การเมืองเรื่องเล็ก

หลงทางเดินแห่งอำนาจ

           สวัสดีครับท่านผู้อ่าน

     และท่านผู้ฟังที่เคารพทุกท่าน วันนี้คงแปลก

ใจนะครับว่า ทำไม วันนี้เขาทำไมขึ้นหัวข้อว่า

"การเมืองเรื่องเล็ก" ที่ผมเขียนเช่นนี้ไม่ต้อง

อธิบายมากนะครับ หวังว่าคงจะขยายความในตัว

ของมันเองได้ไม่เชื่อฟังผมพูดต่อนะครับ อันดับ

แรกเราจะนำกฎหมายรัฐธรรมนูญฉบับไหนก็ได้ที่

คิดว่าดีที่สุด นำมาใช้หนึ่งฉบับ เสร็จแล้วก็เติมข้อ

ความเข้าไปเพิ่มอีกไม่กี่ข้อเองก็จะใช้ได้ดีด้วย ผม

ขอยกตัวอย่างที่มองเห็นๆกันเลยนะครับ เราจะได้

ยินเสมอว่า มีการให้้เงิน แจกเงิน พาเที่ยว ให้ของ

กันมากมายไปหมด ในระยะใกล้วันเลือกตั้ง อันนี้

เป็นเรื่องดี ผมให้การสนับสนุนให้แจกมากเท่าไร

ยิ่งดีเงิน สิ่งของ จะได้ไปอยู่กับคนอื่นบ้าง แต่เราก็

จะเพิ่มในรัฐธรรมนูญไว้เลยว่า สองปีเลือกครั้ง

และให้เป็นกัน สองครั้งเท่านั้น หรือที่เรียกกันว่า

สองสมัย คือพยายามอย่ารักประเทศคนเดียวให้

คนอื่นเขารักประเทศกันบ้าง ที่อ้างว่ารักประเทศ

ผมว่าอ้างกันไปอย่างนั้นแหละ ผมว่า ห่วงยศ ห่วง

ตำแหน่ง กันมากกว่าไม่ใช่หรือ ทุกคนที่อยู่ใน

ประเทศนี้รักประเทศทุกคน แผ่นดินเกิดไม่มีที่ไหน

จะดีเท่านี้อีกแล้ว ใช่ว่าท่านต้องห่วงประเทศแล้ว

คนอื่นไม่ห่วงหรือ มีแต่ท่านที่มีเงินแล้วเข้ามามี

อำนาจ เท่านั้นที่รักประเทศ ผมขอถามหน่อยนะ

ครับว่า กีฬา เล่นคนเดียวได้ที่ไหน ก็ต้องมีองค์

ประกอบอื่นด้วย เช่นที่ปรึกษาใช่ว่าคนอื่นไม่มี

ความสามารถ ความสามารถมีกับท่านเท่านั้นหรือ

เมื่อ สองปีเลือกครั้งหนึ่ง แล้วแจกเงินและสิ่งของ

แล้วอีก สองปีเลือกใหม่อย่างนี้เขาจะขนเงินที่ไหน

มาก็ช่างเขา เขาว่าเขารักประเทศ ขอให้เขารัก

ประเทศของเรา สองสมัยเท่านั้น แล้วให้คนอื่นเข้า

ไปรักประเทศแทนท่านบ้าง ผมจะบอกอีกนะครับ

ทุกครั้งที่มีการเลือกตั้งไม่ว่าจะตำแหน่งอะไรก็แล้ว

แ่ต่ ก็ขอให้ สองปีีเลือกครั้งหนึ่ง และคนที่ได้ถูก

เลือกเข้ามาทำหน้าที่ ที่เลือกมาจากประชาชน

เพียงสองสมัยเท่านั้น เพราะมีอีกหลายตำแหน่ง

มากมายที่ท่านจะเข้าไปบริหารประเทศ เช่น

สมาชิกเทศบาลตำบล

 สมาชิกเทศบาลเมือง 

สมาชิกเทศบาลนคร 

ผู้ใหญ่บ้าน กำนัน 

สมาชิกสภาจังหวัด

สมาชิกองค์การบริหารตำบล

สมาชิกองค์การบริหารส่วนจังหวัด

สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร

สมาชิกวุฒิสภา

ท่านก็สามารถที่จะลงสมัครได้แต่ละตำแหน่งก็อยู่

ได้แค่สองปีเท่านั้น คนหนึ่งอยู่ได้แค่ สองสมัยเท่า

นั้น ที่เขียนมานี้เพราะคนในประเทศมีมาก มีความ

รู้ก็มีมาก แต่ไม่มีโอกาสได้เข้าไปบริหารประเทศ

ถึงจะมีคุณสมบัติครบถ้วนแต่ไม่มีปัจจัย และบาง

คนบอกว่าเข้าไป"ให้เขาด่าทำไม"เราก็ต้องให้คน

อื่นๆบ้างที่เขารักประเทศเหมือนท่าน ผมขอเน้น ที่

มาจากการเลือกตั้งของประชาชน

