ประสบการณ์ "รัก" บ้านแม่กำปอง

การบริหารการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน. .....

เมื่อต้นเดือนกรกฎาคม ได้มีโอกาสไปแอ่วเมืองเหนือ ดีใจสุดๆๆๆๆ ครั้งนี้พวกเราสามสิบกว่าชีวิตซึ่งนำโดยศ.นพ.วันชัย วัฒนศัพท์ ก็มีโอกาสได้ไปสัมผัสบ้านแม่กำปองนั่นเอง

โฮมสเตย์บ้านแม่กำปอง กิ่งอำเภอแม่ออน จ.เชียงใหม่ ได้ดำเนินการโฮมสเตย์มาเป็นเวลานานแล้วแต่เพิ่งมามีชื่อเสียงก็ประมาณสิบปีมานี้เอง วันนั้นเราต้องเปลี่ยนรถจากรถบัสเป็นรถกระบะ เพราะทางคดเคี้ยวมาก เกรงว่าใช้รถใหญ่จะเป็นอันตราย ซึ่งก็ดีแล้ว การไปหาธรรมชาติต้องไปลำบากๆๆ หน่อย เรานั่งรถชาวบ้านประมาณ 20 นาทีก็ถึงหมู่บ้าน จากนั้นก็กระจายตัวกันไปตามบ้านหลังละ 3-4 คน ฉันได้พักกับน้องศิและน้องตูนที่บ้านของแม่ปิมปา ซึ่งแม่มีอาชีพปลูกชา มีร้านขายก๋วยเตี๋ยวเล็กๆ และทำhome stay

หลังจากทำความรู้จักเจ้าบ้าน ก็มารวมตัวกันที่วัด เพราะชาวบ้านได้เตรียมจัดพิธีบายศรีสู่ขวัญพวกเรา หลังเสร็จพิธี ก็เป็นเวลาที่พวกเรารอคอย ก็คือ ร่วมทานอาหารแบบขันโตก พร้อมชมการแสดงของเด็กๆ ในหมู่บ้าน กับวงสะล้อซอซึง งานเสร็จประมาณเกือบสี่ทุ่ม ก็ต้องรีบกลับบ้าน เพราะได้นัดหมอนวดมาที่บ้าน คุณป้านวดเราซะเคลิ้มหลับเลย .......

รุ่งเช้า เราตื่นขึ้นมาพบกับอากาศที่สดชื่น เย็นสบาย จึงพากันเดินชมหมู่บ้าน ได้ไปดูชาวบ้านเค้าอบชาโดยจะล้างใบชา นำไปต้ม นำมามัดเป็นกำ แล้วมาเก็บที่บ่อใหญ่ซึ่งจุได้ประมาณ 400-500 มัด โดยจะอบประมาณ 4 เดือน แล้วจึงนำมาทำกรรมวิธีต่อเป็น ชาสำหรับดื่ม หรือทำเป็นหมอนใบชา อันเป็นผลิตภัณฑ์ที่ได้รับความนิยมมากของหมู่บ้าน

นอกจากนี้เราก็ได้ลองกาแฟสดแม่กำปอง ซึ่งต้องใช้ถุงกาแฟในการชง ซึ่งเป็นการรักษาวัฒนธรรมไทยได้อย่างงดงาม

ช่วง7 โมงเช้า พวกเราก็มารวมตัวกันที่วัดเพื่อใส่บาตร ซึ่งบ้านเรา แม่ปิมปา ก็ได้ตระเตรียมอาหารถุง พร้อมดอกไม้ริมรั้วให้พวกเรา แม่ช่าน่ารักจริงๆ

ทำบุญใส่บาตรเสร็จแล้ว ก็กลับบ้านมาทานอาหารเช้ากัน แล้วก็ต้องรีบอาบน้ำ เก็บกระเป๋า เดินทางต่อ.....ชีวิตช่างเร่งรีบเหลือเกิน

แม้จะมีเวลาเพียงแค่ 2 วัน 1 คืนที่นี่ แต่ก็ยอมรับว่า เราหลงรัก บ้านแม่กำปอง แล้วซิ รักธรรมชาติ รักชาวบ้าน รักน้ำใจ ก็หวังว่า สักวันคงมีโอกาสได้กลับไปเยือนที่นั่นอีก สิ่งหนี่งที่หวังไว้ คือ ขอให้ชาวบ้านพยายามรักษาวัฒนธรรมประเพณีของตนเองไว้ให้เหนียวแน่นแล้ว นั่นแหละที่การบริหารการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน. .....