กล่าวนำในความจริงใจ
ก่อนอื่นผมข้อระลึกถึงพระคุณของบิดาและมารดาของผมซึ่งถือว่าเป็นเป็นครูผู้ให้ศาสตร์ แห่งความเป็นมนุษย์แก่ตัวผม และผมขอปฏิญาณว่าถ้าผมยังมีลมหายใจอยู่ผมจะมุ่งมั่นที่จะพัฒนาร่างกายและจิตใจเพื่อก้าวสู่ความเป็นครูที่ดีเพื่อตอบแทนพระคุณบิดาและมารดาของผมขอให้ท่านทั้งสองจงมีสุขภาพร่างกายและจิตใจที่สมบูรณ์และแข็งแรง
ครับเนื้อหาในตอนแรกอาจจะดูเป็นการส่วนตัวไปสักหน่อยแต่ผมถือว่าสิ่งเหล่านี้เป็นแรงบันดาลใจให้ผมตั้งมั่นในสิ่งที่ปราถนาที่จะทำให้ผมเกิดความจริงใจแด่ทุกท่าน
คงจะยังไม่เหมาะสมที่ผมจะเขียนอะไรไปมากกว่านี้เพราะนี่เป็นบทเริ่มต้นสำหรับการพบกันในครั้งแรกแต่นี่ไม่ได้เป็นครั้งสุดท้ายเพราะยังมีสิ่งที่จะบอกว่าในความรู้สึกของผมยังมีสิ่งต่างๆอีกมากมายที่จะมาแสดงความรู้สึกที่ดีแด่ท่าน
หวังว่าผมและท่านคงมีความปราถนาไปในแนวทางเดียวกันนะครับ ขอบคุณครับ
ความเห็น (2)
แค่ได้อ่านคำนำของคุณ ขนเราก็ลุกซู่โดนไม่รู้ตัว แค่ที่คุณบอกให้เราทราบว่า เมื่อคุณจะเริ่มทำอะไร คุณจะนึกถึง คุณพ่อคุณแม่ของคุณ คุณก็ได้ใจเราไปเต็ม ๆแล้ว เราก็เชื่อเช่นเดียวกันกับคุณ เรามีพระคุณของพ่อแม่อยู่เหนือหัวเหนือเกล้าของเราเหมือนกัน เราเองถือว่า คนที่มีความรู้สึกนึกคิดอย่างนี้อยู่ในใจเป็นคนที่ประเสริฐ และเชื่อว่าคนแบบนี้จะเจริญรุ่งเรือง ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ ถ้าเป็นครู ก็จะเป็นครูที่ศิษย์กราบไหว้ได้
ขอให้พวกเรามาช่วยกันสร้างความศักดิ์สิทธิ์ให้แก่วิชาชีพครู แม้สังคมมองว่าครูในปัจจุบันไม่เก่ง แต่เราเชื่อว่า "ความเก่ง"สร้างได้ อย่างที่ คุณหนูดี เขาว่า อัจฉริยะสร้างได้ นั่นแหละ ถ้าหมั่นฝึกฝนตนเองเสียแต่บัดนี้ เรามีความมุ่งมั่นที่จะในการทำหน้าที่ของเรา พยายามนำเอาศาสตร์ในวิชาชีพของเราไปใช้ในงานของเราให้มากขึ้น ๆตามลำดับ ลูกศิษเราได้เรียนรู้ ลูกศิษย์เราได้ประโยชน์ เขาเป็นคนดี และเก่งจากความพยายามของเรา
ก็ถือว่าเราได้ทำหน้าที่ของเราสมบูรณ์แล้ว
ขอให้คุณเขียนเรื่องชีวิตและงานของคุณที่โรงเรียนนายสิบทหารบก ที่ค่ายธนะรัชต์ มาให้เราได้รู้บ้าง เราอยากรู้ว่าจะ
เหมือนพวกเราที่สอนในโรงเรียนทั่ว ๆไหม๊
ขอบคุณล่วงหน้า เราจะติดตามอ่าน
ครูดี
สวัสดีค่ะ คุณใจจริง
มาให้กำลังใจค่ะ ขอบคุณที่คุณเป็นอีกคนหนึ่งที่คิดดีและทำดี ขอให้สมปรารถนานะคะ