ความหลากหลาย ที่มีอยู่หลายหลาก

ความหลากหลาย ที่มีอยู่หลายหลาก

          จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเรานำเอาการเรียนรู้แบบผสมผสานมาประยุกติ์ใช้ในชั้นเรียนของเรา 

           ครั้งแรกในชีวิตที่เข้าสอนหนังสือ รู้สึกเหมือนว่าความวุ่นวายมันมากมายเหลือหลาย  เหมือนจับลิงมานั่งสมาธิยังไงยังงั้นเลยครับ  เพราะว่านักเรียนต่างก็มีเรื่องมาคุยกันมากมายเหลือเกิน บ้างก็คุยกันถึงละครเรื่องโปรด ฟุตบอลคู่ประจำคืนนี้  รายการที่ชื่นชอบ หรือว่าวันหยุดนี้จะไปเที่ยวไหนกันดี ต่างคนต่างก็เล่าเรื่องของตัวเองไม่สนใจที่จะเรียน บางครั้งผม อยากฆ่าตัวตายเสียให้รู้แล้วรู้รอด (ในที่นี้ผมไม่ได้ฆ่าตัวเองน่ะครับ แต่จะฆ่าเด็กๆ  นั่นแหละ)

           แต่ถึงอย่างไรมันก็ไม่ทำให้ผมท้อถอยหรอก แล้วในที่สุด ความพยามของผมก็ประสบผลสำเร็จ เมื่ออยากคุยกันนักในเวลาเรียน  เราก็คุยไปด้วยกันเสียเลย คราวนี้แหละสนุก เขาคุยอะไรก็พยายามคุยกับเขาด้วย (ทำตัวกลมกลืน) แล้วก็พยามยามดึงสมาธิพวกเขาให้อยู่กับบทเรียนที่ผมสอนอยู่ ช่วงแรก ก็จะอยู่ด้วยประมาณซัก 5 นาที เห็นจะได้ แล้วก็กลับออกนอกเรื่องอีก ผมก็พยามดึงกลับมาอีก อ้าว  ได้อีก 5 นาที  หมดคาบพอดี  วันนั้นรู้สึกดีมากเลยเพราะว่าเหมือนตัวเองสอนได้เยอะ กลับบ้านนอนหลับฝันดี  ทำแบบนี้มานานเรื่อย ผมก็คิดว่าถ้าเรามีวิธีที่ดีกว่านี้เราคงจะสอนนักเรียนในเนื้อหาที่ได้มากขั้น

           จนกระทั่งผมได้รู้จักกับวิธีการเรียนรู้ที่ เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ครั้งแรกงงกับประโยคนี้ เพราะว่าเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ คืออะไร (ผมตั้งคำถามนี้กับตัวเอง) หมายความว่า ถ้านักเรียนอยากเรียนก็เรียนไป ถ้าไม่อยากเรียนก็ไม่ต้องมาเรียน อย่างนั้นหรือป่าว คงไม่น่าจะใช่ (ผมคิดในใจ) คราวนี้ก็ถึงเวลาโรงเรียนเลิก ไปเล่นฟุตบอลกับเพื่อน แล้วก็นักเรียนตามปกติ ก็เริ่มสังเกตุเห็นว่า คนที่เล่นตำแหน่งกองหน้าก็ไปฝึกรูปแบบการเล่นของกองหน้า กองกลางก็ฝึกแบบกองกลาง ผู้รักษาประตูก็ฝึกแบบผู้รักษาประตู ซึ่งทั้งหมดนี้มัยมาจากความถนัดของแต่ละคน ผมปิ้งขึ้นมาทันทีทันใดครับ คำว่า "การเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ" นั้น หมายความว่า การเปิดโอกาสให้ผู้เรียนเลือกเรียนตามความถนัด และความสนใจนั่นเอง

   

