เปิดเทอมใหม่นักเรียนขึ้นชั้นใหม่
จิตสดใสเปี่ยมพลังหวังค้นหา
อยากเรียนรู้โลกกว้างทางวิชา
ตื่นเต้นกันนักหนาวันเปิดเรียน
พบหน้าเพื่อนยิ้มแย้มแต้มสีสัน
ได้คุยกันเรื่องแปลกมาแลกเปลี่ยน
ประสบการณ์เธอฉันเมื่อวันเวียน
มาอ่านเขียนเรียนรู้อยู่ร่วมกัน
เปิดเทอมใหม่ผู้ปกครองต้องวิ่งวุ่น
ต้องลงทุนมากมายเพื่อลูกฉัน
ทั้งหนังสือเสื้อผ้าสารพัน
กลัวไม่ทันส่งลูกรักจักน้อยใจ
หวังลูกยาขวัญใจได้ก้าวหน้า
ได้พึ่งพาตนเองไม่หวั่นไหว
แม้พ่อแม่ตรากตรำสักเท่าใด
ลูกก้าวไกลแสนยินดีมิท้อเลย
จะหาเงินส่งมาอย่าทุกข์ร้อน
เงินเป็นก้อนเตรียมไว้เพียงเจ้าเอ่ย
หาไม่ทันกู้เขาเหมือนอย่างเคย
เพื่อทรามเชยสมหวังทั้งใจกาย
ใจดวงน้อยฝากให้ครูดูแล
ช่วยกันแก้และสร้างอย่างที่หมาย
เด็กวันนี้เริงร่าทั้งหญิงชาย
งานท้าทายสร้างคนพ้นภัยพาล
ให้รู้ดีมีปัญญาพาตัวรอด
นับเป็นยอดคนดีที่กล่าวขาน
คือความหวังที่ชาติยังต้องการ
ปณิธานหวังไว้ให้ตัวครู
มาตรฐานเด็กไทยในความฝัน
ให้ครูปั้นนับวันสุดสวยหรู
แต่สังคมสวนกลับนับตรองดู
สอนให้รู้พอเพียงไม่เพียงพอ
@ สวัสดีค่ะ คุณครู @
รักวิชาชีพครู เช่นเดียวกันค่ะ
@ สวัสดีค่ะ คุณครู @ เขียนบันทึกได้ดี ชอบครับ
น่าสงสารวิชาปลูกข้าวที่โรงเรียนไม่สอน ครูก็ไม่ปลูกข้าวทั้งๆที่พ่อแม่ขายข้าวส่งเรียน มันคงเหนื่อยพ่อแม่เลยไม่อยากสอนลูก ทุกวันก็เลยอย่างที่เห็นกัน ชาวนาไม่ทันเล่ห์พ่อค้า จนตลอด
อยากกลับไปเป็นเด็กนักเรียนอีกครั้ง
อยากไปนั่งฟังคุณครูท่านสั่งสอน
อยากจะมีวันหยุดยาวช่วงหน้าร้อน
อยากผูกโบว์..ผูกคอซอง..เหมือนวันวาน
ชอบค่ะ ซึ่งมากได้ใจจริงๆๆ
อยากให้นักเรียนทุกคนได้อ่าน
เพราะหนูก็นักเรียนคนหนึ่งที่ได้อ่าน
สวัสดีครับ
แวะมาเยี่ยมบทกลอนเปี่ยมความหมายครับ...