การลงพื้นที่ดูการจัดการความรู้ของบัณฑิตคืนถิ่น "น้องกิ่ง" ที่พุทไธสง บุรีรัมย์ จาก เค เอ็ม สัญจร ครั้งที่ 3 แล้วรู้สึกทึ่งในความอดทน และมุมานะของน้องกิ่ง ที่ต้องผจญกับการบีบคั้นทางสังคมของชาวบ้าน ในการกลับมายึดอาชีพทำการเกษตร ถูกหาว่าเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ หาว่าไม่มีทางไป ทำไมกลับมาทำงานเกษตรต่ำต้อย แต่ก็ยังไม่หดหู่ใจเท่าความกดดันทางบ้าน ที่พ่อไม่เข้าใจ อยากให้ลูกเรียนสูง เพื่อเป็นเจ้าคนนายคน
แต่สักวันหนึ่ง เมื่อน้องกิ่งได้พิสูจน์ตัวเอง ยืนอยู่ได้ด้วยลำแข้ง พัฒนาที่นา ปลูกพืชผัก เลี้ยงสัตว์กสิกรรม หารายได้จากอาชีพเกษตรกรรม ทำดินให้ชุ่มฉ่ำ ทำผืนนาให้ชุ่มชื้น ผลิกฟื้นความเชื่อของสังคม ให้คนโจทย์ขาน ถึงความขยันขันแข็ง ทำอาชีพสุจริต มีเศรษฐกิจพอเพียง น้องกิ่ง ก็จะเป็นสัญญลักษณ์ เป็นตัวอย่าง เป็นแบบอย่างที่ดีของเยาวชน
แม้เวลาจะผ่านไปเพียง 9 เดือน ที่น้องกิ่งได้เริ่ม ได้ล้มลุกคลุกคลาน ได้เป็นหนี้ ได้ร่ำไห้ด้วยความน้อยใจ น้องกิ่งก็ได้ขุดบ่อน้ำ ได้นำกล้วยจากชำนิมาปลูก ได้ลงพืชผักสวนครัว ได้เก็บฟางมาอัดเป็นก้อนพร้อมขาย ได้มีบ้านร่มเย็น ได้พบผู้ใหญ่ใจดี ได้มีกำลังใจ ก็น่าแสดงความชื่นชมยินดี แด่ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ผลิกผืนดินอีสาน กลับมาเขียวชอุ่ม ด้วยความช่วยเหลือของอาจารย์วันชัย หัวหน้าฐาน จากสถานีแม่ข่ายครูบาสุทธินันท์
ขอเป็นแรงใจให้น้องกิ่งเสมอ และเชื่อว่า น้องกิ่ง "ทำได้"
ไม่มีความเห็น