กิตติกรรมประกาศ : วิทยานิพนธ์ของชลฤทัย


เขียนไม่เก่งค่ะ ได้แต่ขอบคุณๆๆ ทุกๆ ท่าน วิทยานิพนธ์ฉบับนี้เสร็จลงได้ด้วยกำลังใจของคนที่มีมาให้จากทั่วประเทศเลยค่ะ..เลยออกจะยาวสักหน่อย มีคนแซวว่าเป็นกิตติกรรมประกาศที่ยาวมาก แต่ชลว่ายังยาวสู้ของพี่ด๋าว(คุณดรุณี ไพศาลพานิชย์กุล)ไม่ได้ แต่ของพี่ด๋าวนั้นแม้ยาวแต่ก็อ่านเพลินและประทับใจจริงๆ ค่ะ..ยังไงก็ขอขอบคุณทุกท่านจากใจจริงค่ะ

ในช่วงเวลาหนึ่งที่รู้สึกย่ำแย่ในชีวิตและทดท้อใจมาก ผู้ศึกษาทิ้งตัวเองจากโลกภายนอก และทิ้งตัวเองจากความตั้งใจที่จะบันทึกวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ต่อไป แต่ก็มีมือของคนจำนวนมากมาฉุดให้ผู้ศึกษาลุกขึ้นและทำการศึกษาต่อไป บุคคลดังกล่าวคือ ครอบครัวพี่น้องวิชาการของอาจารย์พันธุ์ทิพย์ กาญจนะจิตรา สายสุนทร ผู้ที่ผู้ศึกษาใกล้ชิดและผูกพันมาเป็นเวลานาน จนรู้สึกเป็นมากยิ่งกว่าอาจารย์และลูกศิษย์ทั่วไป และบุคคลในอีกครอบครัวหนึ่ง คือ ครอบครัวของคนไร้เอกสารพิสูจน์ทราบตัวบุคคลซึ่งส่วนหนึ่งได้อุทิศตนเป็นอาจารย์ให้กับผู้ศึกษาได้ทำการศึกษาในวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ ดังนั้นในวันที่วิทยานิพนธ์ฉบับนี้สำเร็จลง ผู้ศึกษาจึงขอขอบคุณบุคคลผู้มีพระคุณและผู้มีส่วนเกี่ยวข้องมากมายที่ทำให้การศึกษานี้สำเร็จลงได้ ดังนี้

ขอขอบพระคุณท่านอาจารย์ศ.คนึง ฦๅไชย ผู้ซึ่งเป็นประธานกรรมการสอบวิทยานิพนธ์  และเป็นผู้ให้โอกาสผู้ศึกษาในการได้เข้ามาทำงานในกองทุน ศ.คนึง ฦๅไชย  และได้ใกล้ชิดกับสมาชิกในสถาบันทางความคิดของท่านอาจารย์  ซึ่งทำให้ผู้ศึกษาได้มีโอกาสเรียนรู้การทำงาน เรียนรู้ปัญหาคนยากไร้ในสังคม  และเรียนรู้การเป็นนักกฎหมายเพื่อบุคคลดังกล่าว ผู้ศึกษาได้รับการสนับสนุนการทำงานต่างๆ ซึ่งเป็นสิ่งผลักดันให้ผู้ศึกษาได้เติบโตทางวิชาการและทางชีวิตจริงจนสามารถมีตัวตนดังเช่นทุกวันนี้ได้ ท่านจึงเป็นเสมือนผู้ให้ความคุ้มครองชีวิตของผู้ศึกษาในเวลาที่ผู้ศึกษาประสบความยากลำบากในชีวิต และท่านยังเป็นนักกฎหมายผู้เป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้ผู้ศึกษายึดมั่นและระลึกเสมอในการเป็นนักกฎหมายที่ดีตามรอยทางของท่าน

ขอขอบพระคุณ รศ.ดร.พันธุ์ทิพย์  กาญจนะจิตรา สายสุนทร ผู้เป็นอาจารย์ของนักศึกษาที่คอยสั่งสอน ให้ความรู้ ให้ข้อคิดและให้สติกับผู้ศึกษาตลอดมาอย่างอดทน โดยสิ่งที่อาจารย์ท่านเป็น ผู้ให้ กับผู้ศึกษานั้นมากมายยิ่งใหญ่เกินกว่าการทำให้ผู้ศึกษามีความสำเร็จในการศึกษานี้นัก ท่านเป็นผู้ทำให้ผู้ศึกษา มีชีวิต ที่ดีที่มีคุณประโยชน์และมีความสามารถในการช่วยเหลือบุคคลอื่น ดังที่ท่านได้อุทิศตนเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่ผู้ศึกษาตลอดมา

ขอขอบพระคุณท่านอาจารย์ วีระวัฒน์ ตันปิชาติ และท่านอาจารย์ ดร.ชาติชาย  เชษฐสุมน ผู้เป็นอาจารย์กรรมการสอบวิทยานิพนธ์ของผู้ศึกษาที่นอกจากท่านจะคอยให้ข้อคิด ให้คำชี้แนะแนวทางแก่ผู้ศึกษาแล้ว ท่านอาจารย์ยังให้ความปราณีและความปรารถนาดีแก่ผู้ศึกษาอย่างที่ผู้ศึกษาจะจดจำและระลึกถึงเพื่อมอบสิ่งเหล่านี้ให้แก่บุคคลอื่นต่อไป