แต่ก็มาติดขัดอีดเรื่องหนึ่ง คือ ผมเป็นครูสอนคอมพิวเตอร์ ถ้าเปิดโอกาสแบบนั้น  ถ้านักเรียนชอบงานศิลปะผมจะทำยังไงสอน จนมาได้ข้อสรุปก็ คือ ผมคิดหัวข้อเรื่องออกมา 10 เรื่องให้นักเรียนของผมเลือกตามความสนใจ นักเรียนก็เลือกตามความสนใจของนักเรียน เรียนไปได้ 4 สัปดาห์ เกิดปัญหาอีกแล้ว พอจะถึงตอนประเมินผลการเรียนเพื่อเก็บคะแนน ผมไม่รู้จะออกข้อสอบเรื่องไหนเพื่อประเมินผล  ผลสรุปสุดท้ายผมต้องออกข้อสอบทั้งหมด 10 เรื่องตามที่นักเรียนมาทั้งหมด อดนอนไปหลายวัน

   

จนกระทั่งผมคิดในใจว่าถ้าเป็นแบบนี้ไม่ดีแน่ ผมจึงมีความคิดว่าการสอนแบบนี้ก็ดี เพราะเราจะได้ความหลากหลายในชั้นเรียน แต่จะยากในการประเมินทักษะของนักเรียน ก็เลยมีความคิดให้นักเรียนไปเรียนรู้จากเพื่อนต่างกลุ่มกกัน จนครบทุกกลุ่มโดยเลือกเรียนตามลำดับความสนใจ จากน้อยไปมาก คืออยากให้ทุกคนมีความรู้ที่หลากหลายทุกคน แต่จะมีสิ่งที่ชอบและถนัดแตกต่างกันไป ผลสุดท้ายผมได้นักเรียนที่หลากหลาย และได้กลุ่มนักเรียนที่ชอบทำอะไรเหมือนๆ กัน ต่างก็มารวมตัวกันฝึกตนเองในการปฏิบัติหน้าที่ของตนเอง และเกิดกลุ่มนักเรียนที่สนใจเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ พร้อมทั้งเทคนิคและวิธีการใหม่ๆ ที่ต่างคนต่างเอามานำเสนอกันในกลุ่ม  ได้รับการถ่ายทอดแบบครูสู่นักเรียน นักเรียนสู่ครู เพื่อนกับเพื่อน น้องกับพี่และพี่กับน้อง ได้ทั้งนักเรียนที่มีคุณภาพ และผู้ช่วย ในการทำงานบางอย่าง ซึ่งทำให้นักเรียนรู้สึกว่าตนเองเรียนในโรงเรียนแบบมีความสุข

   

แล้วเกิดการเรียนการสอนที่มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง จนถึงตอนนี้

[โก๊ะจิจัง แซ่เฮ]

[ครูโย่ง]

สวัสดีครับ

• แวะมาทักทายและให้กำลังใจครับ
• สู้ ๆ ต่อไปบนถนนสายนี้ครับ

 

[นาย บรรเจิด พุ่มพันธ์สน โรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา ๑]

ขอบคุณครูโย่งมากครับที่เข้ามาให้กำลังใจ

ขอบคุณน้องจิ ที่เข้ามาทักทายด้วยน่ะ

[ครู ป.1]

ช่วยทำให้โรงเรียนของเรามีชื่อเสียง และดึงเอาเรื่องเด่นๆมาเผยแพร่ให้คนรู้จัก อนาคตเด็กๆแถวบ้านเราจะได้ไม่ต้อง ข้ามสีทันดร หอบสังขารไปเรียนไกลๆ ที่ตั้งใจจะเรียนที่นี่ก็โดนวงศาคณาญาติกระแนะกระแหนจนหูแทบไหม้

[นาย บรรเจิด พุ่มพันธ์สน โรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา ๑]

ขอบคุณมากครับที่มาเยี่ยมเยียน

โรงเรียนดี แถวบ้านเราก็มีมากมาย

เช่นโรงเรียนที่มีครูเก่า (เก๋า) อย่างโรงเรียนบ้านสระกระโจม ไงครับ

[หนูวงกลมค่ะ]

หวัดดีนะ

เราอยากได้ข้อมูลเรื่องจิตวิทยาสำหรับครูคะ

เพราะตอนนี้ทำการบ้านส่งอาจารย์อยุ่

ครูเหมียว **ตรังค่ะ