ทำไมต้องฆ่าตัวตาย ?
.............เพื่อน ๆ G2K ทุกท่านครับ
.............ข่าวคราวการฆ่าตัวตาย ในระยะเวลาไม่กี่เดือนที่ผ่านมา มีหลายรายทีเดียว
.............จากข้อมูลข่าว แต่ละรายอาจมีสาเหตุที่แท้จริงแตกต่างกันไป แต่สาเหตุภายในที่น่าจะเหมือนกัน ก็คือ มีทุกข์
.............ไม่กี่เดือนที่ผ่านมา อาจารย์มหาวิทยาลัย เศร้าใจกับเรื่องแฟน...ฆ่าตัวตาย
.............ล่าสุด นักเรียนคนหนึ่งสอบเอ็นติดแต่ไม่มีเงินเรียน ....ฆ่าตัวตาย
.............อีกราย...น้อยใจตัวเองที่เรียนได้เกรดเฉลี่ยไม่ถึง 3 ....ฆ่าตัวตาย
.............และอาจจะมีอีกหลายรายที่ตามมา(ขออย่าเป็นอย่างนั้น) มีปัญหาแล้วคิดสั้น...ฆ่าตัวตาย
.............ฟังแล้วพลอยเศร้าใจ(แต่ไม่อยาก...ฆ่าตัวตาย) อยากช่วยหาทางออกให้ผู้ที่คิดจะ...ฆ่าตัวตาย
.............แต่นอกจากจะเหมารวมว่า เขาคงทุกข์ใจแล้ว...ฆ่าตัวตาย
.............ผู้เขียน อาจมองไม่เห็นเหตุที่สำคัญอีกหลายอย่างของการ...ฆ่าตัวตาย
.............จึงอยากขอความคิดเห็นของเพื่อนพ้องทุกท่านในเรื่อง...ฆ่าตัวตาย
.............ท่านคิดว่าเพราะเหตุใดกันหนอ หลายคนทุกข์ท้อแล้วต้อง....ฆ่าตัวตาย
.............เพื่อนำข้อมูลความเห็นของท่านมาสร้างสรรค์ความคิด ช่วยป้องกันการ...ฆ่าตัวตาย
.............ขอเชิญครับ...เห็นอย่างไรกับเรื่อง...ฆ่าตัวตาย
ความเห็น (14)
นักวิชาเกิน
ทุกเหตุผล ทุกเหตุของการกระทำ ย่อมมีที่มาคับ
รวมทั้ง สภาวะแวดล้อม และสถานการณ์บังคับแต่ละคน ล้วนยากที่ใครซักคนจะมาเข้าใจ
แต่เชื่อเหอะคับว่า ทุกคนได้เลือกเอง ได้ทำเอง ผมไม่คิด ไม่เคยสงสารคนเหล่านั้นเลย ที่ตายไป กลับมีความคิดที่เคารพในการกระทำด้วยซ้ำ ว่า เค้ากล้าที่จะทำเอง กว่าที่คนๆนึงจะฆ่าตัวเองตายได้นั้น คงต้องมีการคิดแล้วคิดอีก กลั่นกรองมาดีแล้ว ถึงต้องทำได้
หากพูดการฆ่าตัวตาย นั้น เหมือนกับ น้ำเต็มแก้ว คุนไม่มีทางรู้หรอกคับ ว่าแก้วแต่ละคน บรรจุ น้ำน้อย น้ำมาก ต่างกัน ขนาดไหน แต่การที่ทุกคนเลือกทางออกอย่างนั้น แสดงว่า มันคงได้เอ่อ มาถึงขอบแก้ว จนถึงขนาดต้องล้นแก้วแล้ว
ขอให้ทุกท่านที่จากไปล้วนแต่ พบแต่ความสุข หมดแล้ว ซึ่งการวนเวียน ว่ายตายเกิด
ใครยังไม่เต็มแก้ว ก็หมั่นในทำความดีนะคับ
และอีกอย่างน้ำที่ล้นออกมานอกแก้ว ล้วนแต่ ลำบากให้แก่คนที่ต้องเช็ดนะคับ
ขอบคุณครับท่านนักวิชาเกิน
ทำให้ผมได้เห็นมุมมองอีกมุมหนึ่ง...ว่าคนที่ฆ่าตัวตายเขามีความ "กล้า"
แต่ก็ยังสงสัยอีกนั่นแหล่ะครับ...ว่าการกล้าที่จะฆ่าตัวตาย กับ กล้าที่จะอยู่สู้ปัญหานั้น อย่างไหนน่ายกย่องมากกว่ากัน...และจริงหรือที่ว่า การที่เค้าฆ่าตัวตายนั้น เค้ากลั่นกรองมาดีแล้ว...และเป็นไปได้หรือที่ฆ่าตัวตายแล้ว จะยุติการเวียนว่ายตายเกิดได้...