            เพราะฉะนั้นท่านจงให้คนอื่นรักประเทศ

กันบ้าง ขอร้องเถอะท่าน อย่ารักประเทศคนเดียว

หรือกลุ่มเดียวเท่านั้น ให้คนอื่นได้ทำหน้าที่แทน

ท่านบ้างและไม่แน่ คนที่ได้เข้ามาใหม่แทนท่าน

อาจจะทำหน้าที่ได้ดีกว่าท่านเสียอีก ไม่ใช่ท่านเท่า

นั้นที่ทำได้กลุ่มเดียวและคณะเดียวเท่านั้น และ

เมื่อเข้ามามี อำนาจ แล้ว อย่าหลงระเริงอำนาจ

หรือที่เรียกว่า บ้าอำนาจ เพราะเท่าที่ได้ติดตามกัน

อยู่เวลานี้ก้าวก่ายกันมาก และผมก็ยังไม่รู้ใครที่

เข้ามาบริหารงานเมืองที่มี อำนาจ ที่แท้จริงล้วนแต่

สร้างอำนาจให้กับตัวเองกันทั้งนั้น อย่าลืมนะครับ

สังเกตุ นะครับ เวลานี้เราจะมองดูว่าเขาเข้ามา

บริหารงานกันอย่างไร ไม่เดินเลยก็ว่าได้ ผมเคย

เขียนบทความเรื่องงานการเมืองไว้ว่าเราสังเกตุ

กันไหมว่าคนที่มาลงงานการเมือง เขาเรียนมาจาก

ไหน ไม่มีโรงเรียนสอนด้วยซ้ำไป แต่พอได้รับ

เลือกเข้ามาเป็น นายคนแต่ละกระทรวง เราได้ใคร

เข้ามาทำงานเมื่อวานนี้ี้พอรู้ว่าผ่านการเลือกตั้งคน

นั้นคนนี้ได้ตำแหน่ง ที่ใหญ่โตกันแล้วทั้งๆที่ไม่มี

โรงเรียนสอนเลย เรื่องใครที่จะลงสมัครงานการ

เมือง ต้องจบหลักสูตรมาทีปริญญาตรี โท เอก ยัง

ต้องเรียนมาแต่เรียนจบแล้ว ยังเป็นรัฐมนตรีไม่ได้

จะเป็นได้ต้อง ผ่านการเลือกตั้ง แล้วอย่างนี้ใครก็

ได้ที่เข้ามาแต่ไม่มีคุณภาพ จริงอยู่รัฐธรรมนูญให้

สิทธิเสรีภาพกับทุกคน แต่สิ่งที่เราได้ไม่คุ้มค่ากับ

การที่เราลงทุนไปให้ได้คนดีเข้ามาทำงานด้านการ

เมืองเท่าที่สังเกตุ เราต้องมีคนมีคุณธรรม กับคนที่

มีสัจจะธรรม เราจะโชคดี วันนี้ผมขอจบแค่นี้นะ

ครับเขียนมากปวดหัวและผมมีเรื่องที่จะเขียนมาก

ครับแต่เอาไว้โอกาสต่อไปนะครับและอีกเรื่องที่ผม

ขอพูดถึงนั่นคืออำนาจเราจะเห็นว่าเวลาประชาชน

เกิดความขัดแย้งกับผู้บริหารประเทศแล้วรวมกลุ่ม

แสดงการต่อต้าน ไม่เห็นด้วยกับการบริหาร

ประเทศแล้วสั่งกำลังพลไม่ว่าจะเป็น ตำรวจ หรือ

ทหาร เตรียมพร้อมเพื่อสลายกลุ่มต่อต้านที่ไม่เห็น

ด้วยกับการบริหารประเทศ เรื่องนี้นะครับต้องมี

กฎหมายออกมาเลยว่า ห้ามใช้อำนาจตรงนี้สั่งการ

เพราะเป็นการขัดแย้งระหว่างคนไม่เห็นด้วยของ

คนภายในประเทศเท่านั้น ห้ามนำกองกำลังออก

มาสลาย เพราะความขัดแย้งที่เกิดขึ้นไม่ใช่การ

เรียกร้องแยกประเทศหรือล้มล้างสถาบันจะเรียก

กำลังออกมาก็ต่อเมื่อมี อริราศ(ศัตรู)ต่างชาติเท่า

นั้นที่มารุกล้ำอธิประไตยของแผ่นดินเท่านั้น นั่น

คือสิ่งที่เราต้องกระทำพร้อมทั้งเหล่าทัพทั้งสามที่

มี ทหารอากาศ ทหารบก ทหารเรือ ตำรวจและ

ประชาชนมาช่วยกันดูแลป้องกัน ประเทศชาติของ

เรา แต่ในยามปรกติให้อยู่ในที่ตั้งเท่านั้น หัว

หน้ารัฐบาลไม่มีสิทธิ์ สั่งการได้โดยเด็ดขาด

เพราะเรื่องความขัดแย้งแค่คนภายในประเทศเท่า

นั้น หาใช่คนต่างชาติต่างภาษาไม่ ที่ผมเขียนผู้

อ่านต้องทำใจเป็นกลางให้ผมด้วยนะครับอย่าอ่าน

