ชีวิตที่พอเพียง : ๕๒๕. เที่ยวเชียงราย


 

           วันที่ ๒๒ พ.ค. ๕๑ เราไปเที่ยวเชียงราย ๑ วัน   ก่อนจะขึ้นไปทำงานของมูลนิธิสยามกัมมาจล เรื่องการปลูกป่าแก้จนของมูลนิธิแม่ฟ้าหลวง    เรากะว่าไปเยี่ยมลูกสะใภ้ แล้วจะไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์และวัดในเขตเทศบาล
           เช้าวันที่ ๒๒ พ.ค. เราเรียกแท้กซี่จากหน้าหมู่บ้าน ไปส่งที่ดอนเมือง   โชเฟอร์เป็นเจ้าของรถเอง   เป็นคนเรียบร้อย สุภาพ และมีความรู้ดี    คุยกันเรื่องการติดตั้ง NGV, LPG เพื่อแก้ปัญหาน้ำมันแพง   รถของเขาติดตั้งถังและกลไกใช้ LPG ซึ่งราคาลิตรละ ๘.๔๐ บาท ค่าติดตั้งถังและเครื่อง ๑ หมื่นเศษ   ถ้าใช้ NGV ราคาลิตรละ ๑๐ บาท  ค่าติดตั้งถังและกลไกใช้ NGV ๓ – ๔ หมื่นบาท   เขาปรารภเรื่องความขัดแย้งทางการเมือง    และเปิดเผยว่าเขาชอบทักษิณ เพราะแก้ปัญหาให้บ้านเขาได้จริงๆ    เขามาจาก อ. อาจสามารถ    เขาบอกว่าทักษิณไปประชุมและนุ่งผ้าขาวม้าอาบน้ำที่บ้านของเขาเอง
          จากสนามบินเชียงรายเราเช่าแท้กซี่ของสนามบินไปส่งที่โรงแรมมูนแอนด์ซัน ถนนสิงหไคล ซึ่งอยู่ใกล้ๆ บ้านน้องชาย   น้องชายเขาลงมาธุระที่กรุงเทพ แต่ได้จองโรงแรมไว้ให้ และให้ใช้รถ
         รับรถเสร็จ เราเดินข้ามถนนไปกินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านสหชัย คลีนฟู้ด กู๊ดเทสต์ ที่อยู่ใกล้ๆ ห้าแยกอนุสาวรีย์พ่อขุนเม็งราย   รสชาติธรรมดา ไม่เด่น   แล้วเราไปเยี่ยมลูกซึ่งพักอยู่ที่บ้านณัฐวดีซึ่งอยู่ติดกับหาดเชียงราย ริมแม่น้ำกก    บ้านณัฐวดีนี้เพิ่งสร้างเสร็จ และจัด บริเวณสวยงามร่มรื่นมาก  
         เนื่องจากลูกยังไม่เคยไปเชียงแสน เราจึงชวนกันไปเที่ยวเชียงแสน เมืองโบราณยิ่งกว่าเชียงราย   คือพ่อขุนเม็งรายเป็นเชื้อสายเชียงแสน มาสร้างเมืองเชียงราย แล้วต่อมาไปสร้างเชียงใหม่    ผมอยากไปดูพิพิธภัณฑ์และดูเมืองเก่า เพราะเคยอ่านว่ามีการบูรณะและจัดพิพิธภัณฑ์ดีมาก   เราขับรถไปตามถนนหมายเลข ๑ คือถนนพหลโยธิน   ไปจนถึงอำเภอแม่จันก็เลี้ยวทแยงขวาไปตามถนน ๑๐๑๖ ไปอำเภอเชียงแสน
