หอพักนักศึกษากับการเรียนรู้ชีวิตในการอยู่ร่วมกัน

         มหาวิทยาลัยที่มีหอพักนักศึกษามักเขียนไว้สวยหรู   ว่าจะใช้ชีวิตหอพักเป็นการเรียนรู้และบ่มเพาะความเป็นคนดี   ให้ได้มีเพื่อนและเรียนรู้ชีวิตการอยู่ร่วมกับคนจากหลากหลายวัฒนธรรม

         แต่ในความเป็นจริง   มักต่างจากที่เขียนไว้อย่างน่าตกใจ

         ข้อเขียนนี้ได้จากประสบการณ์ตรงใน 2 มหาวิทยาลัยต่างจังหวัด   มหาวิทยาลัยอื่นอาจไม่เป็นอย่างนี้ก็ได้

         ผมมองว่าต่อไปจะมีมหาวิทยาลัยอยู่ในทุกจังหวัด   และจะมีหอพักเอกชนอยู่ทั่วไป   นักศึกษาส่วนใหญ่จะพักอยู่กับบ้านหรือในหอพักเอกชน

         มหาวิทยาลัยและจังหวัดใดต้องการพัฒนาความเป็น "เมืองมหาวิทยาลัย" จะต้องคิดสร้าง "ชีวิตวัฒนธรรมเมืองมหาวิทยาลัย" ขึ้นมา   และร่วมกันจัดกิจกรรมเพื่อความเป็นอยู่ร่วมกันและเรียนรู้ร่วมกัน

         การจัดกิจกรรมจะมีทั้งที่นักศึกษาร่วมกันเป็นแกนนำดำเนินการ,  ชาวบ้านร่วมกันเป็นแกนนำ, มหาวิทยาลัยเป็นแกนนำ,   วัดเป็นแกนนำ, ฯลฯ

         สำหรับกิจกรรมเพื่อแสดงความเป็นตัวตนของนักศึกษา   สร้างความยอมรับนับถือต่อนักศึกษา   ตัวนักศึกษาเองควรร่วมกันเป็นแกนนำ ทั้งนักศึกษาที่อยู่ในหอพักเอกชน   ในหอพักมหาวิทยาลัยและนักศึกษาที่พักที่บ้าน

         กิจกรรม "ชีวิตวัฒนธรรมเมืองมหาวิทยาลัย" จะต้องจัดเป็นระยะ ๆ ตลอดปี   มีการกำหนดปฏิทินไว้แน่นอน

         ในส่วนที่นักศึกษาเป็นแกนนำ   มีวัตถุประสงค์เพื่อให้นักศึกษาฝึกจัดงาน/กิจกรรม   ได้เรียนรู้   ได้ดึงศักยภาพด้านบวกออกมาทำประโยชน์ให้แก่สังคม   มหาวิทยาลัยต้องไม่เข้าไปจัดแทน   ต้องเปิดโอกาสให้นักศึกษาได้ฝึกดำเนินการเอง

วิจารณ์  พานิช
 15 มี.ค.49 

[วัลลภ พรเรืองวงศ์]

• ขอขอบพระคุณอาจารย์ครับ...
• เรื่องชุมชนวัฒนธรรมช่วยให้เกิดความรู้ ความเข้าใจหลายมิติทีเดียว
• ขอขอบพระคุณอาจารย์

[อัมพร อรุณศรี]

ขอบพระคุณค่ะอาจารย์ ในฐานะทำงานด้านหอพักมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่ พยายามจัดหอพักเป็นศูนย์ศึกษาและอาศัย พร้อมเอื้ออาทรกันและกัน