รุ่นพี่พาน้อง..ป้องกันมะเร็งเต้านม
29 พฤษภาคม 2551 ได้นำสมาชิกชมรมรวมใจต้านภัยมะเร็งบ้านกร่าง(รุ่นพี่) และกลุ่มเสี่ยงมะเร็งเต้านม (รุ่นน้อง)ที่ผ่านการคัดกรองและตรวจพบก้อนที่เต้านม มารับความรู้และศึกษาดูงานในโรงพยาบาลพุทธชินราช โดยมีคุณสุนันทา ภักดีอำนาจ (น้องอ้อย) และคุณปฏิพิมพ์ อยู่คง (น้องชมพู่) 2 PM โรคมะเร็งของกลุ่มงานเวชศาสตร์ครอบครัว ร.พ พุทธชินราช เป็นผู้จัดเตรียมงบประมาณและประสานงานหน่วยงานที่เกี่ยวข้องพร้อมเตรียมงานให้อย่างดี ชุมชนคนบ้านกร่างรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับโอกาสพิเศษเช่นนี้
การอบรมและการศึกษาดูงานในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มพูนความรู้ประสบการณ์ให้กับสมาชิกรวมใจต้านภัยมะเร็งบ้านกร่าง และเพื่อให้กลุ่มเสี่ยงที่ตรวจพบก้อนที่เต้านมเกิดความตระหนักและเห็นความสำคัญในการตรวจเต้านมด้วยตนเองเป็นประจำอย่างต่อเนื่องเป็นการเฝ้าระวังและป้องกันการเกิดมะเร็งเต้านมในระยะลุกลามให้กับกลุ่มเสี่ยง
กิจกรรม เริ่มตั้งแต่ 8.30 – 16.00 น ดังนี้
เวลา 8.30 – 9.00 น ลงทะเบียน
เวลา 9.00 – 11.00 น นำชมเครื่อง mammogram ที่ตึก
X – Ray พี่ไก่ ให้คำแนะนำและสาธิต การใช้
เครื่อง จากนั้นไปพูดคุยกับผู้ป่วยที่ได้รับการ
ผ่าตัดเต้านม และผู้ป่วยที่มีก้อนเต้านมแล้วไม่มา
พบแพทย์ทำให้ก้อนโตขึ้นแล้วแตกเป็นแผล
(หลายคนกลัวมากๆ) ที่ตึกศัลยกรรมหญิง 2 ที่นี่
มีคุณพี่เฉลียว หัวหน้าตึกมาให้การต้อนรับ
อย่างอบอุ่น ต่อมาน้องอ้อย ก็พาเรามาพูดคุย
กับผู้ป่วยที่ต้องให้การรักษาโดยวิธีเคมีบำบัด
ที่คลินิกสร้างสุข หน่วยเคมีบำบัดโดยมีพี่ต้อม หัว
หน้าตึกคอยให้คำแนะนำ ที่นี่สมาชิกของเราได้
ความรู้และเคล็ดไม่ลับในการป้องกันมะเร็งปาก
มดลูก กลับมาด้วย
เวลา 11.00 – 12.00 น เป็นการทำ AAR ที่ห้องประชุม
เวลา 13.00 – 14.00 น พบแพทย์ผู้เชี่ยวชาญโรคมะเร็ง
เต้านม นพ.จิราวุธ พันธชาติ ที่ได้มาบรรยาย
ให้ความรู้และตอบคำถามอย่างใกล้ชิด พร้อมถ่าย
รูปหมู่กับเราเป็นที่ระลึก
เวลา 14.30 – 16.00 น เป็นการฝึกปฏิบัติการเทคนิคการ
ตรวจเต้านมด้วยตนเอง ให้กับผู้เข้าร่วมการอบรม
โดยทีม PM และพี่เลี้ยง จากศูนย์สุขภาพชุมชน
บ้านกร่าง กลุ่มเสี่ยงหลายคนบอกได้รับตาม
ความคาดหวังเพราะที่มาอยากรู้วิธีการตรวจเต้านม
ฝึกตรวจกันอย่างตั้งใจ....เอ๊ะ ? ชักไม่แน่ใจ ของจริงเลยดีไหมพี่...ว้าว
ด้วยรักและผูกพันส่งกันถึงรถเลยนะเนี่ย บ๊าย บาย
ความเห็น (2)
หนูรัตน์ น่าชื่นชมมากนะที่คนบ้านกร่างกระตือรือร้นเห็นความสำคัญของการป้องกันตนเองไม่ให้เป็นโรคร้าย สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้เพราะเกิดการเชื่อมประสานระหว่าง ทีมรักษาพยาบาลในโรงพยาบาล, และทีมเราที่ทำงานในระดับปฐมภูมิ ทำตัวเป็นสะพานอันแข็งแรงเชื่อมต่อกับชุมชนอย่างเป็นรูปธรรม เมื่อเกิดกระบวนการเช่นนี้ได้ที่บ้านกร่าง เราก็อยากเห็นตำบลอื่นเกิดกระบวนการเช่นนี้บ้าง ไม่อยากจะฝันเลยว่าน่าจะเกิดความร่วมมือกันเช่นนี้ทั่วประเทศ แต่ถ้าเป็นได้จริงๆก็สุดยอดเลยใช่มั้ยหนูรัตน์
ขอโทษนะคะที่ไม่ได้เข้ามาคุยด้วยตั้งนาน เพราะเหตุผลใด อาจารย์คงทราบดีต่อไปนี้ คงมีเรื่องราวมาเม้าท์ให้ฟังบ่อยๆ..ขอบคุณที่ยังคอยเป็นกำลังใจให้