ก่อนวันวิสาขบูชา ต้องไปเยี่ยมโรงเรียนบ่านวังบ่อ อำเภอหนองบัว นครสวรรค์ ถิ่นเก่าที่ช่วยสร้างทักษะชีวิต จากปี ๒๐ ถึงปัจจุบัน ความเจริญเข้าถึงแล้วก็จริง ยังคงมีเค้าป่าเตี้ยที่มีตำนาญเล่าขาน ว่าเป็นเมืองลับแลเก่า ทำให้คิดถึงกลิ่นแกงเลียงชาวบ้าน ที่ข้าพเจ้าเดินตามหาจนรอบเขาน้อยที่เคยอย่ กีรอบๆ ก็ไม่พบชาวบ้านเลยสักคน เวลานั้นไม่กล้าบอกใครเพราะร้กิติศักดิ์คำเล่าอ้างจากแม่เฒ่าจันทร์สอนไว้ว่า"ถ้าทัก หรือบอกใครแล้วจะไม่ได้พบอีกเลย "
หลายวันผ่านมา ยามค่ำคืนเดือนมืดคืนหนึ่ง พบดวงไฟลอยจากเขาแม่ย่าต่วมวิ่งมาที่เขาน้อย (ระยะทางประมาณ ๕ กิโลเมตร) แล้วมีหมาดำตัวใหญ่มากยึนตระหง่านอย่ฝั่งวัดมองมาที่ข้าพเจ้า ดวงตาเป็นประกายสุขวาว
ตอนนั้นไม่นึกกลัวอะไร ได้แต่นั่งจ้องมองที่หน้าต่างบ้านพักครู ดูอย่นาน แล้วก็สวดมนต์แผ่เมตตาก่อนนอนเหมือนปกติ จนหลับไป เช้าขึ้นนำไปปรึกษาแม่เฒ่าจันทร์ แม่เฒ่ารีบทำน้ำมนต์ธรณีสาร อาบรดให้ข้าพเจ้าทันที
จากนั้นมาก็มีเรื่องเข้าใจผิดกับครูใหญ่ ผ้มีอิทธิพลในเวลานั้น ถึงกลับต้องหนีไปอย่ในไร่ทรัพย์ตะเคียน เพชรบูรณ์ มีเพื่อน ๆ ที่ลงนิ้วร่วมสาบานคอยดูแล จนทำเรื่องขอย้ายกลับอยุธยาได้ในวันที่ ๑๔ กรกฎาคม ๒๕๒๔ จากวันนั้นถึงวันนี้ เขาน้อยยังดูเขียวชะอ่ม ช่มชื้นเพราะไม่มีใครไปกวนธรรมชาติ ลำธานนำป่าจากเทือกเขาเพชรบูรณ์แห่งนี้ที่ข้าพเจ้าเกือบเอาชีวิตไม่รอดเพราะน้ำป่าปี ๒๕๒๒ ได้รับการดูแลจากชลประทานให้ดูเป็นเขื่อนดินที่สวยงาม .. ยังแต่ดอกกะเจียว เดี๋ยวนี้หาดูยาก
.ที่นี้แหละสอนให้ร้คุณค่าของการเป็นครูบ้านนอกอย่างแท้จริง นึกถึงคนที่เคยทำข้าพเจ้าไว้ ก็มีอันเป็นไปตามกรรมที่สร้างกันเกือบทุกคน โดยที่เราไม่ต้องไปจองเวรจองกรรม อโหสิกรรม ทำบุญกรวดน้ำให้เขาไปซะ สัพเพสัตตา .......
องค์การอนามัยโลกให้คำขวัญวันงดสูบบุหรี่โลก(31 พฤษภาคม) ว่า “เยาวชนรุ่นใหม่ ร่วมใจต้านภัยบุหรี่”
ขอบคุณ ไม่ติดบุหรี่จึงไม่ต้องเลิกบุหรี่
@ เชื่อเช่นกันค่ะ ว่ากรรมมีจริง @
แม้มิใช่คนดีมากมาย แต่ก้อพยายาม ทำหน้าที่ทุกอย่างให้ดีที่สุด และไม่เบียดเบียนใคร
สายธารนี้ไหลมาคราใดพาใจชื่น ขอบคุณครับ