ไปดู Home School ที่เชียงใหม่ > จากใจคุณพ่อ&คุณแม่น้องก้านตอง
จากใจคุณพ่อ & คุณแม่น้องก้านตอง
การจัดการเรียนรู้...ตลอด ๑ ปี ที่ผ่านมา
“ศน.อ้วน ให้การบ้านผมกว้างใหญ่มากครับ ตั้ง ๓ ข้อเชียว” คุณพ่อน้องก้านตองพูดกับผู้เขียน พร้อมกับยิ้ม ๆ อย่างน่ารัก ในวันที่ ๒๕ เมษายน ที่ผ่านมา...ที่โรงเรียนกาวิละวิทยาลัย “แต่ผมก็จะพยายามตอบครับ” “ต้องอย่างงั้นสิคะ...เยี่ยมมากค่ะ”
เพียงแค่คำถามเดียวสั้นๆ แต่ยากที่จะตอบแบบสั้นๆ ให้ครอบคลุมทั้งคำถาม เอาเป็นว่าจะพยายามบอกเล่าให้กระชับและได้ใจความมากที่สุด เท่าที่จะทำได้..ครับ
อันที่จริง หากจะแยกกล่าวถึงเฉพาะช่วงเวลา 1 ปีที่ผ่านมา อาจจะก่อให้เกิดความรู้สึกไขว้เขวไปว่าเรื่องของก้านตองเป็นกรณีพิเศษที่มีความเฉพาะตัวสูง แต่เราอยากบอกว่ากระบวนการเรียนรู้ของครอบครัวก้านตองนั้นเป็นสิ่งที่สั่งสมต่อเนื่องมาไม่น้อยกว่าอายุของน้องก้านตอง แม้ในช่วงที่ก้านตองเข้าโรงเรียน เมื่อกลับบ้านพ่อแม่จะดูเนื้อหาที่ลูกเรียน ทบทวนและเพิ่มเติมให้ทุกวัน ลูกจะเป็นผู้เล่าเรื่องที่โรงเรียนให้ฟังโดยละเอียด ครูสอนอย่างไร วิชาไหนสนุก วิชาไหนน่าเบื่อ ทำให้เราสามารถต่อยอดให้ลูกได้ และมีเรื่องให้พูดคุยกันอย่างสม่ำเสมอ
ในความคิดเห็นของพ่อและแม่ น้องก้านตองก็ไม่แตกต่างจากเด็กทั่วๆ ไปในเรื่องความสามารถในการเรียนรู้ ก้านตองไม่ใช่เด็กสติปัญญาดีเลิศหรือเรียนรู้อะไรได้รวดเร็วเป็นพิเศษ ออกจะไปในทางค่อยเป็นค่อยไปเสียด้วยซ้ำ แต่ข้อเด่นของลูกอยู่ที่นิสัยพื้นฐานสำคัญสองประการ คือ ความตั้งใจ และความพยายาม ...ด้วยเป็นสิ่งที่ครอบครัวเราบอกกล่าวกันเสมอ “พยายามให้ถึงที่สุด แล้วผลจะออกมาเป็นอย่างไร ก็ไม่เป็นไร”
..ใช่เลยค่ะ..ตรงใจจริง (ของผู้เขียนค่ะ)..
นอกจากนั้น ยังช่วยให้เรารู้ว่าลูกจะเรียนรู้ได้ดีในสถานการณ์เช่นไร และแบบไหน เป็นต้นว่า ลูกไม่ชอบการเรียนแบบนั่งฟัง ชอบทำโครงงานต่างๆ ที่ต้องอาศัยเวลาและการสังเกต ซึ่งตรงนี้โรงเรียนอาจให้ไม่ได้เต็มที่ การเรียนที่บ้านจึงทำให้เราสามารถเสริมสิ่งที่ลูกสนใจได้เต็มที่ บางวิชาที่ค่อนข้างน่าเบื่อ เราจะใช้วิธีพูดคุยแลกเปลี่ยนวิธีการเรียนการสอนกัน เช่น เมื่ออ่านวรรณคดีเรื่องพระอภัยมณี เราอยากให้ลูกเขียนสรุปย่อเพื่อดูว่าลูกเข้าใจภาษาที่ใช้ในวรรณคดีจริงหรือเปล่า ลูกขอไม่เขียน แต่จะวาดรูปเป็นการ์ตูนช่องแทน ซึ่งการ์ตูนของลูกก็ลำดับเรื่องราวออกมาได้เป็นอย่างดี และทำให้เราในฐานะผู้สอนทะลุกรอบของตัวเองออกไปได้
หรือเมื่อต้องเรียนประวัติศาสตร์สุโขทัย ลูกบอกว่าน่าเบื่อมาก เรา(ก็เห็นด้วย)จึงปรับไปใช้วิธีซื้อหนังสือการ์ตูนความรู้ประวัติศาสตร์ที่ลูกสนใจอยู่แล้วให้ลูกอ่านแทน หรือหากเรียนๆ ไปแล้วลูกไม่มีสมาธิ คุณภาพงานลดลง เราจะหยุดไว้ก่อน เปลี่ยนไปทำอย่างอื่น พร้อมเมื่อไรค่อยกลับมาเรียนต่อ
ด้วยเหตุที่เป็นครอบครัวเดี่ยวขนาดเล็ก มิได้ร่ำรวยแต่อย่างใด ดังนั้นการจะก้าวข้ามอุปสรรคปัญหาต่างๆ จึงต้องพึ่งพาความร่วมแรงร่วมใจของสามคนพ่อแม่ลูก แม้แต่เรื่องเล็กๆ อย่างงานบ้าน เราไม่มีแม่บ้านไม่มีพี่เลี้ยงเด็ก ลูกก็ได้เรียนรู้ว่าหากหนูไม่ทำ ไม่พ่อหรือแม่ก็ต้องเป็นคนทำ (ความสบายของเรา มักอยู่บนความลำบากของคนอื่นเสมอ) สิ่งเหล่านี้นำพามาซึ่งความรักความเข้าใจ พร้อมใจกันเพื่อเผชิญกับปัญหาต่างๆที่จะเข้ามาชีวิตเรา
ความจริงแล้วอาศัยเพียงความรัก ความเข้าใจ ใส่ใจ ความพยายาม เป็นพื้นฐาน ทุกครอบครัวก็สามารถอบอุ่นได้ ที่พูดเช่นนี้ก็มิได้จะสรุปว่าข้าวของเครื่องใช้ ทรัพย์สินเงินทอง และสิ่งอื่นๆ นั้นไม่มีความสำคัญ แต่เรามองสิ่งเหล่านั้นเป็นเพียงปัจจัยที่ช่วยให้ครอบครัวเราดำเนินไปได้สะดวกสบายขึ้น มีทางเลือกมากขึ้น
ทั้งหมดนี้เป็นปัจจัยพื้นฐานสำคัญ ที่ช่วยให้ครอบครัวเราก้าวผ่านปีแรกของบ้านเรียนมาได้ และน่าจะพอตอบคำถามที่ว่า “ทำไมคุณพ่อคุณแม่ถึงสอนลูกของตัวเองได้”
..............
..............
นอกเรื่องไปเสียยืดยาว... วกกลับมาสู่ประเด็นในเรื่องเกี่ยวกับการเรียนการสอน ประเด็นหลักประการหนึ่งที่ ศน.อ้วน ได้กรุณาชี้ให้เห็นแล้ว คือ ครอบครัวเราถือหลัก “การเรียนรู้ร่วมกัน” เป็นเรื่องสำคัญ แม้แต่ในขณะที่เราทำหน้าที่เป็นผู้สอน เราก็ยังต้องเปิดตาเปิดใจเพื่อที่จะเรียนรู้จากผู้เรียนของเรา อยากรู้/สนใจในเรื่องอะไร... ลูกรู้ในเรื่องที่เราจะบอกจะสอนแล้วมากน้อยแค่ไหน อย่างไร เราจะเสริมต่อความรู้ที่เขามีได้อย่างไร จะเชื่อมโยงไปสู่เรื่องอื่นๆ ได้ไหม... ผู้เรียนมีความพร้อมที่จะเรียนไหม...
ตัวอย่างเช่น การสอนคณิตศาสตร์ นอกจากการเตรียมสื่อการสอนเพื่อช่วยสร้างความเข้าใจในหลักและแนวคิด พ่อและแม่จะพยายามทำความเข้าใจวิธีคิด-วิธีแก้โจทย์ของลูกก่อน แล้วปรับสิ่งที่เราจะสอนให้สอดคล้องกับวิธีการนั้นๆ หลายครั้งเราพบว่าวิธีคิดของลูกง่ายและซับซ้อนน้อยกว่าวิธีของเราเสียอีก สิ่งเล็กๆ เช่นนี้ทำให้พ่อแม่(ผู้สอน) เรียนรู้ที่จะยอมรับและเคารพในเรื่องความหลากหลายของวิธีการ ซึ่งแน่นอนว่าอาจไม่ใช่วิธีหรือขั้นตอนที่ผู้สอนถนัด (แต่แน่นอนว่าผู้สอนต้องพยายามทำความเข้าใจเรื่องที่จะสอนให้ดีเสียก่อน อาจจะแลกเปลี่ยนในมุมมองอื่นๆ อาทิ ความผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้น การตรวจสอบ ฯลฯ )
ประเด็นหลักที่พ่อแม่ (ในฐานะผู้จัดการศึกษา) ให้ความสำคัญในปีแรกนี้คือ การสร้างกระบวนการเข้าถึงความรู้เพื่อปูทางไปสู่การเรียนรู้ด้วยตนเองของผู้เรียน จึงเตรียมความพร้อมในเรื่องเครื่องมือสำคัญ อาทิ ความเข้าใจกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ การใช้ภาษาอังกฤษ การค้นหาข้อมูลทั้งจากหนังสือและอินเตอร์เน็ต การพิมพ์สัมผัส ฯลฯ ส่วนด้านเนื้อหานั้นส่วนหนึ่งเป็นเรื่องที่ผู้เรียนสนใจ อีกส่วนเป็นเนื้อหาที่กำหนดไว้ในหลักสูตร โดยพยายามที่จะบูรณาการหรือเชื่อมโยงไปจากจุดที่ตัวผู้เรียนมีความสนใจ หรือสถานการณ์แวดล้อม ซึ่งจุดนี้ต้องอาศัยการเตรียมการ ค้นคว้าหาข้อมูล สื่อ แหล่งเรียนรู้ หรือกิจกรรมที่สอดคล้องและเชื่อมโยง (งานส่วนนี้...แม่เป็นหลักในการช่วยจัดเตรียมให้เสมอ) ไม่ค่อยให้ความสำคัญกับการสอนเรียงตามบทเรียนที่กำหนดไว้ในหนังสือ...
เยี่ยมจริง ๆ ค่ะ... เรื่องการเตรียมการสอน
เพราะฉะนั้น เมื่อลูกไปเรียนรู้อะไรมา หรือทำกิจกรรมในแหล่งเรียนรู้อื่นที่น่าสนใจ เราจะขอให้เขาเล่าให้ฟัง และสอนเราต่ออย่างที่เขาได้เรียนมา เด็กทุกคนเต็มใจและภูมิใจที่จะเล่าถ้าผู้ใหญ่แสดงความสนใจ เราเชื่อว่าวิธีนี้นอกจากจะทำให้เขาเข้าใจและจดจำสิ่งที่เขาเรียนรู้มาได้ดีขึ้นแล้ว เรายัง(ถือโอกาส)ค้นคว้าต่อ และนำมาเชื่อมโยงกับเนื้อหาที่เขาต้องเรียนได้ด้วย
..สุดยอดค่ะ..ลูกสอนพ่อแม่ก็ได้ด้วย..เรียนรู้ร่วมกัน
ด้านวิธีการเรียนการสอน ยึดหลักให้สนุกกับการเรียนรู้ หรืออย่างน้อยก็ต้องไม่น่าเบื่อ ไม่ต้องทนท่องจำตำราเรียน ได้เรียนรู้จากการลงมือปฎิบัติ ใช้กิจกรรมที่ผู้เรียนชื่นชอบ เช่น การอ่าน การเขียน ศิลปะ การถ่ายภาพ มาใช้สร้างชิ้นงานประกอบการเรียนรู้ ดังนั้นรูปแบบกิจกรรมจึงมักมีลักษณะเป็นกิจกรรมโครงงานที่บูรณาการเอาหลากสาระหลายทักษะเข้ามาเรียนรู้และฝึกฝนร่วมกัน อาทิ โครงงานเลี้ยงแมลง โครงงานแม่ครัวตัวน้อย การจัดสรรเงินค่าใช้จ่ายของตนเอง... ในบางสาระที่ต้องอาศัยการจดจำ ก็จะพยายามสร้างเครื่องมือหรือกิจกรรมที่จะช่วยเสริมการจดจำ เช่น การวาดรูป การทำแผนภาพความคิด
…ขอปรบมือให้ดัง ๆ อีกค่ะ..
นี่คือเบญจลักษณ์แห่งการเรียนรู้
ตามพรบ.การศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๔๒ ค่ะ..
อย่างที่รับรู้กัน..ผู้เรียนนั้นเป็นปัจจัยสำคัญต่อความสำเร็จของการเรียนการสอน เมื่อผู้เรียนใส่ใจ ทุ่มเท ตั้งใจ สิ่งที่เราจะช่วยได้ก็คือ พยายามทำให้สิ่งที่เขาต้องลงแรงลงใจทำนั้นไม่น่าเบื่อเกินไปนัก พยายามช่วยให้การเรียนรู้ของเขากลายเป็นเรื่องสนุก ตื่นเต้น ท้าทาย ปลุกเร้าความอยากรู้ของเขาให้ตื่นอยู่ตลอดเวลา ช่วยให้เขามีฝัน มีหวัง มีเป้าหมาย...
ด้านสังคม... หมายถึงพัฒนาการทางสังคมของน้องก้านตอง นี่เป็นอีกหนึ่งประเด็นคำถามแกมความห่วงใย ที่ครอบครัวของเราได้รับอยู่เสมอ ทั้งจากญาติผู้ใหญ่ ผู้ปกครองของเพื่อนๆ ลูก ตลอดจนเพื่อนพ้องน้องพี่ทั้งหลาย ซึ่งตอนเริ่มทำบ้านเรียนใหม่ๆ พ่อและแม่ก็ตระเตรียมแผนการรองรับไว้ อาทิ ปรับการเรียนรู้บางกิจกรรมให้เป็นกิจกรรมกลุ่มร่วมกับเด็กอื่นๆ มองหาค่ายฯ หรือกิจกรรมกลุ่มที่มักจะมีผู้จัดในช่วงปิดภาคเรียน... แต่เมื่อเข้าสู่กระบวนการจัดการเรียนรู้จริง เรากลับพบว่าประเด็นด้านสังคมนี้กลับคลี่คลายไปเองโดยธรรมชาติ โดยในแต่ละสัปดาห์ ก้านตองจะได้พบกับกลุ่มเพื่อนๆ เป็นประจำอย่างน้อย 3 กลุ่ม เพื่อนที่เรียนภาษาอังกฤษที่ วาย.เอ็ม.ซี.เอ (เสาร์-อาทิตย์) และที่บริติช เคาซิล (อาทิตย์) และเจอกลุ่มเพื่อนร่วมชั้นเรียนเดิมที่ไปทำกิจกรรมที่บ้านครู Debbi ยังไม่นับเพื่อนสนิทใกล้บ้าน เพื่อนที่สนามเทนนิสหรือสระว่ายน้ำ ...
กลายเป็นว่า ก้านตองมีโอกาสที่จะได้คบเพื่อนที่หลากหลายมากกว่าตอนอยู่ในโรงเรียนเสียอีก ได้เรียนรู้ที่จะปรับตัวและทำงานร่วมกับเพื่อนต่างวัย ซึ่งเห็นได้อย่างเด่นชัดว่าในช่วงปีนี้ น้องก้านตองมีความเชื่อมั่นในตนเองสูงขึ้น ดูแลตัวเองได้ และอยู่ร่วมกับเพื่อนต่างกลุ่มต่างวัยได้อย่างเหมาะสม
..ท่านผู้อ่าน..รวมทั้งครูสุ..ที่ยังสงสัย ได้คำตอบแล้วนะคะ..
บทบาทของครอบครัว แม้พ่อแม่จะเปลี่ยนบทบาทไปเป็นผู้จัดการเรียนการสอนและครูผู้สอนในบางโอกาส แต่บทบาทในฐานะพ่อแม่ก็ยังคงเป็นเรื่องที่ไม่อาจละเลย การให้การดูแลเอาใจใส่ลูกด้วยความรักและความห่วงใย ดูแลทั้งร่างกาย จิตใจ และสติปัญญา ทำให้ลูกเติบใหญ่กล้าแข็งยิ่งขึ้น
…ประทับใจจริง ๆ ค่ะ...
การได้ทำกิจกรรมการเรียนรู้ร่วมกัน การได้เฝ้าดูลูกเรียนรู้ในเรื่องต่างๆ มีโอกาสและเวลาที่จะพูดคุยสื่อสารกันได้อย่างเต็มที่ เป็นการส่งเสริมสัมพันธภาพภายในครอบครัวให้มั่นคงยิ่งขึ้น ซึ่งนี่นับเป็นคุณูปการของการจัดการเรียนการสอนแบบบ้านเรียนโดยแท้...
เราก็เหมือนกับพ่อแม่ส่วนใหญ่ที่อยากให้ก้านตองเติบโตท่ามกลางบรรยากาศที่มีความสุข เป็นมิตร มีหวัง มีพลังสร้างสรรค์ และเรียนรู้ตลอดเวลา เราไม่เคยมุ่งหวังความเป็นเลิศ หรือชัยชนะที่ลูกต้องแลกด้วยความสดใสของวัยเด็ก
ดังนั้น... ตัวชี้วัดความสำเร็จของเราจึงไม่เน้นความเก่งเป็นสำคัญ หากจะนำเกณฑ์ "เก่ง ดี มีสุข" ที่ ศน.อ้วนเกริ่นไว้มาอ้างอิง เราคงเรียงลำดับกลับเป็น "สุข-ดี-เก่ง" เพราะความสุข ความอบอุ่น ความรัก ย่อมเป็นพื้นฐานสำคัญที่จะฟูมฟักให้ลูกหลานของเราเป็นคนดี รักดี อันจะเป็นหนทางสู่ความเจริญ และนำมาซึ่งความสำเร็จ (ความเก่ง) ในทัศนะของเรา
...น้ำตาซึมเชียวค่ะ..ความปีติเต็มหัวใจ
อย่างไรก็ตาม ครอบครัวเราขอขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกๆ ความคิดเห็น คำติชม และกำลังใจ การได้รับรู้ว่ามีสายตาที่กำลังเฝ้ามองเราด้วยความเอื้ออาทรนั้น เป็นแรงเสริมแรงส่งอีกส่วนให้ครอบครัวเราก้าวเดินต่อไป แม้ว่าจะเป็นเส้นทางที่ไม่สู้จะคุ้นเคยนัก แต่หนึ่งปีที่ผ่านไปก็สร้างความมั่นใจให้เรามากขึ้น โดยเฉพาะเมื่อเจ้าหน้าที่เขตการศึกษาเชียงใหม่ เขต 1 ทุกท่านเข้าใจ พร้อมที่จะช่วยเหลือให้คำแนะนำแก่เรา พร้อมที่จะรับฟังเรา ทั้งๆ ที่แต่ละท่านก็มีเวลาน้อยนิด ซึ่งสิ่งเหล่านี้ทำให้เราอุ่นใจได้ว่าเส้นทางสายนี้ยังคงอบอุ่นอยู่เสมอ
ขอบคุณครับ/ค่ะ.....ครอบครัวก้านตอง
ปล. ตอบข้อเดียวก็ยาวยืด อุปสรรคปัญหา การแก้ไข และความภูมิใจ ก็มีอยู่ไม่น้อย..หากไม่น่าเบื่อหน่ายจนเกินไป พร้อมจะเล่าสู่ให้ท่านผู้อ่านให้ฟังกันอีก สวัสดีครับ/ค่ะ
กิจกรรมการเรียนรู้หลายๆ อย่างมักเป็นการทำงานและเรียนรู้ร่วมกัน
ในภาพเป็นการบันทึกภาพและข้อมูลของพรรณไม้ (ตะลิงปลิง) ก่อนการทำเป็น
ตัวอย่างพรรณไม้อัดแห้ง ...(พี่เสื้อเหลืองชื่อพี่ปลาย ลูกพี่ลูกน้องของก้านตองเองค่ะ)...
มีอีกหลายภาพค่ะ..ที่น่ารัก ๆ ..ค่อยนำขึ้นในบันทึกต่อไปนะคะ..
