สื่อลามกอนาจาร:ภัยใกล้ตัวเด็ก
ช่วงนี้เห็นข่าวคราวเกี่ยวกับสื่อลามกยังคงเป็นปัญหาที่เป็นอันตรายกับเด็ก ไม่รู้เป็นอะไรแก้ไม่ได้สักที นึกถึงบทความที่เคยเขียน ลองเอามาให้อ่านดูนะคะ
สื่อลามกอนาจาร : ภัยใกล้ตัวเด็ก
ข่าวที่น่าตกใจเกี่ยวกับเด็กและเยาวชนขณะนี้น่าจะเป็นข่าว เดือนมกราคม เดีอนเดียวเด็กไทยเสิร์ชคำว่า “เซ็กซ์” ถึง 5 แสนครั้ง ส่วนทั้งปี 2549 เยาวชนไทยที่มีอายุต่ำกว่า 25 ปี เสิร์ชคำว่าเซ็กซ์สูงถึง 5.8 ล้านครั้ง รวมทั้งการค้นหาเวปที่มีภาพแอบถ่ายถึง 2.4 ล้านครั้ง และมีการใช้โทรศัพท์มือถือเพื่อเข้าถึงสื่อลามกอนาจารถึง 2.2 ล้านครั้ง
จากตัวเลขที่สูงมากขนาดนี้ แสดงให้เห็นถึงความหมกมุ่นกับเรื่องราวทางเพศของเด็กและ เยาวชน ที่อาจก่อให้เกิดอันตราย และมีพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ต่าง ๆ รวมทั้งการมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร
การที่เด็กพิมพ์แค่คำว่า “เซ็กซ์” แล้วสามารถเข้าถึงสื่อลามกอนาจาร และความถี่ในการค้นหาจำนวนหลายล้านครั้ง ย่อมแสดงว่าเด็ก ๆ สามารถใช้คำเดียวก็สามารถเข้าถึงสื่อลามกได้ง่าย ทำให้เกิดข้อสงสัยว่า หน่วยงานที่ทำหน้าที่เฝ้าระวัง พิษภัยจากอินเทอร์เน็ตที่มีหน้าที่รับผิดชอบโดยตรง กลับไม่ใช้วิธีง่าย ๆ เช่นเดียวกับเด็ก จัดการกับเวปไซต์ลามกอนาจารให้ลดน้อยลงไปบ้าง แม้ว่าอาจจะไม่หมด เพราะอาจจะผุดขึ้นมาทุกวัน แต่ก็น่าจะทำอะไรได้บ้างที่ทำให้ตัวเลข 5.8 ล้านครั้งต่อปี ลดลงไปมากกว่านี้
หรือกระทรวงไอซีที จะใช้วิธีการที่ไฮเทคกว่านี้จัดการกับเวปไซต์ลามกอนาจารได้ ก็จะเป็นคุณูปการแก่สังคมไทยเป็นอย่างยิ่ง ปัญหาของเด็กและเยาวชนน่าจะเป็นปัญหาเร่งด่วน มากยิ่งกว่าปัญหาอื่น ๆ ที่จะต้องทำด้วยซ้ำ
นอกจากเวปไซต์ที่มีทั้งเรื่องเซ็กซ์ การแอบถ่ายและสื่อสิ่งพิมพ์แล้ว ขณะเดียวกันเรายังพบว่าการขายซีดีที่แพร่ภาพลามกอนาจารยังคงเกลื่อนเมือง ใกล้ตัว หาซื้อได้ง่ายพอ ๆ กับการซื้อขนม อีกทั้งยังมีความพยายามที่จะเลี่ยงกฎหมาย ด้วยการใช้เด็กที่มีอายุน้อยเป็นผู้ขาย เพื่อว่าเมื่อถูกจับ จะได้ถูกลงโทษตามกฎหมายน้อย กรณีแบบนี้ผู้ใช้ จ้าง วาน นอกจากทำผิดกฎหมายแล้ว ยังสื่อว่าขาดคุณธรรมอย่างแรง เพราะเป็นการดึงเด็กที่ยังอ่อนวัย ไม่มีวุฒิภาวะเพียงพอให้ไปทำสิ่งที่ผิดกฎหมาย ยังเป็นการดึงเด็กเข้าสู่วงจรของการละเมิดลิขสิทธิ์ และการเผยแพร่สื่อลามกอนาจารอีกด้วย แล้วเจ้าหน้าที่ของรัฐจะปล่อยปละละเลย ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นได้อย่างไร
