ถ้าเป็นอะไรไป...เพราะการทำงาน จะเสียใจมั้ยเนี่ย !


ทุกวันนี้ที่ทำงาน ก็ไม่ได้หวังอะไรอยู่แล้ว ไม่คิดจะก้าวหน้า ไม่คิดจะเติบโต ไม่สนใจว่าจะต้องได้ 2 ขั้น ได้ซีสูง ๆ แค่คิดว่า "ขอให้เราได้เป็นส่วนนิดที่จะช่วยให้คุณภาพของลูก(คนอื่น)กับหลานๆของเราดีขึ้นบ้างก็พอ"

     ตั้งเรียนวิจัยจบ(จริง ๆ) มาจากวันนั้น 13 มิ.ย.  จนวันนี้ 25 มิ.ย. ก็ชีพจรลงเท้า เดินทางเป็นว่าเล่น นอนโรงแรมแทนบ้านไปซะแล้ว ... เหนื้อย เหนื่อย นะ กับการทำงานในช่วงนี้ นอนหลังเที่ยงคืนทุกวัน กินก็วันละแค่มื้อเดียว คิดว่าสิ้นปีงบประมาณ (กันยายน) น่าจะสวยเพรียวไปเดินแบบที่ฝรั่งเศสได้เป็นแน่ ...

     ช่วงนี้ทำงานไม่ได้ดั่งใจจริง ๆ  นี่ขนาดว่า เราใช้ KM กับ AAR เข้ามาจับกับการทำงานนะ ยังเหนื่อยสายตัวแทบขาด ผลของงานที่ได้ก็ยังไม่พึงพอใจเท่าที่ควร ... ทำ After Action Review กับตัวเองตลอด ว่าจุดนี้ ช่วงนี้ งานเราพลาดอะไร ต้องทำอะไรบ้าง ที่จะทำให้ผลของงานที่จะเกิดขึ้น มันดีขึ้นกว่าเดิม ... รู้ทุกเรื่องเลยนะ ... แต่แยกร่าง แบ่งภาค ทำไม่ได้  ถ้าวันนึงมี 48 ชม. ก็ยังไม่แน่ใจเลยว่าจะทำทันอ๊ะป่าว ... เฮ้อ! เบื่อตัวเองจัง ... มีน้องถามว่า "ถ้าพี่เป็นอะไรไปเพราะการทำงาน พี่จะเสียใจมั้ย แต่ถ้าเป็นหนู หนูเสียใจนะ " แต่คำตอบสำหรับเรา "ไม่" ทุกวันนี้ที่ทำงาน ก็ไม่ได้หวังอะไรอยู่แล้ว ไม่คิดจะก้าวหน้า ไม่คิดจะเติบโต ไม่สนใจว่าจะต้องได้ 2 ขั้น ได้ซีสูง ๆ  ไม่สนใจว่าเงินเดือนจะขึ้นมากขึ้นน้อย เพราะมีเท่าไหร่ก็ใช้เท่านั้นอยู่แล้ว สนใจเพียง ทำอะไร แล้วได้อะไร คุ้มกับที่เอาเงินหลวงมาทำมั้ย และแค่เพียงคิดว่า "ขอให้ได้เป็นส่วนนิดที่จะช่วยให้คุณภาพของลูก(คนอื่น)กับหลานๆ(ของเรา) ดีขึ้นบ้างก็พอ " เพราะฉะนั้น ถ้าจะเป็นอะไรไปเพราะทำงานหนักเพื่อ  ก็น่าจะดีกว่า เป็นง่อยตายเพราะไม่ทำอะไรเลย ... (ท่านล่ะ..คิดว่าจริงมั้ย !)  คงไม่มีวันที่ ... บันทึกการเดินทางของ Kudoaw จะจบลง แล้วเปลี่ยนชื่อ เป็น "บันทึกการพักผ่อนของ kudoaw" เป็นแน่ ...