กับอีกหนึ่ง..การจัดการศึกษาโดยครอบครัวของประเทศไทย..ที่น่าชื่นชม
ความเห็น (61)
- ได้ครบทุกด้านเลยครับพี่ ศน อ้วน
- ชอบอันนี้ครับ
- “พยายามให้ถึงที่สุด แล้วผลจะออกมาเป็นอย่างไร ก็ไม่เป็นไร”
- สวัสดีค่ะ..อาจารย์ขจิตคนเก่ง..
- เก่งจริง..แถมไวด้วย..น่ารักมากค่ะ
- อย่างนี้พี่ศน.อ้วน..รักสุดใจค่ะ
- คุณพ่อและคุณแม่น้องก้านตองน่ารักมากค่ะ..ให้ในสิ่งที่เป็นประโยชน์เหลือคณานับแก่ท่านผู้อ่าน..
- เป็นปลี้มจริง ๆ ค่ะ
- เหมือนที่พูดไว้..คือทุกคำพูดของท่านทั้งสอง..เล่าจากสิ่งที่ปฏิบัติอยู่..
- แต่เหมือนกับ..เดินทะลุออกมาจากตำรา/ทฤษฎี..อย่างไรอย่างนั้นเชียว
- ประทับใจทุกคำพูดค่ะ..รวมทั้งที่อาจารย์ขจิตชอบด้วย
- “พยายามให้ถึงที่สุด แล้วผลจะออกมาเป็นอย่างไร ก็ไม่เป็นไร"
- ขอบคุณมากค่ะ..อาจารย์ขจิตคนเก่ง..ของทุกคน
- แล้วแวะมาอีกนะคะ
- อากาศเปลี่ยนแปลงรักษาสุขภาพด้วย..ค่ะ
- ส่งกำลังใจ..ช่วยเรื่องเรียนและงานค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณวัชราภรณ์ วัตรสุข
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ได้อ่านบันทึกนี้ ชอบมากค่ะ ดูแล้วน้องเขาคงมีความสุขมากเลยนะค่ะ กับการเรียนรู้กับพ่อแม่แบบนี้
คุณพ่อวิคม คุณแม่น้องก้านตองคะ...
- ขอบคุณสวย ๆ ค่ะ...เยี่ยมมากสำหรับบันทึกนี้
- ศน.อ้วน แน่ใจค่ะ..ว่าจะเกิดประโยชน์กับท่านผู้อ่านสูงสุด
- แถมภาวนาด้วยค่ะ..อยากให้ผู้เกี่ยวข้องกับการจัดการศึกษารูปแบบนี้ได้ชื่นชมกับ "ครอบครัวก้านตอง" ด้วย
- ขอให้ผลแห่งการกระทำนี้เป็นอานิสงส์..แก่ครอบครัวก้านตองด้วยค่ะ
- ด้วยรัก ..ชื่นชม..เป็นหนึ่งกำลังใจให้..และคิดถึงทุกวันค่ะ
หนูก้านตองจ๋า...ครูอ้วนคิดถึงมากค่ะ....
- อยากถามว่าตอนนี้ผิวดำมากขึ้นหรือเปล่าคะ....(เงือกน้อย)
- มีความสุขสบายดีหรือไม่เอ่ย..
- เข้ามาคุยกับครูอ้วนด้วยสิคะ..
- รออยู่นะคะ..เด็กดี
สวัสดีค่ะ...อ.สุวิมล
- ขอบคุณมากค่ะ..ที่ติดตามอ่าน "บ้านเรียนก้านตอง"
- ตั้งใจจะเข้าไปคุยกับ อ.สุวิมล..ในภาคสี่อยู่ค่ะ..
- ดีจังที่ อ.สุวิมลเข้ามาอ่านในบันทึกนี้
- ..อ่านแล้ว..แทบไม่มีคำบรรยายใดควรจะเพิ่มเติมให้อีกนะคะ
- เรา ๆ ที่เป็นผู้ชม..ผู้อ่านก็คงได้แต่คอยให้กำลังใจ..และเฝ้าดูความก้าวหน้าของ..บ้านเรียนก้านตอง..ต่อไป
- หาก อ.สุวิมลได้เห็นบรรยากาศ..ความรักความอบอุ่น..ภายในบ้านแล้ว..คงมีความสุขเหมือนผู้เขียนค่ะ
- แล้วแวะมาอีกนะคะ..
- คุณพ่อคุณแม่น้องก้านตอง..ยังคงค้างสัญญาใจกับผู้เขียนอีก ๒ ข้อค่ะ..(ฮิๆ..)
- ขอบคุณอีกครั้งหนึ่งค่ะ...
ค่ะ ได้อ่านสิ่งที่ดี มีความสุข ก็ทำให้ใจมีความสุขได้ค่ะ
ไม่เข้าใจคำว่า ภาคสี่ ค่ะ
แค่ อ่านบันทึก ภาพ 1 ภาพที่เห็น สื่อความสุข..ถึงใจคนอ่านเลยค่ะ แล้วจะติดตามรับความสุขแบบนี้อีกน่ะค่ะ
สวัสดี..อ.สุวิมลอีกครั้งหนึ่งค่ะ..
- ....ฮิๆ..ภาคสี่..คือ บันทึกก่อนหน้าบันทึกนี้ค่ะ..
- ที่ อ.สุวิมลเข้าไปคุยด้วยค่ะ..เมื่อวานนี้
- ขอโทษค่ะ...พูดสั้นไปนิด..ครูภาษาไทยอายจัง..
หนูต้องขอโทษอาจารย์มากกว่า ค่ะ สงสัย หนูจะเบลอเอง นะค่ะ อาจจะขี้ลืมบ้าง เป็นบางเวลาค่ะ อาจารย์ค่ะ หนูอยากได้หนังสือ ที่อาจารย์ได้แต่งไว้
- หญ้าจ๋าอย่าร้องไห้ , น้ำใจมดดำ ,กระรอกน้อยผจญภัย ,จิ๊บยอดกตัญญู , แจงหลงทาง ,หนอนน้อยผจญภัย , มะขาม-มะยมชมป่า, คมคาย-คงคอยกระต่ายน้อยน่ารัก จิ๋วผจญภัย ,ครอบครัวของแพรว , แหวนพลอยที่หายไป ,ลุงแดงสอนหลาน ความฝันของเกลียวฟาง(หนังสือสามมิติ) และ เรื่อง "อะหยังเอ๊าะ" (อะไรเอ่ย) นอกจากนี้เป็น คู่มือครู ,เทคนิคการสอน, แบบฝึกเสริมทักษะ รูปแบบบการสอนภาษาไทย เพลง ฯลฯ
- หนังสือส่งเสริมการอ่าน เรื่อง มะขามมะยมชมป่า
- ผลงานสื่อบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน (สื่อ CAI) เรื่อง ข้อคิดจากข่าว
ไม่ทราบว่าหาซื้อได้ที่ไหนค่ะ
สวัสดีครับท่านอาจารย์วัชราภรณ์
- ครูสุเข้าใจขึ้นมาแล้วครับอาจารย์
- อย่างเช่นการคบเพื่อน ซึ่งน้องเขาได้พบกลุ่มเพื่อนหลากหลายมาก
- การจัดการการสอนโดยพ่อแม่ของเด็ก ซึ่งเข้าใจเด็กกว่าครู เพราะอยู่ด้วยกันตลอดเวลา
- คิดว่าถ้าครูเข้าใจเด็กอย่างลึกซึ้งเหมือนอย่างพ่อแม่ นักเรียนก็จะรักในการเรียนรู้นะครับ
- ประทับใจจริงครับ และชื่นชมความสามารถของพ่อแม่น้องก้านตองด้วย
- ขอบคุณท่านอาจารย์มาก ที่ไม่ลืมครูสุ (ที่ได้ถามไว้)
- หากมีข้อสงสัยหรืออย่างไร ก็จะกลับมาอีกนะครับ
- ขอบคุณครับ
ครูตุ๊กแกเองเจ้าค่ะ
กลับถึงบ้านหรือยังคะ ฝนตกไหมคะ..เป็นห่วงค่ะ
มอบให้ครอบครัวน้องก้านตองค่ะ
(ครูสุเจ้าขา..ขอยืมหน่อยนะคะ)
มอบให้ ศน.อ้วนคนเก่งของครูตุ๊กแกค่ะ^_^
สวัสดีค่ะ ศน.อ้วน
ตั้งแต่ปิดเทอมหนูไปว่ายน้ำเกือบทุกวันเลยทำให้ตัวดำขึ้นเยอะเลยค่ะ ที่สระว่ายน้ำมีเพื่อนเยอะค่ะ สนุกมาก แต่เวลาอยู่บ้านก็มีความสุขมาก มีเพื่อนมาเล่นที่บ้านบ่อยๆ
วันที่ 1 กับ 2 หนูจะไปตลาดนัดวิชาการ ไปเรียนทำไอศครีมกับหุ่นยนต์ทำมือที่โรงเรียนยุพราชค่ะ
คุณแม่ฝากถามมาว่า เบญจลักษณ์แห่งการเรียนรู้คืออะไรคะ หนูเองก็อยากรู้ อยากให้คุณครูอ้วนช่วยอธิบายด้วยค่ะ
น้องก้านตอง
ขอโทษค่ะ
ความคิดเห็นที่ 12 คือน้องก้านตองเองค่ะ (หนูลืมใส่ชื่อ...)
สวัสดียามรัตติกาลค่ะ..ท่านผอ.ประจักษ์
** ขอบพระคุณท่าน ผอ.มากค่ะ..
**ในความกรุณาเข้ามาให้กำลังใจและชื่นชมครอบครัวน้องก้านตอง
** ชื่นชมท่านผอ.จังค่ะ...ท่านมีภาพสวย ๆ ฝากหนุ่ม ๆ สาว ๆ ใน G2K รวมทั้งบันทึกนี้ด้วย อย่างสม่ำเสมอ..ทั่วถึง..
** กราบขอบพระคุณอีกครั้งหนึ่งค่ะ...
สวัสดีค่ะ..น้องสุวิมล
** ขอบคุณมากค่ะ..ที่แวะเวียนมาทักทายอีกค่ะ และสนใจหนังสือสำหรับเด็ก
**สำหรับหนังสืออ่านสำหรับเด็ก ที่จัดทำและนำเสนอที่หน้าประวัตินั้น ไม่ได้จำหน่ายค่ะ..เพราะใช้งบราชการในการจัดทำ..มอบให้คุณครูภาษาไทยของโรงเรียนในสังกัด ใช้เป็นสื่อการสอนค่ะ
** ณ ตอนนี้กำลังจะนำมาปรับปรุงใหม่ค่ะ..หากเสร็จแล้วจะมอบให้น้องสุวิมลนะคะ..รอนิดหนึ่งนะคะ..แต่มีเหลืออยู่เป็นบางเล่ม ค่อยรอส่งไปให้พร้อมกันนะคะ(ประมาณ ๒ เดือนค่ะ)
** แล้วแวะมาอีกนะคะ...อย่าลืมทวงด้วย.. เพราะ ศน.อ้วนชอบลืมค่ะ (อิๆๆ)
สวัสดีค่ะ...สวัสดึค่ะ ขอเรียกพี่ ศน.อ้วน นะค่ะ
ขอบคุณค่ะ สำหรับหนังสือ ค่ะ รอได้ค่ะ นานแค่ไหนก็จะรอค่ะ และจะติดตามทวง แบบประชิด เลยค่ะ ขอบคุณอีก ครั้งค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะ..ครูสุ
ขอบคุณครูสุมากค่ะ..ที่ครูสุติดตามคอยให้กำลังใจครอบครัวก้านตองตลอดมา
ได้อ่าน..ได้เห็น..การจัดการเรียนรู้ของคุณพ่อคุณแม่น้องก้านตองแล้วคงทำให้ความสงสัยของครูสุ..หลาย ๆ ข้อกระจ่างขึ้นนะคะ
พวกเราก็คอยให้กำลังใจและชื่นชม..ครอบครัวก้านตองต่อไปนะคะ
ขอบคุณครูสุมากค่ะ..
