เรื่องเล่าอาหารเที่ยง เป็นกิจกรรม เดิม ที่เอามาเล่าใหม่ โดยเพิ่มสีสัน ของเรื่องเล่าให้มากขึ้น
ความจริง มันคือกลไกการติดตามระบบงาน ของกลุ่มการพยาบาล โรงพยาบาลหนองจิก โดยใช้
เวทีอาหารเที่ยง ซึ่งเราได้ปรับมาจากการเอาเวลาที่ต้องดูแลผู้ป่วยในเวลาราชการ มานั่งประชุมหรือ
ติดตามระบบงาน
เวลาที่ไม่มาก แต่ได้ด้วยความหลากหลาย ทั้งความเสี่ยงทางคลินิก ความเสี่ยงทางกายภาพ
เรื่องเล่าที่เป็นประสบการณ์ในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า การทบทวนระบบงานที่ก่อให้เกิดปัญหาในแต่ละ
ช่วงเวรที่ผ่านมาในสัปดาห์ และเรื่องเล่าที่ได้รู้จัก วิถึชีวิต ของทีมการพยาบาลที่มาจากพื้นฐานที่
แตกต่าง จากต่างสถาบัน , ต่างความคิด ต่างมาตรฐาน ต่างการตัดสินใจ ฯลฯ
แต่สุดท้าย พวกเราจมาร่วมาเดินบนมาตรฐานเดียวกัน มาตรฐานที่มีผู้ป่วยเป็นจุดศุนย์กลาง
การทำงานที่มีจุดมุ่งหมายเดียวกัน จุดมุ่งหมายที่ยิ่งใหญ่ คือ ชีวิต ต่อชีวิตที่ รอคอย ชีวิต
จากพวกเราเหล่าพยาบาล
วันนี้ หลังอาหารเที่ยง กับเรื่องเล่า ฯ พวกเราได้บทสรุป ในการทำงานมาอีกมากมาย
- การทบทวนอัตรากำลังกรณีที่หัวหน้างานประชุมทั้งการประชุม จากหัวหน้ากลุ่มการพยาบาล
และจากทีมคุณภาพ ซึ่งนับวันจะมีมากมาย อย่างขาดระบบ การทบทวนเรื่องการจัดอัตรากำลัง
ทั้งตารางเวในช่วงต้นเดือน และเมื่อสิ้นสุดเดือน
- ระบบการรายงานอาการผู้ป่วย ในงานสูติกรรม กับความเสี่ยงที่เกืดจากการประเมินผู้ป่วย
- การเรียกอัตรากำลังเสริมในวันหยุดราชการ ในกรณีหัตถการพิเศษ ในงานผู้ป่วยใน , งานห้องคลอด
- การทบทวนเรื่อง การวัด และการประเมิน JD , JS และ Compretency
ถ้าวัด ...อย่าหวังแค่มีผลของการวัด แต่ต้องมีสติ ว่าสิ่งที่วัด มันน่าเชื้อถือแค่ไหน
และที่สำคัญ นำสู่การพัฒนาคน พัฒนางาน พัฒนาองค์กรได้จริงหรือไม่
อย่าทำงานตามกระแส ของ กระแส Commpretency ที่มีต้นตำรับ นับไม่ถ้วน
แต่ไม่สามารถนำสู่การปฏิบัติที่เหมาะกับบริบทขององค์กร ได้อย่าง แท้จริง
- อื่นๆ อีกมากมาย ก่อนการแยกย้ายกันกลับไปทำงาน ตอน เวลา 13.30 น