 ขอขอบพระคุณผู้เป็นเสมือนอาจารย์ และผู้มีพระคุณที่อุทิศปัญหาชีวิตจริงของตนให้ผู้ศึกษาได้ศึกษา และยังต้อนรับผู้ศึกษาไว้เป็นเสมือนคนในครอบครัวที่คอยดูแลและห่วงใยผู้ศึกษาอีกด้วย ขอบคุณครอบครัวของ ป้าสันที พี่บุญมี พี่อำพล พี่อดุลย์ พี่สัญชัย น้องบุญชัย และน้อง,ขอบคุณครอบครัวศิลปะวงษ์เจริญ ครอบครัวบุรสินสง่า ครอบครัวอภิสกุลไพศาล ครอบครัววรรัตน์  ครอบครัวสังสิทธิยากร, ขอบคุณอาจารย์อายุ นามเทพ, จอบิ-พอวา และลูกๆ, พี่บุญ พงษ์มา พี่อนันต์ , พี่คำ, พี่บ็อบบี้, พี่อับดุลเลาะห์, พี่บัวสาร,พี่หมี,น้องออยล์ , น้องฮงผิง ยิว, , น้องฮาซิม, น้องมีซา, น้องคำตุ่น, น้องหะซัน, น้องสาละวินและพี่วันดี รวมถึงคนไร้เอกสารพิสูจน์ทราบตัวบุคคลและผู้มีปัญหาสถานะบุคคลทุกท่านที่ผู้ศึกษาไม่อาจกล่าวได้หมด ผู้ให้โอกาสผู้ศึกษาได้ศึกษาและเรียนรู้การดำเนินการแก้ไขปัญหาต่างๆ รวมถึงคำขอโทษกับหลายท่านที่ผู้ศึกษาเคยละเลยและปล่อยเวลาการแก้ปัญหาให้ล่วงช้า

ขอขอบพระคุณอาจารย์วิจารณ์ พานิชย์ ที่ให้คำสอนและให้แง่คิดในการต้องเรียนรู้ทฤษฎีจากของจริง , ขอขอบพระคุณอาจารย์ณรงค์ ใจหาญ, อาจารย์บรรเจิด สิงคเนติ ที่กรุณาให้โอกาสและคำแนะนำในการให้ความช่วยเหลือประชาชนทางกฎหมาย, ขอขอบพระคุณอาจารย์นพนิธิ สุริยะ อาจารย์วิจิตรา วิเชียรชม, อาจารย์พิรุณา  ติงศภัทิย์ ,อาจารย์พิศวาท สุคนธพันธุ์ ท่านอาจารย์และบุคลากรในคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ที่ให้ความเอ็นดูและให้ความห่วงใยในการศึกษาของผู้ศึกษา

ขอขอบพระคุณท่านผู้ให้โอกาสและให้คำแนะนำในการทำงานเพื่อการให้ความช่วยเหลือประชาชนทางกฎหมายให้แก่คนไร้เอกสารพิสูจน์ทราบตัวบุคคล ผู้ทำงานเพื่องานปัญหาสถานะบุคคลและคนไร้รัฐไร้สัญชาติ ขอบพระคุณท่านอาจารย์มีชัย ฤชุพันธ์, คุณเตือนใจ ดีเทศน์, คุณวัลลภ ตังคณานุรักษ์, คุณจิราพร บุนนาค, อาจารย์กิติยา  พรสัจจา,อาจารย์กฤตยา อาชวนิจกุล,คุณสุดารัตน์ เสรีวัฒน์, อาจารย์ปริญญา อุดมทรัพย์,คุณครูยินดี ห้วยหงส์ทอง, คุณพ่อวิชัย โภคทวี, คุณพ่อประเสริฐ รุจิรัตน์ ,อาจารย์วุฒิ บุญเลิศ, คุณไกรลาศ แก้วดี, คุณดลเดช พัฒนรัฐ, คุณวีนัส สีสุข คุณอุดมเขต ราษฎร์นุ้ย ตลอดจนผู้เกี่ยวข้องทุกท่านที่ผู้ศึกษาได้มีโอกาสร่วมงานในการแก้ไขปัญหาการไร้เอกสารพิสูจน์ทราบตัวบุคคล