แล้วแวะมาทักทายอีกนะคะ..สวัสดีค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะ..ครูตุ๊กแกคนน่ารัก
****************************
ครอบครัวก้านตอง..ดีใจและฝากขอบคุณมากค่ะ..สำหรับกำลังใจและทุกอย่างที่ครูตุ๊ก..มอบให้ค่ะ..
ขอบคุณครูตุ๊กมากค่ะ..ที่เป็นห่วง..พอได้ออกบ้านแล้วมักหลงใหลกับแสงสีค่ะ..กลับบ้านจึงเกือบค่อนคืนทุกครั้ง..ถึงบ้านแล้วก็สลบไสลสิ้นสติสมประดี..กว่าจะได้คุยกับครูตุ๊ก..ก็ข้ามไปอีกวันแล้ว..อิๆๆ (ไม่ถือโทษโกรธเคืองนะคะ..คนดี)
ขอกอดอุ่นๆหน่อยค่ะ..มีความสุขกับวันนี้นะคะ(การเข้าเฝ้าพระอินทร์)..อิๆเอิ๊กๆ
บ๊ายบายจ้า..
หนูก้านตองจ๋า..
ครูอ้วนดีใจที่สุดค่ะ..ที่หนูก้านตองเข้ามาคุยด้วย..และขอโทษนะจ๊ะที่คุยด้วยช้าไปนิด
ยังไม่เชื่อว่าผิวคล้ำขึ้นเยอะ..วันนี้ครูอ้วนจะตามไปดูให้เห็นกับตาค่ะ..ที่ห้องหุ่นยนต์ทำมือ..นะคะ (จะแอบกอดไม่ให้ใครเห็นด้วย..)
ครูอ้วน..อยู่ที่ห้องทำคลิปวีดิโอค่ะ..อยู่คนละตึกกับหนูก้านตองค่ะ..
อย่างไรก็ตามจะไปพบให้ได้ค่ะ..ครูอ้วนมีตุ๊กตาน่ารักและนมดัชมิลค์..ไปฝากด้วยนะคะ (ครูอ้วนได้มาตั้งแต่คราวก่อนนู้น..ตั้งใจให้หนู..แต่ก็ไม่ได้ให้ซักกะที..วันนี้ไม่พลาดแน่นอนจ้ะ..)
..แล้วพบกันนะจ๊ะ..เด็กดี
สวัสดียามเช้าค่ะ..คุณแม่กรรณิการ์และหนูก้านตอง(อีกครั้งหนึ่งค่ะ..)
"เบญจลักษณ์แห่งการเรียนรู้" ตามพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.๒๕๔๒ คือการจัดการเรียนรู้ตามแนวปฏิรูปค่ะ..
ที่เราได้ยินจนชินหูกันค่ะว่า.."การจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ..เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง" นั่นแหละค่ะ..
ตัวบ่งชี้ที่แสดงว่าเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ..มี ๕ ประการค่ะ
๑.ผู้เรียนได้เรียนรู้อย่างมีความสุข
๒.ผู้เรียนได้ลงมือปฏิบัติ
๓.ผู้เรียนได้เรียนรู้อย่างเป็นองค์รวม (ไม่แยกส่วน..ไทย..คณิต..วิทย์..ฯลฯ..แต่เรียนรู้แบบบูรณาการ)
๔.ผู้เรียนได้เรียนรู้อย่างมีส่วนร่วม (ทุกขั้นตอน..ตั้งแต่วางแผน ลงมือปฏิบัติ สรุป และวัดผลประเมินผล..ค่ะ)
๕.ผู้เรียนได้เรียนรู้กระบวนการเรียนรู้ของตนเอง (หมายถึง เล่าได้.. บอกได้ว่า..สิ่งที่ได้เรียนรู้มีอะไรบ้าง..มีขั้นตอนอย่างไร..ทำอะไรบ้าง)
ศน.อ้วน..อธิบายง่าย ๆ อย่างนี้..มองเห็นภาพใช่ไหมคะ..ว่าขณะนี้บ้านเรียนก้านตองได้จัดการเรียนรู้ตามลักษณะของ "เบญจลักษณ์แห่งการเรียนรู้" แล้ว
ปรบมือให้ค่ะ..จากหัวใจของคนที่เฝ้ามองอยู่ด้วยความชื่นชม
- สวัสดีค่ะ คุณศน.อ้วนคนขยัน พี่อักษรเข้ามาอ่านเมื่อวานนี้แล้วรอบนึง แต่ไม่ได้ทิ้งร่องรอยไว้ วันนี้เลยต้องเข้ามาใหม่เพื่อมาให้กำลังใจทั้ง คุณศน.อ้วน และครอบครัวน้องก้านตองค่ะ
- อ่านคำเล่าเรื่องของคุณพ่อแล้ว ดีใจแทนน้องก้านตองค่ะ ที่การจัดการเรียนการสอนทั้งหมดนี้ทำเพื่อประโยชน์ของตัวน้องก้านตองโดยตรง คุณพ่อคุณแม่ไม่มีความเห็นแก่ตัว หรือเอาความคิดเห็นของตนเป็นที่ตั้ง แล้วพยายามยัดเยียดความคิดนั้น ๆ ให้ลูก เหมือนที่พี่อักษรเคยเห็นและได้ยินมาจากพวกฝรั่งที่ทำโฮมสคูลบางคน
- ที่แคนาดาเป็นสังคมผสมผสาน คนต่างชาติต่างศาสนามาอยู่ร่วมกันเยอะ พ่อแม่หลายคนโฮมสคูลเพราะไม่ต้องการให้ลูกไปคลุกคลีกับคนกลุ่มอื่น เพราะเกรงจะได้รับอิทธิพลของแนวความคิดทางศาสนาที่แตกต่างออกไป
- วันก่อนดูทีวีของอเมริกาค่ะ มีการสัมภาษณ์คุณแม่ที่ทำโฮมสคูลให้ลูกชายวัยสิบขวบ คุณแม่มีประสบการณ์ที่เลวร้ายกับโรงเรียน เพราะได้เพื่อนไม่ดี พาไปมั่วสุมติดยา จนต้องออกเรียนกลางคัน และมาเรียนต่อด้วยตัวเองเอาเมื่อเป็นผู้ใหญ่แล้ว จากประสบการณ์ที่ผ่านมาจึงไม่อยากให้ลูกไปโรงเรียน เพราะกลัวจะไปเจอเหตุการณ์ที่ตัวเองเคยเจอมา
- ตอนอยู่เมืองไทยพี่อักษรเคยรู้จักครอบครัวฝรั่งนิวซีแลนด์ สามีมาเป็นนักบินที่เมืองไทยให้โอเรียนต์ไทย มีลูกสี่คนวัยกำกำลังเรียนทั้งนั้น จากเงินเดือนคุณพ่อซึ่งไม่มากไม่น้อย แต่ถือว่าต้องกระเบียดกระเสียรส่งลูกเข้าโรงเรียนอินเตอร์ซึ่งค่าเล่าเรียนแพงมาก คุณแม่เลยต้องทำโฮมสคูลให้ลูกคนเล็กวัยแปดขวบเพื่อเป็นการช่วยประหยัดค่าใช้จ่าย
- จะเห็นว่ามีเหตุผลหลายอย่างทีเดียวนะคะในการทำโฮมสคูล แต่ของครอบครัวน้องก้านตองน่าชื่นชมที่สุดเลย เพราะทำเพื่อลูกจริง ๆ และดูแล้วคุณพ่อคุณแม่เป็นคนอ่อนโยน เป็นคนมีคุณธรรม มีหลักการ ตั้งอยู่ในสายกลาง ไม่ตึงไม่หย่อน นับว่าน้องก้านตองโชคดีทีเดียวค่ะ
- พี่อักษรกังวลนิดนึงน่ะค่ะ ถ้าต่อไปมีการทำโฮมสคูลที่เมืองไทยมากขึ้น จนเป็นเรื่องที่ดูแลกันไม่ทั่วถึง เกรงว่า อาจจะมีคุณพ่อคุณแม่บางท่านทำด้วยเหตุผลส่วนตัวของพ่อแม่ และทำได้ไม่เต็มที่ ทำเพราะหน้าที่ ไม่ได้ทำด้วยใจ สงสารเด็กที่จะเสียโอกาส เพราะพวกเขาไม่สามารถเลือกได้ด้วยตัวของเขาเอง
- ไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ
น้องอ้วน..ค่ะ
สวัสดีค่ะ..พี่อักษร
- น้องขอโทษด้วยค่ะ..ที่ไม่ได้เข้าระบบก่อน
- พยายามหลายครั้งแล้ว..แต่ไม่สำเร็จค่ะ
- ขอบพระคุณสวยๆ ค่ะ...จากใจจริงของน้อง..
- ที่พี่อักษรกรุณามาเยี่ยมน้องจากแดนไกลโพ้น..พร้อมกำลังใจที่อบอุ่น...
- ระยะทางไม่เป็นอุปสรรคเลยนะคะ..
- ช่วงนี้ทางบ้านพี่อักษรเป็นเวลากี่โมงคะ...
- ที่เชียงใหม่ ขณะนี้เวลา บ่ายโมง สิบนาที..ค่ะ
- นับว่าเป็นโชคดี..และเป็นบุญของน้องที่ได้รู้จักพี่อักษรค่ะ..
- และพี่อักษรก็กรุณาเข้ามาติดตามเรื่อง Home School ของทางเมืองไทย..กับครอบครัวของน้องก้านตอง..อย่างสม่ำเสมอ
- ทุกคนในครอบครัวก้านตองน่ารักมากค่ะ..นี่เป็นจุดเด่นที่น้องประทับใจค่ะ..คุณพ่อตัวเล็ก ๆ ท่าทางคล่องแคล่ว..หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส..เก่ง..วิธีการพูดจาปราศัยเยี่ยมเชียวค่ะ..ที่สำคัญคือเลี้ยงลูกด้วยความรักความเอาใจใส่..(ทั้งคุณพ่อและคุณแม่)
- คุณแม่..เรียบร้อยมากค่ะ..ยิ้ม ๆ เย็น ๆ ..ทำให้เราอยากอยู่ใกล้ ๆ ค่ะ น้องก้านตองจะคลอเคลียอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ตลอดค่ะ..เป็นความรักความอบอุ่นที่น้องอยากเห็นภาพบ่อย ๆ ค่ะ..พลอยทำให้มีความสุข ความอิ่มเอมในหัวใจไปด้วย
พี่อักษรกังวลนิดนึงน่ะค่ะ ถ้าต่อไปมีการทำโฮมสคูลที่เมืองไทยมากขึ้น จนเป็นเรื่องที่ดูแลกันไม่ทั่วถึง เกรงว่า อาจจะมีคุณพ่อคุณแม่บางท่านทำด้วยเหตุผลส่วนตัวของพ่อแม่ และทำได้ไม่เต็มที่ ทำเพราะหน้าที่ ไม่ได้ทำด้วยใจ สงสารเด็กที่จะเสียโอกาส เพราะพวกเขาไม่สามารถเลือกได้ด้วยตัวของเขาเอง
- น้องก็คิดเช่นเดียวกันค่ะ..ในเรื่องของเหตุผลของการจัดบ้านเรียนโดยครอบครัวของเมืองไทย..น้องก็พอจะทราบอยู่ค่ะ..ในเรื่องนี้....คงต้องได้อาศัยความร่วมมือร่วมใจในการจัดของทุกฝ่ายค่ะ..ทั้งหน่วยงานที่รับผิดชอบโดยตรงในส่วนกลาง..ส่วนของเขตพื้นที่ (ขณะนี้การจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานของประเทศเรา แบ่งออกเป็น ๑๗๕ เขตพื้นที่ค่ะ)..บุคลากรที่ดูแลรับผิดชอบ...ที่สำคัญที่สุด ..ตัวพ่อแม่..เองนะคะ..ที่ต้องมีคุณลักษณะหลายประการอยู่ค่ะ...
- น้องคิดว่า..ครอบครัวก้านตอง..น่าจะเป็นตัวอย่างที่ดีได้ค่ะ..ถึงแม้จะได้สัมผัสในช่วงเวลาสั้น ๆ ..ก็มองเห็นและรับรู้ได้ค่ะ
น้องถึงพยายามออกแรง..ใช้แรงเล็ก ๆ ของตัวเองนี่แหละค่ะ..บอกกล่าวเล่าขาน..ให้สังคมได้รับรู้..ให้ครอบครัวที่สนใจได้มองแนวทาง..ที่จะนำไปสู่การปฏิบัติได้ - ในเมืองไทยมีหลายครอบครัวค่ะ..พี่อักษร..ที่จัดได้สำเร็จน่าชื่นชม..สมควรได้รับการยกย่องและเผยแพร่...
น้องจะพยายามนำเรื่องราวที่เกี่ยวข้องมาบอกเล่าให้เพื่อนๆ ได้รับทราบค่ะ... - จากตัวอย่างการจัดการศึกษารูปแบบนี้ในต่างประเทศที่พี่อักษรเล่า..น่าสนใจจังค่ะ..เหตุผลก็ต่างกันไปนะคะ..
หากท้ายที่สุด..ลูก/ผู้รับการศึกษา..ประสบผลสำเร็จ..มีชีวิตที่ดีอยู่ในสังคม..ประกอบสัมมาชีพ..ไม่ทำความเดือนร้อนแก่ครอบครัว ชุมชน..ก็น่าพึงพอใจนะคะ - พี่อักษรคะ..หากพี่ต้องการเอกสารที่เกี่ยวข้อง..หรือจะให้น้องช่วยอะไร..พี่อักษรบอกได้นะคะ..น้องยินดีค่ะ..ด้วยความจริงใจค่ะ
- และลูกสาวที่น่ารักของพี่อักษรตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ..การจัดการศึกษาทางนี้คงแตกต่างจากเมืองไทยนะคะ..น้องดูภาพแล้วน่ารักจังค่ะ..พี่อักษรก็สวย..
- น้องเข้าไปอ่านบันทึกของพี่อักษรตั้งหลายเรื่องแล้วค่ะ..แต่ยังเกรง ๆ ใจอยู่ค่ะ..ต่อไปน้องคุยด้วยนะคะ
- ขอบพระคุณสวยๆ ค่ะ..สำหรับน้ำใจของพี่อักษร
-
..สวัสดีค่ะ..
สวัสดียามค่ำค่ะ...คุณพ่อวิคม คุณแม่กรรณิการ์ และหนูก้านตอง
- สบายกันดีนะคะ...
- คิดถึงค่ะ..โดยเฉพาะ..ใครเอ่ย ..ที่พบแล้วว่าดำจริง..(เอ๋..ไม่ใช่ ..ดำ..คล้ำ..ต่างหากนะคะ)
- ได้หอมแก้มนุ่มๆ จริง ๆ แล้วด้วย...
- หนูก้านตองจ๋า
..... - ครูอ้วนอยากเห็น "หุ่นยนต์ทำมือ..จังเลย..
- เรียกว่า ..หุ่นยนต์มือทำ..ได้ไหมคะ
- เอาภาพขึ้นมาให้ครูอ้วนดูด้วยสิคะ..เด็กดี
- ก็อยากเห็นจริง ๆ นี่นา....
- อ้อ..ลืมบอกหนูก้านตองจ๊ะ...ว่าบันทึกนี้ คุณครูตุ๊กแก..จัดให้น้องก้านตองที่น่ารัก..โดยเฉพาะค่ะ..
- น่ารักไหมคะ...
- อย่าลืมนะคะ..ที่ครูอ้วนขอร้อง..เอาภาพวางไว้ในกล่องความเห็นก็ได้ค่ะ
- คุณพ่อวิคมคะ..คุณแม่กรรณิการ์ด้วยค่ะ...
- เข้ามาคุยกับเพื่อน ๆ ใน G2K ก็ได้นะคะ...(หากว่างจากงาน)
- ศน.อ้วนเป็นตัวอย่างที่ไม่ค่อยดีค่ะ...(อายจัง)
- ชอบแพ้ใจตัวเอง..เข้ามาอยู่เรื่อยเลยค่ะ..
- รักษาสุขภาพกันทุกคนนะคะ..ฝนตกทุกวัน..
- สวัสดีค่ะ
.....ฮั่นแน่...ใครเหยียบเท้าคุณพ่อคะนั่น...
โอ้โห..มาเอาความรู้ซะหัวโต.เลยค่ะ..(ความรู้แน่นมากๆอิอิ)
คิดถึงนะคะ..ดีใจจังค่ะ..ที่วันนี้ได้เข้ามาบอกว่า.."คิดถึง"
(บล็อกน่ารักมากเลยค่ะ..สดใสเชียว)
มีความสุขมากๆนะคะ.อาจารย์..^____^
ขอบคุณค่ะ.
สวัสดีค่ะ...น้องสุวิมล
- อย่าเพิ่งน้อยใจนะคะ..เว้นไม่ได้คุยกับสาวน้อยได้ไงคะนี่
- ..ให้อภัยนะคะ
- ตอนนี้เราเป็นพี่น้องกันแล้วนะคะ
- พี่อ้วน..กับ....น้องสุวิมล...น่ารักดีนะคะ
- รอแป๊บบบบ..นึงนะคะ หนังสือเด็ก
- แล้วแวะมาอีกนะคะ
สวัสดีค่ะ..คุณครูแอ๊วคนน่ารัก
- ขอกอดแน่นๆหน่อยนะคะ..คิดถึงเช่นกันค่ะ
- ดีใจจังค่ะ..ที่คุณครูแอ๊วแวะมาเยี่ยมน้องก้านตอง
- เฮ้อ..คิดถึงจริง ๆ...
- ไปไม่ถึงบ้านคุณครูแอ๊วซักกะที..ค่ะ
- สักวัน...จะบุกไปกอดให้ได้ค่ะ (..........)
- ขอบคุณค่ะ..บันทึกนี้น่ารัก ๆ เหมาะกับความน่ารักของน้องก้านตองค่ะ..และเรื่องราวของครอบครัวก้านตองก็น่าสนใจจริงๆ ค่ะ
- บล็อกสวย..ด้วยน้ำใจเอื้ออารีของคุณครูตุ๊กแกค่ะ...
- คุณครูแอ๊วสบายดีนะคะ...
- เป็นอย่างไรบ้างคะช่วงนี้
- แวะมาทักทายอีกนะคะ..ทำให้บันทึกสดใสขึ้นอีกตั้งเยอะเชียวค่ะ
- รักและคิดถึงเสมอค่ะ...
- ฝากรูปน้องก้านตองให้คุณครูแอ๊วดูด้วยนะคะ
ตามมาขอบคุณค่ะ(น้องก้านตอง..กับครอบครัวน่ารักจังค่ะ)..คิดถึงค่ะ..คิดถึง..^__^
น้องก้านตอง
สวัสดีค่ะ ศน.อ้วน 
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาตอบคําถามของหนู
หนูก็คิดว่าเบญจลักษณ์ที่คุณครูบอกหนูมีหมดทุกข้อ ส่วนหุ่นยนต์ที่หนูทำเป็นหุ่นยนต์หมาน้อยหัวสีแดงค่ะ ตอนที่วิทยากรถามว่ามันชื่ออะไร หนูยังไม่ตั้งชื่อเลยค่ะ เลยต้องตอบกระทันหันว่าชื่อหุ่นยนต์หมาน้อย แต่ตอนนี้หนูเรียกมันว่าโคโค่
ขอบคุณคุณครูตุ๊กแกด้วยค่ะ...ที่ทำบันทึกหน้าตาน่ารักมาก
ขอบคุณมากๆ ค่ะ
ก้านตอง.
