บันทึกปฐมฤกษ์ (ของเหรัญญิกคนเก่ง)
สถานที่ปฏิบัติงาน กลุ่มออมทรัพย์ชุมชนบ้านดอนไชย
คณะกรรมการทำงาน 12 คน
วัตถุประสงค์และเป้าหมาย ในการจัดกลุ่มออมทรัพย์ชุมชน ตั้งเป้าหมายให้สมาชิกมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น และมีความคิดที่พึ่งตนเอง ช่วยเหลือตนเองก่อน และมีผลพวงให้ช่วยผู้อื่นไปด้วย ในการออม เมื่อสมาชิกมีเงินออม สมาชิกมีปัญหาก็จะได้ใช้เงินส่วนนี้ได้ ซึ่งปัจจุบันจะมีหน่วยงานอิสระที่มาช่วยส่วนมากจะทำให้ชุมชนมีหนี้สินมากกว่าและหาผลประโยชน์โดยที่ชาวบ้านไม่ทราบผลเสียข้างหน้า เช่น บัตรเครดิตต่างๆ สินเชื่อพวกรถไฟแนนท์ เป็นต้น เป็นการฝึกให้ตนเองใช้เงินอนาคตมากกว่าเงินปัจจุบัน และทำให้ไม่ทราบถึงสภาพที่แท้จริงของตนเอง
การปฏิบัติงาน ข้าพเจ้าทำหน้าที่เหรัญญิกของชุมชน แต่ชอบที่จะมาพบปะสมาชิกมากกว่าการทำในด้านเอกสาร ชอบเก็บข้อมูล การทำงานของชุมชนในการทำงานจริงๆ เราจะทำกันเสาร์แรกของเดือน แต่ในการทำงานทุกคนจะทำทุกวัน เช่น พูดคุยกับสมาชิก สอบถามปัญหา ความต้องการของชุมชน และแนวการทำงาน การเพิ่มสวัสดิการ ปัญหาความยากจนของชุมชน และนำมาพูดคุยกัน สิ่งไหนพอที่จะดำเนินการได้ก็คุยกัน ปรึกษากัน จะทำอย่างไร สมาชิกพร้อมแค่ไหน ถ้าไม่พร้อม ตั้งไว้ก่อน
ผลที่ได้จากการปฏิบัติงาน เหนื่อยมาก แต่มีความสุขในการทำงาน และมีความภูมิใจในการทำงาน เมื่อก่อนไม่ค่อยเข้าใจ คำว่า "ปิดทองหลังพระ" "ทำงานเบื้องหลัง" พอใจที่จะทำ และมีความสุข และจะมีความสุขมากถ้าสมาชิกบอกว่า กลุ่มออมทรัพย์นี้ช่วยเหลือได้ ทำให้เขามีสภาพครอบครัวที่ดีขึ้นมาอีกนิดหนึ่ง และเราก็ไม่ต้องการหรอกว่าใครเป็นคณะกรรมการ ใจจริงอยากให้สมาชิกทุกคนเป็นกรรมการ ทำงานร่วมกัน ช่วยกันคิด ติ ก่อ สร้าง ร่วมกันในชุมชนมากกว่าการคอยรับ วันไหนเห็นสมาชิกมาพูดอะไรทุกอย่าง ทำให้เรามีความคิดหลากหลายไม่เซ็งกับการดำรงชีวิตไปวันๆ จึงอยากให้ทุกคนมาช่วยกันทำดีกว่า แล้วจะรู้ถึงความสุขอีกแบบหนึ่งซึ่งเราไม่ต้องลงทุนด้วยเงิน ไม่ต้องเดินทางไกลไปหา ซึ่งมันอยู่ในชุมชนของเราเอง สภาพจิตใจก็ดี ร่างกายแข็งแรง มีสังคมที่มองโลกในแง่ดี ความคิดก็อิสระ มีการรับฟังความเห็นซึ่งกันและกัน ผู้ใหญ่ก็รับฟังความคิดเห็นของเด็ก เด็กก็ฟังความคิดเห็นของผู้ใหญ่ การทำงานจากที่ไม่ค่อยรู้จักในชุมชน ก็จะรู้จักคนมากขึ้น ทักทายกัน ไปมาหาสู่กัน ถ้ามามองหรือคิดอีกทีในชุมชนเราเป็นญาติกันหมด ก็ต้องคอยช่วยเหลือกันมากขึ้น