ขอขอบคุณบุคคลในครอบครัวของอาจารย์พันธุ์ทิพย์ ที่ต้อนรับและดูแลน้องใหม่อย่างผู้ศึกษาเป็นอย่างดี ขอบคุณอาจารย์วรรณทนี รุ่งเรืองสภากุล, อาจารย์สิทธิพร ภู่นริศ, อาจารย์อภิชิต ลายสนิทเสรีกุล, อาจารย์ลักคณา พบร่มเย็น, อาจารย์อิทธิพล ปรีติประสงค์, อาจารย์เบญญา วงศ์สว่างพานิช, คุณสรินยา กิจประยูร ,คุณชุติ งามอุรุเลิศ ,คุณดรุณี ไพศาลพานิชย์กุล, อาจารย์รุ่งรัตน์ ธนบดีธาดา, และท่านอื่นๆ อีกมากมาย ขอบคุณน้องเตือน-บงกช นภาอัมพร, น้องไหม-กิติวรยา รัตนมณี ที่ช่วยเหลือจัดการและร่วมการทำงานต่างๆ ด้วยกัน ,ขอบคุณพี่สาวต่างสายเลือด คุณอารยา ชินวรโกมล , คุณสุดารัตน์ แก้วงาม และคุณปุณสิรีย์ ฉัตรจินดา ที่เป็นห่วงดูแลและฉุดดึงให้ผู้ศึกษามีสติกลับมาในการบันทึกวิทยานิพนธ์ ตลอดจนคุณแม่อัมพร ขันธ์ศรี และคุณลุงที่ให้กำลังใจและดูแลอาหารการกินให้ผู้ศึกษาตลอดการเขียนวิทยานิพนธ์

 ขอบคุณคุณพ่อฉัตรอุดม - คุณแม่สุภาภรณ์ แก้วรุ่งเรือง พี่ชาย และน้องสาว ที่รักยิ่งและเป็นยิ่งกว่าดวงใจของผู้ศึกษา ผู้ให้ชีวิตและครอบครัวที่อบอุ่น ขอบคุณคุณยาย คุณน้าชุติมา นาคง  คุณน้า คุณลุง และครอบครัวพลฤทธิ์ทุกคน ที่ทำให้ผู้ศึกษาได้เรียนรู้จักคำว่าสายเลือดย่อมข้นกว่าน้ำ ผู้คอยสนับสนุนและดูแลผู้ศึกษาตลอดมาในทุกเส้นทาง

 ขอบคุณ พี่ชาย ผู้เป็นที่รัก และอยู่เคียงข้างผู้ศึกษาเสมอมา

 ขอบคุณคุณคณิน จันทิมาธร ที่คอยตรวจพิสูจน์อักษรให้จนวินาทีสุดท้าย ขอบคุณน้องเจี๊ยบ ฐิติยา เส็งเจริญ และเพื่อนๆ พี่ๆ แห่งบ้านเซเวียร์ซึ่งเป็นกัลยาณมิตร 

 สุดท้ายนี้ หากมีคุณงามความดีใดๆ ในการศึกษาวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ ผู้ศึกษาขอมอบให้กับคนไร้เอกสารพิสูจน์ทราบตัวบุคคลทุกคน และขอให้ทุกท่านมอบความเข้าใจ ความช่วยเหลือในการแก้ไขปัญหาให้กับพวกเขาเหล่านั้นในทันที ที่ท่านได้รู้จักพวกเขามากขึ้นหลังจากวางวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ลงแล้ว 

 

                                                                          ชลฤทัย  แก้วรุ่งเรือง

                                                                มหาวิทยาลัยวิทยาลัยธรรมศาสตร์

                                                                                 พ.ศ. 2551

หมายเลขบันทึก: 196153เขียนเมื่อ 24 กรกฎาคม 2008 05:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 16:12 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

อ.แหวว บอกว่า เป็นเหมือนใบทอดพระกฐิน ที่มีแต่ชื่อคนมาเรียงๆ ต่อกัน

แงแง...รุ้สึกเหมือนกันแต่ก็ทำไงดี แก้แล้วก็ยังแก้ได้แค่นี้เองค่ะ เอาไว้อีกสักครึ่งปีกลับมาอ่านมาใหม่ แล้วคงจะแก้ได้มากกว่านี้..จะพยายามค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ ที่นำแนวคิด และตัวอย่างที่ดีมาให้อ่าน

ความท้อเเท้นั้นเกิดขึ้นได้กับทุกคน

เเต่ขออย่ายอมเเพ้เป็นสิ่งที่ดี

เเวะมาให้กำลังใจนิด ๆ บอกข้อความสกิดใจหน่อย ๆ

ชีวิตคนเราไม่ได้เดินไปเพื่อจะไปเจอความสุข

ความสุขเป็นสิ่งที่เกิดระหว่างการเดินทางต่างหาก

ความสุขไม่ใช่สิ่งที่เราไปค้นเเล้วเจอ

เเต่เป็นสิ่งที่เกิดจากการมีชีวิต การทำงานที่เรารัก เเละการละเล่นต่างหาก

มันหมายถึงการรอคอย การอดกลั้น ความพยายามที่จะอดทน

เพื่อจะได้ในสิ่งที่ปราถนา เเละนี่เเหละคือการใช้ชีวิตที่เเท้จริง

อุทาหรณ์ของคนรุ่นเก่า...

เรียนไปแร้ว.นิ../ ม่ะจบ...ก็ต้องจบ หมั่นเข้าอาจารย์บ่อยๆ ไปจนเขาเบื่อหน้า อิอิ..  จงเตือนตน  ด้วยตนเอง... เก่งมากนะ..ที่จบแล้ว...ดีใจด้วยๆ  จ้า.....

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท