เวลาอัดกระป๋อง
ได้อ่านหนังสือมีข้อความหนึ่งอ่านแล้วชอบจึงอยากให้เพื่อนสมาชิกได้อ่านบ้าง มีชายคนหนึ่งและเพื่อนไปเจอผลิตภัณฑ์น่าสนใจตัวหนึ่งวางขาย คนที่เดินผ่านมาต้องหยุดหันมามองได้ง่าย ๆ ด้วยการตะโกนอยู่หน้าร้านว่า "ซื้อเวลาเพิ่มไหมพี่"เวลาทำงาน เวลานอนไม่พอหรือเปล่าพี่ ลองดูได้นะครับ พอได้ยินมนุษย์ที่จัดสรรเวลาไม่ค่อยได้ เวลาในชีวิตไม่เพียงพออย่างผมต้องชะงักแล้วสอดสายตาหาต้นเสียงในทัน ผมกับเพื่อนเคยพูดเล่นว่า วันหนึ่งน่าจะมีสัก 25-26 ชั่วโมงจะได้ทำอะไรอย่างที่อยากทำหรือทำงานที่ต้องทำให้หมดได้ทัน แต่ไม่เคยคิดเคยฝันมาก่อนวว่าจะมีใครที่กล้าหาญทำเวลาออกวางขายอย่างนี้
เจ้าเวลา...อัดกระป๋องที่ว่านี้ หน้าตาก็เหมือนกระป๋องนมข้นหวานนี่แหละเพียงแต่น้องคนขาย อวดอ้างสรรพคุณว่ามันมีเวลาเพิ่มบรรจุอยู่ภายใน1-2 ชั่วโมงมากที่สุดที่เห็นก็ไม่เกิน 5 ชั่วโมงครับ
ผมลองถามน้องคนขายดูว่าจริง ๆ แล้วข้างในกระป๋องมันมีอะไรอยู่ แกไม่ยอมบอก บอกคำเดียวว่าต้องลองซื้อไปเปิดดูเอง รับรองว่าไม่ผิดหวัง แต่ผมถือคติว่าการลงทุนมีความเสี่ยงถ้าข้อมูลไม่พอได้ถามน้องว่ามีรุ่นทดลองหรือเปล่าแกตอบว่าไม่มี ถ้าอย่างนั้นมีทางเดียวที่จะรู้ก็ต้องซื้อมาลองเอง ทีนี้ก็ต้องจำใจเปลี่ยนคตตินิดหน่อยว่าการลงทุนเพื่อความอยากรู้นั้นไม่ถือเป็นความเสี่ยงแต่อย่างใด ผมรีบซื้อแล้วรีบเปิดดูในทันทีต่อหน้าน้องคนขาย พอเปิดมาแล้ว เห็นของในกระป๋องก็พาให้อึ้งอยู่สักพัก ข้างในกระป๋องมีของ 4 อย่าง ถูกซีลอยู่ในถุงพลาสติกอยางดีอัดแน่นเต็มกระป๋อง พร้อมกับกระดาษคู่มือแผ่นเล็ก ๆ ที่วางปิดไว้ด้านบนอีก 1 แผ่น
หยิบกระดาษขึ้นมาก็เจอข้อความที่เป็นโจทย์ว่า "จงใส่ข้องทั้ย 4 อย่างที่ให้มาลงในกระป๋องใบนี้มให้หมดโดยจะต้องไม่มีของสิ่งใดล้นออกมา" ของ4อย่าง มี "หิน กรวด ทราย และน้ำ" ด้วยความคับแค้นใจที่เป ดกระป๋องออกมาแล้วไม่เจอเวลาอย่างที่โฆษณาไว้ แถมยังต้องมาเล่นเรียบของลงกรกะป๋องอีก ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ขอลองดูกันสักตั้ง พอน้องคนขายเห็นผมมุ่งมั่นขนาดนั้นแกเลยเดินเข้ามาทักผมก่อนจะเริ่มลงมือว่า "ใจเย็น ๆ นะพี่ค่อย ๆ ใส่ ต้องไม่มีอะไรล้อนออกมานะ ถ้าทำได้รับรองพี่ได้เวลาในชีวิตเพิ่มแน่นอน" ผมหันไปทำสายตาเคืองใส่น้องเขาเล็กน้อย ก่อนจะหันมาม่งมั่นกับของทั้ง 4 ตรงหน้าต่อไป