         เราไปเที่ยวพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติเชียงแสน   วัดเจดีย์หลวง   วัดพระธาตุจอมกิตติ   เจดีย์จอมแจ้ง  และสามเหลี่ยมทองคำ    รวมทั้งไปกินอาหารจีนที่หนังสือนำเที่ยวแนะนำว่าอร่อยที่สุดในเชียงแสนชื่อร้านเกี๊ยวเซี่ยงไฮ้   ตั้งอยู่ในเชียงแสนบนถนนจากเชียงแสนไปทางสามเหลี่ยมทองคำ 
         ผมไม่ได้พยายามเสาะหาไกด์นำชมเมืองเก่าเชียงแสน    จึงไม่ได้ข้อมูลเรื่องเมืองเก่า    ได้แต่อ่านจากหนังสือนำเที่ยว   ถ้าไปที่ศูนย์ข้อมูลการท่องเที่ยวเชียงแสนคงจะได้เข้าใจเมืองเก่าเชียงแสนดีขึ้น    คิดง่ายๆ เมืองเชียงแสนก็เก่าพอๆ กับสุโขทัย   ที่พิพิธภัณฑ์เขาเขียนว่ามีหลักฐานว่ามีคนอยู่ในพื้นที่นี้เก่าที่สุดถึง ๑๕,๐๐๐ ปี
         ผมรู้สึกว่าพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติเชียงแสน ไม่มีชีวิต   เป็นเพียงที่เก็บโบราณวัตถุ    และนิทรรศการที่จัดก็ไม่แสดงว่าเจ้าหน้าที่ของพิพิธภัณฑ์เป็นนักค้นคว้า    ดูท่าทางจะเป็นคนเฝ้าตึกเสียมากกว่า   เราเสียค่าผ่านประตูคนละ ๑๐ บาท    ผมว่าจัดให้ดีมีชีวิตและเจ้าหน้าที่รักงานของตน เสีย ๑๐๐ บาทก็ยอม  
         วัดเจดีย์หลวงอยู่ภายในบริเวณเมืองเก่า มีพระเจดีย์หลวงที่บูรณะขึ้น   ฐานแปดเหลี่ยม ด้านบนทรงระฆัง งดงามมาก   ผมชอบต้นสักที่ปลูกอยู่ในบริเวณวัด    ต้นใหญ่มาก ให้ความรู้สึกเป็นสง่าและร่มเย็น    เราเข้าไปกราบพระประธานในโบสถ์ที่สร้างหยาบๆ ทับโครงของเก่า   และทำบุญ
         วัดพระธาตุจอมกิตติ อยู่บนดอยจอมกิตติ ซึ่งอยู่นอกบริเวณเมืองเก่า    อยู่บนถนนบายพาสไปสามเหลี่ยมทองคำ (หมายเลข ๑๑๙๐)   มีถนนอย่างดีให้ขับรถขึ้นไปได้ถึงข้างบน และมีที่จอดรถอย่างดี    หรือจะจอดรถไว้หน้าบันไดขึ้น แล้วเดินขึ้นบันไดไปนมัสการพระธาตุก็ได้    แต่เราใช้วิธีขับรถขึ้นไป   เราได้ไหว้ทั้งพระธาตุจอมกิตติและพระเจดีย์จอมแจ้งที่อยู่ใกล้ๆ กัน   โบสถ์ที่อยู่ด้านหลังเจดีย์จอมแจ้งเป็นสถาปัตยกรรมที่ละเอียดงดงาม    พระประธานและตุงประดับก็งาม   ที่น่าอัศจรรย์คือการจัดแสงส่องเข้ามาในโบสถ์ ทำให้ถ่ายรูปได้สวยมาก   ข้างบนมีคนขายของที่ระลึก ขายนกปล่อย    เขาบ่นว่าวันนี้ไม่มีนักท่องเที่ยวเลย   คงจะต้องเป็นวันเสาร์อาทิตย์ ธุรกิจจึงจะดีมีคนขึ้นมาไหว้พระธาตุ    แต่นี่เรามาในวันพฤหัส 
         สามเหลี่ยมทองคำ หมายถึงบริเวณที่แผ่นดินพม่า ลาว และไทยมาบรรจบกัน   ตรงบริเวณที่เรียกว่าสบรวก คือแม่น้ำรวกมาสบกับแม่น้ำโขง    แม่น้ำรวกกั้นระหว่างพม่ากับไทย    ส่วนแม่น้ำโขงกั้นระหว่างลาวกับไทย   และระหว่างลาวกับพม่า   ที่สามเหลี่ยมทองคำริมแม่น้ำโขงมีการสร้าง พระพุทธรูป และสิ่งก่อสร้างใหญ่โต   อาจมีคนว่าสง่างาม แต่ผมว่าอุจาด   บดบังธรรมชาติไปหมด   และสร้างใหญ่โตคับที่ ไม่สวยงาม ไม่ได้สัดส่วนพอเหมาะ 
         ร้านอาหารเกี๊ยวเซี่ยงไฮ้ อร่อยจริง   เราไปกัน ๓ คนสั่งกับข้าว ๓ อย่าง     คือปลาบู่ (ยังเป็นๆ) นึ่งซีอิ๊ว    เต้าหู้ทรงเครื่อง   และไก่บ้านตุ๋นยาจีน   เราโชคไม่ดีที่เขาใส่ซีอิ๊วในปลาบู่นึ่งมากไปหน่อยรสจึงเค็ม  แต่ด้วยเนื้อปลาสด จึงอร่อย    ส่วนอีก ๒ อย่างรสแปลกลิ้น   แต่ก็แปลกในทางอร่อย   โดยเฉพาะน้ำของไก่บ้านตุ๋นยาจีน ที่หอมกลิ่นโสมมาก
         เราหาอาหารเย็นกินกันตรงบริเวณห้าแยกพ่อขุน   แหล่งอาหารแหล่งใหญ่ของเชียงราย   เนื่องจากมีขนมยั่วยวนให้ชิมอยู่มาก เราจึงกินข้าวต้ม   ที่ร้านขาหมูบางรัก แต่ขายอาหารหลากหลายชนิดตามสั่ง    เราสั่งผักบุ้งไฟแดง  คะน้าหมูกรอบ และหอยลายผัดพริกเผา   อร่อยทุกอย่างและราคาย่อมเยามาก    รวมเบ็ดเสร็จทั้งน้ำขวดและน้ำแข็งด้วย ๑๒๐ บาท 
         ร้านอาหารที่มีคนมารอซื้อแน่นที่สุดเป็นร้านแผงลอยริมถนน   ชื่อ “ข้าวมัน ไก่ทอด”    ยั่วยวนให้ลองชิมมาก แต่เรายั้งใจไว้ บอกตัวเองว่ากินอย่างมีสติ เพื่อสุขภาพ    แต่หมออมราก็อยากกินข้าวเหนียวมะม่วง และทับทิมกรอบ   ป้ายชื่อร้านทับทิมกรอบชื่อ “ไอศกรีมทรงเครื่อง” ขายขนมหวานหลายอย่าง    คนรอแน่นเหมือนกัน   หมออมราได้ไอศกรีมทรงเครื่องแถมมาอีกอย่าง เอามากินที่โรงแรม    จะเห็นว่าโรงแรมมูนแอนด์ซันนี้ ทำเลดีมาก

 

๒๓ พ.ค. ๒๕๕๑
         เมื่อคืนเรานอนหลับสบาย    เพราะเดินทางเหนื่อยทั้งวัน    แม้ว่าเครื่องปรับอากาศจะส่งเสียงดัง    นี่ก็เพราะเราเปรียบเทียบกับแอร์ที่เงียบของบ้านเรา    เป็นการติดสุขอย่างหนึ่ง
         ผมออกไปวิ่งริมถนนสิงหไคล   ระหว่างทางก็ชื่นชมต้นจามจุรีใหญ่หลายคนโอบริมถนน   ระหว่างทางพบหอวัฒนธรรมเชียงราย   อยู่ตรงกันข้ามถนนกับ ททท.   ถัดไปพบวัดพระสิงห์ ที่มีโบสถ์สวยงาม   ผมชอบซุ้มประตูที่ตรงกับหน้าโบสถ์   เป็นศิลปกรรมที่งดงามมาก   แต่บริเวณวัดแคบ   มีสิ่งก่อสร้างและการประดับประดามากเกินไป    ทำให้ดูแน่นคล้ายๆ เป็นสลัมของสิ่งของ    ผมชอบพื้นที่โล่งๆ มีสิ่งของพองามมากกว่า    กรณีเช่นนี้นักออกแบบพื้นที่ที่เรียกว่าภูมิสถาปนิก จะช่วยได้มาก
         จังหวัดเชียงรายเป็นจังหวัดที่ยังสงบ น่าอยู่มากตามรสนิยมของผม   มิน่าน้องชายจึงมาตั้งรกราก   และลูกชายของผมก็ทำท่าว่าจะมาอยู่อย่างถาวรเช่นเดียวกัน  
         หลังอาหารเช้าที่โรงแรม    เราออกไปทัวร์วัฒนธรรม ๓ ที่    คือหอวัฒนธรรมเชียงราย    วัดพระสิงห์    และวัดพระแก้ว
         ที่หอวัฒนธรรม ซึ่งเป็นตัวอาคารศาลากลางจังหวัดเก่า สร้างตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๔๓ ตัวอาคารเป็นสถาปัตยกรรมที่งดงาม    เป็นสถานที่ทำงานของวัฒนธรรมจังหวัด    มีเพียงส่วนเดียวที่ชั้นล่างเป็นห้องนิทรรศการ ชื่อ หอวัฒนธรรมนิทัศน์เฉลิมพระเกียรติกาญจนาภิเษก    แสดงการสร้างเมืองเชียงรายโดยพ่อขุนเม็งราย   และเชียงรายสมัยเริ่มสร้างเมือง    สมัยรัตนโกสินทร์   และสมัยปัจจุบัน   เป็นการจัดแสดงโดยใช้วัตถุโบราณเป็นตัวแสดง    นอกจากนั้นมีการแสดงชาติพันธุ์ต่างๆ ในเชียงราย    ผมได้ความรู้ว่าแบ่งผู้คนออกได้ ๓ กลุ่ม คือ

๑. กลุ่มคนเชื้อชาติไท  ได้แก่ ไทยวน  ไทลื้อ  ไทใหญ่  และไทเขิน
๒. กลุ่มชาวเขา  ได้แก่ เย้า  ม้ง  อาข่า  ละหู่ ลีซอ  ขะมุ และต่องสู
๓. ชนกลุ่มน้อย  ได้แก่ กะเหรี่ยง  จีนฮ่อ

         มีการแสดงวัฒนธรรมห้าเชียง ได้แก่ เชียงราย  เชียงใหม่  เชียงตุง  เชียงรุ่ง (สิบสองปันนา)  และเชียงทอง (หลวงพระบาง)
         เราได้เข้าไปชมภายในโบสถ์ของวัดพระสิงห์ ซึ่งเมื่อเช้ายังไม่เปิด   ได้เข้าไปกราบพระพุทธรูปประธาน    ได้บริจาคเงินทำบุญ   และได้เดินชมภายในบริเวณวัดอีกรอบหนึ่งสำหรับผม    พบว่าดอกพิกุลที่นี่หอมกว่าดอกพิกุลที่หมู่บ้านสิวลีที่ปากเกร็ดที่ผมชอบเก็บมาไว้ในห้องนอน  
         ที่วัดพระแก้ว เราได้กราบพระหยก และพระประธานในโบสถ์    รวมทั้งได้บริจาคเงินทำบุญด้วย  

 

บ้านเทอดไทย
         เราไปเที่ยวเมื่อวันที่ ๒๔ พ.ค. ๕๑ กับ ขบวนดูงานปลูกป่าของมูลนิธิแม่ฟ้าหลวง    เป็นของแถมของการดูงาน   ทำให้ผมได้เรียนรู้เรื่อง ขุนส่า ที่เป็นราชาฝิ่นและหัวหน้าขบวนการกู้ชาติไทใหญ่ http://th.wikipedia.org/wiki/ขุนส่า    ได้เห็นสภาพเมืองในท่ามกลางขุนเขาของบ้านหินแตกในอดีต หรือ ตำบลเทอดไทย   อ. แม่ฟ้าหลวง   จ. เชียงรายในปัจจุบัน
         เราได้เห็นอนุสาวรีย์ขุนส่าขี่ม้า    ได้เห็นบ้านของขุนส่า    ที่เวลานี้เป็นห้องนิทรรศ   การเรื่องประวัติของขุนส่า  เรื่องแคว้นฉานของพม่า หรือเมืองไต  

 

ขุนเขาและชายแดนไทย-พม่า
         ในวันเดียวกันผมได้นั่งรถขับเคลื่อนสี่ล้อไต่เขาในบริเวณอำเภอแม่ฟ้าหลวงของจังหวัดเชียงราย   ไปยังบ้านจะป่า-ลิไข่ บ้านขาแหย่ง  เนิน ๙๘๗  เนินปางมะหัน  บ้านพญาไพรลิทู่  บ้านพญาไพรเล่ามา  บ้านพญาไพรเล่าจอ  บ้านปูนะ    ถนนเป็นถนนดิน หากฝนตกรถผ่านไม่ได้ ต้องรอให้ดินแห้ง ๔ วันจึงจะผ่านได้    หมออมรานั่งรถอีกคันหนึ่ง คนขับชินทางมากจนประมาท ขับรถเซปัดไปมาน่าหวาดเสียว  
         ได้เห็นขุนเขาชายแดน   มองไปข้างหน้าเห็นยอดเขาลูกถัดไป   ที่สันเขาคือเขตแดน ฝั่งนี้เป็นของไทย ฝั่งโน้นเป็นของพม่า    ได้ไปเห็นกองทหารไทยที่ไปตั้งอยู่ที่สันเขาลูกหนึ่ง    ที่มีไร่ชาและโรงงานชาบริษัท Chouifong ๑๙๗๙ ของชาวไต้หวัน ที่เวลานี้ถูกจับขังคุก   และภรรยาเป็นผู้ดูแลกิจการอยู่    ผมได้เห็นความอัปยศของบ้านเมืองไทย ว่าไร่นี้ยังคงอยู่ที่ภูเขาต้นน้ำลำธารเช่นนี้ได้อย่างไร   การเริ่มต้นไร่ชานี้ในปี ค.ศ. ๑๙๗๙เป็นหลักฐานฟ้องความไม่รักษาผลประโยชน์ของรัฐบาลที่มีใครเป็นนายกรัฐมนตรี    มีคนเล่าว่ามีการตกลงกับรัฐบาลไต้หวันเพื่อร่วมกันต่อต้านคอมมิวนิสต์
         ได้เห็นการถางป่าปลูกข้าวโพด ทำให้เห็นเขาหัวโล้นลูกแล้วลูกเล่า  น่าตกใจมาก    ยิ่งข้าวโพดราคาดี ก็ยิ่งรักษาป่าต้นน้ำลำธารยากมาก 

 

หอฝิ่น
         ผมโชคดี บ่ายวันที่ ๒๕ พ.ค. ๕๑ มีเวลาว่างช่วงบ่ายก่อนเดินทางกลับกรุงเทพช่วงค่ำ    จึงขอให้ทางมูลนิธิแม่ฟ้าหลวงและธนาคารไทยพาณิชย์พาไปชมหอฝิ่น ซึ่งอยู่บนถนน ๑๒๙๐ ใกล้สามเหลี่ยมทองคำ    จึงได้ชมพิพิธภัณฑ์ที่สุดยอดให้ความรู้   ทั้งด้านประวัติศาสตร์ การเมือง ทั้งระดับโลก และในประเทศ ที่เชื่อมโยงกับเรื่องฝิ่น    ต้องมีเวลาประมาณ ๒ ชั่วโมง จึงจะชมได้ทั่วและได้ความรู้    เขามีที่พักอย่างดีให้บริการด้วย ดูได้ที่นี่ 
         หอฝิ่นนี้ เป็นพิพิธภัณฑ์ที่มีชีวิต   สร้างด้วยเงินถึง ๓๕๘ ล้านบาท   ให้ความรู้ด้านประวัติศาสตร์และการเมืองอย่างดีเยี่ยม   ชี้ให้เห็นว่าอังกฤษสมัยพระราชินีวิกตอเรียใช้ฝิ่นและแสนยานุภาพของกระบอกปืนทำลายจีนอย่างไร โดยที่ไทยสมัย ร.๔ ก็โดนหางเลขด้วย   และให้เห็นว่าสหรัฐอเมริกาโดย ซีไอเอ ใช้การซื้อฝิ่นแลกกับการขายอาวุธให้แก่ฝ่ายต่อต้านรัฐบาลที่อเมริกาต้องการล้มอย่างไรบ้าง 
         ตอนเดินทางกลับไปสนามบินได้แวะกราบพระธาตุจอมกิตติอีกครั้งหนึ่ง    เป็นเวลาเย็น อากาศกำลังสบาย    แดดไม่ร้อนอย่างคราวมาเมื่อวันที่ ๒๒ พ.ค. ๕๑

