ไฉน
นาย ประกาศิต ปอ ประกอบผล

สันดานหมา


โธ่เอย กูหนอกู ตัวคนแต่วิญญาณหมา

ท่ามกลางธรรมชาติที่ร่มรื่นด้วยรุกชาติและติณชาตินานาพันธุ์ มีอาศรมฤษีผู้บำเพ็ญพรตมายาวนาน หลังทานอาหารเสร็จจะเดินอย่างช้าๆ อย่างระมัดระวังว่าจะเหยียบมดแมลงตาย อย่างนั้นแหละ ประมาณ ๒๐ หรือ ๓๐ นาที แล้วจึงเข้าสู่อาศรมเพื่อนั่งเข้าฌานสมาบัติต่อ หลังร่างกายได้เผาผลาญอาหารที่ทานเข้าไปแล้ว ขณะนั่งๆอยู่หูได้ยินเสียงเหมือนสุนัขร้อง จึงยกเลิกภารกิจการเข้าฌานออกมาดูข้างอาศรม

 

 ต่อมาสุนัขพลัดหลงตัวนั้นก็อาศัยอยู่ด้วย ฤษีตั้งชื่อให้มันว่า “สา” ไอ้สามันจะติดตามอยู่ข้างกายฤษีไม่ห่าง ทำตัวเป็นองครักษ์พิทักษ์ฤษีอย่างดีเยี่ยมเสมอมา แม้เวลาฤษีไปภิกขาจารในหมู่บ้าน ระหว่างทางก็จะคอยวิ่งนำหน้าไปก่อนสำรวจเส้นทางที่ฤษีจะเดินผ่านไปว่ามีสัตว์อันตรายอะไรระหว่างทางเดินบ้างหรือเปล่า หากมีเจ้าสาก็จะส่งเสียงเห่าบอกให้ทราบว่ามีสิ่งผิดปกติ และจะคอยมาร์คเส้นทางผ่านเป็นระยะๆ กระทั่งถึงหมู่บ้าน ในขณะที่ฤษีเดินภิกขาจารตามบ้านเรือนหลังต่างๆ สาก็ตามติดมิได้ห่าง

 

เมื่อมาถึงบ้านหลังหนึ่งสาเกิดปิ้งหญิงสาวที่นำอาหารมาให้ฤษี  เมื่อกลับมาถึงอาศรมก็ไม่เป็นอันกินอาหารให้คิดถึงแต่สาวนางนั้นตลอด จึงวิ่งไปที่บ้านสาวนางนั้นอยู่บ่อยๆเพียงแว๊บได้เห็นหน้าสาวแล้วก็กลับด้วยพะว้าพะวงห่วงฤษีผู้มีคุณกับตน และอ้อนวอนฤษีให้ช่วยตนได้สมหวัง ในที่สุดฤษีก็ตกลงช่วย แต่ก็ช่วยอย่างมีสัญญาเงื่อนไข ด้วยความรักที่ตนมีต่อสาวงาม สาจึงไม่ใส่ใจเงื่อนไขที่ฤษีบอกมากนัก รับทุกเงื่อนไข ฤษีจึงทำพิธีร่ายมนต์คาถาเสกหมาให้เป็นคน

 

พิธีกรรมเสร็จสำเร็จสมประสงค์ของเจ้าสา หลังจากเป็นคนแล้วเจ้าสาก็เรียนจรรยามารยาทของความเป็นคนจากฤษี ด้วยความฉลาดสัญชาติหมาอย่างเจ้าสา ก็เข้าใจได้อย่างไม่นาน สาจึงกราบลาฤษีเดินทางไปบ้านสาวที่ตนรักทันที คนไทยนิสัยดีมีแขกมาถึงเรือนชานต้องต้อนรับ บังเอิญว่าที่บ้านนั้นมีเด็กอ่อนลูกของพี่สาว ซึ่งสาวเจ้าคอยดูแลอยู่ขณะที่มาต้อนรับเจ้าสา ก็อุ้มเด็กน้อยมาคลานเล่นอยู่ใกล้ๆ แล้วอึออกมากอง สาวจึงขอตัวเอาเด็กไปล้างทำความสะอาดและเอาผ้าภาชนะมาเพื่อเช็ดทำความสะอาด

แต่พอสาวอุ้มเด็กคล้อยหลังไปเท่านั้นกลิ่นอึมันช่างเย้ายวนเรียกน้ำย่อยจนเจ้าสาอดไม่ไหว และคิดในใจว่า "เอ๊าวะ ได้ประโยชน์สองต่อ เราอิ่มและบ้านเค้าสะอาด" จึงลุกไปจัดการเรียบร้อย เท่านั้นเอง เจ้าสาได้กลายร่างเป็นหมาตามเดิม จึงคิดได้ว่าตนได้ละเมิดสัญญาเงื่อนไขที่ให้ไว้กับท่านฤษี นึกตำหนิตนเองในใจ "โธ่เอย กูหนอกู ตัวคนแต่วิญญาณหมา ก็ต้องเป็นหมาเหมือนเดิมอีกละหว้า"

My Music - หมาเศร้า
หมายเลขบันทึก: 183611เขียนเมื่อ 21 พฤษภาคม 2008 11:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 00:08 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

ชื่อน่ากลัว  แต่บันทึกน่าอ่านครับ

ขอบคุณครับท่านอาจารย์ประจักษ์

ขอบคุณค่ะ

บุญรักษา ธรรมคุ้มครองนะคะ

มาขอบคุณอาจารย์ ไม่ได้ฟังเพลงนี้นานมากเลยครับ..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท