เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า...ต้องเดินทางกลับกรุงเทพแล้วค่ะ แป่วว!! (ขอลงภาพย้อนหลังสักนิดนะค่ะ)

รักและคิดถึงบ้านเราที่สุด คงไม่มีที่ไหนอบอุ่นเท่าบ้านเราอีกแล้ว

เมื่อเย็นวันที่ 3 มิ.ย. ที่ผ่านมา นาได้เดินทางออกจากหมอชิตเวลาประมาณ เกือบ 3 ทุ่มค่ะ ในระหว่างที่นั่งรถก็หลับๆตื่นๆค่ะ เพราะว่าเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบนอนในรถ มันนอนไม่ค่อยหลับ เดินทางไปถึงที่หน้าอำเภอก็เช้าวันที่ 4 พอดี มีน้องชายสุดที่รักมารอรับแล้ว ดีใจมากๆค่ะ อิอิ...

พอไปถึงบ้าน พ่อกับแม่ไม่อยู่ซะงั้นค่ะ เพราะว่า ออกไปเก็บเห็ดโคนตั้งแต่เช้าตู่เลย พอดีว่านากลับไปถูกช่วงเห็ดโคนออกพอดี โชคดีสุดๆ อิอิ เพราะนาชอบกินเห็ดโคนมากๆเลยค่ะ

กลับไปถึงยังไม่เจอพ่อกับแม่ไม่เป็นไรค่ะ เพราะว่ายังมีอีกคนที่นารักและคิดถึงมากที่สุดอีกคนหนึ่ง คนคนนั้นก้เป็นใครไม่ได้ค่ะ คือคุณยายสุดที่รักของนาเอง ไปถึงก็กระโดดหอมแก้มเลยค่ะ ไม่ได้เจอตั้งนาน อิอิ คิดถึงมากๆเลย

ในระหว่างทีรอพ่อกับแม่กลับมาก็มีบรรดาญาติๆ คนบ้านใกล้เรือนเคียงเดินมาเล่นด้วย มาถามข่าวคราว บรรยากาศน่ารักและอบอุ่นดีค่ะ....พอสักประมาณเกือบเที่ยง พ่อกับแม่ก็กลับมาค่ะ มาถึงก็กอดๆหอมๆให้สมกับที่คิดถึงมากๆ อิอิ

หลายๆอย่างในหมู่บ้านเปลี่ยนไปค่ะ บรรดาหลานๆ แต่ก่อนเห็นตัวยังเล็กๆ พอกลับไปคราวนี้เขาโตกันหมดแล้วค่ะ(หรือว่านาแก่แล้วกันเนี่ย 555+) กลับไปเพื่อนรุ่นเดียวกันกับนาไม่มีแล้วค่ะเขาแต่งงานกันหมด(เหลือแต่นาที่ยังอยู่บนคาน ลงไม่ได้ค่ะ 555+) หรือบางคนก็มาอยุ่กรุงเทพกันหมดค่ะเลยไม่ได้ไปหาใครเลย...

ตลอดเวลาสามสี่วันที่อยู่บ้านพ่อกับแม่หวงมากเลยค่ะ ไม่ให้ไปไหนเลย ไล่ให้ไปช่วยถางหญ้ามันสัมปหลังทุกวันเลยค่ะ 555+ แดดร้อนมากๆ แต่ก็สู้ตายค่ะ นานๆได้กลับไปทำที อิอิ

อยู่ไปอยุ่มาเวลาผ่านไปเร็วมาก แป๊บเดียว ก็ถึงเวลาที่ต้องเดินางกลับแล้ว ใจนี่ไม่อยากกลับมาเลยค่ะอยากอยู่ที่บ้านต่อ แงๆๆ...แต่ก็ต้องกลับ แม่ก็จัดเตรียมข้าวของให้ค่ะ ไอ้นั่นไอ้นี่ก็จะเอาให้ มีแต่ของกินทั้งนั้น อิอิ แม่กลัวจะหิวอ่ะค่ะ (แต่แม่จะรู้หรือเปล่าที่แม่ขนให้ๆน่ะมันหนักมากๆเลย 555+) ก่อนกลับก็ต้องไปกราบลายายก่อนค่ะ...พอ ยายให้พรน้ำตาก็จะร่วง แงๆๆ

ยิ่งเห็นหน้าพ่อกับแม่แล้วยิ่งไม่อยากกลับเลยค่ะ อยากจะร้องมากๆ นากอดลาพ่อกับแม่ท่านก็ไม่ได้พูดไรมาก แค่บอกว่าให้ตั้งใจเรียน อันไหนดีไม่ดีก็คิดเอาเพราะว่านาโตแล้ว แยกแยะเอาเอง ฮือๆๆ ไม่อยากกลับเลยค่ะ.... แต่ว่าชีวิตต้องเดินต่อไป นามีหน้าที่หลายๆอย่างที่ต้องทำ เอาไว้นาจะพยายามกลับไปเยี่ยมบ้านเราบ่อยๆนะ.....รักพ่อกับแม่นะค่ะ รักบ้านเราที่สุดเลย คงไม่มีที่ไหนอบอุ่นเท่าบ้านเราอีกแล้ว จะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดค่ะลูกสัญญา....

และแล้วนาก็เดินทางมาถึงกรุงเทพแล้วค่ะ มาเล่าเรื่องราวให้ทุกท่านได้อ่าน อาจจะไม่มีอะไรมากแต่นาก็มีความสุขและอบอุ่นที่ได้อยู่กับครอบครัว ขอบคุณทุกท่านนะค่ะที่แวะเข้ามาเยี่ยมบันทึกนา ขอบคุณค่ะ...

เขียนใน GotoKnow โดย กล้วยแขก~natadee~natachoei♥.•°♥
ใน ปฏิบัติการ...เริ่มการเรียนรู้

คำสำคัญ (Tags): #กลับไปเยี่ยมบ้าน#มีความสุขกับครอบครัว

หมายเลขบันทึก: 186865เขียนเมื่อ 8 มิถุนายน 2008 12:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:08 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน