เมื่อวานนี้ นั่งทำรายงานอยู่บ้าน ไม่ได้ไปไหนเลย ตอนแรกตั้งใจไว้ว่า วันที่ 1 สิงหาคม 2548 ก็เป็นต้นเดือนใหม่ น่าจะเริ่มทำอะไรที่เป็นชิ้นเป็นอันกว่านี้ (ไปช่วยงาน และเรียนรู้งานกับอาจารย์สมลักษณ์) แต่ก็บังเอิญมีงานเข้ามา เลยไม่ได้ทำอย่างที่ตั้งใจไว้ ...วันนี้ฝนทำท่าจะตกตั้งแต่เช้า คิดว่าจะไม่ได้ไปไหนซะแล้วแต่ก็ได้ไปมอตอนประมาณ 10.00 น. พอดีน้องชายชวนไปเดินงานที่สำนักหอสมุด ก็ไปสักพักหนึ่ง มีหนังสือน่าสนใจเยอะแยะเลย แต่สุดท้ายก็ได้หนังสือที่ CU & NU Book เป็นหนังสือที่จะใช้สอนพิเศษอีกเช่นเคย เดินไปเดินมาเห็นป้ายว่า วันนี้คุณหญิงนักเขียน (ทมยันตี) จะมาที่สำนักหอสมุด ก็เลยสนใจ แต่มีคนเยอะมาก เลยไม่สะดวกที่จะนั่งฟัง แต่จริงๆ แล้ว หลังทานข้าวกลางวัน ตั้งใจจะไปหาอาจารย์สมลักษณ์ เผื่อจะได้ช่วยงานอาจารย์ได้บ้าง แต่ก็พอดีว่า แม่โทรมาให้พาพ่อไปตัดไหม (เพราะอาทิตย์ที่แล้วเกิดอุบัติเหตุกับพ่อนิดหน่อยน่ะค่ะ) วันนี้ก็เลยไม่ได้ไปช่วยงานอาจารย์เลย รู้สึกแย่จัง เห็นอาจารย์มีงานที่ต้องทำเยอะมากเลย เหมือนว่าท่านจะไม่ค่อยมีเวลาพัก แต่ผลงานอาจารย์เยี่ยมเลยนะคะ
ที่มาช่วยทุกวันนี้ ก็เกรงใจมาก และขอบพระคุณมากอยู่แล้ว งานเยอะมากจริง ๆ ทำไม่หมด แต่อีกหน่อยถ้าบริหารดีแล้วคงสบายขึ้น
แต่สิ่งที่ชอบมากเลยคือ อยากให้ดาได้เขียน Story telling ถ่ายทอดประสบการณ์ให้คนอื่นผ่าน blog นี้ และขณะนี้ได้ทำแล้ว ขอให้พยายามเขียนต่อไป และขอเอาใจช่วยให้คุณพ่อหายเร็ว ๆ นะครับ อานิสงค์ในการมาช่วยกล่มผู้เลี้ยงผึ้งฯ ทำงานแบบปิดทองหลังพระคงช่วยได้บ้างครับ