เก็บตกจากหนังสือ...หันหน้าเข้าหากัน..ตอน 1
สวัสดีครับ
ผมได้มีโอกาสเรียนรู้ และสัมผัสกับการเรียนรู้ ผ่านหนังสือที่สำคัญเล่มหนึ่ง
ซึ่งได้มาจากท่านผู้อำนวยการ..สราวุธ (สมคบ)
นั่นคือ Tuning to one anorther... หันหน้าเข้าหากัน ของ มาร์กาเร็ต เจ วีตเลย์
เป็นหนังสือที่อ่านแล้วอ่านอีก ด้วยความชุ่มชื่นใจ....
เป็นความชุ่มชื่น เป็นพลังใจที่ต่อยอดมาจากการเข้า Work shop ที่เชียงราย
วันนี้อยากจับประเด็นบางส่วนมาแบ่งปันครับ.....
บทนำ...
เราสามารถเปลี่ยนแปลงโลกนี้ได้ เมื่อเราหันหน้าเข้าหากัน รับฟังกัน
และแบ่งปันความฝัน ความหวัง ตลอดจนความหวาดกลัวของกันและกัน
การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญๆ เกิดขึ้นเมื่อผู้คนเริ่มต้นสนทนากันอย่างลึกซึ้ง จริงจังและจริงใจ
อาการตัวใครตัวมันดังกล่าวไม่สามารถนำมนุษย์เราให้เติบโตอย่างเข้มเเข็งยั่งยืน...
การหันหน้าเข้าหากัน ให้ผู้คนในองค์กร หรือชุมชน แม้แต่ในครอบครัวได้กลับมาพูดคุยสนทนากันอย่างลึกซึ้ง รับฟังกันอย่างจริงจังอีกครั้ง ....
การหันหน้าเข้าหากัน เป็นกระบวนการเรียนรู้ที่จะนำพาให้ผู้เข้าร่วมการสนทนาได้กลับมาสัมพันธ์เชื่อมโยงกันและกัน....
ตัวตนของผมเองก่อนนี้นั้น
เต็มไปด้วยการตัดสิน...การเลือก การแบ่งและแยกเเยะ เขา-เรา ดีไม่ดี ดีปานกลาง มากน้อย
ทำให้เราสัมผัสกับผู้คนด้วยความรู้สึกไม่ปลอดภัย ด้วยการปกป้องตนเองด้วยการแสดงออก
แท้จริงภายในของเรานั้นหวาดกลัว ระวัง ระแวงมากเกินไป
เพราะว่าเราไม่เชื่อมั่นในตนเองและผู้อื่น....
เราจึงไม่มั่นใจ เราจึงกลัวที่จะสื่อสาร สัมผัสกับผู้คนที่เราตัดสิน
ทุกข์นั้นตามมาหาเราทันที เมื่อเราสัมผัส และตัดสิน....
ก่อนไปเชียงรายหกเดือน ผมเริ่มเข้าใจ เรียนรู้ที่จะเข้าใจ สัมผัสกับผู้คน
แต่ก็รู้สึกอื้ออึง ติดขัดพอสมควร ไม่ลื่นไหล
หลังจากกลับมา...
เราเริ่มฝึกฝนตนเอง และปฏิบัติทันที เริ่มในรถกบผู้ร่วมเดินทางมา
เริ่มที่ผู้ร่วมงานที่สัมผัสกับเรา
เริ่มกับตัวของเราเอง
และเริ่มกับคนที่เราเคยตัดสิน เคยแบ่ง และเคยหวาดกลัว....
มันเป็นการเดินออกไปจากพื้นที่เดิมๆของเราเอง เป็นการสำรวจโลกใบไหม่ของเราเอง
และน่าจะเกิดผลดีๆตามมา...
ผมจำได้ถึงเรื่องเล่าในหนังสือ... เมื่อการพูดคุยกันครั้งแรกของคนสองคน
เราอาจจะไม่สนใจเนื้อหา เรื่องราว ความหมายอะไรมากมาย....
ขอเพียงเราเริ่มต้นพูดคุยกัน.... พูดคุยกันแบบเรียบง่าย จริงใจ
เรื่องราวดีๆมากมายก็จะตามมา...
ผมเริ่มเชื่อ และเดินตามเส้นทางนี้... เชื่อในเมล็ดพันธุ์ความดีของแต่ละคน...
ความเห็น (2)
สวัสดีค่ะ เปิดใจเป็นช่องทางเปิดโลกค่ะ
สวัสดีค่ะ
- ได้รับความคิดถึงและระลึกถึงเสมอมาค่ะ
- ต้อนรับ อ.กระปุ๋ม แล้ว ฝากความคิดถึงมาให้ค่ะ การอบรมที่ท่าคันโทเรียบร้อยผ่านไปด้วยดี ขอบคุณ G2K ที่ได้สร้างพืนที่การแลกเปลี่ยน ..เมล็ดพันธุ์แห่งความดี..กำลังเติบโตในใจเรา
เกินความคาดหวัง คือ คนที่เราต้องการเยียวยาได้เข้ามาร่วมแรงร่วมใจ...ขัดเกลาจิตวิญญาณ ...จิตอาสา..หันหน้าเข้าหากัน...เปิดใจ..ลดอัตตา ..
เราจะปรับความคิด..ปรุงแต่งจิตใจกันและกันให้ดียิ่งขึ้น
ความรู้ในเรื่อง km ,r2r แทบไม่ได้คิด ..เพราะจิตใจเราเจริญยิ่งขึ้น
หวังว่าเมล็ดพันธุ์แห่งความดีจะเติบโตที่ปาย..ท่าคันโท..และทุก ๆ แห่งทั่วโลก