หนึ่งชีวิต

บ่ายแก่ๆวันเสาร์อากาศช่างร้อนอบอ้าวดีจิงๆ...ได้ยินเสียงนกร้องก็ทำให้นึกถึงลูกนก..เมื่อต้นเดือน...ไม่ใช่ลูกนกสุภาพรนะคะ  แต่เป็นลูกนกตัวหนึ่งที่สำนักงาน...มันตกมาจากไหนไม่รู้...พี่ๆเค้าเจอแล้วเอามาดูกัน...ตอนพักกลางวัน...เมื่อสำรวจความเห็นแล้วไม่มีใครเอามันไปเลี้ยง...ก็เลยอาสาไปเลี้ยงเอง...เพราะมันยังเล็กมากยังไม่มีขนเลย...รู้สึกว่าขาจะหักด้วย...ส่งเสียงร้องจิ๊บๆท่าทางจะหิว...อ้าหากแบบในสารคดีเลย...พี่ๆก็เลยหากล้วยมาป้อนให้มันกิน...กว่าที่ก้อนกล้วยก้อนเล็กๆจะผ่านคอมันไปได้ใช้เวลานานพอสมควรเลย...ตัวมันใสแหน๋ว..มองเห็นเครื่องในทุกอย่าง...เลือดกะลังไหลผ่านเส้นเลือดยิกๆๆ..เห็นภาพกันเลยทีเดียว...เย็นวันนั้นก็เลยเอามันกลับบ้านรู้สึกมความสุขขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกนึกภาพตอนมันโต...มันจะต้องเดินตามต้อยๆแน่นอนเพราะคิดว่าเป็นแม่ของมัน...ไม่เคยเลี้ยงนกมาก่อนเหมือนกัน...นี่มันไม่มีขนมันต้องหนาวแน่เลยเอามาใส่ตะกร้าปูด้วยสำลี...ห่อมผ้าขนหนูให้...มันก็หลับอุตุทั้งวัน..หิวก็อ้าปากร้องจิ๊บๆ...อึ...แล้วก็หล้บต่อ...ก็นั่งมองมันเป็นอันไม่ต้องทำอะไร...ท่านอนของเค้าก็เหมือนเด็กเหมือนในรูป..แอบถ่ายเก็บไว้

   พอ 1 วันผ่านไป...เช้าขึ้นมาอีกวัน...ตี 4 กว่ามันก็ร้องจิ๊บๆอ้าปากหวอๆๆ..เหมือนเดิมได้เวลากินอีกล๊ะ...นึกในใจนี่ชั้นเป็นแม่นกไปแล้วเหรอเนี่ย...ขำดี...เอามานอนบนมือเล่น...

  พอเที่ยงๆก็รู้สึกว่าทำไมเงียบผิดปกติ...เลยไปคลำดูปรากฎว่ามันนิ่งไม่กระดุกกระดิก...ตัวเย็น...เลือดที่เคยวิ่งๆ...หยุดอยู่กับที่...ก็คิดว่ามันคงจากไปแล้ว...เสียใจมันคงอบอุ่นไม่พอเหมือนอยู่กับแม่ของมัน...มันคงหนาว...สงสารมันมากๆ...ไม่น่าจะมาตายแบบนี้เลย...น่าจะอยู่เป็นเพื่อนกันจนโต...ก็ขอให้ไปสู่สุขคตินะเจ้านกน้อย...ชาติที่แล้วคงทำบุญร่วมกันเลยได้มาเจอกันอีก...เกิดมาอีกทีถ้าเป็นนกอีกก็ขอให้ได้อยู่กับแม่...มีโอกาสได้บินไปชื่นชมท้องฟ้าเหมือนเผ่าพันธุ์ของเจ้าแล้วกันนะ....

ตอนมันหิว...หัวมันสั่น...เลยไม่ค่อยชัด

 

[หนุ่ม ร้อยเกาะ]

หวัดดีครับ

• ฝึกเลี้ยงลูกนกไปก่อนครับ  ทำความดี อนาคตสดใสแน่นอน ครับ

[ป้าตุ้ย]

ขอบคุณที่ได้ช่วยลูกนกไว้

แม้จะไม่สามารถใช่วยให้เขามีชีวิตอยู่รอด

แต่ก็แสดงถึงความเมตตาที่มีอยู่ในจิตใจ

ขอให้วิญญาณนกน้องล่องลอยไปสู่สรวงสวรรค์นะคะ