ภาษาไทยแล้วต้องแปลภาษาไทยเป็นภาษาไทย

อีกครั้ง ในเวลาเดียวกันเพราะที่ผมเขียนอ่านง่าย

เข้าใจง่ายมากครับ

           สรุป คือไม่ต้องการให้ผู้ที่บริหารประเทศ

นำกำลังมาฆ่ากันเองที่มีความคิดไม่ตรงกันเท่านั้น

ผมจึงจำเป็นเน้นและเขียน วกไปจนท่านผู้อ่านจะ

ตามไม่ทันผมรักคนในประเทศเดียวกันมากถึงจะมี

คนดีคนไม่ดีปะปนกันไป แต่ผมก็รักคนที่อยู่ใน

ประเทศของผมมากจึงไม่อยากให้เรามาขัดแย้ง

กันเอง โดยที่ประเทศอื่นดีใจที่เรา กัด กันเองเขา

จะทำอะไรเขาก็สบายไปครึ้งหนึ่งแล้ว หวังว่าคงจะ

เข้าใจในความหมายที่ผมเขียนให้ท่านได้อ่านกัน

นะครับ และสิ่งที่เราได้จากชัยชนะที่เราฆ่ากันเรา

ไม่ได้อะไรเลย แต่ประเทศของเราสูญเสียมากมาย

มหาศาล ทั้งอับอายชาวโลก อับอายบรรพบุรุษที่มี

แผ่นดินให้เราอยู่อย่างร่มเย็น แต่เราก็จ้องจะ กัด

กันไม่อายกันบ้างหรือบรรพบุรุษของเราอุตส่าห์หา

แผ่นดินให้เราอยู่แล้วเราทำไม ไม่พัฒนาตรงนี้ให้

ประเทศของเราให้รุ่งเรืองทัดเทียมกับประเทศอื่น

ไม่ดีกว่าหรือและควรจะช่วยกันคิดและหันหน้าเข้า

หากันไม่ดีกว่าหรือ ทำไมต้องเอาทิฏฐิเข้าหากัน

มันไม่ใช่เลย ความรู้ระดับปริญญาแต่ทำความคิด

เหมือนเด็ก
            เหตุผล เพราะเราไม่ต้องการให้คนในชาติ

เดียวกันมาห้ำหั่นหรือฆ่าฟันกันเองเพียงเรื่องที่

ไม่มีความคิดเห็นตรงกันในการบริหารราชการ

แผ่นดินของรัฐบาลเท่านั้น เพราะเมื่อท่านหมด

อำนาจ ลงท่านก็เหมือนคนทั่วไปนอกจากท่านได้

ถูกเลือกจากประชาชนเข้ามาถึงจะมี อำนาจขึ้นมา

ใหม่แล้ว อย่างนี้ท่านมี อำนาจ ที่ประชาชนมอบให้

ท่าน แล้วท่านนำ อำนาจ นั้นมาทำลายประชาชนที่

มอบอำนาจให้ท่านได้อย่างไร เป็นเรื่องที่น่าคิดผม

หวังว่าคงเข้าใจในเจตนารมย์ของผมด้วยนะครับ

ผมเขียนมาวันนี้ผมเขียนหาทางออกให้กับปัญหา

ที่รุมเร้ากันเข้ามาจึงทำให้การบริหารประเทศเดิน

ไปได้ช้ามากด้วย แต่ท่านต้องอ่านและวางตัววาง

ใจเป็นกลางด้วย เมื่อได้อ่านบทความของผม ถ้า

บอกว่าเสียงบประมาณมากเวลาเลือกตั้งแต่ละครั้ง

และผิดกับประเทศอื่นที่เขา สี่ปี เลือกครั้ง อย่ามอง

ตรงนั้นนี่ประเทศของเราๆต้องเดินทางของเรา

ก่อนเมื่อถึงเวลาเราค่อยๆ เดินอย่างเข้มแข็งและ

สง่างาม ไม่่อายต่ออารยะประเทศแน่นอน

          วันนี้ผมขอจบเท่านี้ก่อนครับยังมีที่ผมจะ

แนะนำหรือนำเสนอกับผู้อ่านอีกหลายเรื่องครับผม

ขอให้ทุกท่านที่มีหัวใจที่รักประชาธิปไตย

และ เทอดทูนองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

เหนือสิ่งอื่นใดจงมีความสุข ช่วยกันระดมความคิด

ของท่านช่วยกันสร้างความดี เป็นคนดีของสังคม

อย่าสร้างปัญหาให้กับสังคม จงมีความสุขความ

เจริญในหน้าที่การงาน เงินทอง ไหลมาเทมา ทำ

การค้าก็ขอให้ค้าขายดีมีกำไร อย่ามีทุกข์ มีโศก

ตลอดกาลนาน

สวัสดีครับ

จาก แก้ว สาริกา 

0819039098