- ป่าคือชีวิต ของมวลมนุษย์และสิ่งมีชีวิตทั้งปวงค่ะ
ป่ากับชีวิต...
ท่านครูบาสุทธินันท์ น้องเม้งและหลายๆท่าน ได้กล่าวหลายครั้งให้ทุกท่านหาโอกาสปลูกต้นไม้กันเหอะ...เพื่อ......สารพัดประโยชน์……..
ผมมีเรื่องราวที่ผ่านพบมาเกี่ยวกับต้นไม้ ป่า และชีวิตมนุษย์ ตั้งแต่ทำงานที่โครงการกลุ่มป่าห้วยขาแข้งที่จังหวัดนครสวรรค์ และอุทัยธานี เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2539 โน้น
กลุ่มป่าห้วยขาแข้งเป็นกลุ่มป่าที่ใหญ่ที่สุดของประเทศไทยเราที่เหลืออยู่ และได้รับการยกฐานะเป็น “มรดกโลก” เป็นแหล่งน้ำประปาสำหรับคนที่กรุงเทพฯด้วย (น้ำเสริม) หลายท่านไม่ทราบความจริงข้อนี้
ช่วงนั้นผู้บันทึกสังกัดองค์กรพัฒนาเอกชนที่ชื่อ Save the Children (USA) ซึ่งเป็น International NGOs
ประสบการณ์ที่กลุ่มป่าห้วยขาแข้งของผมนั้นหาอีกไม่ได้แล้ว เป็นช่วงเวลาที่เข้าถึงแก่นป่ามากที่สุด เราร่วมกับชาวบ้านทำกิจกรรมป้องกันกลุ่มป่าห้วยขาแข้งมากมาย ตั้งแต่ ทำแนวกันไฟเป็นระยะทางมากกว่า 100 ก.ม. ปลูกต้นไม้ตามแนวกันไฟ ตั้งคณะกรรมการดูแลอนุรักษ์ป่า รอบขอบป่า ตั้งชาวบ้านเป็นชุดดับไฟป่าเสริมงานรัฐ สนับสนุนการบริหารจัดการป่าชุมชน ปลูกป่าเสริม ร่วมทำการวิจัยในการคัดเลือกพันธุ์ไม้ป่าขยายพันธ์ สนับสนุนแหล่งน้ำขนาดเล็ก เพื่อเพิ่มทางเลือกเกษตรกรในการทำอาชีพเกษตรกรรม จัดตั้งกลุ่มออมทรัพย์ และเครือข่ายกลุ่มออมทรัพย์ การพิสูจน์แนวเขตพื้นที่ ส.ป.ก. 4-01 ตามแนวเขตป่า และ ฯลฯ
ทำ Floating Station ในเขื่อนศรีนครินทร์ ซึ่งเป็นพื้นที่รับน้ำจากกลุ่มป้าห้วยขาแข้งทำหน้าที่กักกันมิให้ใครต่อใครนำเรือขึ้นไปหัวเขื่อนเพื่อตัดไม้ ทำลายป่า พวกเรามีโอกาสได้เข้าไปทำงานในพื้นที่ประวัติศาสตร์ของ วีรบุรุษป่าไม้ ท่านสืบ นาคเสถียร ร่วมกับเพื่อองค์กรพัฒนาเอกชนอื่นๆและเจ้าหน้าที่กรมป่าไม้จำนวนมากมาย เราเข้าไปนั่งในอาคารที่ท่านสืบได้สละชีวิต เราเดินลุยป่าเพื่อดูการทำงานของพี่น้องเจ้าหน้าที่ป่าไม้ เราเห็นสัตว์ป่าที่คนทั่วไปไม่มีโอกาสเห็น เราสัมผัสคำไทยที่ว่า “เสียงร้องก้องไพร” ของนกป่านานาชนิด และสัตว์ป่าที่ชอบส่งเสียงดังๆคือ ค่าง ชะนี เราสัมผัส “ช่องเย็น” ที่อุทยานแห่งชาติแม่วงก์ และถิ่นเห็ดโคนที่ใหญ่ที่สุด มากที่สุดที่ตำบลแม่เลย์ เราเข้าร่วมการทำประชาพิจารณ์การก่อสร้างเขื่อนแม่วงก์ และเราร่วมสนับสนุนศิลปินเข้าไปใช้ชีวิตในป่าแล้วแต่งเพลงที่เกี่ยวกับป่าเพื่อรณรงค์กับประชาชนทั่วไป
และแน่นอนตัวละครที่สำคัญหนึ่งคือ “ลุงฉ่ำ เสือข้าวสุก” ที่ผมเคยเขียนบันทึกไปแล้วที่นี่ “เสือข้าวสุก...”
