ฟุ้งซ่านยามเช้า ตอนที่ 1 : เรียนให้สูง เรียนให้เยอะ มหา'ลัย ให้อะไร อุดมการณ์ อุดมกูสู่อุดมเงิน

เช้านี้ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความสดชื่น รวมไปถึงเหมือนมีพลังในตัวบางอย่างที่บอกกับตัวเองอยู่เสมอว่า " ไม่เหนื่อยและไม่หยุด "  สู้สู้

พอตื่นแล้วตั้งสติได้สักพัก ผมก็กระโดดมานั่งอยู่หน้าจอคอมพ์พิวเตอร์ตัวเก่งของผม  นั่งคิด คิด คิด ทบทวนถึง " เหตุการณ์ " ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ใช่แล้วครับ เหตุการณ์ในความฝัน
..........

ในความฝันของผม........

ผมฝันถึงวันก่อนเก่าของชีวิตที่ผ่านมา ชีวิตของผมในสถานศึกษาในห้วงเวลาของการแสวงหาตัวตนจริง ๆ ของชีวิต  การไต่ตามความฝันและพยายามที่จะสานต่ออุดมการณ์ ด้วยความเชื่อแห่งพลังในตัวเองที่มีอยู่อย่างหนักหน่วงและบ้าคลั่ง

ในยุคนั้น ยุคที่ผมเติบโตมาพร้อมระบบทุนนิยมอย่างที่ถาโถมกระหน่ำ ทำให้คำว่า " นักศึกษา " ในขณะนั้นสำหรับผมกลายเป็นคำพูดหรือคำเรียกที่ผมรู้สึกว่า " ทู่เรศ " นักศึกษา เป็นเผ่าพันธ์ที่ได้รับอภิสิทธิ์จากสังคมแต่ไม่เคยใช้อภิสิทธิ์นั้น ทำในสิ่งที่มีประโยชน์อะไรเลยคืนสู่สังคมแม้แต่น้อย  กลับตรงกันข้าม  ต่างก็ไขว่คว้า ตักตวงความสุข  หาประโยชน์เข้าใส่ตัวเองอย่างสนุกสนานโดยไม่เคยที่จะคิดถึงความเป็นไปของสังคม ความเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่กำลังเคลื่อนเข้าสู่ " การเห็นแก่ตัว " มากขึ้น มากขึ้นและมากขึ้น

ตั้งแต่ผมจำความได้ ผมถูก " ระบบ " สั่งให้ตั้งใจเรียนและท่องจำให้ได้มากที่สุดเพื่อที่จะไปสอบแข่งขันเพื่อที่จะให้ได้อันดับดีดี เรียนให้ได้เกรดดีดี(ด้วยการท่องจำ)  เรียนให้สูงเพื่อที่จะให้สังคมและคนรอบข้างจะได้ยอมรับเราในฐานะของ " ผู้มีความรู้ "  เพื่อจะได้มีงานดีดีทำและจะได้มีเงินเยอะ ๆ แต่ไอ้ผมก็ดันทะลึ่งไม่ค่อยจะปฏิบัติตัวทำตามที่ " ระบบ " สั่งมากเท่าไหร่ มักจะออกนอกระบบอยู่เป็นประจำ  ผมจึงกลายเป็นคนหางแถวที่พยายามจะพิสูจน์ทฤษฎีของตัวเองอย่างเงียบ ๆ เท่านั้น ด้วยทฤษฎีที่ว่า " ผมจะเรียนรู้เพื่อส่วนรวม "  
..........

ผมนั่งทบทวนตัวเอง กับห้วงเวลาที่ผ่านมาอย่างเงียบ ๆ พลันเนื้อเพลงที่ผมคุ้นเคยก็ผุดขึ้นมาในหัวอันโง่เง่าของผม " มหา'ลัย ให้อะไร "  นั่นสิ ให้ความรู้ด้วยหลักสูตรที่เลิศหรู  แต่สำหรับผม ผมเรียนรู้และพิสูจน์ไขว่คว้ามากกว่านั้น .....