คำสำคัญ (Tags): #aar#การทำงาน
หมายเลขบันทึก: 190437เขียนเมื่อ 25 มิถุนายน 2008 18:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน 2012 02:11 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

• ที่บอกว่าสำหรับนั้นหนูเสียใจ ก็เพราะว่า มัวทุ่มให้กับการทำงานไง ไม่มีเวลาสำหรับพ่อแม่ ที่เขาตั้งตารอเราว่า เสาร์-อาทิตย์เราจะได้หยุด พาเขาไปไหนต่อไหนบ้าง

• หรือไม่ก็มีเวลาอยู่ด้วยกัน พูดคุยหยอกล้อกันบ้าง

• นี่ตั้งแต่ปลายเดือน เม.ย. มานี่หนูเองเพิ่งกลับบ้าน 2 ครั้งเอง เดี๋ยวนี้ ศน.ต้องทำงานกัน 7 วัน เพราะ..... (ไม่พูดดีกว่า)

• คิดถึงปะป๊ะ...กะ...มะม๊ะ...จะแย่แล้ว

• คุยทางโทรศัพท์ก็ไม่เหมือนกับเจอกันจริงหรอก

• นี่แหละถึงบอกว่า...เสียใจ...

  • เมื่อก่อนนี้ลำดวนก็คิแบบครูดาวค่ะ
  • แต่เมื่อเราคิดถึงคนที่อยู่ข้างหลัง ที่เขารอเราอยู่
  • ทำให้เราต้องแบ่งเวลาให้ได้สัดส่วนระหว่าง
  • งาน...ครอบครัว...สังคม ให้เป็นสามเหลี่ยมด้านเท่าค่ะ

วันนี้กลับจากการเป็นวิทยากรอบรมเกี่ยวกับการดูแลระบบเครือข่ายให้กับโรงเรียนที่ได้รับจัดสรรคอมพิวเตอร์ รู้สึกว่าตัวเองเริ่มอ่อนเพลีย หมดแรง ก็ได้นั่งพักนิดนึงแล้วก็จัดแจงทำภาระกิจอื่นๆ ก่อนนอนเลยแว็บเข้ามาเข้า G2K ได้เข้ามาอ่านบันทึกของครูดาว แล้วก็ขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะครับ (ตั้งแต่กลับจากสระบุรียังไม่มีวันว่างเลยครับ ต้องอบรมให้ครูตั้งแต่วันที่ 21 - 29 เลยครับท่าน )

หลับฝันดีคืนนี้นะน้องรัก

แม้นเหนื่อยนักพักลงท่ามกลางฝัน

แล้วพรุ่งนี้เราจะก้าวไปด้วยกัน

เพื่อสร้างฝันสร้างเด็กไทยให้รุ่งเรือง

..... ยี่สิบสามถามว่าลาเหรอบางกอก

ไม่อยากบอกเพิ่งจะจบครบรุ่นหนอ

นภาลัยที่อุดรก็ยังรอ

อบรมต่อถึงสองเก้าเศร้าทั้งเดือน

ข่าวมาล่าลงไปตรังต่ออีกจุด

พี่น้องรุดไปสมทบครบทีมมั๊ย

เห็นสู้งานสร้างบ้านสร้างชาติไทย

อบอุ่นใจแทนน้องพี่ที่ได้เจอ

ดุจ ดวงเดือนดวงดาวที่พราวฟ้า

ดาว เด่นตาแม้นนภายังเพ้อฝัน

ทิพย์มาตย์ อาจห่างไกลนับพันวัน

ไม่แปรผันอุดมการณ์สานสร้างไทย(ขอให้คณะเดินทางปลอดภัยนะ)

ด้วยรักและศรัทธา

พี่ประเมิน บุญเสนา

สวัสดีค่ะ

ให้กำลังใจ คนทำงาน

ผลงานจากการทุ่มเท ยิ่งใหญ่เสมอ ค่ะ มีความสุข นะคะ       

 

ครูดาว...เราคงเหนื่อย...ไม่น้อยกว่ากันหรอกนะ...ทำงานเพื่อครู...สู่เด็ก...แม้จะเหนื่อยแต่ก็ภูมิใจนะ...เป็นกำลังใจให้ครับ...และขอแสดงความยินดีด้วย...ที่เรียนจบแล้ว...จาก...หนุ่ม ศน.