----------------------- *^* ----------------------
ปล. --- ศน.อ้วนครับ ผมวางภาพลงบนกล่องความคิดเห็นไม่ได้ (พอวางแล้วเห็นแต่เส้นกรอบ ไม่แสดงภาพ...) จะส่งภาพหุ่นยนต์หมาน้อย กับผลงานของเพื่อนๆ ที่เข้าอบรมด้วยกันให้ดูทาง e-mail นะครับ
พ่อน้องก้านตอง
ท่านผู้อ่าน...เจ้าขา
เจ้าโคโค่..ของน้องก้านตอง ...ตัวสีแดง..เจ้าค่ะ...
น่ารักซะ..หากวิ่งให้ดูด้วย..ในจอคงวิเศษสุด....นะคะ..ก้านตองจ๋า
ภาพเจ้าโคโค่..อีกภาพหนึ่งนำขึ้นไม่ได้ค่ะ...ไม่เป็นไรค่ะ
ได้เห็น..เจ้าโคโค่สีแดง...อยู่ในกลุ่มเพื่อนๆ ก็ดีแล้วค่ะ....
ปรบมือให้คนทำดัง ๆ ค่ะ...
สวัสดีครับ...
ทดลองนำไฟล์ภาพมาวางในกล่องข้อความ (ขออภัย! มือใหม่หัดขับ...ยังทำให้วิ่งบนจอไม่เป็น แต่จะพยายามเรียนรู้ครับ)
หน้าตาเจ้า โคโค่ หุ่นยนต์(หมาน้อย)ทำมือ ผลผลิตจากการอบรมฯ ในงานตลาดนัดวิชาการ...
สวัสดียามค่ำค่ะ..คุณพ่อวิคม คุณแม่กรรณิการ์ และน้องก้านตอง..
..ปรมมือให้ค่ะ..เก่งจัง..
..สมัครสมาชิกแล้ว..
..ต่อไปเปิดบล็อกนะคะ "บ้านเรียนก้านตอง" ..เหมาะมากเชียวค่ะ
..หนูก้านตองชอบเพลงไหมคะ..คุณครูตุ๊กแกมอบให้ค่ะ..อิ่มอุ่น..ไพเราะมาก..
..ขอบคุณครูตุ๊กมากค่ะ..
สวัสดีค่ะ..ท่าน ผอ.
- กราบขอบพระคุณสวย ๆ ค่ะ
- ในความกรุณาของท่าน ผอ...
- ท่าน ผอ.ขยันจังเลยค่ะ....ยกนิ้วให้ ๒ แม่โป้งเลยละค่ะ
- หากเปิดภาคเรียนแล้ว หนูมิเหงาแย่หรือคะ..หากไม่มีใครมาส่ง.."ความสุข" ให้ถึงหน้าบ้านบ่อย ๆเช่นนี้อีก เพราะท่าน ผอ.มีงานเยอะมากๆๆๆ
- กราบขอบพระคุณอีกครั้งหนึ่งค่ะ...
- คืนนี้..ราตรีสวัสดิ์นะคะ
สวัสดีค่ะ...
ขอบคุณคุณครูตุ๊กแกมากๆ ค่ะ สำหรับเพลงอิ่มอุ่น เพราะมากค่ะคุณแม่ก็ชอบมากด้วยเหมือน...
ศน.อ้วนขา...
ตุ๊กตาแมว ผมยาวแล้วค่ะ แต่ยังไม่ได้ตัดเป็นทรง... เสร็จแล้วจะให้คุณพ่อช่วยส่งรูปไปให้ดูนะค่ะ
วันนี้หนูขอขึ้นนอนก่อนนะค่ะ แล้วจะแวะมาคุยกับ ศน.อ้วนและครูตุ๊กแกอีกค่ะ
ก้านตอง 
สวัสดีครับ ศน.อ้วน
"...สมัครสมาชิกแล้ว..
..ต่อไปเปิดบล็อกนะคะ "บ้านเรียนก้านตอง" ..เหมาะมากเชียวค่ะ"
คงต้องขออนุญาตเรียนรู้ด้านเทคนิคอีกสักระยะครับ แต่จะพยายาม... ช่วงนี้ก็ตามอ่านข้อเขียนที่ทางทีมงานผู้ดูแลระบบ และสมาชิก G2K แนะนำ หากติดขัดอย่างไรคงไม่พ้นต้องขอรบกวน ศน.อ้วน และคุณครูตุ๊กแกนะครับ (ในเบื้องต้น...ขออนุญาตคัดลอกโค้ดไปใช่เป็นต้นแบบก่อนนะครับ)
ขอบคุณมากๆ ขอรับ
พ่อเล็ก
สวัสดีค่ะคุณพ่อ คุณแม่ และน้องก้านตองคนเก่ง
ขอคุยผ่านบล็อก ศน.อ้วนก่อนนะคะ ถ้าเปิดบล็อกเมื่อไหร่ครูตุ๊กแกจะตามไปเป็นแขกประจำบ้านค่ะ
ครูตุ๊กแกชื่นชมการสอนของคุณพ่อ และคุณแม่จังเลย เล่นเอาคนเป็นครูอย่างครูตุ๊กแกอายเลยค่ะ
ถ้ามีอะไรที่ครูตุ๊กแกพอช่วยได้เกี่ยวกับการแต่งบล็อก ยินดีให้บริการค่ะ แต่ครูตุ๊กแกก็ยังไม่ค่อยเก่งต้องเรียนรู้ไปเรื่อยๆ ค่ะ
แค่นี้ก่อนนะคะ แล้วจะแวะมาคุยด้วยใหม่ค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ ศน.อ้วนผู้น่ารักและอ่อนโยน
- ขอบคุณที่เอาดอกไม้มาฝากค่ะ สวย ๆ ทั้งนั้นเลย
- พี่อักษรหายไปหลายวัน แอบไปเที่ยวทะเลมาค่ะ ที่นี่เป็นวันหยุดยาวหนึ่งอาทิตย์ ที่โรงแรมใจร้ายไม่มีอินเตอร์เน็ตให้ใช้เลย ขนาดพี่อักษรเอาแล็ปท็อบของตัวเองไปก็ใช้ไม่ได้
- เข้ามาที่นี่อีกครั้งทำให้ได้เห็นรูปน้องก้านตองทำกิจกรรมกับคุณพ่อ น่ารักจังเลย ได้ทราบถึงบุคลิกที่อ่อนโยนเยือกเย็นของคุณแม่น้องก้านตองแล้วไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมน้องก้านตองถึงเยือกเย็นอ่อนโยน อยากเข้าไปกอดคุณแม่น้องก้านตองจังเลย
- อยากได้เอกสารของคุณอ้วนค่ะ แต่ไม่รู้จะให้คุณอ้วนส่งไปให้ที่ไหนน่ะค่ะ ถ้าพี่อักษรไปเมืองไทย และได้ไปเชียงใหม่จะแวะไปหานะคะ
- อ่านคุณศ.น.อ้วนพูดคุยโต้ตอบกับน้องก้านตอง และครอบครัว แล้วชื่นใจแทนคนเชียงใหม่ที่มีคนในวงการศึกษา ที่อ่อนโยน มีเมตตา ทำงานด้วยใจรัก ชื่นใจจริง ๆค่ะ
- ตอนนี้ที่บ้านพี่อักษรสิบโมงครึ่งตอนเช้า เมืองไทยคงประมาณสี่ทุ่มครึ่ง ต่างกันสิบสองชั่วโมงพอดี เลขเดียวกันบนหน้าปัดฬิกา แต่เป็นกลางวันกับกลางคืน จำง่ายดีค่ะ
- Have a good dream นะคะ เอารูปเที่ยวทะเลมาฝากค่ะ แต่ทะเลและหาดทราย ที่ภูเก็ตสวยกว่าค่ะ อย่าลืมเอาดอกไม้มาฝากพี่อักษรอีกนะคะ
-
ขอบคุณคุณครูตุ๊กแกมากครับ...
สำหรับมิตรภาพและความช่วยเหลือที่มีให้มาโดยตลอด (และเชื่อว่ามีเรื่องต้องขอรบกวนให้ช่วยอีกอย่างแน่นอน...)
"เล่นเอาคนเป็นครูอย่างครูตุ๊กแกอายเลยค่ะ"
สำหรับคุณครูที่บ่นคิดถึงลูกลิงอยู่เสมอๆ อยากให้เปิดเทอมไวๆ... ผมว่าฝ่ายที่น่าอายน่าจะเป็นเรามากกว่า
ประเทศชาติเรายังต้องการ "ครู" อย่างนี้อีกมากๆ ครับ ครูที่นึกถึง...ห่วงใย...ใส่ใจ...เด็กๆ ที่จะเป็นอนาคตของชาติบ้านเมือง ...ลูกลิงพวกนี้จะรู้ตัวหรือไม่นะว่าเขาโชคดีจริงๆ
"ครูตุ๊กแกยังยืนยันค่ะว่า จะเริ่มที่ตัวครูตุ๊กแกก่อนและจะพยายามโน้มน้าวให้ผู้ปกครองร่วมด้วย ช่วยกันให้ได้ค่ะ"
และก็อย่างที่คุณครูตุ๊กแกพูดนั่นแหละครับ ผู้ปกครองควรเข้ามามีส่วนร่วมในการดูแลและให้การเรียนรู้แก่เด็ก
อาจเป็นเพราะคำว่า "ครูเป็นเสมือนพ่อแม่คนที่สอง..." สังคมเราจึงปัดภาระการสั่งสอนอบรมเด็กไปไว้ที่ครู แต่เราต้องไม่ลืมว่า "พ่อแม่ก็เป็นครูคนแรกของลูก" ด้วยเช่นกัน
ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูตุ๊กแกและเหล่าแม่(พ่อ)พิมพ์ของชาติในการทำหน้าที่สร้างสรรค์อนาคตของชาติ...
แม้(ตอนนี้)เราจะมีลูกศิษย์เพียงคนเดียว แต่สัญญาครับว่าจะพยายามทำหน้าที่ให้ดีที่สุดเช่นกัน
ขอบคุณอีกครั้งครับ...
ครอบครัวก้านตอง
แวะมาเยี่ยมค่ะ เมื่อไหร่จะกลับจากกรุงเทพค่ะ
สวัสดีครับ
แวะมาทักทายผ่านบันทึก พร้อมกับสวัสดีครอบครัวน้องก้านตองด้วยครับ ;)
สวัสดีครับ พี่อักษร ทับแก้ว
ทะเลสวยมากครับ... ทะเลและหาดทรายที่ภูเก็ตบ้านเราก็สวยไม่น้อยไปกว่าที่แห่งไหนในโลก ...ห่วงก็แต่สภาพสิ่งแวดล้อมและสิ่งแปลกปลอมที่ดูจะมากขึ้นทุกวัน...