กลุ่มป่าห้วยขาแข้งคือ เป้าหมายของพระธุดงค์ทั้งสายปลีกวิเวกเพื่อหลุดพ้นจริงๆ กับสายไสยศาสตร์ โดยมักจะนั่งรถเข้าไปที่ด่านเจดีย์สามองค์ กาญจนบุรี แล้วธุดงค์ผ่านป่าทึบห้วยขาแข้ง ไปออกป่าที่อุทัยธานี ครั้งหนึ่งผมนั่งเฮลิคอบเตอร์ของกรมป่าไม้เพื่อสำรวจสภาพป่า พบกลุ่มพระธุดงค์นับสิบรูปพักสรงน้ำ ตากจีวร และต้มน้ำดื่มชา กาแฟกัน และมีแม่ชีห่มขาวช่วยบริการรับใช้อีกจำนวนหนึ่งด้วย เจ้าหน้าที่ป่าไม้เล่าให้ฟังว่า พระธุดงค์บางกลุ่มคือปัญหาที่ทำให้เกิดไฟป่าเพราะท่านติดไฟต้มน้ำดื่มชากาแฟแล้วลืมดับไฟ หรือดับไม่สนิทนั่นเอง.. ผมเห็นฝูงนกกก ฝูงหมาใน ฝูงกระทิงป่า ควายป่า ค่างป่า นกยูง ฯ
พื้นที่ทำงานของผมที่จังหวัดนครสวรรค์จะรวมทั้งอำเภอแม่เปินซึ่งติดชายป่าห้วยขาแข้งและบางส่วนของอำเภอแม่วงก์ ซึ่งมีภูเขาแม่กะทู้เป็นแนวยาว พื้นที่รอบๆเขาแม่กะทู้นั้นคือแหล่งปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์และมันสำปะหลัง เราก็ออกมาทำงานกับชาวบ้านรอบๆเขาแม่กะทู้ด้วย เพื่อเป็น Human Buffer Zone
ที่นี่ผมได้พบสามีภรรยาคู่หนึ่ง ท่านคือเจ้าของโรงงานผลิตผ้าใบคลุมรถสิบล้อที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย อยู่แถวสมุทรปราการ และมีบริษัทจัดจำหน่ายที่ดินแดง กรุงเทพฯ ท่านมาซื้อที่ดินที่ตีนเขาแม่กะทู้นี้เมื่อหลายปีก่อน มาปลูกกระต๊อบพออาศัย มีเครื่องอำนวยความสะดวกในชีวิตไม่กี่ชิ้น
ผมไปคารวะท่านและขอศึกษาชีวิตท่าน ท่านกรุณาเล่าให้ฟังว่า สามีอดีตเป็นข้าราชการชั้นสูงของหน่วยงานรัฐแห่งหนึ่ง ภรรยาเป็นเจ้าของโรงงานดังกล่าว มีบุตรธิดา 2 คน ชีวิตก็มีความสุข แต่เมื่ออายุมากขึ้น สุขภาพก็แย่มากขึ้น เป็นโน่นเป็นนี่ตลอด เงินทองมีเหลือเฟือแต่รักษาสุขภาพไม่หาย มีคุณหมอแนะนำให้ออกไปอยู่ป่า ในสภาพแวดล้อมใหม่ ทิ้งภาระงานให้ลูกๆไปเสีย ไปใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างสงบสุขดีกว่า
