ป้ายต้อนรับน้องใหม่ปี 2551
ขออภัยอย่างไม่น่าให้อภัย ผมมัวแต่เพลินกับกิจกรรมของเด็กๆลืมไปว่ายังมีภาระกิจกหนึ่งที่ต้องบันทึกจารึกประวัติศาสตร์เอาไว้ แต่ผมก็ไม่หวงเท่าไร ผมเชื่อว่าพี่นัสและทีมงานคงได้เก็บไปหมดแล้ว แต่ด้วยจิตสำนึกของตัวเองที่ต้องมีไว้เพื่อเป็นประวัติศาสตร์ของตนเองบ้าง (เผื่อนำไปเป็นเรื่องเล่าให้คนอื่นได้รับรู้ในโอกาสข้างหน้า) จึงนำเสนอเล็กๆน้อยๆ นะครับ
อยากกลับไปเป็นน้องใหม่ จังเลยค่ะ อิอิ
อิจฉาคนมีกล้องจังเลย อุอุอุ
สวัสดีครับคุณพอลล่า
กลับไม่ทันแล้วครับ คุคุคุคิคิคิ
สวัสดีครับพี่
รอเวลากล้องรุ่นใหม่ดีกว่าครับ เอารุ่นที่ไม่ต้องชาร์ทแบตฯ
แค่เป่าก็ใช้ได้เลย
ดีจัง...
ปีนี้มีคนมาทำหน้าที่บันทึกประวัติศาสตร์เหล่านี้แทน เพราะปีที่แล้ว พี่ก็นำเสนอไปหลายบันทึกเหมือนกัน
เยี่ยมครับ...