ขอบคุณครับที่เปิดประเด็นให้เชื้อเชิญเพื่อนพ้องมาร่วมแสดงความคิดเห็นต่อน่ะครับ...
โทษนะคับ ไม่ได้ต้องการขัดแย้ง เพียงแค่ขยายมุมมองของความคิดเหนผม
กล้า ที่จะอยู่คับ น่ายกย่อง
"กลับมีความคิดที่เคารพในการกระทำ"
ผมไม่ได้ใช้คำว่ายกย่อง ผมใช้คำว่า เคารพ
แต่เคยไปสัมผัสจุดนั้นมั๊ยครับ
จุดที่ น้ำปริ่มๆขอบแก้ว
จุดที่คุนเคยเจอปัญหา บีบเข้ามา รัดเข้ามา จนกระทั่งทำให้คุน เอาทางออกที่คุนคิดว่าโง่เขลาที่สุด มาจ่ออยู่ที่ศรีษะ
มันเหมือนกับการแก้ปัญหาเด็กแว้น โดยเอาเด็กเรียนมาสอบถามถึงปัญหา
แต่ผมนับสนุนความคิดนะครับ มาหาวิธี ที่ทำให้คนไม่ฆ่าตัวตาย
หาวิธีหาทางออกเพื่อให้เค้าได้อยู่ในโลกใบนี้ หาวิธีเพื่อให้เค้าได้ทำตามวิธีของคุณๆท่านๆ
ดีกว่า
ขาดสติคะ
ฆ่าตัวตาย เพราะขาดสติ
ตอนที่มันทุกข์ใจ มันเสียใจ มันปวดร้าว มันเหนื่อยล้า มันไม่เหลือใคร
มันอยากตายค่ะ…!
อยากจะตายให้พ้นๆไปจากโลกนี้
ให้พ้นไปจากความรู้สึกนี้ ทุกข์แบบนี้
นี่เป็นวิธีแก้ปัญหาที่มันคิดขึ้นมาได้ มันแวบขึ้นมาได้ มันทำลงไปได้
ตอนที่มันทุกข์แบบนี้ ไม่ว่าจะเสียใจด้วยเรื่องไหนก็ตาม เรื่องที่เป็นอยู่ตอนนี้มันยิ่งใหญ่แล้ว
มันสุดๆ มันที่สุดแล้ว เกินจะทนไหว เกินจะรับไหว
อยากจะตายๆไปให้มันพ้นๆ จะได้ไม่เจ็บ ไม่ปวดแบบนี้
ที่เขียนออกมาได้ เพราะเคยผ่านมันมาแล้ว กับความรู้สึกนี้
ไม่น่าเชื่อ จะคิดอะไรแบบนี้ได้ ในตอนนั้นเวลานั้น มันคิดได้
เวลามันทุกข์ที่สุดของชีวิต ถ้าผ่านมันไปได้ เราจะเติบโตขึ้น เข้มแข็งขึ้น
แต่ถ้าผ่านมันไปไม่ได้ สุดท้ายคงต้องเป็นข่าวแบบนั้นแหละ
พอผ่านมันมาแล้ว ก็รู้สึกเลยว่า ขอบคุณนะตัวเองที่ไม่ฆ่าตัวตาย ที่ไม่ทำอะไรบ้าๆแบบนั้น
ตายไปก็ไม่ได้พ้นทุกข์ ต้องเจอทุกข์มากกว่าเดิมอีก
เพราะฆ่าตัวตาย บาปหนักต้องตกนรก 500 ชาติ (อุ๊ย!...มาอ่านเจอทีหลังนะเนี่ย )
สาธุ... วันนั้นรอดมาได้ (เกือบไปแล้ว)
รอดมาได้ เพราะตั้งสติได้ค่ะ สติมันมาค่ะ มาบอกว่า ให้ออกไปจากที่นี่
ลุกขึ้น หอบสังขารอันอ่อนล้า หอบจิตใจที่มันอ่อนแรง
แต่งตัว นั่งรถ ไปไหนหรือค่ะ