ท่านทั้งสองเชื่อคุณหมอจึงยกกิจการให้ลูกแล้วออกมาซื้อที่ดินสัก 5 ไร่ ชายป่าเขากะทู้แห่งนี้ แล้วก็ทำสวนเล็กๆ ศึกษาธรรมะ และช่วยเหลือชาวบ้านรอบๆตามความเหมาะสม เพียงสองปีเท่านั้น สุขภาพของท่านดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ แข็งแรงทั้งคู่ ภรรยาท่านนั้นทานมังสวิรัติ และเมตตาผมเสมอเมื่อไปเยี่ยมท่าน ด้วยความที่เห็นสรรพคุณชีวิตชนบท และป่าไม้ กับการฝึกธรรมะ ท่านจึงอุทิศชีวิตปลูกป่าให้กับรัฐโดยลงทุนเองหมดเงินไปหลายล้านบาท เพื่อฉลองในหลวงอันเป็นที่เคารพรัก
ในปี 2541 นั้นผมชวนนายอำเภอแม่วงก์และข้าราชการขึ้นไปเยี่ยมป่าที่ท่านปลูกและช่วยท่านปลูกป่า คืนนั้นเรานอนกันบนยอดเขาแม่กะทู้ “เพื่อดูฝนดาวตกด้วย”
ท่านเศรษฐีชายกล่าวกับผมว่า “เพราะชีวิตชนบทและป่า ทำให้ผมมีชีวิตยืนยาว หากผมยังใช้ชีวิตในเมืองหลวง ผมคงสิ้นไปหลายปีแล้ว ชีวิตที่เหลือผมขออุทิศให้กับในหลวง สมเด็จฯ และการปลูกป่าไม้บนเขากะทู้แห่งนี้....”
ผมยังไม่มีโอกาสไปเยี่ยมท่านอีกเลยนับออกจากนครสวรรค์มา
คิดถึงเศรษฐีผู้สร้างป่าสองท่านนี้ครับ....
หมายเลขบันทึก: 188007เขียนเมื่อ 14 มิถุนายน 2008 13:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:10 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (20)
สวัสดีค่ะพี่ชาย
- ขอบคุณค่ะที่มีเรื่องดีๆ มาเล่าให้ได้อ่าน
- ป่าคือชีวิต ของมวลมนุษย์และสิ่งมีชีวิตทั้งปวงค่ะ
สวัสดีเจ้าค่ะ ลุงบางทรายจ๋า
ลุงจ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิคิ ทำอะไรอยู่ค่ะ ทานข้าวหรือยัง สบายดีหรือเปล่า คิดถึงหลานอ่ะเปล่า คิคิ หลานคิดถึงเด้อเจ้าค่ะ รักลุงน๊า รักษาสุขภาพด้วยเจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ---->น้องจิ ^_^
สวัสดีครับ น้องสาว 
1. ครูอ้อย แซ่เฮ
- ขอบคุณค่ะที่มีเรื่องดีๆ มาเล่าให้ได้อ่าน
หน้าฝนต้องปลูกต้นไม้ เลยเอาเรื่องนี้ที่เป็นประสบการณ์ดีดีมาฝากครับน้องอ้อย
สวัสดีจ่ะหนูจิ 
2. โก๊ะจิจัง แซ่เฮ ^๐^!