ออมทรัพย์ถือว่าสำเร็จเหมือนกันแต่ยังไม่ 100% ถ้า 100% ชุมชนต้องพึ่งตนเองได้ ความยากจนไม่มี หนี้สินของครอบครัวไม่มี โดยวัดจากสถาบันไฟแนนท์ การจำนำ การยึดทรัพย์ เงินกู้นอกระบบ ต้องไม่มีในชุมชน การคาดหวังจากการพนัน การเล่นหวย ไม่มี ถือว่า 80% อีก 20% ชุมชนรักสุขภาพตนเองมากขึ้น ดูจากชุมชนมีความคิดสร้างสวนสาธารณะแทนตลาด ถนนตอนเช้ามีคนวิ่งออกกำลังกาย มีพระสงฆ์ออกบิณฑบาตร ชาวบ้านก็มีใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ถนนมีรถวิ่งน้อยลง ถ้าชุมชนมีความคิดพัฒนาให้ชุมชนมีพื้นที่สีเขียว คนในชุมชนไม่ต้องไปทำงานนอกชุมชน
ปัญหา อุปสรรค สมาชิกบางคนยังไม่เข้าใจแต่ก็เข้ามาเพราะเห็นผบลประโยชน์ที่ได้รับมากกว่า บางคนก็บอกว่าแชร์ลูกโซ่ ก็บอกเขาถ้าเห็นว่าเป็นแชร์ลูกโซ่ก็ลงมาดูและสังเกตการทำงาน และนำข้อมูลที่ได้รับไปเปรียบกับแชร์ลูกโซ่ดู แล้วต้องเข้าใจว่าทุกคนในชุมชน คือ มนุษย์ปุถุชนคนธรรมดา ความอยู่รอดเป็นสิ่งสำคัญ แต่ควรปลูกฝังให้คนในชุมชนไม่เอาเปรียบสังคม ไม่ถือวัตถุเป็นสำคัญ แล้วทำตนให้เป็นคนที่มีคุณภาพ คนที่ดีในสังคมพอ
ตั้งเป้าหมาย กลุ่ม องค์กร เครือข่าย ต้องช่วยกันผลักดันให้เกิดแนวทางวัฒนธรรมที่มีคุณค่ามากกว่าวัฒนธรรมเห็นแก่เงิน เห็นแก่การบริโภคอย่างที่เป็นอยู่
ฐิติพร สุภากุล/ผู้เขียนบันทึก
วิไลลักษณ์ อยู่สำราญ/ผู้พิมพ์บันทึก
ความเห็น (1)
ภีม ภคเมธาวี
น่าสนใจภาพฝันของแกนนำคนหนึ่ง ทั้งตัวชี้วัดและการประเมินผลงานของกลุ่มตนเองด้วยข้อความ
"ออมทรัพย์ถือว่าสำเร็จเหมือนกันแต่ยังไม่ 100% ถ้า 100% ชุมชนต้องพึ่งตนเองได้ ความยากจนไม่มี หนี้สินของครอบครัวไม่มี โดยวัดจากสถาบันไฟแนนท์ การจำนำ การยึดทรัพย์ เงินกู้นอกระบบ ต้องไม่มีในชุมชน การคาดหวังจากการพนัน การเล่นหวย ไม่มี ถือว่า 80% อีก 20% ชุมชนรักสุขภาพตนเองมากขึ้น ดูจากชุมชนมีความคิดสร้างสวนสาธารณะแทนตลาด ถนนตอนเช้ามีคนวิ่งออกกำลังกาย มีพระสงฆ์ออกบิณฑบาตร ชาวบ้านก็มีใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ถนนมีรถวิ่งน้อยลง ถ้าชุมชนมีความคิดพัฒนาให้ชุมชนมีพื้นที่สีเขียว คนในชุมชนไม่ต้องไปทำงานนอกชุมชน"
ประทับใจครับ