ไปวัดค่ะ ตอนนั้นไปวัดยานนาวา
ไปสวดมนต์ นั่งสมาธิ เจริญปฐวีกสิณ เพราะเราเชื่อว่านั่น คือ ทางพ้นทุกข์แล้ว
ก็หาทางออกมาหลายทาง ลองมาหลายทาง มันก็ไม่หายทุกข์ เลยต้องหันมาลองทางนี้
ทางพระพุทธศาสนา
เค้าบอกกันมาว่า นี่ คือ ทางพ้นทุกข์ ก็ลองดูไม่เสียหายอะไรนี่ ยังไงก็จะตายอยู่แล้ว
จะฆ่าตัวตายอยู่แล้ว
ก่อนจะตายลองดูสักหน่อยก็ไม่เป็นไร
ถึงแม้น้ำตาจะไหลออกมาตลอด ก็ปล่อยมัน ให้มันไหลไป ก็สวดไป ไหลไป นั่งสมาธิไป น้ำตาก็ไหลไป
ช่างมัน ปล่อยมัน พยายามตั่งสติให้ได้ อยู่กับองค์ภาวนา
ไม่น่าเชื่อ พยายามทำ ทำเข้าไป มันก็ดีขึ้น ทุกข์มันไม่หาย แต่ใจเราไม่ไปทุกข์กับมัน
เมื่อไม่ทุกข์หนัก ก็คิดได้ ก็ไม่ใช่ความตายเป็นทางออก อีกแล้ว.......
เจอทางออกใหม่ ที่สว่างมา และจะสว่างไป
ถึงแม้ใครๆจะว่า เรื่องแค่นี้ ก็คิดฆ่าตัวตาย
ถึงใครจะว่าโง่ งี่เง่า ไร้สาระ ยังไง
คุณก็คงไม่รู้หรอกว่า เวลาที่มันทุกข์แบบนั้น การฆ่าตัวตาย มันเป็นทางออกที่ง่ายที่สุด ที่คนที่กำลังทุกข์จะออกไปได้
การคิดฆ่าตัวตาย เป็นเรื่องง่าย
การฆ่าตัวตาย ก็เป็นเรื่องง่าย ถ้าขาดสติ
นักวิชาเกิน
ขอบคุนที่ร่วมแลกเปลี่ยน
แต่
การหายใจอยู่เพื่อสร้างบาปกรรม
กับการหยุดหายใจ เพื่อ หนีปัญหา ตัวไหนสรังกรรมน้อยกว่าแนคับ
แค่สงสงสัย
แต่เห็นด้วยที่สติเป็นที่ตั้งของทุกสิ่ง
สวัสดีค่ะ
- ขอร่วมแลกเปลี่ยนเพื่อป้องกันการฆ่าตัวตาย..ดังที่คุณญาณภัทรได้กล่าวไว้ตอนต้น ... ไม่ได้เป็นการวิจารณ์หาคนผิด แต่ต้องการหาสาเหตุเพื่อป้องกัน...ไม่ให้เกิดขึ้น
- สัญชาตญาณของมนุษย์ทุกคนรักตัวกลัวตาย แต่การพยายามฆ่าตัวตายหมายถึงอะไร..น่าจะมีความหมายอื่น...มากกว่าเพียงการอยากตายนะคะ
- การพยายามฆ่าตัวตายเป็นการส่งสัญญาณว่า...เขาช่วยตัวเองไม่ไหวแล้ว...เหนื่อย ล้า เจ็บ ปวด จนไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว
- ...ซึ่งไม่มีใครรับรู้ได้ถ้าไม่เคยประสบกับตัวเอง...
- ขออย่าประณาม เหยียดหยามคนพยายามฆ่าตัวตายเลย...ก็เพราะในยามนั้นเขารู้สึกอ่อนแอ...เกินกว่าจะสู้รบตบมือกับ...สิ่งที่รุมเร้าเข้ามา...
