ศุกร์ที่ผ่านมา....มีนักเรียน 2 คน สองวัยมาในช่วงเวลาต่างกันด้วยประโยคเดียวกัน....คนแรกขอตั้งชื่อให้ว่า น้องแว่น (ตามบุคลิก) ซึ่งเป็นนักเรียนที่ครูไม่ได้สอน...เพียงแต่เขาเป็นนักเรียนโครงการพิเศษ..ครูนกต้องดูแลในฐานะรับผิดชอบด้านวิชาการของโครงการดังกล่าว จุดประสงค์ของการคุยครั้งนี้คือ น้องแว่นในนามนักเรียนม.3 อยากจะจัดกิจกรรมรับน้อง ม.1 ครูนกก็เลยให้ข้อคิดไปว่า เราเปลี่ยนชื่อกิจกรรมกันสักนิดได้มั่ย...เพราะถ้ารับน้องรับรองว่า โครงการของลูกไม่ได้ทำแน่นอนเลย...ไม่สอดคล้องกันนโยบายโรงเรียน”
น้องแว่น.... “ได้ค่ะ...แต่หนูก็อยากให้มีกิจกรรมคล้ายๆ รับน้อง”
ครูนกก็เลยบอกให้เขาเล่าแนวคิดของเขาให้ฟัง....ได้ผลเลย เจ้าแว่น กวักมือเรียกกองหนุนซึ่งอยู่หน้าห้องมารายล้อมครูนก....แต่สรุปเขาก็มีกิจกรรมในใจคือ รับน้อง ครูนกเลยขายไอเดียว่า “ครูว่าเราทำกิจกรรมครอบครัวสัมพันธ์ดีมั่ย...ในหนึ่งครอบครัวมีนร. ม.5 (รุ่นแรกของโครงการพิเศษ) ม.4 ม.3 ม.2 และ ม.1….เรามาคิดรูปแบบการจัดครอบครัวว่าจะจัดอย่างไร..แล้วทำกิจกรรมอะไรเน้นสร้างความสัมพันธ์ สร้างความรู้จัก...และคิดกิจกรรมพิเศษที่จะทำร่วมกันของแต่ละครอบครัว” น้องแว่น.... “เป็นไปไม่ได้หรอกครูขา...เราจะดูแลกันแบบครอบครัวได้ไง๊.....ต่างคนต่างก็ยุ่งเรื่องเรียน”
ครูนกก็เลยบอกว่า “ผูกพันแบบครอบครัว รักเหมือนพี่เหมือนน้อง แต่ไม่ใช่ต้องดูแลกันแบบตลอด 24 ชั่วโมง…….และครูอยากให้ตัวแทนห้องของนร.ม.2- ม.5 มาประชุมหารูปแบบกิจกรรมที่เราจะทำ วางแผนแบ่งหน้าที่ให้ทุกคนมีส่วนร่วม ยกเว้นม.1...เพราะเขาเป็นน้องใหม่..กำลังปรับตัวให้เขาค่อยเรียนรู้จากกิจกรรมของพวกเรา” เจ้าแว่น “แต่ครูตอนหนูถูกรุ่นพี่รับหนูประทับใจมาก...หนูอยากให้น้องเขาประทับใจแบบนั่น...ตอนแรกไม่อยากไปร่วมกิจกรรม แต่เมื่อไปแล้วตอนเย็นไม่อยากกลับ”
ครูนกก็เลยบอกว่า “ครูฝากการบ้านแว่นนะ...เสาร์อาทิตย์นี้แว่นลองไปวางแผนกิจกรรมสร้างความสัมพันธ์มาว่า ถ้าครูให้ลูก 1 วัน ลูกจะทำกิจกรรมอะไรบ้าง หลังจากนั้นครูจะนัดหมายประชุมระหว่างตัวแทนห้องให้...และให้เสนอรูปแบบกิจกรรมร่วมกัน…..ครูว่า "ถ้าแว่นคิดมาดีๆ นะ...ของแว่นอาจจะเป็นแผนการดำเนินงานหลักไปเลยก็ได้” ครูนกหยอดเสริมให้กำลังใจไป...ถ้าเขาคิดวางแผนได้ครูนกก็จะยินดีอย่างยิ่ง......นักเรียนกลุ่มนี้ก็จะได้พัฒนาทั้ง EQ นอกจาก IQ ที่เขาได้รับอย่างเต็มที่จากกิจกรรมอื่นๆ แล้ว ส่วนครูนกก็ต้องนำเรื่องนี้ไปปรึกษากับหัวหน้าโครงการอีกครั้ง แต่ในใจก็อยากให้มีกิจกรรมครอบครัวสัมพันธ์...ถ้าพ่อแม่ครอบครัวใดจะมาร่วมครูนกก็ยินดี...เพราะครูนกยังแอบฝันว่ากิจกรรมนี้จะขยายไปสู่กิจกรรมเล็กๆ น้อยๆ เช่น หิ้วปิ่นโตไปวัด ไปชมนกชมไม้ที่สวนสาธารณะ ไปเลี้ยงอาหารที่บ้านเด็ก(สงขลา) ซึ่งต้องเกิดจากความคิดของครอบครัวเล็ก...จะคิดทำร่วมกัน
คุณครูคือครูมืออาชีพ นี่คือกิจกรรมหลักของ ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน