เรื่องของความเข้าใจ
เรื่องของความเข้าใจ บางครั้งบางทีเราเข้าใจว่าคนอื่น ๆ ที่เราคุยด้วย สื่อสารด้วยจะเข้าใจเหมือนที่เราเข้าใจว่าเขาจะเข้าใจ แต่ก็มีหลาย ๆ ครั้งที่เขากลับไม่เข้าใจเรื่องที่เราเข้าใจว่าเขาจะเข้าใจ ทำให้มีความไม่เข้าใจมากมาย ผมได้รับการประสานงานจากเพื่อร่วมงานให้เขียนแผนงานโครงการ โดยระบุกลุ่มเป้าหมาย ซึ่งเราก็เข้าใจว่าเป็นพื้นที่เป้าหมาย เราก็เลยระบุพื้นที่เป้าหมายลงไปในกลุ่มเป้าหมายว่าเป็นตำบลนั้น ตำบลนี้ ก็เลยเกิดความไม่เข้าใจว่าทำใมต้องลงชื่อตำบล ทำใมไม่ลงจำนวนของคน กรือกลุ่มเป้าหมายที่เป็นคนมา แต่ผมก็ยังดีใจว่าไม่ได้มีเราคนเดียวที่คิดและทำอย่างนั้น เพราะยังมีอีกหลาย ๆ คนที่เข้าใจเหมือนกับที่เราเข้าใจ ฮา เหมือน 36 แผนที่ชีวิตขององค์ในหลวงที่ท่านสอนว่า ให้เราพูดให้คนอื่นเข้าใจ อย่าให้อื่นเข้าใจเรื่องที่เราพูด บังคับ ทั้งบัง ทั้งคับ ยิ่งมืด ยิ่งมัว ยิ่งอึด ยิ่งอัด
วันนี้ได้เชิญเจ้าหน้าที่มาเป็นผู้อำนวยช่วยเหลือให้หมอพื้นบ้านในการจัดทำเอกสารเค้าโครงตัวตนของหมอพื้นบ้านเพื่อรวบรวมขอใบประกอบโรคศิลป์ แต่ก็มีหลาย ๆ ท่านสงสัยว่า “แม่นข้อยบ่” ก็เลยปล่อยให้หมอพื้นบ้านเข้ามาเพียงลำพัง นี่ก็เป็นอีกหนึ่งของความเข้าใจที่ไม่เข้าใจ ฮา ซึ่งถ้าเราพาเขาเหล่านั้นไปพบพานกับสิ่งที่ใฝ่ฝันมาตลอดชีวิต HE WILL TRUST YOU เพียงเป็นผู้อำนวยช่วยเหลือ “คึดนำ เฮ็ดอีหลี”
ความเห็น (9)
มีเรื่องราวอยากจะชื่นชมเจ้าหน้าที่สาธารณสุข เพราะเจ้าหน้าที่เราผ่านการอบรมแยะมาก ความรู้แยะ แต่ไม่ค่อยได้มีเวทีนำไปใช้ แต่เมื่อถึงเวลา เหมือนกับว่าความรู้เหล่านี้ฝังอยู่ใน SIM เช่นความเป็นนวัตกร มีวันหนึ่งจัดประชุมเชิงปฏิบัติการเพื่อประชาคมความเห็นของชุมชนเกี่ยวกับหมอพื้นบ้าน พอดีลืมทำใบงานว่าแต่ละกลุ่มต้องทำอะไร ขั้นตอนอย่างไร พอแยกกลุ่ม เกิดความวุ่นอยู่ประมาณ 3 นาที จากนั้นเจ้าหน้าที่สาธารณสุขได้แสดงความสามารถที่ซ่อนเร้นไว้ออกมาคือความเป็น นวัตกร นั่นเอง
สมชาย ชิน.ภ.09610
หน.อภิชาติ พูดถึงแม่หนูพันธ์ จันยอย ไปรักษาอาการป่วยปวดแข้ง ขา ไปนวดจับเส้น ใช้เวลา 1 ชม. มีค่าใช้จ่ายประมาณ 100 บาท ถ้ารู้จักกันก็แล้วแต่จะให้ คนไข้จะรู้สึกขอบคุณและเชื่อมั่นในตัวหมอ ส่วนคนในชุมชน พูดถึงแม่หนูพันว่าเป็นคนอัธยาศัยดี ดูแลตนเองตามปกติของคนพื้นบ้าน ดูแลกันไปตามปกติวิสัย การปฏิบัติตนต่อครอบครัว แม่จะดูแลอาหารการกินของหลาน 