ผ่านการประชุมมาหลายวันแล้ว เป็นความตั้งใจ ที่ต้องการถอดบทเรียน ในวันนี้ เพื่อต้องการคัดกรองสิ่งที่หลงเหลือในสมอง โดยผ่านประโยคที่ประทับใจ ในการเรียนรู้เรื่อง KM
"KM คือ สิ่งที่แลกเปลี่ยน และต้องมีความสุข" คุณเห็นด้วยไหม เพราะถ้าไม่มีความสุข ก็ไม่รู้จะแลกเปลี่ยนไปทำไม ให้เกิดความเศร้า สร้อยตามมา ที่ผ่านมา เคยถูกกำหนดให้ทำ ถูกตีกรอบด้วยผลงานที่ต้องเกิดขึ้น สุดท้าย การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ก็ล้มเหลว ไม่ได้อะไร นอกจากความเครียด ที่ต้องทำงานให้เสร็จ ต้องเกิดคลังความรู้ ในสาขานั้นๆ สุดท้าย "ก็เหลือเพียงความว่างเปล่า กับคำว่า KM"
การเรียนรู้สอนให้คน รู้จักสงสารคน เหมือนพระพุทธเจ้า แบ่ง คน ไว้ 4 จำพวก เสือน บัว สี่เหล่า พวกที่อยู่ใต้ตมคื อคนที่เราต้องสงสาร ให้ความเมตตา กรุณา เพื่อให้เขาเหล่านั้น หลุดพ้นจากตมออกมาได้ "แสงสว่างของคนก็เช่นกัน" ใช่ว่าจะอยู่ที่เดียวกันเสมอ บางคนมองเห็นเป็นสว่างจ้า บางคนมองเห็นเป็นริบหรี่ น่าเสียดาย ที่โลกนี้ไม่เที่ยง ไม่สามารถทำให้มองเห็นอะไรได้เท่าเทียมกันทั้งหมด "ในองค์กรหนึ่งๆ จงเมตตาผู้ที่ไม่ให้ความร่วมมือในการทำงานของท่าน เพระเขาเสมือนบัวที่อยู่ใต้นำ ยังไม่พ้นมาเจอแสงสว่าง มองเห็นแสงสว่างเพียงริบหรี่เท่านั้น
ความจริงใจ อาจเป็นทางหนึ่งในการชาวยกลุ่มใต้น้ำค่ะ ขอให้กำลังใจค่ะ
สวัสดีจ้า
- ฝากความคิดถึงทุกคนนะจ๊ะ การปล่อยวาง ก็อาจจะดีนะ เป็นห่วงเจ้าตัวเล็ก ดูแลสุขภาพหลานในท้องด้วยนะ ...อาหวาน