 

วิจารณ์ พานิช
๒๖ พ.ค. ๕๑

พระธาตุจอมกิตติ

 

 

 

เจดีย์จอมแจ้ง

 

โบสถ์อันงดงามหลังเจดีย์จอมแจ้ง

 

 

พระประธานในโบสถ์หลังเจดีย์จอมแจ้ง งดงามด้วยแสงสาดส่องจากหลังคา

 

 

ประตูเข้าวัดพระสิงห์

 

 

ภายในอุโบสถวัดพระสิงห์

 

 

พระหยกวัดพระแก้ว

 

 

อนุสาวรีย์ขุนส่า

 

 

รถขับเคลื่อนสี่ล้อกับเส้นทางทัวร์ภูเขาในอำเภอแม่ฟ้าหลวง 

หมายเลขบันทึก: 186099เขียนเมื่อ 4 มิถุนายน 2008 11:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 13:42 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

สวัสดีครับ

ผมเคยไปเชียงแสนสองสามครั้ง แต่ไม่ได้เที่ยวมาก เพราะต้องตระเวนทำงาน

เห็นรถจอดตรงนั้น หวาดเสียวจังเลยครับ

ภูเขาหัวโล้น เห็นมากเหลือเกิน ทั้งแม่ฮ่องสอน เชียงราย น่าน แพร่ อนาคตจะเป็นอย่างไรก็ไม่ทราบ

อาจารย์ครับ  ไม่ทราบอาจารย์จะมาถึงเชียงแสน สามเหลี่ยมทองคำ

เสียดายครับ  จะได้ต้อนรับ อาจารย์ ที่ผมเคารพยิ่ง

เสียดายจริงๆครับ    ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ

ขอเพิ่มเติมหน่อยครับ อาจารย์

 สามเหลี่ยมทองคำ หมายถึงบริเวณที่แผ่นดินพม่า ลาว และไทยมาบรรจบกัน   ตรงบริเวณที่เรียกว่าสบรวก คือแม่น้ำรวกมาสบกับแม่น้ำโขง    แม่น้ำรวกกั้นระหว่างพม่ากับไทย    ส่วนแม่น้ำโขงกั้นระหว่างลาวกับไทย   และระหว่างลาวกับพม่า   ที่สามเหลี่ยมทองคำริมแม่น้ำโขงมีการสร้าง พระพุทธรูป และสิ่งก่อสร้างใหญ่โต   อาจมีคนว่าสง่างาม แต่ผมว่าอุจาด   บดบังธรรมชาติไปหมด   และสร้างใหญ่โตคับที่ ไม่สวยงาม ไม่ได้สัดส่วนพอเหมาะ 

ผมอึดอัดมานานแล้วครับ  อาจารย์พูดได้ถูกต้อง  เป้าหมายเขาพยายามมอมเมา ยัดเยียดให้ชาวบ้าน  ถ้าสังเกตุให้ดี จะมีหลุมบริจาค และข้อความมอมเมารายล้อมไปหมดครับ

กราบสวัสดีครัีบอาจารย์

    สบายดีไหมครับ ผมอยากได้ภาพใหญ่ภาพนี้จังครับ

หากเป็นไปได้อยากให้อาจารย์กรุณาช่วยโพสต์ให้หน่อยครับ อยากจะดูรายละเอียดจังครัีบ นี่คือป่าแหล่งน้ำของคนภาคเหนือด้วยไหมครัีบ....

กราบขอบพระคุณมากครัีบ

ขอบคุณที่นำเรื่องดีๆ มาเขียนให้ได้อ่านนะครับ

  • อ.ปายเป็นอีกที่ที่น่าอยู่ค่ะ ถ้ายังคงอนุรักษ์ความสบายๆ รูปแบบที่เรียบง่ายไว้ได้นะค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท