น้ำใจจากจิตอาสา ร.พ พุทธชินราช
กลับมาแล้วเจ้าข้า...คราวนี้มีเรื่องราวของการทำความดีของชมรมผู้สูงอายุเพื่อนช่วยเพื่อนตำบลบ้านกร่างร่วมกับทีมสหวิชาชีพ อันมี แพทย์หญิงพัชรินทร์ (หมอนาย) พยาบาลวิชาชีพ : คุณจำเนียร แตงนารา ,คุณศิริรัตน์ มีแสง และอาสาสมัคร เพื่อนช่วยเพื่อน บ้านกร่าง อีก 26 ชีวิต ได้ร่วมกันนำสิ่งของและเครื่องอุปโภคบริโภค ไปมอบให้กับผู้ที่ได้รับความเดือดร้อนในชุมชนคนบ้านกร่าง โดย เงินและสิ่งของที่นำไปมอบนั้นได้รับการสนับสนุนมาจาก ชมรมจิตอาสาโรงพยาบาลพุทธชินราช ที่มี อจ.นิพัธ กิตติมานนท์และคณะกรรมการชมรมร่วมกันดูแล
เป็นครั้งแรกที่เราได้ขอรับการสนับสนุนเงินและสิ่งของจากชมรมจิตอาสา ร.พ พุทธชินราช ซึ่งก็ไม่ยากอย่างที่คิดเพียงแต่เขียนประวัติผู้ขอรับการช่วยเหลือ สภาพความเป็นอยู่และปัญหาที่ต้องการความช่วยเหลือ พร้อมแนบรูปถ่ายหลักฐานไปให้คณะกรรมการพิจารณา...ไม่นานนักความช่วยเหลือก็จะไปถึงผู้ขอรับการช่วยเหลือได้อย่างรวดเร็ว...โดยทีมงานอาสาสมัครนักบุญแห่งบ้านกร่าง
นางเลื่อน หมีนิ่ม อายุ 62 ปี มีโรคประจำตัวมากมาย อาศัยอยู่ในบ้าน(เป็นเพิงไม้มุงสังกะสี)คนเดียว ทุกๆเดือนจะมีอาสาสมัครเพื่อนช่วยเพื่อนแวะเวียนมาไถ่ถามทุกข์สุข เดือนละ 2 ครั้ง พี่ไฝ้ (อผส)มาเล่าให้เราฟังว่าป้าเลื่อนลำบากมากฝนตกทีหาที่หลบฝนแทบไม่ได้เนื่องหลังคาสังกะสีรั่วทั้งบ้าน...คุณหมอคะเราจะทำยังไงกันดี จึงได้หาโอกาสไปพูดคุยกับป้าและปรึกษาทีมเพื่อหาทางช่วยเหลือ....ขอขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรืออะไรก็ตามที่ทำให้เราปิ๊งแว้บ ถึงน้องอุ๋ยกะน้องเจี๊ยบ ผู้ประสานงานชั้นยอดของกลุ่มงานเวชศาตร์ครอบครัวที่ช่วยให้ความปรารถนาดีของเราบังเกิดขึ้นได้
วันที่ 14 พฤษภาคม 2551 ได้ฤกษ์นัดรวมพลคนชอบทำความดี นำสังกะสี เครื่องอุปโภคบริโภค ไปมอบให้ป้าเลื่อน ได้ดังเจตนา จากนั้นทีมสหวิชาชีพและสมาชิก เกือบ 30 ชีวิตก็เยี่ยมบ้านผู้สูงอายุ ผู้ป่วย อีก 4-5 ราย แล้วกลับมารวบรวมรายงาน ประชุมกลุ่ม รับประทานอาหารกลางวันร่วมกันเป็นอันสิ้นสุดภารกิจการทำความดีในวันนี้...สาธุ ขอให้ผลบุญในครั้งนี้ส่งผลให้ผู้ที่เกี่ยวข้องทุกคน จงมีความสุข เจริญในหน้าที่การงาน ทุกท่านเทอญ
ความเห็น (4)
สวัสดีคะ... ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ...ขอบคุณคะ
ดีละนู๋รัตน์ สังกะสีอาจจะช่วยป้าเลื่อนให้อยู่สบายขึ้นได้ส่วนนึง แต่สิ่งที่สำคัญคือ ขอให้ป้าเลื่อนรู้ว่าในความยากลำบากยังมีความเอื้ออารีของคนบ้านกร่างอยู่รอบข้าง ไม่ทอดทิ้งกันนั่นแหละสำคัญที่สุด เราฝันไว้ว่าบรรยากาศแบบนี้จะตลบอบอวลไปทั่วตำบลบ้านกร่างอย่างต่อเนื่องยาวนาน
- กลับจาก กทม.แล้วหรือคะอาจารย์..เดินทางบ่อยๆเหนื่อยอ่ะป่าว
- คิดถึงบรรยากาศวันนั้นแล้วก็ให้รู้สึกดีมากๆค่ะ ทุกคนได้อิ่มบุญกันถ้วนหน้า
- จะทำต่อไปค่ะ..ถ้ายังมีจิตอาสา.. มีกลุ่มงานเวชศาสตร์ครอบครัว.. มี่เพื่อนร่วมงานที่น่ารัก และมี อจ.นิพัธ คอยเป็นกำลังใจให้พวกเราค่ะ
ขอขอบคุณ ครอบครัวอัคระจาคะมากๆค่ะ ที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้..เป็นครอบครัวที่น่ารักมากเลย