3 คน เพราะพ่อแม่ไปทำงานที่อื่น ๆ ดูแลยามเจ็บไข้ หาปลา หากุ้งหอยเลี้ยงดูให้ความอบอุ่น จากการที่แม่เป็น อสม. ได้ช่วยเหลือชุมชนเต็มตามความสามารถ ตามที่อนามัยขอความช่วยเหลือ ใครเจ็บไข้ได้ป่วย จะช่วยดูแลหายามา “ย่าง” ใครปวดกล้ามเนื้อ ก็จะช่วยนวดให้ เพื่อเป็นการประหยัดเงินทองไม่เสียค่ารถ ค่าอาหารเที่ยง ถึงแม้จะรับยาฟรี แม่ได้เริ่มถ่ายทอดให้หลานชายแล้ว
สมชาย ชิน.ภ.09610
หมอบานเย็น สอ.สะแบง อ.หนองหาน จ.อุดร พูดถึงหมอวิชัย ชัยสงค์ ว่ามีคนป่วยที่ไปหาคืออาการปวดบั้นเอว มา 2 วัน หมอได้ไปนวดให้ประมาณ 2 ชม. นวดครั้งเดียวอาการก็ดีขึ้นเป็นปกติ ค่าคายไม่มี คนไข้มีสมนาคุณให้ 100 บาท หมอเป็นคนกันเอง เรียกง่ายสะดวก คนในชุมชนเห็นว่าหมอ ไม่ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ชอบทำบุญ ไปวัดวันพระ เป็นพ่อหม้ายมา 6 ปี ไม่แต่งงานใหม่ ดูแลลูกและหลานที่กำพร้า หมอเป็นตัวอย่างที่ดีในการเป็นพ่อและตาที่ดี เป็นตัวอย่างให้ชุมชน ในชุมชนหมอมีมนุษย์สัมพันธ์ ช่วยเหลือชุมชนเป็นอย่างดี เป็นตำรวจบ้าน “อพร” ในเรื่องการถ่ายทอดยังไม่มีใครมารับการถ่ายทอด ทุกครั้งที่นวดแล้วจะให้คำแนะนำแก่ผู้ป่วยทุกคน
สมชาย ชิน.ภ.09610
หมอลำดวน สอ.นาม่วง (สอ.เฉลิมพระกียรติ) พูดถึงหมอบุดดา มาตา ว่ามีคนป่วยชื่อลำยอง อายุประมาณ 49 – 50 ปี มีอาการปวดไหล่ขวา เป็น ๆ หาย ๆ มา 3 เดือนไปที่อนามัยก็ดีขึ้นแต่ไม่หาย เลยมาหาพ่อบุดดา มาให้ “จับเส้น” โดยจะทำจนกว่าจะหาย โดยจับเส้นครั้งเดียว ค่าบูชาแล้วแต่ศรัทธา ส่วนใหญ่ประมาณ 100 บาท จากความศรัทธาเชื่อถือ บอกต่อของคนในชุมชน และระยะเวลาที่พ่อได้ดูแลชุมชนมานาน คนไข้เป็นประธาน อสม.พูดถึงพ่อว่าเป็นคนมีศีล เป็นผู้สูงอายุที่พึ่งตนเอง เป็นหัวหน้าครอบครัวที่อยู่กับภรรยา เลี้ยงหลาน 1 คน จุนเจือครอบครัวด้วยค่าสมนาคุณที่คนไข้ให้ พ่อเป็นมัคทายก บำรุงวัดวาอาราม บำเพ็ญประโยชน์ต่อชุมชนมานาน ช่วยเหลือชุมชนร่วมกับกรรมการหมู่บ้าน ได้มีการบันทึกการรักษาไว้แต่ยังไม่ได้ถ่ายทอดให้ใคร มีการแนะนำให้คนไข้ คะลำเป็นราย ๆ ไป
สมชาย ชิน.ภ.09610