นอกจากสื่อลามกอนาจารตามที่กล่าวมาแล้ว ยังพบการเผยแพร่สื่อลามกอนาจารในรูปแบบของแผ่นโปสเตอร์ขนาดเล็กคล้าย ๆ ปกเทป ในแผ่นจะมีตัวอย่างภาพโป๊ พร้อมเบอร์เพื่อส่ง SMS ไปขอโหลดภาพ ซึ่งมีทั้งรูปภาพ และคลิปวีดิโอ ในใบโฆษณาจะมีตัวอย่างภาพให้ดู รวมทั้งมีข้อความเชิญชวน ที่สื่อไปถึงเรื่องทางเพศ
แค่เด็กมีโทรศัพท์มือถือก็สามารถเข้าถึงสื่อลามกอนาจาร หรือสิ่งยั่วยวนทางเพศได้ง่ายแล้วยังไม่พอ เพราะเด็กสามารถหาแผ่นโฆษณานี้ได้ง่ายมากจนแทบไม่น่าเชื่อว่า ร้านสะดวกซื้อบางร้าน หรือร้านที่มีเด็กวัยรุ่นเป็นลูกค้าทั้งหลาย กลับนำแผ่นปลิวโฆษณาเหล่านี้มาวางแจกจ่าย เพื่อให้เด็กหยิบไปทดลองเล่นได้ง่าย ๆ
การที่แผ่นปลิวโฆษณาที่มีภาพโป๊ เปลือย และมีถ้อยคำล่อแหลม และเชิญชวนให้เด็กหมกมุ่นกับเรื่องทางเพศ วางอยู่เกลื่อนกลาด และสามารถหาได้ง่าย ย่อมสะท้อนคุณภาพของสังคม โดยเฉพาะการขาดคุณธรรมอย่างร้ายแรงของเจ้าของกิจการร้านค้า ที่ปล่อยให้สื่อลามกอนาจารเข้ามาใช้ร้านของตนเองเผยแพร่แผ่นปลิวโฆษณาด้วยความรู้เห็นเป็นใจ หรืออาจเป็นเพราะการปล่อยปละละเลยก็ตามที
นอกจากนี้ยังแสดงถึงความไม่ทันสมัยของหน่วยงานของรัฐ ที่ยังไม่สามารถจัดระเบียบการใช้ SMS เพื่อโหลดภาพ หรือในรูปแบบของคลิปวีดิโอลามกอนาจารเหล่านี้ได้ แม้ว่าเคยมีความพยายามจัดระเบียบการใช้ SMS ในรายการทีวีที่ให้ประชาชนแสดงความคิดเห็นก็ตาม ทั้งที่การใช้ SMS ให้ประชาชนได้แสดงความคิดเห็นในเรื่องใด ๆ ที่อยู่ในความสนใจของสังคมในขณะนั้น น่าจะเป็นประโยชน์ที่สะท้อนให้เห็นทัศนคติของผู้คนต่อเรื่องต่าง ๆ ในสังคม แต่รัฐกลับจัดระเบียบเรื่องนี้ได้ดีกว่า
ในขณะที่สื่อลามกอนาจาร ประเภทที่เด็กเข้าถึงได้ง่าย รัฐกลับจัดการอะไรไม่ได้ หรือตามไม่ทันสื่อเหล่านี้ หรือไม่มีเทคโนโลยี่ที่ทันสมัยเพียงพอที่จะจัดการ อีกทั้งการบังคับให้เป็นไปตามกฎหมายก็ค่อนข้างหย่อนยานเกินไป เสมือนมีการปล่อยปละละเลยให้สื่อลามกอนาจารแพร่หลายอยู่ทั่วไป ทั้งที่เรื่องของเด็กและเยาวชนน่าจะเป็นเรื่องที่รัฐควรจะให้ความสำคัญ ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าเรื่องการพัฒนาประเทศด้านอื่น ๆ