ขอบคุณครับที่ติดตามเป็นกำลังใจให้น้องก้านตองอย่างสม่ำเสมอ... "...การได้รับรู้ว่ามีสายตาที่กำลังเฝ้ามองเราด้วยความเอื้ออาทรนั้น เป็นแรงเสริมแรงส่งอีกส่วนให้ครอบครัวเราก้าวเดินต่อไป..."
ขอบคุณจากใจครับ
ครอบครัวก้านตอง
- สวัสดีค่ะ คุณน้องศน.อ้วน และครอบครัวน้องก้านตอง
- วันนี้พี่อักษรอ่านบล็อกที่คุณโอ๋ อโณ สมาชิกโกทูโนว์ท่านหนึ่งแนะนำให้รู้จัก เรื่องผู้หญิงเก่งที่ชื่อ คุณวานิษา เรซ คุณอ้วนคงรู้จักเรื่องราวของคุณวานิษาดีแล้ว แต่พี่อักษรเพิ่งอ่านเจอวันนี้เองค่ะ ประทับใจชีวิตเขามากโดยเฉพาะตอนที่เริ่มต้นการเรียนจากโรงเรียนที่บ้านกับคุณครูซึ่งก็คือคุณแม่ของเขาเอง เหมือนน้องก้านต้องเลยค่ะ
- พี่อักษรมั่นใจอย่างยิ่งเลยค่ะว่าวันหนึ่งข้างหน้า น้องก้านตองต้องเป็นคนไทยที่มีคุณภาพมากคนหนึ่งไม่ต่างไปจากคุณวานิษาแน่นอน
สวัสดียามดึกค่ะ..คุณพ่อวิคม คุณแม่กรรณิการ์และน้องก้านตองที่น่ารัก
..
ศน.อ้วนทิ้งบ้านเสียยาวเชียวนะคะ..
ไปกรุงเทพค่ะ..กลับมาวันรุ่งขึ้นก็ต่อที่เชียงรายค่ะ..เดี๋ยวนี้ยังคงอยู่ที่เชียงรายค่ะ..จะกลับวันอังคารเย็นค่ะ
ดีจังค่ะ..น่ารักมาก..ที่ทำหน้าที่เจ้าของบ้านที่ดี..ปรบมือให้ค่ะ
บางครั้งสถานที่ไปทำงานก็ไม่สะดวกที่จะนำ note book ไปด้วยค่ะ ..จึงเหมือนขาดการติดต่อกันนะคะ..
เป็นเจ้าของบ้านที่ดีต่อไปนะคะ..ศน.อ้วนตั้งใจจะเขียนตอนต่อไปอยู่ค่ะ..คงต้องเจียดเวลาค่ะ..จัดสรรปันส่วนแบ่งของหัวใจให้ลงตัว..หากไม่เช่นนั้นแล้วเพื่อน ๆ ก็จะไม่ได้อ่านตอนใหม่..นะคะ
หนูก้านตองจ๋า..เก่งมากค่ะ..คุยกับแขก..ตอบคำถามด้วย น่ารักมากค่ะ
ตัดแต่งทรงผมให้ตุ๊กตาแล้ว..ให้ครูอ้วนดูด้วยนะคะ..
คิดถึงค่ะ..สบายดีกันทุกคนนะคะ
สวัสดีค่ะ..ครูเอน้องสาวที่น่ารัก
เอ๋..เก่งจัง..รู้ด้วยว่า ศน.อ้วนไปกรุงเทพ
กลับมาแล้วค่ะ..ต่อที่เชียงราย..ค่ะ..ตอนนี้
ขอบคุณครูเอมากค่ะ..ที่เข้ามาให้กำลังใจน้องก้านตองและคุณพ่อคุณแม่อย่างสม่ำเสมอ
ครูเอสบายดีแล้วนะคะ..ทั้งกายและใจ..
รักและเป็นห่วงค่ะ..
สวัสดีค่ะ..คุณครู
ขอบพระคุณ..คุณครูมากค่ะ ที่กรุณาแวะมาทักทายบ้านเรียนก้านตอง
แวะมาบ่อยๆนะคะ..เจ้าของบ้านจะมีความสุขมากที่มีแขกมาเยี่ยมเยียนอยู่เสมอ
ทำให้รู้สึกอบอุ่นค่ะ
สวัสดีค่ะ..พี่อักษรที่น่ารักและอ่อนโยนเช่นกันค่ะ
น้องขอโทษนะคะ..ที่ไม่ได้คุยกับพี่อักษรตั้งหลายวันผ่านมา
พี่อักษรเข้ามาคุยตั้ง ๒ รอบเชียวค่ะ..ทำให้น้องและครอบครัวน้องก้านตองภูมิใจมากค่ะ
ช่วงนี้งานค่อนข้างเยอะมากอยู่ค่ะ
พี่อักษรค่ะ..ภาพทะเลสวยมากค่ะ..ทะเลบ้านเขาสะอาดกว่าบ้านเราใช่ไหมคะ.หรือว่าพอ ๆ กัน
พี่อักษรและครอบครัวดูมีความสุขจังนะคะ..
น้องขอบคุณมากค่ะ..ที่พี่อักษรกรุณาแนะนำบล็อกที่เกี่ยวข้องกับการจัดการศึกษาโดยครอบครัว..น้องได้อ่านแล้วค่ะ...น่าสนใจมากที่เดียวนะคะ
ซึ่งน่าจะเป็นข้อมูลที่ดีต่อการดำเนินงานของครอบครัวก้านตองต่อไปนะคะ
ขอบพระคุณพี่อักษรที่น่ารักของน้องอีกครั้งหนึ่งค่ะ..พร้อมไหว้สวยๆ
สวัสดีค่ะ...คุณพ่อวิคม คุณแม่กรรณิการ์ และน้องก้านตองที่น่ารัก
- คิดถึงจังค่ะ...คิดถึง
- ศน.อ้วนขอโทษนะคะ..ที่ไม่ได้เข้ามาคุยด้วยเลย
- ตั้งใจจะเขียนบันทึกใหม่อยู่ค่ะ..
- เรายังมีพันธะต่อกันอยู่นะคะ...(อิๆ)
- ทุกคนสบายดีนะคะ...
- ฝนตกทุกวัน..น้องก้านตองทำอะไรบ้างคะ
- ตุ๊กตาโตหรือยัง..ตั้งชื่อให้เขาว่าอย่างไรคะ
- ครูอ้วนคิดถึงหนูมากเลย..รู้ไหม
- อยากกอดจัง
- คืนนี้จะส่ง mail ไปคุยด้วยนะคะ (มีหลายเรื่องค่ะที่อยากคุยด้วย)
- รักษาสุขภาพกันทุกคนนะคะ...
- ไปก่อนค่ะ...สวัสดีค่ะ
- นี่ใครเอ่ย...กำลังทำอะไรคะ...
- หนูก้านตองเข้ามาบอกครูอ้วนและท่านผู้อ่านด้วยนะคะ..
- ว่าทั้ง ๓ ภาพกำลังทำอะไรอยู่นะคะ...เด็กดีที่น่ารัก
สวัสดีค่ะ..พี่อักษรที่น่ารักของน้อง (อีกครั้งหนึ่งค่ะ)
- คิดถึงพี่อักษรมากค่ะ...
- ตอนนี้เชียงใหม่ บ่าย ๓ โมงเย็น บ้านพี่อักษรเป็น ตี ๓ กว่าใช่ไหมคะ..
- พี่อักษรสบายดีนะคะ
- น้องมีดอกไม้หลายดอกอยู่ค่ะ..จะเอาไปฝากพี่อักษรที่บ้านนะคะ
- คิดถึงค่ะ...
- ฝากภาพน้องก้านตองกำลังมีความสุขให้พี่อักษรได้ชื่นชมด้วยค่ะ
สุวิมล แสงม่วง
ขอชมภาพความสุขด้วย 1 คน ค่ะ
สวัสดีครับ ศน.อ้วน
หายไปหลายวันเหมือนกัน... เพราะมัวแต่ไปเฝ้าเก็บดอกมหาบัวหน้าบ้านมาฝาก ศน.อ้วน และพี่ๆ เพื่อนๆ ใน G2K ...
ถือโอกาสใช้ดอกตูมเป็นพุ่มทรงบัวแทนสิบนิ้วพนม... ขอบพระคุณ ศน.อ้วน ที่คอยเป็นห่วงเป็นใยครับครัวเราเสมอๆ ... พวกเราทุกคนสบายดีครับ กำลังตระเตรียมโครงงานและการเรียนการสอนสำหรับปีการศึกษาใหม่ ปีนี้...รู้สึกถึงความอบอุ่นได้อย่างเด่นชัด แม้อยู่ในช่วงพายุฝนฟ้าคะนอง....
ก้านตอง...รับทราบการบ้านที่ป้าอ้วนแจกให้แล้วครับ แต่ขออนุญาตผัดผ่อนเป็นวันพรุ่งนี้ เพราะกว่าจะเปิดอ่านบันทึกก็ดึกพอดู... นัยว่าขอไปนอนเอาแรงก่อน แต่ไม่วายบอกพ่อให้ส่งรูปให้ครูอ้วนดูก่อน... (ครับผม)
- รายละเอียด เจ้าตัว(น้อย)ขอเป็นผู้แถลงเองครับ...
- รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันนะครับ...
ขอบคุณมากๆ ครับ
ครอบครัวก้านตอง
สวัสดีค่ะ..น้องสุวิมล
...คิดถึงค่ะ..หายไปหลายวันเชียวนะคะ สบายดีหรือเปล่าเอ่ย..
...พี่ก็ค่อนข้างยุ่ง ๆ อยู่ค่ะ..จึงไม่ได้เข้ามาคุยในบ้านน้อยน่ารักหลังนี้
...ขอบคุณมากค่ะ..ที่เป็นผู้ให้กำลังใจครอบครัวก้านตอนอย่างสม่ำเสมอค่ะ
...แล้วแวะมาอีกนะคะ..
...ฝากดอกว่านมหาบัวแสนสวยของ"บ้านก้านตอง" กลับบ้านด้วยนะคะ
สวัสดียามดึก..ค่อนแจ้งค่ะ "ครอบครัวก้านตอง"ที่น่ารัก
..น้ำตาซึมเชียวค่ะ..รับไว้แล้วค่ะ..ดอกมหาบัวแสนสวย..ด้วยความขอบคุณและซาบซึ้งในน้ำใจที่ยิ่งใหญ่นี้
..นับเป็นบุญและความโชคดีของชีวิตค่ะ.ที่เราได้มารู้จัก ..รักและผูกพันกันเช่นนี้..