หมอทองยศ สอ.คำสีดา ทุ่งฝน อุดร พูดถึงพ่อสมญา รัตนพลที ว่าเป็นคนเก่าแก่ที่มีความเชี่ยวชาญปรุงยาในชุมชน มีคนไข้ที่ยกตัวอย่างมาเช่น คุณประมูล อายุ 63 ปี มีอาการริดสีดวงทวาร ไปหาหมอปัจจุบัน มาหาพ่อได้ยาต้มไป โดยมาด้วยอาการปวดทวารมีเลือดออก จากการที่เป็นมาหลายเดือน ได้ยาต้มไปกิน ค่ารักษาครูคายแล้วแต่จะให้ การรักษาเอายาไปกิน 3 สัปดาห์ อาการก็ปกติ แต่ก็ส่งให้หมอปัจจุบันตรวจ แต่คนไข้ไม่มีอาการเจ็บป่วยจากริดสีดวงทวาร บางรายให้ 300 บางรายให้ 500 ก็เป็นกำลังใจให้เข้าป่าหาเก็บยา สอ.ได้ให้ยาหม่องที่พ่อทำมาให้คนไข้ด้วย ยังเป็นจุดรับซื้อพืชสมุนไพร เป็นการช่วยเหลือชุมชนอีกทางหนึ่ง ผู้ใหญ่วินิจ เมืองมัจฉา พูดถึงพ่อว่าเป็นคนมีอัธยาศัยดี พ่อเป็นคนที่มีครอบครัวอบอุ่น ช่วยเหลือชุมชนไม่หวังค่าตอบแทน พ่อเป็นคนที่มีความตื่นตัวในการหาความรู้อยู่เสมอ เข้าร่วมกิจกรรมเพื่อเพิ่มพูนความรู้โดยเฉพาะสมุนไพร ขอขอบคุณพ่อสมญา ที่ได้ให้ความช่วยเหลือชุมชน
สมชาย ชิน.ภ.09610
หมอนริศรา รพ.ศรีธาตุ พูดถึงหมอสมควร ไชโยกุล คนตำบลบ้านโปร่ง เป็นหมอนวด มีครอบครัวมีลูก 1 คน ได้เรียนรู้การนวดจากประสบการณ์ จับเส้นแต่ปี 2523 โดยได้รับการถ่ายทอดจากบิดา โดยจับเส้นที่ผิดปกติให้เข้าที่ เคยมีพระครูหลุบ อำเภอหนองหาน มานวดด้วย อายุ 48 ปี มารักษาเมื่อปี 2551 มีอาการปวดเอว แขนยกไม่ได้ มีการจับเส้นที่ยึด ตึง ใช้เวลาไม่นาน 5 – 10 นาที ถ้าอาการไม่ดีขึ้นจะนัดมาใหม่ แต่ไม่เกิน 3 ครั้ง ส่วนมากจะหายที่ครั้งเดียว พออาการดีขึ้น ค่าใช้จ่ายสำหรับพระไม่รับ ส่วนคนอื่น ๆ แล้วแต่ศรัทธา หมอจะมีอัธยาศัยดี คุยง่าย หมอเป็นคนดีคนหนึ่งของสังคม เป็น อสม.ดีเด่น เป็นผู้ประสานพลังแผ่นดิน เคยมีนักศึกษามาขอคำแนะนำเกี่ยวกับความรู้ในการจับเส้น คนทั่วไปที่ไปถามก็จะบอกไม่หวงวิชา
สมชาย ชิน.ภ.09610
หมอโสมนภา แสงอุ่น สอ.บ้านเชียง หนองหาน อุดรธานี พูดถึงแม่จันที หมอจับเส้น อายุ 73 ปี เดิมทีหมออนามัยไปเยี่ยมบ้าน เจอแม่อยู่บ้านคนเดียวมีลูกชาย 4 ลูกสาว 1 แต่แม่อยู่คนเดียวเก็บผักหักฟืน หมออนามัยเลยขอให้ อสม.มาช่วยดูแล (เบิ่งแยง ไม่ให้เข้ารายการวงเวียน...) แม่จะไปวัดทุกวันพระ ออกกำลังกายเดินไปสะพานบ้านปูลูตั้งแต่ตีสาม ที่จับเส้น เริ่มจากไม่มีสามี ปี 2536 สามีเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ แม่ครองตัวโสดตลอดมา มีเพื่อนมาให้จับเส้น พศ.2543 ครูอาจารย์แบ่งมูลนากินให้จับเส้น สอนให้ แม่เป็นหมอตำแยด้วย มีคนไข้มาหา เป็นผู้ใหญ่บ้าน เจ็บเอวมา ให้จับเส้นให้ ค่าใช้จ่ายแล้วแต่จะให้ ผู้ใหญ่เลยให้ 100 บาท ชาวบ้านบ้านเชียงไม่ไปหาหมอ เป็นมดลูกหย่อน ออกก้น แม่จะจับให้ ค่าใช้จ่ายแล้วแต่จะให้ ความรู้สึกที่มีต่อหมอคนไข้จะรู้สึกดีใจที่ได้คุยกับหมอ หมอช่วยปัวให้ หมอจับเส้นจะดี ให้ความใกล้ชิด อะไรจะมีแฮงเท่าจับ เท่าบาย แม่จันสีดูแลตนเอง ออกกำลังกาย พักผ่อน นั่งภาวนา ไปวัด เป็น 73 ล้า ๆ แต่เดี๋ยวนี้คำสอนของพระทำให้รู้จักมากขึ้น เป็นเรื่องของน้ำใจความเป็นเพื่อน แม่ถ่ายทอดความรู้ให้ลูกสาวคนที่ 2 เพื่อเป็นรายได้เสริมได้ หมอเคยมาชวนไปที่อนามัย เพื่อจะได้มีรายได้เสริม
สมชาย ชิน.ภ.09610
หมอสุทธาสินี รพ.หนองหาน อุดรธานี พูดถึงแม่หนูคล้าย บ้านหนองบ่อ เป็นหมอนวด โดยเดิมที่แม่ปวดขา ไปหาหมอแผนปัจจุบันอาการไม่ดีขึ้น เลยไปหาหมอทองเลื่อน หมอนวด ไปนวด 1 สัปดาห์ วันละ 1 ครั้ง เลยขอเรียนด้วย ประมาณ 1 เดือน นำมาใช้เป็นอาชีพเสริมตั้งแต่ปี 2527 คนไข้ที่มาเช่นนายสัมฤทธิ์ วิเศษทอง มาด้วยเกิดอุบัติเหตุ มีอาการแขนขาอ่อนแรง พูดไม่ได้ มาพักฟื้นที่บ้าน ได้ข่าวแม่เลยให้นวดให้ แม่ได้กดจุด นอนตะแคงซ้ายกดจุดคลายเส้นที่ขาซ้าย กดจุดคลายเส้นด้านขวา นวดเท้า นวดแขน นวดวันละ 2 ครั้ง ๆ ละ 2 ชม. นวดอยู่ 2 เดือน แต่ละครั้งที่นวดแล้วแต่คนไข้จะให้ จนกระทั่ง 2 เดือน คนไข้เริ่มพูดได้ เดินได้ด้วยไม้เท้าค้ำยัน แม่ของคนไข้ดีใจมาก ที่อาการดีขึ้น ให้ค่าใช้จ่ายมา 20000 บาท และพิเศษอีก 2000 บาท แม่ทำให้คนคนหนึ่งลุกขึ้นมายืน เดินได้ คนไข้ปลาบปลื้มดีใจ ได้ชีวิตคืนมา แม่เป็นคนมีอาวุโสในชุมชน เป็นคนดีที่ให้ความร่วมมือ ร่วมใจในชุมชน เคยได้มีการถ่ายทอดความรู้ให้คนตาบอดในชุมชน
สมชาย ชิน.ภ.09610
หมอเพชรี แก้วคำน้อย สอ.ดงบาก หนองหาน อุดร มากับหมอบุญมี ชมซ้อน จบ ป 4 เรียนนวดจากพ่อ เฮียนนำพ่อก่อนำครู ดูพ่อมา เรียนรู้จากการสังเกต จดจำ ช่วยพ่อของตนเอง พออายุได้ 15 ปี นวดเป็นแล้ว เริ่มพบว่าตนเองจับเส้นคล่อง มาคนมาให้นวดแยะ ผู้ป่วยที่มาเฉลี่ย 15 คนต่อเดือน อาการดีขึ้นทุกราย ขั้นตอนการนวดเริ่มที่เตรียมพร้อมด้วยการคลายเส้นทั้งตัว พอกล้ามเนื้ออ่อนตัว ก็จะเริ่มจับเส้น (วิธีการเฉพาะ) อบต.สำลี อายุ 50 ปี สบักจมมาหา ขนาดกินข้าวไม่ได้ พ่อบุญมีได้นวดให้ตามขั้นตอน ประมาณ 1 ชม. ส่วนใหญ่การนวดใช้เวลา 30 นาที ถึง 2 ชม การรักษาคาบละประมาณ 30 นาที ค่ารักษาครูคายแล้วแต่จะให้ คนไข้พอใจในผลการนวด พ่อบุญมีปฏิบัติตัวดี คะลำมังสัง 10 อย่าง เป็นต้น ไม่ดื่มสุรา บุหรี่กำลังจะเลิก พ่อดูแลครอบครัวเป็นอย่างดี ออกสำรวจลูกน้ำกับหมออนามัยทุกครั้ง เรียกง่ายใช้คล่อง