น่าแปลกใจว่าการวางแผ่นปลิวแบบนี้ในที่โจ่งแจ้ง แต่กลับไม่มีเจ้าหน้าที่ของรัฐคนใดเห็น หรือป้องปรามเข้มงวดกวดขันเลยหรือไร จึงปล่อยให้สื่อลามกอนาจารเข้าถึงเด็ก ๆ ได้ง่าย ๆ เช่นนี้ ทั้งที่เรื่องการปกป้องไม่ให้สิ่งที่ไม่ดีเข้าถึงตัวเด็ก น่าจะเป็นภาระหน้าที่ของทุกคนในสังคมมากกว่าที่จะเป็นเรื่องธุระไม่ใช่ รอให้เป็นเรื่องใกล้ตัวก่อนแล้วจึงจะรู้สึกเดือดเนื้อร้อนใจ
เด็กและเยาวชนไทยในปัจจุบัน ส่วนหนึ่งมีปัญหาน่าเป็นห่วงไม่ว่าจะเป็นปัญหาการทะเลาะวิวาทตบตี จนเป็นเรื่องฉาวโฉ่ให้อับอายขายหน้ากันทั้งเมือง การมั่วสุมทางเพศ ยาเสพติด การมีชีวิตที่ฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือย ซึ่งปัญหาเหล่านี้นับวันจะมีเพิ่มมากขึ้นทุกที
นอกจากปัญหาของเด็กและเยาวชนดังกล่าวแล้ว ภัยใกล้ตัวเด็กที่เนื่องมาจากสื่อลามกอนาจารประเภทต่าง ๆ ก็เป็นปัญหาที่ก่อให้เกิดปัญหาอื่น ๆ ตามมาด้วย จึงควรเป็นหน้าที่ของหลาย ๆ หน่วยงานของรัฐ ที่จะต้องให้ความสำคัญเป็นอย่างยี่ง ไม่ใช่เป็นเรื่องที่ ใคร ๆ ควรจะนิ่งดูดาย ในส่วนของกระทรวงศึกษาธิการ ได้แสดงท่าทีที่ไม่นิ่งนอนใจ โดยจะเริ่มระดมความคิดเห็นจากนักเรียน นักศึกษาเพื่อหาแนวทางแก้ไข ตลอดจนจัดโหวต 100 เวปไซต์ดีเด่น รวมทั้งการส่งเสริมเวปไซต์ที่ดีมีคุณภาพ เพื่อให้เด็กมีทางเลือกมากขึ้น
ในส่วนของกระทรวงวัฒนธรรม ซึ่งมีศูนย์กลางเฝ้าระวังทางวัฒนธรรมได้ประสานไปยังกระทรวงไอซีที เพื่อให้มีการปิดเวปไซต์ลามกอนาจารทั้งหลาย นอกจากนี้กระทรวงวัฒนธรรมยังได้แจ้งข้อมูลข่าวสารเพื่อให้สังคมไทยได้ทราบข้อมูล ถึงภัยทางอินเทอร์เน็ตที่เกิดขึ้นในสังคมไทย รวมทั้งการส่งเสริมให้ผู้ปกครองได้รับรู้ข้อมูลข่าวสาร จะได้รู้เท่าทันความเป็นไปของเด็กและเยาวชน เพื่อเฝ้าระวังป้องกันไม่ให้ลูกหลานของตนเข้าใกล้สื่อลามกอนาจารทั้งหลาย
แล้วกระทรวงไอซีที หรือกระทรวงเทคโนโลยี่สารสนเทศและการสื่อสารกำลังทำอะไรอยู่ จัดการบล็อคเวปไซต์ลามกอนาจารไปได้กี่เวปไซต์แล้ว ยอดการเสิร์ชคำว่า “เซ็กซ์” ของเด็กและเยาวชนในเดือนพฤษภาคม ลดลงจากเดือนมกราคม หรือไม่อย่างไร อีกทั้งการใช้ช่องทางของโทรศัพท์มือถือเพื่อโหลดภาพ คลิปวีดีโอลามกอนาจาร จาก 2.2 ล้านครั้งต่อปี ลดลงไปบ้างหรือไม่
ตลอดจนมีการประสานกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ เพื่อดำเนินคดีตามกฎหมายกับบรรดาเจ้าของ เวปไซต์ และผู้เปิดบริการใช้หมายเลขโทรศัพท์เพื่อให้โหลดภาพ หรือคลิปวีดิโอ รวมทั้งกิจการ เซ็กซ์โฟนทั้งหลาย กระทรวงไอซีที ดำเนินการไปถึงไหนแล้ว
ยังไม่นับเวปไซต์ลามกที่มีจากต่างประเทศอีกกว่า 100 ล้านเวปไซต์ ที่อาจเผยแพร่เข้ามายังเมืองไทยในโลกไร้พรมแดนได้ แล้วเรามีกฎหมายอะไรที่จะจัดการ หรือมีเทคโนโลยี่คุณภาพระดับใดที่พอจะสะกัดกั้นเวปไซต์เหล่านี้ได้
รวมทั้งนอกจากสะกัดกั้น หรือแทนที่จะปล่อยให้โลกของอินเทอร์เน็ตเต็มไปด้วยเวปไซต์ลามกอนาจารจำนวนมากมาย ทำอย่างไรจึงจะสามารถนำน้ำดีมาไล่น้ำเสียได้บ้าง อย่างน้อยให้เด็กและ เยาวชนมีทางเลือก ให้มีเวปไซต์ดี ๆ มีประโยชน์ เหมาะสมกับเด็ก ในส่วนนี้กระทรวงไอซีทีมีแนวคิด นโยบายที่จะปฏิบัติเป็นรูปธรรมได้อย่างไร ทำไมประชาชนไม่มีโอกาสได้รับรู้ว่าทำอะไรไปถึงไหนแล้ว
ปัญหาสื่อลามกอนาจารที่ก่อให้เกิดความหมกมุ่นทางเพศ และอาจมีพฤติกรรมเสี่ยงต่อการมั่วสุมทางเพศนั้น เป็นปัญหาใหญ่ มีผลต่อคุณภาพของเด็กและเยาวชน ซึ่งนับวันจะเป็นปัญหาที่เรื้อรัง และยิ่งส่งผลต่อการพัฒนาประเทศ หากปล่อยไปไม่ได้รับการแก้ไข อาจจะยากแก่การเยียวยา เกินกว่าที่หน่วยงานของรัฐแต่ละกระทรวง ทบวง กรมจะนิ่งดูดาย หรือต่างคนต่างทำงาน คงต้องถึงเวลาหันกลับมาร่วมมือร่วมใจกัน แก้ไขอย่างจริงจังเสียที
ความเห็น (3)
x//-_--_-_--_---------------------_
jgkff;klghd'[fkkjjgjg
ตอนนี้ฟรีทีวีมีให้เลือกมากมายแต่ไม่มีหน่วยงานไหนมาดูแลควบคุม
ยิ่งช่อง MVTV ของ mvtv.co.th มีให้โหลดคลิปเคลื่อนไหว
ของสาวเซ็กซี่ โดยไม่ได้คำนึงถึงเลยว่าจะมีเด็ก จำนวนมากที่ ดูรายการ
ของพวกคุณอยู่ในเวลากลางวัน ผลประโยชน์จากการโหลดคลิปเหล่านี้อาจจะ
มากพอที่ทำให้พวกคุณลืมถึงคุณธรรมและจรรยาที่ ผู้บริหารและฝ่ายผลิตของ
mvtv จะมี ช่วงก่อนหน้า อาจจะมีโฆษณาบ้างเป็นครั้งคราว(เข้าขั้นถี่)
แต่ช่วงหลังๆมานี่ คุณให้โฆษณาเหล่านี้โชว์อยู่ที่หน้าจอหลัก โดยไม่ได้สนใจว่า
ผู้บริโภคหนัง ข่าวสาร ต่างๆ จะมีเด็กอยู่ในนั้นจำนวนซักไหร่ ดิฉันอยากทราบว่า
ผู้บริหารของ Mvtv มีลูกหลานเป็นเด็กเล็กๆ อยู่ด้วยหรือไม่ แล้วคิดว่าถ้าลูกหลาน
ของพวกคุณลองเปิดช่องนี้ของคุณดู คุณจะอธิบาย ลูกๆหลานของคุณอย่างไร
คุณแม่ลูกสอง
น่าประชาสัมพันธ์ หรือเปิดเฟสบุค ไลน์ที่ระดมกลุ่มอาสาป้องกันเยาวชนฯ ให้มาก ช่วยกันขจัดเวปลามก ป้องกันอนาคตของชาติมัวเมาแต่เรื่องทางเพศ กลายเป็นคนตาบอด(พิการ มองไม่เห็นความสำคัญในเรื่องที่ควรให้ความสำคัญ เหมือนทำลายอนาคตของตนเองด้วยแทนที่จะได้พัฒนาทักษะทางด้านอื่น กับมาตกหลุมพรางกับพวกฉวยเอาประโยชน์ โดยเอาเรื่องกระตุ้นทางเพศเป็นเครื่องล่อลวง