วัดดีครับ
วันนี้ขออนุญาตนำคำเกี่ยวกับการปฏิบัติการแบบบ้านๆ (แบบคนท้องถิ่น) มาเล่าสู่กันฟังครับ จะยกตัวอย่างเป็นเรื่องราวนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า
วันนึงเท่งชวนนุ้ยไปลัก (ลัก คือ ขโมย) ไก่ ที่ใต้ถุนบ้านหลังนึง
เท่ง : อ้ายนุ้ย ตอเดียวมึ้งเดินย้องๆนะอย่าเดินย๊าบๆ คือ ไอ้นุ้ย เดี๋ยวเวลาเดินไปต้องย่องไปนะอย่าเดินให้มีเสียงดัง
หนูนุ้ย : บายโยแล้วกู ว่าแต่ตอเดียวเหร่าอี้ไปหยบกันเท่ไหนดี คือ กูทำได้อยู่แล้ว ว่าแต่เดี๋ยวเราจะไปแอบกันตรงไหนดี
พอไปถึงปรากฎว่าไก่ไม่ได้นอนใต้ถุนบ้านแต่กลับไปนอนบนต้นไม้
เท่ง : อ้ายนุ้ย กูไม่เห็นไก่เท่ใต้ถุนเลย กูว่าสาอี้นอนปลายไม้ คือ ไอ้นุ้ย กูไม่เห็นไก่นอนที่ใต้ถุนบ้านเลย กูว่าน่าจะนอนบนต้นไม้
หนูนุ้ย : ท้าพันนั้นกูว่าเหยาต้นไม้หรือแยงให้มั้นบินลงมาดีหวา กูขึ้นต้นไม้ไม่รอด คือ ถ้าอย่างนั้นกูว่าขย่มต้นไม้หรือแหย่ไก่ให้มันบินลงมาดีกว่า กูขึ้นต้นไม้ไม่ไหว
ว่าแล้วทั้งคู่ก็จัดการตามที่คิด สักครู่............
หนูนุ้ย : อ้ายเท่งมึ้งอย่ายุงกูถี กูอี้ แยง เหลย คือ ไอ้เท่งมึงอย่าดึงกูสิว่ะ กูจะ แหย่ อีก
แต่พอหนูนุ้ยหันกลับไปดูไม่ใช่เท่งที่ดึงกลับเป็นเจ้าของไก่หน้าตาบึ้งตึงพร้อมปืนลูกซอง
หนูนุ้ยกลัวมาก ถึงกับนั่งย๊องลงเท่ใต้ต้นไม้ คือ หนูนุ้ยกลัวมาก ถึงกับนั่งยองๆก้มหัวมิดนิ่งสนิทลงที่ใต้ต้นไม้
เท่งเห็นท่าไม่ดี
เท่ง : อ้ายนุ้ยเหอกูหยายก่อนแล้วเหวย คือ ไอ้นุ้ยกูไปก่อนนะโว้ย
แล้วเท่งก็วิ่งหนีไปอย่างไม่คิดชีวิตปล่อยให้หนูนุ้ยรับกรรมแต่เพียงผู้เดียว
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "หนีก่อนได้เปรียบ อิๆๆ" ล้อเล่นครับ มันต้อง "เพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตายหายากครับ"
ช่วยเติมแต่งได้เลยครับผม
หวัดดีค๊าบหมอ...
ผมขอเติมให้นะคุณหมอ
โหย้ เช่น....ขี้คร้านอาโหย้ (ขี้เกียจเป็นประจำ)
หยม เช่น......ขึ้นหยมมุดที่ตะ (ขึ้นขย่มลูกละมุดให้สักหน่อย)
หยำ เช่น .......หยำเอาขี้ (จับเอาของไม่ดี เป็นภาระ)
หย๊อด เช่น...หย๊อดไปแหละ (ใจฝ่อลง)
นึกได้เท่านี้แหละค๊าบคุรหมอ..ว่างๆจะมาขอของดีหมอมั่ง พระดีๆไงหมอ
หวัดดีครับท่านทนายประสบการณ์สูง
ยินดีที่ได้รู้จักครับผม ดีใจที่คนใต้มาช่วยกันอนุรักษ์คำใต้ ขอบคุณมากสำหรับคำเพิ่มเติมที่เสนอมา หรอยมากครับผม โอกาสหน้าคงได้เข้ามาแวะชมกันล่าวนะครับ แล้วจะเข้าไปเยี่ยมของท่านบ้างครับ