ชีวิต : พอเพียง
ช่วงที่ผ่านมาเป็นวันหยุดยาว เลยมีเรื่องราวบันทึกชีวิตมากหน่อย แต่จะว่าไปบันทึก : ชีวิต การทำงาน และดนตรี (น้อยหน่อย) สำหรับผู้เขียนมันกลมกลืนกันมาก ๆ
เย็นวันศุกร์ กลับบ้าน(นายดำ)ที่พัทลุง เห็นวิวทิวทัศน์ ธรรมชาติ ข้างทางแล้วรู้สึกสงบ คิดอะไรไปได้เรื่อยเปื่อย ชอบมากเลยดูโน่นดูนี่ โดยเฉพาะภาพท้องทุ่งนาเขียว ๆ และภาพการใช้ชีวิตของคน แต่เทียบกับเมื่อก่อนไม่กี่ปีที่ผ่านมาผู้เขียนเห็นท้องทุ่งนามากกว่านี้ แต่ปัจจุบันพบว่าท้องทุ่งนาเปลี่ยนเป็นปลูกสวนยางเยอะขึ้น
ผ่านตลาดข้างทาง นายดำแวะซื้อขนมของกินกลับบ้าน พบว่าที่นี่ของกินถูกมาก ๆ ไม่ว่าขนมชิ้น ขนมพิมพ์ ขนมโค ถูกแล้วยังเยอะอีกต่างหาก นายดำซื้อมาเพียบ ฝากที่บ้านด้วย....
อย่างที่บอกว่าคิดอะไรได้เรื่อยเปื่อย มองทุ่งนาป่าเขาแล้วรู้สึกถึงความสงบ รู้สึกถึงความพอเพียง พอใจ เพราะคิดว่า...อะไร ๆ มันก็อยู่ที่ใจเรานี่เอง ถ้าตัวเรา ใจเรารู้สึกพอ....วกกลับมาเรื่องใกล้ตัว..
- การมีลูก จะชายก็ได้หญิงก็ดีมีแค่สอง ต่อไปในอนาคตอาจมีแค่ 1 คงเกินพอ สมัยนี้ดูเหมือนมีลูกมากจะยากนาน ไม่เหมือนสมัยก่อน
- ชีวิตคู่ ก็ต้องแบบพอเพียงสามีหรือภรรยาก็ต้องมีแค่คนเดียว เห็นตัวอย่างบางคนเดือดร้อนเรื่องการบริหารวันและเวลา..
- กิน ก็ต้องกินแบบพอเพียง (กินเพื่ออยู่) กินมากก็อึดอัด อ้วน และตามมาด้วยโรค...
- การนอนก็ต้องพอเพียงจะได้สดชื่น นอนมากไปก็ไม่ดี นอนน้อยก็ไม่ดี
- การใช้ง่าย ก็ต้องพอเพียง ยิ่งมนุษย์เงินเดือนก็ต้องใช้จ่ายแบบให้ได้เดือนชนเดือน ส่วนหนึ่งก็ควรแบ่งเก็บ ที่เหลือจากเก็บถ้ามากก็ใช้มากได้ มีน้อยใช้น้อย
ชีวิต ทุกอย่าง....ต้องพอเพียง และเดินทางสายกลาง ไม่มากเกิน ไม่น้อยไป
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น