ยามเช้าของชีวิต
ปกติอีกเช่นเคย ที่ผมอ่านวรรณกรรมของกนกพงศ์ สงสมพันธุ์ ช่วงเวลาภาวะโลกร้อน ใครๆ หลายคนคงสาละวนอยู่กับการงานอันไม่รู้จบ เร่งรีบไปสู่ปลายทางตามใจปรารถนา พบความรื่นรมย์ พบรอยยิ้ม พบเห็นความเวทนาที่ข้างถนน ไม่ว่าเราจะนั่งอยู่บนรถยนต์ 4 ล้อ 2 ล้อ หรือเดินข้างถนน ชีวิต 365 วัน นำเราไปสู่ความชาชิน จนเสพสุขบนความไม่รู้สึกใดๆ กับ ??? .....
ลองมาอ่านข้อเขียน ยามเช้าของชีวิต
...การเขียนหนังสือทำให้ผมตั้งคำถามถึงชีวิต และต่อมากลายเป็นแรงปรารถนาในการมีชีวิตอยู่ มันชักนำผมลงสู่หมู่บ้านซึ่งยังพอมีเค้ารอยรูปแบบสังคมบุพกาล ด้วยหวังว่าจะค้นพบคุณค่าและความหมายบางอย่างจากสังคมชนิดนั้น ผมได้มาเห็นชีวิตที่เป็นจริง กับทั้งการรุกคืบของวิถีสมัยใหม่เข้ามาบดขยี้ทำลายชีวิตเหล่านั้น ปรารถนาแห่งการเขียนและการเรียนรู้ยิ่งชักนำให้ผมเดินลึกเข้าสู่สังคมซึ่งคงรูปแบบบุพกาลมากยิ่งขึ้น กระทั่งวันหนึ่งผมได้พบตัวเองกลายเป็นคนปลูกต้นไม้อยู่ในหมู่บ้านหุบเขาอันไกลโพ้น แล้วดวงตาและดวงใจซึ่งสัมผัสไม้แต่ละต้นนับแต่เริ่มแตกผลิกรทั่งหยัดยืนอย่างทระนง ทำให้ผมเกิดความหลงใหลบางอย่าง ผมรู้ ! ความหลงใหลนั้นแผ่ออกไปครอบคลุมถึงองคาพยพของชีวิต ทว่าขณะเดียวกันผมมีความเชื่อมั่นในสิ่งที่หลงใหล ผมเชื่อมั่นในการมีชีวิต นั่นเองที่ทำให้ผมเสมือนไม่รับรู้ว่ากำลังเดินสวนทางกับยุคสมัย นี่อาจเป็นเรื่องยากเกินความเข้าใจ แม้แต่กับตัวผมเอง....
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันแลกเปลี่ยนเรียนรู้ แบ่งปันมิตรภาพระหว่างกัน ครับ
ขอบคุณอีกครั้ง ครับ
ความเห็น (5)
สวัสดีค่ะคุณครูวิช
- รีบมาอ่านโดยเร็วค่ะ
- แง่มุมบางมุมของชีวิต ของคนบางคน ทำให้เราฉุกใจได้คิดขึ้นมาบ้าง...แม้เพียงชั่วคราว หากเราก็ยังได้มีเวลาหยุดและใคร่ครวญบ้าง
- เราเร่งรีบค่ะ เราต้องการไปสู่เส้นทางที่ควรเป็น ควรมี เรารีบเสียจนไม่มีเวลาให้กับใคร กับอะไรเลย แม้กระทั่งตัวเอง
- คนไม่มีรากเคยคุยกับเพื่อนสนิทที่คิดคล้าย ๆ กันว่า ชีวิตคนกรุงเทพ ฯ นี้เหมือนต้นบอนไซ...
- กล่าวคือ ไม่ตายแต่ไม่โต อยู่สวยฉาบฉวย ชื่นชม ไปเช่นนั้น
- แล้วเราจะหาคุณค่า..ของชีวิต..ได้จากตรงไหนกันหนอ...
- ยาวเลยค่ะ เพราะทราบว่าคุยกับครูวิชได้...ในเรื่องนี้
- มีความสุขในวันหยุดและข้อมือซ้ายหาบเร็ว ๆ นะคะ
สวัสดีครับ อาจารย์ทวิช :)
- แขนอาจารย์เป็นอย่างไรบ้างครับ
- หายดีหรือยัง
:)
สวัสดีคนไม่มีราก
ขอบคุณครับที่เขียนถึงกันอยู่
เช่นเคยครับ นิ้วมือซ้ายยังชาอยู่ครับ คงนานอยู่กว่าจะหายชา ครับ
ขอให้มีความสุขครับคนไม่มีราก
เปิดเทอมแล้วครับ
สวัสดีคุณWasawat Deemarn
ขอบคุณครับ
ข้อมือซ้ายยังขยับไม่ดีนัก นิ้วกลางและนิ้วนางยังชาอยู่ ยังกำมือไม่ปกติ
สงสัยเป็นกรรม ครับ
ขอให้คุณWasawat Deemarn มีความสุข ช่วงปิดเทอมอยู่นะครับ
สวัสดีค่ะคุณครูวิช
- ดีใจที่คุณครูวิช กลับมาอีกครั้ง สงสัยว่าการที่นิ้วชานั้น คุณหมอบอกหรือเปล่าคะว่า ชาเพราะอะไร...ทำไมจึงนานนัก
- อยากให้คุณครูวิช ไปอ่านบันทึกของคนไม่มีรากนะคะ ...อยากรู้ว่าคิดอย่างไร ...
- อ้อ...ไม่ต้องพิมพ์ตอบก็ได้ค่ะ เพราะยังไม่หายดี ไม่อ่านเฉย ๆ ก็พอค่ะ ที่นี่ นะคะ
- ขอให้มีความสุขและหายเร็ว ๆ ค่ะ