ชาติแผ่นดิน ที่อิงอาศัย .. เพื่อนไทยที่รัก
ระหว่างมุ่งไปข้างหน้า .. กับย้อนกลับไปข้างหลัง
ผมจะเดินไปข้างหน้าแบบไหน .. หรือผมจะย้อนกลับไปอย่างไร มันคือสิ่งที่ผมกำลังถามตัวเองอยู่
บ่อยครั้งที่หลายคนสนใจเหตุการณ์บ้างเมือง เพราะมันกระทบกับความเป็นไปของสังคม กระทบกับการดำรงชีวิตต่อไปในอนาคต
ไม่ว่าจะเพื่อตัวเอง เพื่อคนรอบข้าง หรือเพื่อสังคมอย่างแท้จริง ก็คือเหตุการณ์ที่เราต่างให้ความสนใจ
บางทีอาจเฝ้าดู บางทีอาจเข้าร่วม บางทีอาจลงมือแก้ไขอย่างจริงจัง
คนเรามีความเชื่อเฉพาะตัวไม่ว่าความเชื่อนั้น จะเลวร้ายน่าเหยียดหยามจากความเชื่อที่บุคคลอื่นยึดถือแค่ไหนก็ตาม แต่มันก็เป็นความเชื่อ ที่แต่ละคนมี หากว่าเราไม่มีความเชื่อแล้วเราจะดำรงอยู่บนโลกนี้ภายในแนวทางใดได้
ถ้ากล่าวในมุมมองหนึ่ง ความเชื่อก็คือสิ่งที่หล่อหลอมบุคคล ไม่ว่าจะเปลี่ยนไปตามสภาวะการเรียนรู้ การปลูกฝั่ง การบ่มเพราะหรือไม่ก็ตาม
ความเชื่อ อาจทำให้เราทะเลาะกัน ขัดแย้งกัน มันเป็นสิ่งที่ช่วยไม่ได้ .. เพราะไม่ว่าอย่างไรก็ยังต้องมีความเชื่อให้ตั้งมั่นอยู่ในความมีตัวตนของแต่ละคน .. เว้นแต่เราจะสามารถละทิ้งตัวตน ซึ่งอาจทำให้เราไม่รู้สึกต่อความเชื่อที่เหมือนหรือแตกต่างกันออกไป .. แต่ความเชื่อก็ยังดำรงอยู่
.............................
สังคมจะเป็นอย่างไรต่อไป ... เราอาจเป็นผู้สังเกต ผู้เข้าร่วม ผู้ดำเนินการ หรือเราอาจเป็นผู้เปลี่ยนแปลง .. สิ่งที่เรียกว่า กฎหมาย และรัฐธรรมนูญของประเทศ
.................
แต่บางครั้ง ในที่เหินห่าง .. จากเรื่องราวความขัดแย้งวุ่นวาย
คนบางคนก็แค่มุ่งมั่นเดินสวนทาง .. จากเส้นทางแห่งความเจริญที่ได้เคยพบมา
เข้าไปสู่หนทางที่ลำบาก ยาวไกล ..
คงไม่ต้องกล่าวว่าพวกเขาทำอะไรให้กับส่วนไหนของสังคม
คำถามของผมก็คือ... ถ้าคุณไม่ได้รักประเทศที่ในหลวงทรงดำเนินและเหยียบย่างเข้าไปเพื่อแก้ไขความลำบากของประชาชน
ในชนบททุกย่อมหญ้าแล้ว ..
คุณเคยเหยียบย่ำลงบนพื้นโคลนของชนบทไทย หรือสัมผัสคุณค่าแห่งการให้ กับส่วนที่ยังขาด .. ในที่ใดที่หนึ่งบทผืนแผ่นดินไทยบ้างหรือไม่?
ผมรักในหลวง ไม่ใช่เพราะพระองค์ทำอะไรให้กับผม
ผมเคารพในหลวง ไม่ใช่เพราะพระองค์เป็นกษัตริย์ของผม
ผมเทิดทูนพระองค์ ไม่ใช่เพราะหน้าที่ตามกฎหมายบอกให้ผมทำ
ผมอยากให้พระองค์ ทรงพระเจริญ ไม่ใช่เพราะเป็นคำพูดที่ผมสมควรพูด
แต่เพราะพระองค์เป็นกษัตริย์ในแบบที่ต่อให้เราได้เกิดมาเป็น ก็ไม่อาจเป็นได้
พระองค์อาจจะไม่ได้ดีเลิศสมบูรณ์ แต่ก็ดีมากพอที่ผมจะยอมรับได้ว่าเหนือกว่าบุคคลทั่วไป
มันจะเกี่ยวกันไหมกับประเด็นที่เราถกเถียงกันมา .. ผมก็ไม่อาจคาดเดาได้ ..
ผมแค่กำลังตัดสินใจ .. จะเดินไปข้างหน้า หรือย้อนกลับไปข้างหลังดี
ผมภูมิใจที่เกิดในประเทศไทย .. แม้ไม่ยิ่งใหญ่ .. ไม่เกรียงไกร .. ไม่ร่ำรวยกว่าประเทศไหน
อาจมีปัญหามากมาย มีเรื่องให้ต้องดิ้นรน ขบคิด ฝ่าฟัน
แต่เรามีทุกอย่างที่เราจำเป็นต้องมี
ผมกำลังอยู่ในประเทศที่ร่ำรวยและน่าอยู่แห่งหนึ่งบนโลก .. แต่ผมพูดได้เต็มปาก และเต็มรูหูว่า ..
ไม่มีที่ไหนที่มีคุณค่า และมีความหมายเท่าแผ่นดินไทยที่ผมได้เกิดมา .. และจะต้องตายลงเลย
ความเห็น (3)
ขอบพระคุณอย่างยิ่งค่ะ
เมื่อ อ. 20 พฤษภาคม 2551 @ 10:15
660804 [ลบ]
ขอบพระคุณอย่างยิ่งค่ะ
------------------------------------
ขอบพระคุณอย่างยิ่งเช่นกันครับ