( โปรดติดตามตอนต่อไป )

My Music - มหาลัย ให้อะไร

[ก้อง...สะเร็น]

เห็นด้วยครับคุณสายลม "นักศึกษา เป็นเผ่าพันธ์ที่ได้รับอภิสิทธิ์จากสังคมแต่ไม่เคยใช้อภิสิทธิ์นั้น ทำในสิ่งที่มีประโยชน์อะไรเลยคืนสู่สังคมแม้แต่น้อย"

[นายสายลม อักษรสุนทรีย์]

• สวัสดีครับ พี่  
• เป็นแค่เพียงความรู้สึกของผมแค่นั้นนะครับ
• ณ บางห้วงเวลาหนึ่งเท่านั้น
• ณ อีกมุมหนึ่งของสังคม ยังคงมี นักศึกษาที่กำลังพยายามทำในสิ่งดีดีอยู่อีกมาก หากเพียงแต่เขาเหล่านั้นยังขาดกำลังใจ และการเสริมแรงที่ดีจากพวกเราเท่านั้นเองครับ
• อิอิ

[ลุงเอก]

บ่นๆ   ติดเชื้อลุงเอก  อิอิ

[อุ๊]

เมื่อก่อนเครื่องแบบนักศึกษา เป็นเครื่องแบบที่มีเกียรติ แต่เดี๋ยวนี้ นักศึกษาไม่ได้ให้เกียรติเครื่องแบบที่ตัวเองสวมเลย บางคนอาจจะว่าเป็นเรื่องส่วนตัว แต่.. คุณเคยคิดไหมว่า คุณคือ "ปัญญาชน" ใช่ไหมคุณพี่มะเดี่ยว

[นายสายลม อักษรสุนทรีย์]

• สวัสดีครับลุงเอกคนเก่งและหล่ออีกตะหาก  อิอิ
• สงสัยเชื้อจะแรงอ่ะครับ
• อิอิ  บ่นทางสังคม อิอิ

[นายสายลม อักษรสุนทรีย์]

• สวัสดีครับหัวหน้าน้องอุ๊  อิอิ
• บางทีพี่ก็คิดว่า " ปัญญาชน " ทุกวันนี้ไม่มีความหมายอะไรแล้วล่ะครับ
• มีแต่ " ปัญญากู " เป็นที่ตั้ง แต่ " ปัญญามึง " หลบไป
• ดีใจหลาย ๆ เด้อน้อง สู้ ๆ

[สิทธิรักษ์]

มหาลัย  ที่ใฝ่ฝัน

คงได้หาเจอสักวัน

[หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ]

• เมื่อวานนี้ พี่คุยกับลูกสาว ได้ยินเสียงบ่นๆว่า ไม่อยากเรียนแล้วละ ไม่รู้หาคำตอบไม่ได้อย่างน้องมะเดี่ยวรึเปล่าว่า "มหา'ลัย ให้อะไร"
• พี่ว่า เธอคงกำลังหวนหา มหา'ลัยที่เธอใฝ่ฝัน อยู่แน่เลย
• ......
• น้องมะเดี่ยวค่ะ
• บอกชื่อบริษัทขนส่งที่พี่พอจะส่งของเป็นลังมาให้ได้หน่อยนะ....รสพ.ปิดตัวเองไปแล้ว ไม่รู้จะส่งของบริจาคมาให้ได้ยังไงค่ะ

[นายสายลม อักษรสุนทรีย์]

• สวัสดีครับ อ.
• อิอิ ผมว่านะครับว่า ถ้าผู้ที่มีความรู้เพียรแต่สั่งให้ท่อง ๆ ๆ จำ
• มหาวิทยาลัยที่ใฝ่ฝันยังอยู่อีกหลายกัปป์กัลล์ครับ
• ผู้รู้ คือ ........ใคร .......คือ.อะไรครับ
• รู้ได้เพราะ.........
• อยากมีมหาลัยที่ใฝ่ฝัน  ครับ
• ปลูกฝังความเป็นคนให้เต็มคน  อิอิ
• ไม่เอาแล้วครับเดี๋ยวยาว

[นายสายลม อักษรสุนทรีย์]

• สวัสดีครับคุณหมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ
• อิอิ ต้องชี้ทางให้น้องเค้าดีดีนะครับ แต่อย่าให้ทิ้งการศึกษาในระบบซึ่งคนในสังคมปัจจุบันให้ความสำคัญ
• เพียงแต่ควรเพิ่มประสบการณ์ทางสังคมให้น้องเค้ามาก ๆ เท่าที่จะทำได้ครับ
• เป็นกำลังใจให้ครับ