..ให้สัญญาค่ะ..ว่าจะแบ่งปันน้ำใจให้ครอบครัวก้านตองตลอดไปค่ะ
..ดีจังค่ะ การวางแผนการจัดการเรียนรู้ของปี ๒๕๕๑ ..เยี่ยมมาก
..หาก ศน.อ้วนพอจะช่วยอะไรได้..บอกนะคะ..ทุกช่องทางค่ะ..ทั้งใน blog , ส่ง mail , หรือโทรศัพท์ นะคะ ..พร้อมทุกเวลาค่ะ..
..เพราะ งานของ ศน.อ้วน ค่อนข้างเยอะมาก อาจจะลืมส่งข่าวเป็นบางครั้ง..นะคะ
..ไม่เกรงใจนะคะ..(ย้ำค่ะ)
ก้านตองจ๋า..ตุ๊กตาน่ารักมากนะคะ โตขึ้นเยอะเชียว ผมย้าวยาว เรียกทรงอะไรค่ะ
ครูอ้วนว่าน่าจะชื่อทรง "ต้นข้าว" นะคะ (อิ อิ)..
หนูบอกท่านผู้อ่านเพิ่มนะคะ ว่า ทุกภาพ ทั้งในกรอบล่างด้วยว่าหนูกำลังทำอะไร
เพราะครูอ้วนจะเอาภาพเหล่านี้ขึ้นในบันทึกใหม่ด้วยค่ะ..
บอกคุณแม่นะคะ..ครูอ้วนตั้งชื่อบันทึกใหม่ว่า "ครูสอนคน" ค่ะ
จะพยายามเขียนให้เร็วที่สุดค่ะ..
คิดถึง..และคิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ ศน.อ้วนขา
ตอนนีุุ้ ตุ๊กตาผมยาวมากเเล้ว เมื่อสองวันก่อนหนูเลยตัดผมให้มันค่ะ หนูตั้งชื่อมันว่าแคทตี้
รูปที่ศน.อ้วนถามว่าเป็นรูปอะไร ทั้งสามรูปเป็นรูปตอนหนูทําโครงงานวิทยาศาสตร์ค่ะ รูปซ้ายบนเป็นรูปตอนหนูกําลังศึกษาเกี่ยวกับไส้เดือน รูปซ้ายล่างหนูถ่ายรูปกับตั๊กเเตนตำข้าวที่หนูเลี้ยงชื่อว่าควีน ส่วนรูปใหญ่ทางขวา หนูกำลังเตรียมตู้เลี้ยงมด
คืนนี้หนูขอไปนอนก่อนนะค่ะ
ก้านตอง
สวัสดีอีกครั้งครับ...
วันนี้ฟ้าฝนไม่ค่อยเป็นใจ เน็ตล่มทั้งวัน ค่ำมาพอเข้าใช้งานได้ แต่ก็ลุ่มๆ ดอนๆ ...เดี๋ยวติดเดี๋ยวหลุด สาวน้อยเลยถอดใจ บอกที่เหลือพ่อช่วยพิมพ์ใหม่ให้ที...
ภาพเจ้าแมวน้อย "แคทตี้" ด้านบนเกิดความผิดพลาดทางเทคนิค... ไม่ยอมโตสักที (ต้องคลิกที่ภาพ) ขออนุญาตลิงค์ให้ดูซ้ำอีกครั้ง ...(หวังว่าคงทำงานได้) แมวตัวนี้ก้านตองได้รับเป็นของฝากพร้อมนมเปรี้ยวหลายแพคจากป้าอ้วนใจดี... เฝ้าดูแลเติมน้ำ ยกไปตากแดดอยู่หลายวัน แถมถือโอกาสเฝ้าสังเกตุการเจริญเติบโตของเมล็ดหญ้า เห็นรากขาวแทงทะลุด้านวัสดุปลูกออกมาก็บอกว่าเป็นหนวดเคราของตุ๊กตา ..แรกๆ (วันที่3-4) รากงอกไปทั่ว แต่ตอนหลังจะเหลือเพียงส่วนที่ไปถึงน้ำ ..สังเกตุดูในรูปก็เห็นได้ครับ
ลองมานึกย้อนดู สมัยเราครูให้ทดลองปลูกเมล็ดถั่วเขียวบ้าง พืชผักอื่นบ้าง ดูไม่ค่อยน่าตื่นเต้น ไม่น่าสนใจ... ผิดกับการปลูกเมล็ดหญ้าครั้งนี้ เพลินดีครับ ไม่ต้องมีใครมาบังคับเด็กก็เฝ้าดูด้วยความสนใจ... น่าจะสามารถนำรูปแบบไปประยุกต์ใช้ในการเรียนการสอนได้ดี ไม่ต้องซื้อหาแบบสำเร็จรูปก็ได้ครับ ทดลองทำเองก็น่าสนุกดี นี่พ่อลูกก็คุยกันว่าจะลองทำเล่นหลายๆ แบบ ผมเคยอ่านเจอว่าบางที่เขาใช้ทรายบ้าง ขุยมะพร้าว แทนวัสดุปลูก อาจจะมีเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟังในโอกาสต่อๆ ไป
นอกไปเรื่องอื่นเสียยาว... กลับมาเรื่องบรรยายภาพในกล่องความคิดเห็นที่ 47 ภาพใหญ่เป็นภาพที่ก้านตองและพี่ปลายกำลังทำโครงงานแม่ครัวตัวน้อย--เรียนรู้เรื่องโภชาการไปพร้อมๆ กับการฝึกฝนงานครัว ในภาพกำลังเตรียมทำก๋วยเตี๋ยวราดหน้า ยังมีอีกเมนูที่เจ้าตัวภูมิอกภูมิใจนำเสนอเอง คือ "ข้าวผัดเกรดเอ"
ส่วนภาพเล็กด้านล่าง สองภาพแรกเป็นกิจกรรมการเรียนรู้เรื่องสมองที่บ้านครู Debbi ภาพแรกเรียนรู้บทบาทหน้าที่และทำแบบจำลองเซลล์ประสาทจากลวดกำมะหยี่ ภาพที่สองเป็นเรื่องการดูแลรักษาสมองโดยการสวมหมวกนิรภัยในยามขับขี่หรือซ้อนท้ายจักรยานยนต์ ครู Debbi ใช้ผลแตงโมแทนกระโหลกคนครับ...(เด็กๆ เห็นภาพได้ชัดเจนที่เดียวครับ) ส่วนภาพสุดท้าย เป็นกิจกรรมกลุ่ม ฝึกวางแผนและการทำงานร่วมกัน โดยแบ่งเป็น 2 ทีมให้ช่วยกันตักน้ำด้วยขวดน้ำที่ถูกเจาะเป็นรูๆ ไปใส่ในถัง ทีมไหนเต็มก่อนก็ชนะ หลังรู้ผลก็ให้เด็กช่วยกันคิดให้เหตุผลว่าอะไรทำให้ตักน้ำได้เร็วอะไรที่ทำให้เสียเวลา... เด็กๆ สนุกมากครับ
กล่องข้อความชักจะยาวเกินเหตุ... ขอหยุดไว้ก่อนดีกว่า (เดี๋ยวเน็ตหลุดอีก...)
ขอบคุณในความกรุณาของ ศน.อ้วน อีกครั้งครับ ถ้าหากมีสิ่งใดตกหล่น(หรือยืดยาวเกิน) ต้องขออภัยด้วยครับ
พ่อเล็ก
อรุณสวัสดิ์ค่ะ..
คุณพ่อวิคม คุณแม่กรรณิการ์ และหนูก้านตองที่น่ารัก
ยอดเยี่ยมที่สุดค่ะ...
สวัสดีค่ะ
* ขอบคุณมากค่ะที่นำเสนอได้ชัดเจน
* ขอชื่นชมครอบครัวก้านตอง...และคุณวัชราภรณ์....ที่ร่วมกันนำเสนอมุมมองของการจัดการศึกษาแก่บุตรหลานของตน
สวัสดีค่ะ..คุณครูพรรณา
- ขอโทษด้วยนะคะ..ที่เข้ามาคุยด้วยช้ามากค่ะ (มักจะลืมย้อนกลับเรื่อยค่ะ)
- กว่าจะพบก็ขึ้นบันทึกใหม่แล้ว..อิอิ
- ครูพรรณาตามดูผลการจัดการเรียนรู้ของครอบครัวก้านตองได้ต่อนะคะ..
- จุดประสงค์ของบันทึกเรื่องนี้..ต้องการนำเสนอให้ครอบครัวที่มีความสนใจได้เข้ามาดูแนวทางค่ะ..
- เพราะต่อไปการศึกษาโดยครอบครัว..ของบ้านเมืองเราน่าจะขยายเพิ่มมากขึ้น..ด้วยสาเหตุหลายประการ
- จึงอยากนำเสนอเป็นหนึ่งมุมมองค่ะ...
- ขอบคุณ..ครูพรรณามากค่ะ..
- ให้กำลังใจในการรับมือกับเด็ก ๆในปีการศึกษาใหม่นี้นะคะ
นาย สุรสิทธิ์ สุวรรณสม
ช่วยผมคิดไอเดียเรื่องหุ่นยนต์ทำมือหน่อวยครับ เกี่ยวกับอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม
สวัสดีค่ะ..คุณสุรสิทธิ์ สุวรรณสม
- มาแปลกจังค่ะ.ทำไม่เป็นค่ะหุ่นยนต์ทำมือ
- หากเป็นเรื่องตุ๊กตาของน้องก้านตอง..ซื้อมาค่ะ
- ขอบคุณค่ะที่มาเป็นแขกของบ้านนี้
- แล้วแวะมาอีกนะคะ
คิดถึงจังเลยค่ะ น้องอ้วน ครูอ้อย กำลัง อ่อนใจ คิดถึงใครใครจะแย่แล้วววว
...คิดถึงครูพี่อ้อยมากเช่นกันค่ะ..จะเข้าไปเยี่ยมโดยเร็วพลันค่ะ..น้องอ้วน
อยากจะปรึกษา ศน.อ้วนเรื่องขั้นตอนการจัดทำโฮมสคูล ตั้งแต่แรกเริ่มไม่ทราบว่าจะรบกวนเกินไปไหมค่ะ แต่ไม่ทราบว่าต้องติดต่อยังไงได้บ้าง ต้องรบกวนฝากไว้ในนี้ ขอบพระคุณล่วงหน้านะคะ