เขาใหญ่...อีกครั้ง

-*- ฝากไว้ก่อนเถอะ สักวันจะกลับมาเอาขนมปังถุงนั้นคืน แถมด้วยกล้วยอีก 1 ลูก

อยู่กับคอมพิวเตอร์ ผู้คน และสาวสวยๆ มานานจนเกิดอาการ โหยหา ธรรมชาติ เลยชวนเจ้าอุ๋ม อ้น แอม ไปเที่ยวเขาใหญ่ หลบความวุ่นวาย หาความสงบแบบธรรมชาต แต่ไม่วายต้องพบกับเพื่อนมนุษย์ที่นำความวุ่นวาย เสียงอันดัง มาสู่ธรรมชาติอีก น่าผิดหวังกับเจ้าหน้าที่ ที่ไม่ควบคุมดูแล เท่าที่ควร......

ครั้งนี้เราไปพักกันที่ ลำตะคอง ด้วยเหตุที่ว่ากรมอุตุฯ บอกว่ามีโอกาศฝนตก 70% เราจึงทำการยึดพื้นที่กางเต็นท์กันในศลาที่เขาติดป้ายตัวโตๆ ว่า ห้ามกางเต็นท์และประกอบอาหารในศาลา แต่คนอื่นเขาก็กางกัน อิอิ ช่างมัน ระหว่างโดนฝน กับ โดนด่า เราเลือก โดนด่า อิอิ

ถ้ามาเขาใหญ่และใครอยากพบปะพูดคุยสังสรรค์กับเจ้ากวางน้อยตัวโตๆ ไม่ต้องลงทุนนั้งรถเข้าป่าไปส่องสัตว์หรอก นั้งๆ นอนๆ อยู่ที่เต็นท์ ดึกๆ หน่อยเราจะพบสิ่งที่เราตามหาออกมาเดินบุกเต็นท์เราเพื่อหาอาหาร อย่างแน่นอน -*- ฝากไว้ก่อนเถอะ สักวันจะกลับมาเอาขนมปังถุงนั้นคืน แถมด้วยกล้วยอีก 1 ลูก

เป้าหมายอันดับแรกที่เลือกเดินไปคือ น้ำตกผากล้วยใม้ ระยะทาง 1km ใกล้สุด เดินเอาเหงื่อ เหนื่อยก็ถ่ายรูปหายเหนื่อยเดินต่อ ทำนอง กดซัตเตอร์ไปบ่นไป "ไหนแค่ 1km ลอกลวง"

หลังจากผจญภัยกับกวางน้อยและเพื่อนๆสมาชิกที่กรุณาขับกล่อมด้วยเสียงเพลงอันสุดแสนไพเราะมาจนเกือบตลอดทั้งคืน ก็ตื่นเช้ามาพบกับความจริงที่ว่า "สี่เท้ายังรู้พลาด กรมอุตุยังรู้พลัง" ท้องฟ้าไม่สดใสนักแต่ก็ไม่มีเคล้าเมฆฝนมาระรานเราเลย