ขอโทษครับ

  เมื่อวันศุกร์ที่  16  พ.ค.  2551  ที่ผ่านมา  มีเหตุการณ์ของคุณลูกชายที่คุณแม่เองก็นึกไม่ถึง

วันนั้นคุณแม่รู้สึกปวดท้องเลยจะหายารับประทาน  แต่ยาตัวนี้ต้องรับประทานหลังอาหาร  ด้วยความที่ปวดท้องเลยอยากรับประทานของที่คล่องคอหน่อย  เลยทำข้าวแช่น้ำร้อน  (เรียกซะหรู  แต่จริง ๆ แล้วก็คือนำข้าวสวยร้อน ๆ  เติมน้ำร้อนเหยาะซอสให้มีรสชาตินิดหน่อยเท่านั้นเอง)

น้องน๊อตหันมาเห็นก็เอ่ยปากถาม  ตามกิจวัตประจำวันคือต้องถามทุกอย่างที่ผ่านสายตา

“แม่ค๊าบ  แม่กินไร” 

“แม่กินซอสเหรอ”

“ครับ”  แม่ตอบ

เงียบสักพัก

“แม่ค๊าบ  น๊อตขอโทษ” 

เจ้าตัวดีพูดพลางยกมือไหว้  ก้มศีรษะอย่างอ่อนน้อมอีกต่างหาก 

คุณแม่เริ่มงงกับอาการของลูกชาย

“ขอโทษอะไรลูก”

“แม่ค๊าบ  ดีกันก่อน” 

น้องน๊อตบอกพลางชูนิ้วก้อยมาให้เกี่ยว  พร้อมกับส่งยิ้มเห็นฟันด้านหน้าที่หรอหมดทั้งแผงมาให้คุณแม่

คุณแม่เลยส่งนิ้วก้อยเข้าไปเกี่ยวด้วย

“แม่ค๊าบ  น๊อตจะไม่ซื้อขนมเยอะแยะอีกแล้ว  ไม่ซื้อของเล่นเยอะแยะด้วยของเล่นน๊อตมีเยอะแล้ว”

คุณแม่เลยอึ้งไปเลย  ด้วยไม่คิดว่าลูกชายจะจำคำพูดของแม่ได้

 

เรื่องก็มีอยู่ว่าน๊อตมักจะร้องซื้อของเล่นบ่อย ๆ จนของเล่นเต็มบ้านไปหมด  และเล่นได้ไม่นานก็จะชอบแกะ  งัดแงะ  ดัดแปลง  แปรสภาพ  ส่วนขนมก็มักจะเป็นขนมขบเคี้ยว  หรือบางทีอยากได้ของเล่นที่ติดมากับขนมมากกว่าและมักจะมีข้อโต้แย้งว่าเสมอ  เช่น  ไปโรงเรียนไม่มีขนมนะเดี๋ยวเพื่อน ๆ ไม่รักน๊อต  หรือไม่ก็  เพื่อน ๆ มีขนมนะไม่แบ่งปันให้น๊อตเลย  ซึ่งเป็นเหตุผลที่ต้องหามากล่าวอ้างเพื่อให้ซื้อขนมทุกครั้งไป

 

คุณแม่ก็มักจะบอกว่า 

 

“ถ้าซื้อของเล่นเยอะ ๆ  อย่างนี้  ซื้อขนมเยอะ ๆ อย่างนี้  เดี๋ยวเงินหมดไม่มีเงินซื้อนม  ซื้อกับข้าว  ต้องกินข้าวกับน้ำปลาแทน” 

 

ตอนที่พูดบอกสอน  น๊อตจะเฉย ๆ เหมือนจะไม่ฟังไม่รู้เรื่อง

 

                                พอเห็นลูกชายยกมือไหว้  พร้อมกับกล่าวคำขอโทษและสัญญาว่าจะไม่ซื้อขนมและของเล่นเยอะแยะอีกแล้ว  คุณแม่เลยอึ้งไปเหมือนกัน

 

                                แต่ว่า...เด็กก็คือเด็ก  น๊อตก็เป็นเด็กคนหนึ่งที่อายุเพิ่งจะย่างเข้า  3  ขวบ  8  เดือน  ดังนั้น  วันรุ่งขึ้นพอน๊อตเจอขนม  น๊อตก็เลยลืมสัญญาซะแล้ว.....

                                พอคุณแม่ทวงสัญญา 

                              “อ้าว  ไหนบอกกับแม่ว่าจะไม่ซื้อขนมเยอะแยะไงลูก”

                                “อ้าว...เดี๋ยวน๊อตไม่โตนะ  ต้องกินเยอะๆ  จะได้ตัวสูงๆ  ไง”

 

.........................................................................................

เฮ้อๆๆๆ

[มะปรางเปรี้ยว]

สวัสดีคะ คุณต้นข้าวสีขาว

ดิฉันเข้ามาอ่านบันทึกนี้ แล้วเห็นการใส่คำสำคัญที่เป็นประโยค เลยอยากจะแนะนำ การใส่คำสำคัญที่ถูกต้องคะ

การใส่คำสำคัญที่ถูกต้องนั้น ควรใส่เป็นคำ keyword ที่สอดคล้องกับเนื้อหาของบันทึกที่เขียนคะ

สำหรับบันทึกนี้อาจจะใช้คำดังต่อไปนี้ เช่น

• เลี้ยงลูก
• ลูก
• การเลี้ยงดูเด็ก

เป็นต้นคะ

สำหรับข้อมูลเกี่ยวกับคำสำคัญ สามารถศึกษาเพิ่มเติมได้จาก http://gotoknow.org/blog/tutorial4u/tag/คำสำคัญ คะ

[sum savapat]

แอบแวะเข้ามาอ่านหลายครั้งแล้วครับ น้อง "น๊อต" โตขึ้นจะต้องเป็นเด็กฉลาดอย่างแน่นอนครับ เพราะได้ตัวอย่างจากคุณแม่ที่ช่างสรรค์สร้างอักษรภาษาแบบนี้ เขียนได้ดีครับ

mr.sum  savapat

[นายศุภณัฐ เจตน์ครองสุข]

น้องน๊อตน่ารักฉลาดอัจฉริยะเลยครับ