ลุงจ๋าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิคิ ทำอะไรอยู่ค่ะ ทานข้าวหรือยัง สบายดีหรือเปล่า คิดถึงหลานอ่ะเปล่า คิคิ หลานคิดถึงเด้อเจ้าค่ะ รักลุงน๊า รักษาสุขภาพด้วยเจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ---->น้องจิ ^_^
คิดถึงสิ เข้าไปยืนหน้าบ้านบ่อยๆ ยกเว้นบางวัน อิอิ ติดงาน
ปรับตัวเดี๋ยวเดียวก็สนุกเต็มที่แล้วหละ เอาใจช่วยนะครับหนูจิ
ป่าให้ชีวิต รักชีวิต...ร่วมรักษ์ป่า
- สวัสดีค่ะ พี่บางทราย
- ขอบคุณข้อมูล ห้วยขาแข้ง นะคะ
- สามีเคยพาน้องและลูกสาว ทั้งสอง ไป ห้วยขาแข้ง ชมบ้านท่าน สืบ ไปแม่วงศ์ ป่าสมบูรณ์ มาก และแค้มปิ้งที่ ช่องเย็น อากาศดีทีเดียว ยังโดน ตัวคุ้นที่ช่องเย็นกัด ฝากแผลมาให้ด้วยค่ะ มีน้องที่ไปด้วย แพ้ ตัวคุ้น เป็นแผลอยู่นานทีเดียว
- ขอกอด ด้วยความคิดถึงพี่บางทรายนะคะ
สวัสดีครับน้องนิด
- โอยดีจังที่มีประสบการณ์ที่ช่องเย็น เพราะน้อยคนที่จะรู้จัก และเคยไป พี่ประทับใจมากๆ แม้เดือนเมษายนที่ร้อนสุดขีด แต่ที่นั่นเย็น หลายคนบอกหนาวด้วยซ้ำไป
- ช่วงที่เขียนบันทึกนี้ นึกขึ้นมาได้ว่า การจัดเฮฮาศาสตร์อนาคต น่าจะจัดที่อุทยานแห่งชาติที่ไหนสักแห่ง สักครั้ง หรือมากกว่า หนึ่งครั้ง เพราะป่าไม้สวยๆที่ยังสมบูรณ์อย่างว่านั้นหาดูยากมากแล้ว ไปเรียนรู้เรื่องป่ากันแบบสัมผัสจริงๆ
- อย่างกลุ่มป่าห้วยขาแข้งนั้นเป็นป่าสมบูรณ์แห่งสุดท้ายที่สมบูรณ์มากๆ
- เช่นจัดที่ ห้วยขาแข้ง แม่วงก์ เขาใหญ่ อ่างฤาไน หรือทางปักใต้ มากมาย
- หากสนใจผมยินดีเป็นตัวต่อให้กับกรมป่าไม้ เพราะมีพี่ๆที่รู้จักมักคุ้นกันดี และสามารถติดต่อได้
- อาจจะจองฤดูหนาวหน้านี้ก็ได้ครับ
- เลยถือโอกาสแนะนำแผนที่ และที่ตั้งช่องเย็นครับ
จะเห็นว่าพื้นที่ประเทศของเรานั้น มีกลุ่มป่าห้วยขาแข้งเท่านั้นที่เขียวเป็นกลุ่มใหญ่ที่สุด
เส้นทางขึ้นช่องเย็น ขึ้นทางคลองลาน กำแพงเพชร เข้าที่ทำการอุทยานแห่งชาติแม่วงก์ แล้วเลยขึ้นไปช่องเย็น ป่าสวยมาก เดิมเป็นเส้นทางที่จะลัดไปสู่ อุ้มผาง "น้ำตกทีลอซู" แต่รัฐบาลสั่งปิดป่าให้ยกเลิกการทำทางเส้นนี้....
ลักษณะช่องเย็น เป็นช่องระหว่างภูเขาสองลูก ที่อยู่บนที่สูง อาการไหลผ่านช่องทางนี้ เย็นทั้งปีครับ
ตรงช่องเย็น จะเป็นที่ตั้งของอาคารสำนักงานอุทยานป่าไม้แม่วงก์ เราสามารถพักได้ โดยมากจะเอาเต้นท์มากางนอนกันตรงนี้ครับ
หรือไม่ก็พักที่สำนักงานอุทยานแห่งชาติแม่วงก์ด้านล่างแล้วก็ขึ้นมาชมที่นี่ เป็นทางเลือก
สวัสดีครับ 
5. @..สายธาร..@
ป่าให้ชีวิต รักชีวิต...ร่วมรักษ์ป่า
ขอบคุณมากครับที่เข้ามาเยี่ยมครับ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
นับถือสามีภรรยาคู่นี้มากเลยค่ะ นับถือป่าไม้ด้วยค่ะ ^ ^
การปฏิบัติธรรมทำให้ชีวิตมีความสุข สงบขึ้นมากๆ เลยนะคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ เสมอค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์น้อง
9. กมลวัลย์
เพราะป่าคือชีวิต เราจึงควรใส่ใจการสร้างป่า เพื่อสร้างชีวิตครับ
ขอบคุณค่ะพี่ชายบางทราย
ได้ความรู้เพิ่มขึ้น เห็นป่าแล้วอยากให้ป่าอยู่กับประเทศไทยไปนานๆ และเพิ่มมากขึ้นค่ะ
อยากไปเที่ยวตรงช่องเย็น แต่คงไต่สูงไม่ไหว เพราะชอบเมารถเมาเรือค่ะ
- มาทักทายวันหยุดค่ะ
- ดีใจที่ได้เข้ามาอ่านบันทึกที่เห็นคุณค่าของ ป่าไม้และธรรมชาติ
- เป็นคนนครสวรรค์ค่ะ มีโอกาสเข้าไปพื้นที่ อ.แม่วงก์ - คลองลาน เมื่อเดือนมกราคม 51 ที่นี่ค่ะ ครั้งแรกในชีวิตที่สัมผัสผืนป่าแห่งนี้ ซึ่งยังมีความอุดมสมบูรณ์อยู่มาก
- แต่ ถึงจะอุดมสมบูรณ์มากแค่ไหนถ้าขาดการเอาใจใส่ดูแลก็ทำให้เสื่อมโทรมได้เช่นกัน ฉะนั้นทุกคนต้องช่วยกันค่ะ
- เมื่อ 13 มิ.ย. ได้กลับไปใช้เส้นทางนี้อีกครั้ง ขออนุญาตนำภาพมาให้ชมนะคะ
เส้นทางจาก อ.คลองลาน - ต.ปางมะค่าจ.กำแพงเพชร - อ.แม่วงก์ จ.นครสวรรค์
ที่ตั้งสำนักงานฯในเขต อ.คลองลาน
เส้นทางขึ้นช่องเย็น แต่ค่ำก่อนเจ้าหน้าที่ไม่อนุญาตให้ขึ้นไป
บริเวณธารน้ำตกที่พักผ่อน แก่งเกาะใหญ่ ในเขตอ.แม่วงก์ นครสวรรค์
- ยินดีต้อนรับ คุณบางทรายกลับไปเยือนถิ่นเก่า
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับน้องสาว 
11. ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
ดาวห้องสมุด วางหนังสือซะบ้างนะ ไปเข้าป่าขึ้นดอย ไปจับดิน สัมผัสใบไม้ สูดกลิ่นอายป่า ให้ยุงป่ากัดซะบ้างเพื่อเพิ่มภูมิต้านทาน อิอิ.. ไปฟังเสียงนกร้องก้องไพร เถอะ เอากล้องไปส่องดูนกก็ได้ เดินป่าดูลิงดูค่างบ้าง หรือที่บ่านมีเยอะแล้ว อิอิ (เด็กๆไง) แซวน้องเล่นนะ