เหนื่อยนัก..พักบ้าง..ถึงจะไม่ห่วงตัวเองก้ออยากให้คิดถึงคนที่รอเราอยู่..แม่ไง..แบ่งเวลาให้กับตัวเองบ้างให้พอเหมาะ...จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียดายเวลาที่ผ่านเลยไปเราย้อนเวลากลับคืนไม่ได้แต่เราวางแผนเวลาในอนาคตให้กับตัวเองได้...จัดตารางเพื่อแม่ที่รอลูกสาวอยู่...ท่านจะได้ไม่น้อยใจ..ความสุขที่พอมี ความอบอุ่นที่พอจะให้คนที่เรารักและคนที่รักเรา...อย่ลืมแบ่งเวลา จัดตารางส่วนตัวบ้างนะจ๊ะ

สู้ๆครับ...ถ้าเป็นอะไรไป...เพราะการทำงาน จะเสียใจมั้ยเนี่ย !

ขอบคุณทุกคน..ที่แวะมาเป็นกำลังใจจ้ะ...แค่นี้ก็หายเหนื่อยแล้วล่ะ

ฐานะที่เป็นแม่ เป็นลูก เป็นครู ทุกหน้าที่ หนัก และสำคัญเท่า ๆ กัน อยู่แต่ว่าเราจะจัดสรรปันส่วนของเวลาที่มีมาให้ทุกคนใช้ได้ลงตัวหรือไม่ เวลาเราเป็นลูกเราก็อยากเห็นหน้าพ่อ แม่อยู่พร้อมหน้ากันมีความสุข เวลาเราเป็นแม่เราก็อยากเห็นลูกประสบความสำเร็จมีความสุข เวลาเราเป็นครูเราก็อยากเห็นลูกศิษย์เรียนจบมีความสุข แล้วตัวเราเคยอยากเห็นตัวเรามีความสุขบ้างไหม นี่ยังขาดคนข้าง ๆ นะลืมสักพักเก็บใส่ลิ้นชักโต๊ะไว้ก่อน

ธิติกานต์ ผดุงรัตน์

ขอเป็น กำลังให้ครูดาว ค่ะ เจอครูดาวเมื่อไปอบรมที่โรงแรมทองธารินทร์ จ.สุรินทร์

ครูดาวเป็นคนที่เก่งมาก ๆ จะเอาเป็นแบบอย่างน่าจะได้ซักเสี้ยวหนึ่งก็ยังดี

รักค่ะ จากครูร้อยเอ็ด

  • สวัสดีค่ะคุณดาว
  • เคยมีความรู้สึกเหนื่อย เครียด แบบนี้บ่อยๆค่ะ แต่ก็ต้องสู้
  •  เคยได้ยินเขาบอกว่า "การทำงานหนักเป็นดอกไม้แห่งชีวิต"
  • ขอให้คุณดาว สู้ต่อไปนะคะ

ดาว

ตั้งใจจะมาขอบคุณที่แนะนำ ตอนนี้พี่ใส่รูปเป็นแล้ว

 เจอกระทู้นี้เลยขอให้กำลังใจนะจ๊ะ ดาวคนเก่ง ดาวตั้งใจทำงาน ขอให้คิดและในสิ่งที่ดี ทำดีสุด มันเป็นอะไรก็ช่างมันเถอะน้อง ไม่มีคำว่าเสียใจ  จะเสียใจที่ตั้งใจจะทำแล้วไม่ได้ทำ

สวัสดีค่ะ

* มาส่งความสุขปีใหม่ค่ะ

ครูดาว..ครูที่น่ารัก..ขอให้ครูอดทน..ในการทำงาน..มีความสุข..และสมหวังในปี 2553และตลอดไป ครับ

ผมขอเป็นกำลังใจนะครับ..

C:\Documents and Settings\Administrator\My Documents\My Pictures\blockleft_05.gif

ครูดาว..ผู้หญิง..ที่สวย..เก่ง..อดทน..ขอเป็นกำลังใจ..และขอให้ครูมีแต่ความสุขๆๆๆ....

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท