เคยไหมเวลาที่ท่านท้อแท้ มองว่าชีวิตของตนเองไร้ค่า ประสบกับความล้มเหลวในชีวิต ไม่อยากอยู่บนโลกอันอบอุ่นแห่งนี้ น่าเสียดายที่จะจากไปอย่างง่ายดายโดยไม่รู้ความจริงแห่งโลกนี้ ผมว่าท่านลองอ่านข้อความนี้ก่อนดีไหม? จะทำให้ท่านมีกำลังใจก้าวเดินต่อไปอย่างไม่สิ้นหวัง ซึ่งผมได้รับ e-mail จากเพื่อนผมครับ ไม่แน่ใจว่าใครเขียนไว้ แต่ขอขอบคุณมากๆครับ
ถ้าโกรธกับเพื่อน. . . มองคนไม่มีใครรัก
ถ้าเรียนหนัก ๆ . . . มองคนอดเรียนหนังสือ
ถ้างานลำบาก . . . มองคนอดแสดงฝีมือ
ถ้าเหนื่อยงั้นหรือ . . . มองคนที่ตายหมดลม
ถ้าขี้เกียจนัก . . . มองคนไม่มีโอกาส
ถ้างานผิดพลาด . . . มองคนไม่เคยฝึกฝน
ถ้ากายพิการ . . . มองคนไม่เคยอดทน
ถ้างานรีบรน . . . มองคนไม่มีเวลา
ถ้าตังค์ไม่มี . . . มองคนขอทานข้างถนน
ถ้าหนี้สินล้น . . . มองคนแย่งกินกับหมา
ถ้าข้าวไม่ดี . . . มองคนไม่มีที่นา
ถ้าชีวิตแย่ . . .มองคนที่แย่ยิ่งกว่า
อย่ามองแต่ฟ้า . . .ที่สูงเกินตาประจักษ์
ความสุขข้างล่าง . . . มีได้ไม่ยากเย็นนัก
เมื่อรู้แล้ว . . . จัก . . . ภาคภูมิชีวิตแห่งตน
ขอให้ทุกท่านมีจิตใจอันสงบเย็นนะครับ..
ไม่มีความเห็น