สวัสดีครับ 
12. NU 11
- มาทักทายวันหยุดค่ะ
- ดีใจที่ได้เข้ามาอ่านบันทึกที่เห็นคุณค่าของ ป่าไม้และธรรมชาติ
- เป็นคนนครสวรรค์ค่ะ มีโอกาสเข้าไปพื้นที่ อ.แม่วงก์ - คลองลาน เมื่อเดือนมกราคม 51 ที่นี่ค่ะ ครั้งแรกในชีวิตที่สัมผัสผืนป่าแห่งนี้ ซึ่งยังมีความอุดมสมบูรณ์อยู่มาก
- แต่ ถึงจะอุดมสมบูรณ์มากแค่ไหนถ้าขาดการเอาใจใส่ดูแลก็ทำให้เสื่อมโทรมได้เช่นกัน ฉะนั้นทุกคนต้องช่วยกันค่ะ
- เมื่อ 13 มิ.ย. ได้กลับไปใช้เส้นทางนี้อีกครั้ง ขออนุญาตนำภาพมาให้ชมนะคะ
ผมคิดถึงประสบการณ์ที่แม่เปิน แม่วงก์เสมอครับ คิดเสมอว่าอยากพาใสครต่อใครไปเที่ยวแถบนี้ ไม่มีใครเชื่อว่า จะมีป่าไม้สักค่ามหาศาลที่ป่าแม่วงก์ซึ่งเป็นเขตภาคกลาง
ช่องเย็นนั้นสุดๆของความเย็นกลางเดือนเมษายน ใครจะเชื่อ
ช่วงที่ผมขึ้นไปสองสามครั้งนั้นทุกครั้งจะพบทีมชมรมดูนกจากมหาวิทยาลัยต่างๆ บางคนเป็นนักศึกษาแพทย์ ไปกางเต้นท์นอนเฝ้าดูนกหายากเป็นเวลาแรมเดือน
ต้นไม้แปลกๆ นกแปลกๆ สัตว์แปลกๆ และธรรมชาติ ของดีบ้านเราอยู่แค่นครสวรรค์ กำแพงเพชรนี่เอง ไม่มีใครรู้จักเท่าไหร่ครับ
ขอบคุณครับที่เข้ามาเยี่ยมวันหลังคงได้ติดต่อกัน เพราะเพื่อนๆที่นครสวรรค์ อุทัย ชัยนาท กำแพงเพชร มีหลายคนครับ
แหมๆๆ พี่ชายเรียก ดาวในห้องสมุด เสียหรูเลยค่ะ
- น้องพี่เป็นได้แค่ เป็ดเดินเตาะแตะในห้องสมุดนะค่ะ เนี่ยเมื่อวานนั่งจับเป็ดไปประกบภาพชั้นหนังสืออยู่เลย เตรียมประกอบเรื่องเป็ดๆ ไม่ได้อยู่รวมฝูง..
อยากวางทุกสิ่งแล้ววิ่งไปสูดความสุขท่ามกลางต้นไม้ แม่น้ำ และสายฝนค่ะ (ตอนนี้ฝนตกที่เชียงใหม่พอดี..สงสารน้องๆ ลูกช้างนักเรียนสาธิต ที่กำลังเดินขึ้นดอยวันอาทิตย์นี้จังค่ะ นึกว่าหลบฝนวันเสาร์ยังมาเจอฝนวันอาทิตย์อีกแน่ะค่ะ)
- แต่ดอยสุเทพของเรายังมีต้นไม้เขียวๆ ให้ชื่นใจนะคะ
สวัสดีครับน้องสาว
อ้าว...พี่แอบไปดูรูปตอนเด็กๆ จนโต น่ารักจริงๆ...
อ้อ..ตอนนี้รับน้องใหม่ขึ้นดอนหรือครับ โอย ฝนตกด้วย คงเป็นประสบการณ์แรกในชีวิตเขานะที่ลำบากด้วยกัน ยังนึกถึงตอนเราเดินบ้าง อิอิ แอบขึ้นทางลัด..แข่งกัน แต่เราสู้ไม่ได้
แหมอยากกลับไปเป็นเด็กอีก อิอิ.. พี่อยู่หอหนึ่งมาตลอดเลย เรื่องราวชาวหอมากมาย อิอิ เขียนได้เป็นเล่ม..
