ข้าราชการในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ชีวิตข้าราชการเป็นชีวิตที่เสียสละ ทำงานให้ประเทศชาติบ้านเมือง
การเสียสละของข้าราชการที่ต้องใช้ชีวิตปกป้องความสงบสุขของประเทศ
ชาติบ้านเมืองที่เห็นได้ชัดคือ ทหาร ตำรวจ ครู ข้าราชการที่ปฏิบัติงาน
ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ เป็นการเสียสละที่ยิ่งใหญ่
ในส่วนของข้าราชการและประชาชนคนไทยที่ไม่ได้ไปอยู่ในพื้นที่ที่กำลังมีปัญหา
เรามีเวลาคิดว่าจะกินอะไร ไปไหน หาวิธีเพิ่มรายได้อย่างไร ต่างกับสามจังหวัด
ชายแดนภาคใต้ ไปไหนมาไหนก็ต้องระวังตัวเสมอ ตกเย็นรีบกลับบ้าน
แม้เราจะมีปัญหาในเรื่องความเป็นอยู่้ค่าใช้จ่ายในการครองชีพที่สูงขึ้น
แต่เรายังรู้สึกว่าเราปลอดภัยมากกว่าคนที่อยู่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ จริงไหม
ถ้าตอบว่าไม่จริงอยากให้ลองไปใช้ชีวิตที่นั่น
ผมได้มีโอกาสอ่านหนังสือประวัติของท่าน ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล
เรื่อง ข้าแผ่นดินสอนลูก
มีตอนหนึ่งที่ท่านต้องไปศึกษายังต่างประเทศ ท่านไม่สามารถฟังและเข้าใจ
ภาษาฝรั่งเศสได้ ท่านร้องไห้และอยากกลับบ้าน เมื่อท่านผ่านจุดนั้นมา
จนเรียนจบกลับมาประเทศไทย สิ่งที่ท่านอยากทำคือการท่องเที่ยวในประเทศไทย
ให้หายคิดถึง เพราะตั้งแต่ท่านเติบโตมายังไม่เคยเที่ยวในประเทศไทย
ในรายการโทรทัศน์แห่งหนึ่งที่ท่านดร.สุเมธ ตันติเวชกุลได้ให้สัมภาษณ์ในเรื่อง
การจดทะเบียนมูลนิธิชัยพัฒนา ท่านได้เล่าว่า พ่อหลวงของเราได้มีรับสั่งให้ท่านไป
จดเบียนมูลนิธิชัยพัฒนา พอไปถึงที่จดทะเบียนเตรียมเอกสาร กรอกเอกสาร
มีข้อหนึ่งที่ท่านตอบไม่ได้ คือข้อที่ว่าอาชีพของพ่อหลวงคืออาชีพใด
จึงต้องเดินทางกลับมาทูลพ่อหลวง พ่อหลวงตรัสว่าทำราชการ ภายหลังจาก
ได้รับทราบคำตอบท่านก็เดินทางไปจดทะเบียนมูลนิธิชัยพัฒนา
ข้าราชการในวันนี้ ผมเชื่อว่าส่วนใหญ่ดีและมีความภาคภูมิใจที่ทำงานเป็น
ข้าราชการในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พ่อหลวงของเราท่านทรงงานมา
ตลอดชีวิตเพื่อให้ประชาชนของท่านอยู่เย็นเป็นสุขไม่ว่าการเดินจะยากลำบาก
เพียงใด ท่านก็เสด็จไปดูแลทุกสุขของราษฎรตลอดระยะเวลา 62 ปีของการ
ครองราช
ในฐานะประชาชนของประเทศไทยขอให้กำลังใจข้าราชการที่
ปฏิบัติงาน ด้วยคุณธรรมและจริยธรรม สมกับเป็นข้าราชการในพระบาทสมเด็จ
พระเจ้าอยู่หัว ด้วยความจริงใจ
ทำไมนำภาพคนถูกตัดคอมาเผยแพร่เช่นนี้ ถ้าเขาเป็นญาติของคุณ คุณจะรู้สึกอย่างไร จรรยาบัญของสื่อ ถูกต้องแล้วหรือ ต้องการบอกว่าต้องทำงานทุกข์ยากเสียสละถึงขนาดต้องเอาภาพคนถูกทำร้ายขนาดนี้มาอวดหรือ แค่เขียนบรรยายก็เกรงว่าคนอ่านจะไม่ซาบซึ้งพอหรือ