- ถ้าจะช่วย...ก็แค่เป็นเพื่อนรับฟัง โดยไม่ต้องบอกว่า...อย่าคิดมาก อย่าทำโง่ ๆ อย่า... บาปนะ...
- แค่รับฟังและให้เวลา รับฟังด้วยใจเมตตาว่า...นี่คือเพื่อนมนุษย์ที่กำลังเจ็บปวดทางอารมณ์เหลือเกิน อย่าตัดสิน อย่าบอกว่า..ควรทำอย่างไร...แค่รับฟัง ได้ยิน และ สื่อความปรารถนาดี...ก็พอแล้ว
- การตัดสินใจเลือกที่จะมีชีวิตอยู่หรือจะ...ตาย เป็นสิทธิของแต่ละบุคคล ไม่มีใครเลือก ตัดสินใจให้ใครได้
- แต่...ในยามนั้นหากมีคนรับฟัง เป็นเพื่อน ร่วมทุกข์ เขาน่าจะผ่านจุดนั้นได้ด้วยตัวเอง
- และถ้าเราต้องการจะช่วยคน...เราต้องช่วยให้เขาช่วยตัวเองได้จึงจะนับได้ว่าเป็นการช่วยที่แท้จริง..มิใช่หรือ
- มาช่วยกันเพื่อให้คนทุกข์ผ่านวิกฤตในชีวิตให้ได้นะคะ
ขอบคุณสำหรับทุกความเห็น
ท่านอื่นละครับ มีความเห็นอย่างไรกันบ้าง
เชิญร่วมคิดร่วมแสดงหน่อยครับ
ขอเชิญร่วมแสดงความเห็นครับ
อยากทราบความรู้สึกนิกคิดของผู้รู้และมวลมิตรทุกท่าน
ขอบคุณครับ
กอล์ฟรักกีต้าร์
ผมคิดฆ่าตัวตายเพราะคนที่ผมรักไม่ให้อภัยกับคำพูดผม
ผมรักเขามาก มีเขาคนเดียว ความสำคัญที่มีให้เขามากจนกลายเป็นความหึงหวงที่รุนแรงตามมา ไม่ใช่เพราะรักรึอย่างไร ผมได้ว่าคนรักไปด้วยคำพูดที่รุนแรงไม่กี่ประโยคแต่พูดไปด้วยการเสียใจ กลัว ขาดสติ พอสติกลับมาก็ได้แต่ขอโทษไป
ผมกับคนรักอยู่ด้วยกันมา 2 ปี พ่อแม่ 2 ฝ่ายรับรู้ คบกันเป็นเรื่องราว
คนที่ผมรักศึกษาอยู่ ผมทำงาน ไม่มีเงินมากพอส่งเสียมหาลัยเอกชนได้แต่ส่งเสียค่าใช้จ่ายชีวิตประจำวันจนเรามีสิ่งของมากมายพอที่จะเรียกได้ว่า "ครอบครัวเล็กๆ"
ตอนนี้คนที่ผมรักจากไปไม่มีวันกลับด้วยเหตุผลหลัก ๆ เพียงแค่ว่า "ชั้นรับคำพูดของเธอไม่ได้"
ผม ซึ่งไม่เคยหักหลัง ไม่เคยนอกใจ ไม่เคยทรยศ ไม่เคยสวมเขาให้ มีเวลาให้เสมอหลังทำงานก็จะกลับมาหาเธอวันหยุดก็จะอยู่กับเธอ เธออยากไปเที่ยวที่ไหนก็พาไป อยากได้อะไรให้ทบทวนก่อนซื้อ
คราวที่เธอเหงา เสียใจ อมทุกข์ โกรธอะไรมา ผมจะปลอบและเป้นที่ระบายให้เธอ
เธอเจอทางตันผมก็ฟันฝ่าพาเธอข้ามอุปสรรค
ผมไม่ดื่ม ไม่สูบ ไม่เสพย์ ไม่มั่ว ไม่เที่ยว เป็นผู้ชายที่รักครอบครัว
นอกจากรัเธอแล้วความรักนี้ต้องมีไปยังครอบครัวเธอด้วย
เธอเคยรักผมมากชนิดที่เรียกว่าขอแต่งออกมาเองเลย
เพื่อน ๆ ของเธอก็อิจฉในความรักของเรา2 คน
ผมไม่ให้เธอทำงานพิเศษเพราะตั้งใจให้เธอเรียนอย่างเดียว ขอแค่เรียนให้ดี อย่าให้ตกสักวิชาเป็นใช้ได้ จบแล้วยังไงก็ทำงานอยู่ดี
ตามประสาคนจีน เมียคนเดียวทำไมจะเลี้ยงไม่ได้
ยามเธอป่วยพาไปหาหมอไม่ซื้อยาซี้ซั้วมาให้ทาน ยามเป็นไข้จะอยู่เช็ดตัวให้เสมอ เธอมีปัญหากับสุขภาพมาก ผมเองก็ทยอยรักษาเธอจนหายไปหายโรคแล้ว
เธอเป็นเด็กมีปัญหามาก่อน มีปมด้อยมามาก ผมทดแทนให้เธอเสมอด้วยการเป็นทุกสิ่งทุกอย่างให้เธอ คุณจะเข้าใจไหมว่า ทุกสิ่งทุกอย่าง
เธอเป็นเด็กต่างจังหวัด มากรุงเทพคนเดียวเพื่อที่มาตามหาผม ผมจึงมีหน้าที่ดูแลเธอด้วยใจจริง
เงินเดือนผมไม่มาก แต่ก็ไม่เคยให้เธออด เธอกินดี ๆ กินอิ่ม นอนหลับ อยู่ในที่สะอาด สะดวก สบาย
ผมทำหน้าที่ชนิดที่เรียกว่าจะให้เธอเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลก
สุดท้ายเธอตัดสินใจเลือกคำพูดมากกว่าการกระทำของผม
แม้เธอเคยหลอกลวงผม สวมเขาผม รักจึงให้อภัย
แต่ทำไมเธอถึงไม่ให้โอกาสผม
พ่อแม่ของผมและขอเธอพยายามเกลี้ยกล่อมเธอให้กลับมาหาผม
ผมไปตามเธอถึงศรีสะเกษ ผมขอโทษคุกเข่าขอร้องเธอท่ามกลางศาลหลักเมืองเมื่อวันที่ 23 เมษายน 2551 ช่วงเช้า โดยไม่อายใคร แค่ไปรับเธอกลับมา
เราอยู่ด้วยกันเช่นสามีภริยาที่รอการแต่งงาน
ตอนนี้ผมมีสติ แต่ควบคุมสติตัวเองไม่ได้ ร้องไห้ทุกวันวันละหลายครั้ง ตื่นขึ้นมาแทบจะคลุ้มคลั่ง ตาจะเหลือก
ฝันร้ายว่าเธอขนของหนีไปต่อหน้าต่อตาแล้วตามหาไม่เจอทุกวัน ตื่นกลางดึกแล้วก็ฝันต่อแบบเดิม คืนละหลาย ๆ ครั้ง จนผมกลัวการนอนไปแล้ว
แขนขาไม่มีแรง ทั้งที่เป็นคนอึดและแข็งแรงมาก จากคนที่เดินหรือยืนได้ 2-3 ชั่วโมงโดยไม่พัก กลายเป็นคนยืนได้แค่ 5-10 นาทีเข่าก็จะพับ
หน้ามืดง่าย การตัดสินใจที่ดีและรวดเร็วรอบคอบหายไป พูดชาเชื่องช้า
ประสาทหลอน มีความรู้สึกว่าคนที่รักอยู่ข้างกายตลอดเวลาแต่พอหันไปเจอความว่างเปล่า ท้อแท้ทันที ร้องไห้ทันที ตลอดเวลาทุกวัน
ร่างกายปวดร้าวชนิดหาสาเหตุไม่ได้
พบแพทย์แพทย์ก็จนปัญญา
มีสิ่งเดียวที่รักษาชีวิตผมได้ คือ คนรักผมให้อภัยผมแล้วกลับมารักกันไม่ทิ้งกันอีก
นอกจากเธอไม่เห็นค่าชีวิตของคนที่ดูแลและทำดีกันมาเลย เห็นเป็นเพียงแค่สิ่งที่ผ่านไปแล้ว
ผมร้องขอและปราถนาความตายท่ามกลางพ่อแม่พี่น้อง ด้วยความทรมาณจากจิตใจจนทรมาณไปถึงร่างกาย
น้ำตาพ่อแม่หลั่งไหล ลูกที่เลี้ยงและดูแลมาเกือบ 30 ปี ต้องเป็นไปเพราะผู้หญิงคนหนึ่งที่ลูกของท่านทำดีมาตลอดกับผู้หญิงคนนั้น
น้ำตาแม่บังเกิดเกล้าฝ่ายหญิงหลั่งไหลให้ผมเพราะรักผมเป็นลูกชายและเสียใจกับการตัดสินใจของลูกสาวของท่าน
จากวันนี้ไป ไม่เกินสิ้นเดือนนี้ พฤษภาคม 2551 ผมคงจากโลกนี้ไปแล้ว
ทำไมผมไม่คิดโกรธแค้นเธอเลยนะ กลับเป็นห่วงเธอก่อนตายเสียด้วยซ้ำไป
เธอจะอยู่ยังไง ลำบากไหม อยู่กับใคร จะเจอจิ้งจอกสังคมล่อลวงไหม อนาคตครอบครัวที่เธอจะเริ่มกับคนใหม่จะเป็นอย่างไร
ทั้งที่เธอเป็นฝ่ายมาขอความรักจากฉัน ฉันก็มอบความรักความจริงใจและความอบอุ่นให้ตลอดชีวิตที่อยู่ด้วยกัน แผ่นหลังของฉันที่เคยแบกเธอ อ้อมแขนฉันที่เคยอุ้มและกอดเธอไว้ หยาดเหงื่อแรงกายที่แลกกับความสุขสบายของเธอ และอีกมากมาย
ผมขออะไรจากพวกคุณได้ไหม
คุณคิดจะรักใครสักคนจงเลือกให้ดี เมื่อเลือกแล้วอย่าได้คิดว่าอนาคตจะได้เจอคนที่ดีกว่า แล้วเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ บางครั้งอนาคตของคุณถูกปูทางด้วยชีวิตจากคนที่รักคุณจนชีวิตสะบั้นโดยที่คุณไม่รู้ตัว
ความรักสามารถทำให้คนอยู่หรือตายได้
ผมเองก้เช่นนั้น
ลาก่อนทุกคน ลาก่อนพี่น้อง จงยึดมั่นในรักและอย่าได้เปลี่ยนคู่รัก จงอย่ามีความรักแพ้จิ้งจอกหรือห่านที่เป้นเพียงสัตว์
081-7731570 จากกอล์ฟที่รักกีต้าร์
ทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้น
ทุกข์เท่านั้นที่ตั้งอยู่
ทุกข์เท่านั้นที่ดับไป
สิ่งอื่นที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป
นอกจากทุกข์...ไม่มี
เมื่อเกิดมาย่อมมีทุกข์...เป็นธรรมดา
แต่ทุกข์เป็นประดุจยาชูกำลัง...ให้เราแสวงหา...ทางพ้นทุกข์
ตามคติทางพระพุทธศาสนา
ความตายไม่ใช่ทางพ้นทุกข์
เพราะตราบเท่าที่ยังมีกิเลสอยู่
จิตย่อมก่อเกิดในภพภูมิต่าง ๆ ตามอำนาจแห่งกรรมเรื่อยไป
ตายไปก็ไปเกิดใหม่อีก...
ถ้ากรรมดีผลักดัน ก็อาจเกิดในที่ดี
ถ้ากรรมชั่วเหนี่ยวรั้ง ก็อาจเกิดในที่ร้าย
การเกิดเป็นมนุษย์ถือว่าได้เจอทั้งดีทั้งร้ายชัดเจน
มีโลกสองด้านให้สัมผัสชัดที่สุด
ผู้ที่เกิดเป็นมนุษย์ถึงสามารถตรัสรู้ได้ บรรลุความดับทุกข์ได้
การเกิดมาเป็นมนุษย์จึงประเสริฐที่สุด...
ไม่ควรที่เราจะสังหารชีวิตที่ได้มายากแสนยาก
พระพุทธองค์เปรียบไว้ว่า...
เต่าตาบอดตัวหนึ่ง ว่ายน้ำดำผุดอยู่ในมหาสมุทร
ชั่วเวลาร้อยปีผุดขึ้นหนึ่งครั้ง
มีบุรุษคนหนึ่ง โยนห่วงฟางลงในมหาสมุทร
เต่าดำผุด ๆ กว่าจะเอาหัวโผล่ขึ้นในห่วงฟางได้...ยากแสนยากปานใด
แต่การเกิดมาเป็นมนุษย์ได้...ยากยิ่งกว่าน้นอีกเป็นหนักหนา
เพราะว่าผู้ที่เกิดมาเป็นมนุษย์แล้ว ตายไป...จะกลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีก...หาได้ยาก
โดยมาล้วนทำกรรมชั่วและต้องเสวยผลแห่งกรรมในอบายภูมิ
เพราะฉะนั้น นับเป็นโชคดีที่เราเกิดมาเป็นมนุษย์
เราไม่ควรคร่าชีวิตนี้เสีย...แต่ควรมองโลกตามความเป็นจริง
สมหวัง...คู่กับ..ผิดหวัง..........เป็นเรื่องธรรมดา
รัก......คู่กับ..ไม่รัก...........เป็นเรื่องธรรมดา
สุข......คู่กับ..ทุกข์............เป็นเรื่องธรรมดา
"มันเป็นเช่นนั้นเอง" อย่าไปยึดมั่นเลย
หมั่นทำหน้าที่ ทำสิ่งดีงาม เสริมเติมบารมีความดีของเราดีกว่า
ขอคัดค้านการฆ่าตัวตายร้อยเปอร์เซ็นต์
ทางออกที่ดียังมีอยู่...ขอเป็นกำลังใจให้สู้...อยู่อยู่ได้ต่อไปน่ะครับ
บางคนคิดว่าชีวิตเป็นของเรา จึงคิดว่าเราจะทำอย่างไรกับชีวิตของตนเองก็ได้ เลยตัดสินใจฆ่าตัวตาย ลองอ่านดูทัศนะต่อไปนี้ แล้วลองคิดดูว่าชีวิตใช่ของเราคนเดียวหรือไม่?
ในพระพุทธศาสนาถือว่าชีวิตนี้มีค่า เพราะว่ากว่าจะได้เกิดมาเป็นมนุษย์นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
ต้องอาศัยองค์ประกอบ ๓ ประการ คนเราจึงจะเกิดมาเป็นคนได้ คือ
๑.มารดาบิดาต้องอยู่ร่วมกัน (มีเพศสัมพันธ์)
๒.มารดาอยู่ในระยะเวลาที่เหมาะสมที่จะตั้งครรภ์ และ
๓.ต้องมีวิญญาณมากำเนิด
เมื่อเกิดขึ้นมาแล้วต้องอาศัยการเลี้ยงดูประคบประหงมเลี้ยงดูจากมารดาบิดาอีกเนิ่นนานกว่าจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่พึ่งพาตนเองได้
กว่าจะมีความรู้สติปัญญาก็ต้องอาศัยการอบรมสั่งสอนจากครูบาอาจารย์ในโรงเรียน ในมหาวิทยาลัย และโรงเรียนหรือมหาวิทยาลัย ก็ต้องใช้งบประมาณอันเป็นเงินภาษีของคนทั้งประเทศมาก่อสร้างมาเป็นเงินเดือนให้กับครูบาอาจารย์
สมุดดินสอที่เราใช้เขียนเพื่อเรียนรู้ ต้นไม้ต้องหมดไปกี่แสนกี่ล้านต้น
อาหารการกินที่รับประทานเข้าไปหล่อเลี้ยงร่างกายก็ต้องอาศัยผู้คนในอาชีพต่าง ๆ เช่น ชาวไร่ชาวนาลงทุนลงแรงกว่าจะปลูกขึ้นมาจนเก็บเกี่ยวเป็นอาหารได้ แล้วควายกี่ตัวที่มันหมดเรี่ยวแรงตายลงกลางทุ่งนาเพื่อไถนาปลูกข้าวให้เรากิน
เสื้อผ่าเครื่องนุ่งห่ม ต้องหมดสิ้นใบหม่อนไปกี่ล้านใบ หนอนไหมต้องตายไปกี่หมื่นกี่แสนตัว และอาศัยสาวโรงงานที่ยากจนข้นแค้นอีกกี่หมื่นคนกว่าเราจะได้เสื้อผ้าสวย ๆ ใส่
ยาที่เราใช้รักษาโรค หนูทดลองยาต้องตายไปกี่แสนล้านตัว นักวิทยาศาสตร์ที่ได้รับสารเคมีอีกตั้งกี่คน กว่าจะพัฒนาจนสำเร็จเป็นยาที่ปลอดภัยให้เรากินรักษาโรคได้
บ้านที่เราอยู่อาศัยซุกหัวนอน หลบร้อนหลบหนาวหลบฝน ภูเขากี่ลูกที่ถูกทำลายกลายเป็นปูนซีเมนต์มาสร้างบ้าน ป่าไม้ตั้งกี่ป่ามาเป็นเสาและคานในบ้านที่เราอยู่
ดังนั้น ใครที่คิดว่าชีวิตเป็นของเราผู้เดียว เราจะทำอะไรกับชีวิตของเราก็ได้ ลองใคร่ครวญดูก่อนไหมว่า จริง ๆ แล้วชีวิตใช่ของเราผู้เดียวหรือไม่
สาเหตุฆ่าตัวตายของแต่ละคน
๑.ทุกข์ใจมาก
๒.ยากจนทรัพย์
๓.อับปัญญา
๔.กายาเป็นโรค
๕.โลกทำร้าย
๖.เบื่อหน่ายชีวิต
๗.จิตวิกล
๘.สับสนตัวเอง
http://nagarinmcu7.spaces.live.com/
เมือฉันกระโดดตึกลงมา
ที่ชั้น ๑๐ ฉันเห็นคู่ผัวเมียที่ใคร ๆ ต่างชื่นชมกันว่ารักกันหนักหนา กำลังตบตีกัน
ที่ชั้น ๙ ฉันเห็นปีเตอร์ที่ภายนอกแข็งแกร่งอยู่เสมอ กำลังแอบร้องไห้
ที่ชั้น ๘ น้องหมวยที่อยู่ชั้นนี้พบว่าคู่หมั้นกำลังอยู่บนเตียงกับเพื่อนรักของตนเอง
ที่ชั้น ๗ น้องตั๋นกำลังกินย่ากล่อมประสาท
ที่ชั้น ๖ คุณสมชายที่ยังตกงาน ต้องอ่านหนังสือพิมพ์วันละ ๗ ฉบับเพื่อหางานทำให้ได้
ที่ชั้น ๕ ฉันเห็นอาจารย์ที่ได้รับความเคารพนับถือจากทุกคนกำลังแอบใส่ชุดชั้นในภรรยา
ที่ชั้น ๔ Roseทะเลาะและเลิกกับแฟนอีกแล้ว
ที่ชั้น ๓ คุณลุงวัยชราที่ชั้นนี้ได้แต่เฝ้าหวังว่าจะมีใครมาเยี่ยมบ้าง
ที่ชั้น ๒ ลิลลี่ยังคงเฝ้าแต่มองภาพถ่ายของสามีที่เพิ่งแต่งานกันได้ครึ่งปี ก็หนีจากเธอไปอย่างไร้ร่องรอย
ก่อนที่ฉันจะกระโดดลงมา ฉันคิดว่าฉันเป็นคนที่โชคร้ายที่สุดในโลก
ตอนนี้ฉันเพิ่งรู้ว่า ทุก ๆ คนต่างมีความทุกข์ยากที่ไม่สามารถบอกกล่าวแก่ใครแอบซ่อนอยู่
หลังจากได้เห็นพวกเขาแล้ว รู้สึกลึกๆ ในใจว่า ชีวิตที่ผ่านมาของฉันก็ไม่เลวร้ายอะไรนัก
บรรดาคนที่ฉันพบเมื่อครู่นี้ ตอนนี้กำลังมองดูฉัน ฉันว่า..หลังจากที่พวกเขาเห็นฉันแล้ว คงพากันคิดว่า..ที่จริงแล้ว ปัญหาชีวิตของพวกเขาก็ยังไม่เลวร้ายอะไรนักหนา
นี่เลยครับ
ผมเพิ่งเขียน บทความเรื่องการฆ่าตัวตาย
เหตุของการฆ่าตัวตาย ทำให้ตายอย่างไร ตายไหม
สรุปข้อมูลคร่าว ๆ จากกรมสุขภาพจิตครับ
http://gotoknow.org/blog/mind-pc/199363
อ่านแล้วแนะนำได้เลยครับ ขอบคุณครับ