ที่มุกดาหารที่ที่ทำงานของพี่ ชมรมศิษย์เก่า เกาะกันแน่นมากครับ กินข้าวด้วยกันทุกวันพุธแรกของเดือน อยากไปเวียตนามทางมุกดาหารต้องแวะนะครับ น้านอาหารชื่อ "วาย วาย วาย" เจ้าของคือรัฐศาสตร์ระหัส 13 ครับ เป็นที่ตั้งชมรมศิษย์เก่าด้วย ศิษย์เก่ารุ่นไหนๆ ผ่านไปต้องแวะ ไม่แวะไม่ได้ อิอิ เรารู้ทีหลังทำโทษ..
ศิษย์เก่าท้องถิ่นเป็นเจ้าของกิจการมากมาย เจ้าของโรงงานน้ำตาล โรงแรม โรงไม้ คุณหมอมีหลายท่าน นายตำรวจคนเชียงใหม่ก็มาอยู่ที่นั่น ผอ.โรงเรียน ฯลฯ ปลัดอำภอ นายอำเภอ พาณิชย์จังหวัด แรงงานจังหวัด นายธนาคาร โอยนับไม่ไหว....อบอุ่นครับน้องสาว ผ่านไปก็แวะนะครับ...
สวัสดีค่ะพี่บู๊ทขา
เมื่อวานหนิงแอบตามน้องมะเดี่ยวไปบ้านพ่อครูบาหละ เรานินทาพี่บู๊ทหลายกระบุงเลย อิอิ
คิดถึงมากนะคะ กลับมาถึงบ้านยังติดพัน หนิงเลยมานินทาพี่บู๊ทกับคุณแม่หนิงด้วยหละค่ะ 555 ด้วยรักและคิดถึงล้วนๆ
คุณแม่ยังบอกเลยว่า อยากไปเฮฮาศาสตร์ ดงหลวงอีก ขนาดตอนนั้นกลับมาบอกว่าเหนื่อยนะคะ พอเล่าถึงก็บอกว่าอยากไปอีกแล้ว อิอิ ป่าเป็นอะไรที่มีเสน่ห์มากค่ะพี่
สวัสดีน้องหนิง 
17. DSS "work with disability" ( หนิง )
แน่...นินทาอะไรพี่ ฮึ....บอกมาซะดีดี..
พี่เห็นมะเดี่ยว ฮึดฮัดใน blog แล้วว่าจะไปสวนป่า อ้าวไปโผล่โน้นแล้ว พวกนี้รถด่วนจริงๆ
ดี ได้ไปช่วยครูบา หมอเจ๊ และเหล่าเทพทั้งหลาย อิอิ
หากไม่ติดภาระก็จะมาเหมือนกันแหละ ดงหลวงยินดีอยู่แล้ว ครับ เป็นที่สำรอง หากฤดูหนาวหาสถานที่เหมาะสมไม่ได้ก็เอาดงหลวงก็ยินดีครับ สำหรับเฮฮาต่อไปนะ
ว่าแต่ว่า ครูองุ่นคนสวยและครูเสือหายไปไหนครับ..
สวัสดีค่ะคุณลุงบางทราย
* เข้ามาชมธรรมชาติของป่าห้วยขาแข้ง น่าทึ่ง!.ในธรรมชาติสร้างนะคะ
คงต้องหาโอกาสมาชมของจริงบ้างแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณที่มีสถานที่ดีดีให้ลูกหลาน
คนไทยได้เชิดชูเป็นมรดกค่ะ
สวัสดีครับป้าป้อม
หากมีโอกาสก็ไปเที่ยวกันนะครับ
ขอบคุณครับป้าป้อม