สวัสดีค่ะ ครูป่าน
- แถวนี้อ่ะ มีแต่โสด ๆ เป็นเข่ง ๆ เลยค่ะ
- หรือนี่จะเป็นปัญหาการขาดวิสัยทัศน์ของชายไทยคะ ..ฮา...
- (มีหวังโดนตื๊บ แน่ เรา!)
เขียนออกมาให้กับความรู้สึก ของคนที่ถูกลืมค่ะ เหมือนบทกลอนที่ไม่มีใครสนใจ
* ยังมีเรื่องราวมากมายในบทกวี
* เป็นเพียงเรื่องราวที่บอกผ่าน
* หาแต่กวีนั้นมีตำนาน
* เป็นเรื่องเล่าขานสืบต่อไป
สวัสดีจ้าน้องป่านที่น่ารัก
ในที่สุดก็พบกันในบล็อกจนได้ 555+
จริง ๆ เป็นคนเขียนกลอนไม่เป็น แต่ชอบอ่านแล้วตีความ บทกวีก็คือบทกวี ซึ่งมีความหมายต่างกัน ในต่างบทกวี ซึ่งแต่ละบท แต่ละตอน ก็แสดงความเป็นตัวตน และความรู้สึกของผู้เขียนในช่วงเวลาที่เขียน ยังจำเพลงกวีบทเก่า ของนูโวได้ไหม (อิอิย้อนนานไปนิด ) ชอบมาก ฟังกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ (ไม่รู้ถามทำไมเนาะ อิอิ)
สวัสดีค่ะ ตามน้องราณีมาจ้ะ พี่ชอบกลอนมาก แต่แต่งไม่เป็น มองไม่เห็นภาพเลยค่ะว่าจะวางกรอบยังไง หรือใช้คำไหนมาให้สอดคล้องและสื่อถึงสิ่งที่เราอยากจะถ่ายทอด ... ขอบคุณค่ะ
ตามพี่ paew มาครับ มาขอบคุณมีอะไรพอช่วยได้ก็บอก เพิ่งทราบว่าอยู่ที่เดียวกับน้องลูกหว้า
สวัสดีค่ะ ครูป่าน
บทกวีลิขิตชีวิตเศร้า
บ้างปวดร้าวเหงาซึมลืมความหลัง
บ้างร้องไห้รัดทดหมดกำลัง
บ้างผิดหวังพลั้งพลาดอนาถใจ
บทกวีลิขิตชีวิตสุข
บ้างไร้ทุกข์นักหนาจะหาไหน
บ้างสุขสมชมชื่นรื่นหัวใจ
บ้างสดใสซาบซ่านผ่านอารมณ์
แล้วแต่ใครใจรักสมัครมั่น
ต่อเติมฝันบทกวีที่สุขสม
จะขีดเขียนให้มีสุขหรือทุกข์ตรม
มันก็คมคุณค่าตัวของมัน
(ซาหวาดดีครับ ผมชื่อกริชอายุ19ครับ เห็นพี่ๆมาโพสกันก็เลยแต่งมาโพสบ้างครับคงไม่ว่าอะไรนะครับ
เคยบ้างมั้ย คุณเคยเจอกลอนแบบนี้บ้างเปล่า
ผมเองก็ผ่านมาเยอะ อยากให้ได้ลองอ่านความงาม ความรู้สึกของคนแต่ง เค้าทำอย่างงั้นได้ยังไง ^^
ใช่เป็นเพียงบทกวีที่อ่อนไหว
แต่ส่วนหนึ่งคือเสียงใจที่ขับขาน
ใช่เป็นเพียงเสียงลมที่พัดผ่าน
เพราะใจนั้นมีรักฉันล่องลอยไป ...~*