานวิจัยภาษาไทย

บทคัดย่อ

ชื่องานวิจัย : ผลการใช้เทคนิคแบบร่วมมือในการเรียนวรรณคดีไทย

ตามกรอบแนวคิดผู้เรียนสร้างความรู้เอง ของนักเรียน

ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 15

ชื่อผู้วิจัย : นางนงคราญ ติกุล

ปีที่ทำการวิจัย : 2550

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างแผนการจัดการเรียนรู้ เทคนิคแบบร่วมมือในการเรียนวรรณคดีไทยตามกรอบแนวคิดผู้เรียนสร้างความรู้เอง เพื่อศึกษาผลการใช้เทคนิคแบบร่วมมือในการเรียนวรรณคดีไทยตามกรอบแนวคิดผู้เรียนสร้างความรู้เอง และเพื่อศึกษาความคิดเห็นของนักเรียนต่อการจัดการเรียนการสอนเทคนิคแบบร่วมมือในการเรียนวรรณคดีไทยตามกรอบแนวคิดผู้เรียนสร้างความรู้เอง ชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 1/2 โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 15 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเชียงรายเขต 3 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2550 จำนวน 32 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคแบบร่วมมือในการเรียนวรรณคดีไทย ตามกรอบแนวคิด ผู้เรียนสร้างความรู้เอง จำนวน 5 แผน แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวรรณคดีไทย แบบปรนัยชนิดเลือกตอบ 4 ตัวเลือก และ แบบประเมินคุณภาพการจดบันทึกของผู้เรียนตามเกณฑ์รูบริคส์ (Rubrics) ข้อมูลทั้งหมดที่ได้นำมาวิเคราะห์โดยใช้ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัยพบว่าแผนการจัดการเรียนรู้แบบใช้เทคนิคกลุ่มร่วมมือในการเรียนวรรณคดีไทย ตามกรอบแนวคิดผู้เรียนสร้างความรู้เองมีประสิทธิภาพเฉลี่ยเท่ากับ 85.18/84.00 สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้ คือ 80/80 นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนร้อยละ 80.52 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 15 กำหนดไว้ร้อยละ 70 ผลงานของผู้เรียนขณะทำการสอน มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับ 7.56 ของคะแนนเต็ม 10 คะแนน ค่าเฉลี่ยของคะแนนจากการประเมินคุณภาพการจดบันทึกของผู้เรียนตามเกณฑ์ รูบริคส์ (Rubrics) ขณะทำการสอน จำนวน 11 ครั้ง มีแนวโน้มสูงขึ้นความคิดเห็นของนักเรียนต่อการเรียนการสอนโดยใช้เทคนิคกลุ่มร่วมมือในการเรียนวรรณคดีไทย ตามกรอบแนวคิดผู้เรียนสร้างความรู้เองอยู่ในระดับเหมาะสมมากที่สุด ค่าเฉลี่ย = 4.54 ค่าเฉลี่ยความคิดเห็นของนักเรียนที่มีต่อการเรียนโดยใช้แผนการจัดการเรียนรู้เทคนิคแบบร่วมมือโดยภาพรวมอยู่ในระดับเหมาะสมมาก ค่าเฉลี่ย = 4.50 จึงกล่าวได้ว่า การใช้รูปแบบการสอนเทคนิคกลุ่มร่วมมือในการเรียนวรรณคดีไทย ตามกรอบแนวคิด ผู้เรียนสร้างความรู้เองทำให้นักเรียนมีพัฒนาการของการสร้างองค์ความรู้ในการเรียนวรรณคดีไทยสูงขึ้น