ทีแรกคิดเอาไว้ว่าจะเริ่มลงมือเลย ใส่นู่นใส่นี่ก่อน ถ้าใส่แล้วล้น ค่อยมาลองใหม่อีกที แต่นึกได้ว่า ถ้าทั้งหมดมันอยู่ในสภาพคลุกกเคล้ากันและเปียกแฉะอยู่ในกระป๋องแล้ว หากจะต้องมาเริ่มใหม่ก็คงลำบากในการคัดแยกอีกไม่น้อย ดังนั้นแทนที่จะเริ่มใส่ของลงในกระป๋องเลยผมจึงขอใช้วิธีจินตนาการในหัวเสียก่อนว่า ถ้าเราใส่อันนั้นอันนี้ลงไปก่อนหลัง สภาพที่น่าจะเกิดขึ้นคืออะไร
ถ้าเราใส่น้ำลงไปก่อนเวลาที่ต้องใส่หิน กรวด และทรายลงไปน่าจะหวาดเสียวไม่น้อย เพราะน้ำจะค่อย ๆ เอ่อสูงขึ้นเรื่อย ๆ ในทางกลับถ้าเริ่มจากใส่ทรายลงไปก่อน แล้วค่อยตามด้วย หิน กรวด และน้ำจะทำให้พื้นที่ในกระป๋องถูกกลือนหายจากทรายที่ลงไปนอนกันอยู่ตั้งแต่แรก และอาจจะไม่พอให้เราใส่น้ำลงไปก็ได้ น้องคนขายเห็นความตั้งใจของผม แกมองดูอยู่สักพักก็เดินเข้ามาส่งยิ้มให้แล้วถามว่า "เป็นไวครับพี่ ได้เวลาเพิ่มขึ้นมาหรือยัง" ผมเงยหน้าขึ้นมามองแล้วยิ้มแหย ๆ พร้อมส่ายหัวแทนคำตอบไป แกเลยกางกระดาซคำสั่งแผ่นนั้นออกแล้วเฉลยก็นอนแผ่หลารออยู่ครับ
ผมรีบอ่านเฉลยและทำตามไปด้วยเริ่มแรกให้ใส่ หินลงไปก่อน แล้วตามด้วยกรวด ทราบ และน้ำเป็นลำดับสุดท้าย รูปภาพในเฉลยแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนโดยเริ่มจากการใส่หินลงไปก่อน ซึ่งสังเกตได้ว่าจะมีช่องว่างระหว่างก้อนหินพอให้เราสามารถใส่ก้อนกรวดลงไปได้ และที่ว่างระหว่างก้อนกรวดก็เพียงพอสำหรับทรายสุดท้าย ช่องว่างระหว่างเม็ดทรายก็ยินดีต้อนรับน้ำอย่างเต็มจ
พอทำได้สำเร็จแทบจะกระกโดดหอมแก้มน้องคนขายครับ แต่นึกขึ้นมาได้ว่าถึงตอนนี้ก็ยังไม่เห็นว่าผมจะได้เวลาในชีวิตเพิ่มขึ้นมาแต่อย่างใดเลยนี่ หันไปเห็นน้องเขายังยืนต้องผมอยู่ที่เดิมเลยตั้งคำถามกับน้องเขาว่า "แล้วไหนล่ะเวลาของผมน่ะ"
แกไม่ตอบครับ พลิกกระกดาษคำถามแผ่นเดิมไปอีกด้าน มีข้อความเขียนเอาไว้ว่า "กระป๋องก็เหมือนเวลา ของทั้ง 4 อย่าง คือ งานหรือสิ่งที่เราอยากทำ หรือต้องทำ ถ้าเรารู้จักเรียงลำดับความสำคัญในสิ่งนั้น ๆ เราก็สามารถจัดการมันได้" อ่านถึงตรงนี้แล้วดวงตาเห็นธรรมเลย
นึกถึงที่โควี ฌอน เขียนเอาไว้ในหนังสือ 7 อุปนิสัยเพื่อความเป็นเลิศว่าอุปนิสัยหนึ่งแห่งความเป็นเลิศก็คือการ "ทำสิ่งที่สำคัญก่อน" องค์ประกอบในการพิจารณาว่าสิ่งใดสำคัญหรือไม่นั้น มีด้วยกัน 2 อย่าง คือ ความจำเป็นและความเร่งด่วนครับ
ถ้าเราเป็ฯคนทำงาน งานทุกอย่างที่รอเราอยู่ล้วนแต่เป็นงานที่เร่งด่วนทั้งนั้น ลูกค้าทั้งภายใจและภายนอกต่างก็ต้องการผลงานจากเราอย่างรวดเร็วทุกคน แต่ปัญหาก็คืองานใดที่มีความจำเป็นมากกว่ากัน
ความเห็น (1)
Nest BaBy Love
เสียงละครเรื่องกระต่ายกับเต่า